Scholia in Iliadem

693. *τῶν οἶος λιπόμην] τὸ οὖν “κεκακωμένοι ἐν Πύλῳ ἦμεν” [*](A+) (689) συλληπτικῶς· ἐν Γερηνίοις γὰρ ἀνετρέφετο.

697. κρινάμενος τριηκόσια] ἴσως τὰ πρόβατα μόνα· φησὶ γὰρ [*](A+) “καὶ πῶυ μέγʼ οἰῶν” (696).

699. τέσσαρες—ἵπποι] δύο συνωρίδες, ἵνα, εἰ ἡ ἑτέρα πάθοι 〈τι〉, [*](A+ B -) ἡ ἑτέρα ἀγωνίζοιτο· ἢ ἄμφω πρὸς μίαν νίκην· τετρώρῳ γὰρ οὐ [*](2. suppl. W 3. ἀντιτίνοντα Bekker: ἀντιτείνοντα ‖ 5. συνεβάλοντο ‖ 8. ἐν α΄ Bekker: ἔνα 8. Ἀγίος coni. cf. Philol. Unt. VI 180 ‖ 9. Γηρυόνου coni. Bekker || 14. ἁρμοζόμενον || 18. supplevi ex B 1 25. ἢ scripsi: τι ‖ 29. πορὰ τοῖς Γερήνοις A ‖ 30, ἄβατα: corr. W, cf. A 31. μέγα)

700. * ἄεθλα] τὰ ἐπάθλια.

περὶ τρίποδος γὰρ ἔμελλον] οὐκ οἶδε τὰ Ὀλύμπια, ἀλλὰ περί τινος χρηματικοῦ ἀγῶνός φησιν· πῶς γὰρ Αὐγείας, ἐφʼ ᾧ Ἡροκλῆς τὸν ἀγῶνα ποιεῖται, ἀφῄρηται τοὺς ἵππους; στέφανον δὲ ὅλως οὐκ οἶδεν ὁ ποιητής, οὐκ ἐν νίκῃ, οὐκ ἐν θυσ ίαις, οὐκ ἐν συμ- ποσίῳ· πῶς δὲ οὐκ ἐμνήσθη ἐν τῷ Καταλόγῳ “ Ὀγχηστόν θʼ ἱερόν. Ποσιδήιον ἀγλαὸν ἄλσος” (Il. 2. 506: cf. hymn. in Apol. 230); Πισᾶται δὲ ἐπεμέλοντο τοῦ ἀγῶνος· καὶ ἐπεὶ Μεσσηνίοις κατὰ Λακε- δαιμονίων συνεμάχησαν, Ἠλεῖοι δὲ 〈Λακεδαιμονίοις〉, Λακεδαιμόνιοι καθελόντες αὐτοὺς τούτοις παρέσχον τὴν ἀρχήν.

702. τὸν δʼ ἐλατῆρʼ ἀφίει] τὸν ἑκατέρας συνωρίδος ἐλατῆρα, ὡς “ἀμφίπολος δʼ ἄρα οἱ κεδνὴ ἑκάτερθε παρέστη” (Od. 1. 335).

703. * ἐπέων κεχολωμένος] ὡς καὶ βλασφημηθέντος αὐτοῦ ἐν τῇ ἀφαιρέσει.

704. τὰ δʼ ἄλλʼ εἰς δῆμον ἔδωκεν δαιτρεύειν] “ἐς δῆμον” τοῖς δανείσασι μερίζει.

705. μή τις οἱ ἀτεμβόμενος κίοι ἴσης] “ἴσης” τῶν ὀφειλομένων, οὐ πᾶσιν ἴσης.

*Ζηνόδοτος οὐδὲ γράφει.

706. ἀμφί τε ἄστυ ἔρδομεν —θεοῖς] τοῖς περὶ τὸ ἄστυ θεοῖς.

708. πάντες ἦλθον] εἰς τὸ “ἦλθον” διαστολή.

709. Μολίονε] παρὰ τὸν μῶλον, ἢ ὅτι Μόλουἦν ἡ Μολι〈ό〉νη θυγάτηρ.

710. οὔ πω μάλ〈α) εἰδότε θούριδος ἀλκῆς] καὶ πῶς καυχᾶται παρ’ ὀλίγον αὐτοὺς ἑλών; ἢ ὅτι τερατώδεις τινὲς ἦσαν, ὡς Ἡσίοδος(cf fr.13 M.),ἄμφω ἐν ἑνὶ σώματι ὄντες· ὡς δέ τινες, λἑκάτεροι δύο σώματαεἶχον.

711. Θρυόεσσα πόλις] ἣν εἶπε καὶ Θρύον “ Ἀλφειοῖο πόρον” [*](B=) (Il. 2.592). §. αἱ περιγραφαὶ δὲ προσεκτικοὺς ποιοῦσι τοὺς ἀκροατάς.

712. τηλοῦ ἐπʼ Ἀλφειῷ] ὥσπερ τὸ “ Ἀλφειοῖο πόρον” (Il. 2. 592) διʼ οὗ περᾷ ὁ Ἀλφειός, οὐχ ὅτι ἐκεῖθεν ἄρχεται ἢ ἐκεῖ περαι- [*](B-) οῦται. §. τὸ δὲ “νεάτη” ἔσχατον ὅριον συνάπτουσα τῇ Ἤλιδι.

714. ἄμμι δʼ Ἀθήνη] “ἄμμι δε·” ἢ οὗτος ὁ “δέ” ἢ ὁ πρὸ τοῦ “ἀέκοντα” (716) πλεονάζει· καὶ διχῶς ἡ στιγμή.

715. ἄγγελος ἦλθε] οὐ πεμφθεῖσα ὑπό τινος, ἀλλʼ ἀφʼ ἑαυτῆς, [*](B=) ὡς “Ἶρις δʼ αὖθ· Ἑλένῃ (Il. 3. 121).

τότε μὲν πρὸς ἀγροίκους αἰφνίδιος ἦν ἡ μάχη, νῦν δὲ πρὸς παρα- [*](B=) σκευασθέντας καὶ πολεμιστάς.

717. ἀλλὰ μάλʼ ἐσσυμένους] “ἐσσυμένους” τὸν λαόν, πρὸς τὸ σημαινόμενον.

οὐδέ με Νηλεὺς εἴα] τεχνικῶς τῷ παραδείγματι τὸν Πάτροκλον [*](A~B=) διδάσκει, εἰ καὶ Ἀχιλλεὺς αὐτὸν εἴργει, λαθόντα προελθεῖν εἰς τὴν μάχην.

719. οὐ γάρ πω τί μʼ ἔφη ἴδμεν πολεμήια ἔργα] πῶς οὖν πρώην [*](B=) ἐνίκησεν; ὅτι πρὸς ἀγροίκους ἦν ἡ μάχη· νῦν δὲ πρὸς ἐμπείρους μάχης ἡ παράταξις ἔμελ〈λ〉ε γίνεσθαι.

720. ἀλλὰ καὶ ὣς ἱππεῦσι μετέπρεπον] καίτοι ἄπειρος ὢν ὁπλισμῶν.

721. καὶ πεζός περ ἐών] πρὸς ἔλεγχον Ἀχιλλέως τοῦ θαυμαστὸν [*](B=) ἱππικὸν κεκτημένου.