Scholia in Iliadem

316. μήτι δʼ αὖτε κυβερνήτης] ἵν’ ἀντιτάττηται τῷ πνεύματι, καὶ τὸ ἐπιὸν δεχόμενος ἀποκλῷ τὸ λειπόμενον· ἐκεῖνος γὰρ ἄριστος κυβερνήτης, ὁ ἐν χειμῶνι ὀρθὴν ἄγων τὴν ναῦν. ἐρεχθομένην δὲ [*](12. ὑπἐρ] ἤπερ Bekkerus. 22. συναλοιφὴ] συναιφὴ)

319. ἐναντιότητος ἔλαβεν ἐνθύμημα, τέχνης ἐπιτυχίαν καὶ ἁμάρ- τημα ἐπιτυχίας. οἱ μὲν γὰρ, φησὶν, ἀτεχνεῖς ὄντες, ἵππων δὲ γεν- ναίων ἐπιτυχόντες, τῇ ἐπιτυχίᾳ τὴν ἧτταν ἐκτήσαντο, μὴ περιγενό- μενοι τῶν ἵππων, ἀλλὰ διὰ τὸ εὔδρομον πλείστην ὁδὸν καὶ οὐκ εὐθεῖαν εἱλούμενοι. ὁ δὲ τεχνίτης, κἂν βραδεῖς ἔχοι ἵππους, τάχιον τοῦ τέλους εὐθυδρομῶν ἐφικνεῖται.

322. ὃς δέ κε κέρδεα εἴδῇ] τέχνης βουλεύμασι “κέρδεσιν, οὔτι τάχει γε παραφθάμενος” (515).

323. στρέφει ἐγγύθεν] κάμπτει ἐγγὺς τοῦ καμπτῆρος, ἵνα μὴ ἐξαγώνιος αὐτῷ γένηται ὁ δρόμος.

οὐδέ ἑ λήθει] οὐ λήθει αὐτὸν ἐὰν ἔξω τοῦ καμπτῆρος τρέχωσιν. ἢ οὐ λήθει αὐτὸν τὸ ἐγγὺς τοῦ καμπτῆρος στρέφειν τοὺς ἵππους.

328. οὐ καταπύθεται] Θεόφραστός φησι (Hist. Plant. 5, 5) τὰ τοιαῦτα ξύλα κατορυσσόμενα ἢ ἐν λίμναις βρεχόμενα μὴ σήπεσθαι· ἐὰν δὲ ἐν θαλάσσῃ ᾖ, σήπεται.

330. ξυνοχῇσιν ὁδοῦ] ταῖς συμπτώσεσι ταῖς ἀπὸ εὐρυχωρίας εἰς στενὸν συγκλειομέναις· ἀμφίς δὲ χωρὶς ἤγουν ἐκτὸς τῆς στενώσεως.

336. ἡρέμα κλιθῆναι πρὸς τὸ μὴ τρέψαι τὸν δίφρον, καὶ τὸν δε- ξιὸν ἵππον κεντρίσαι πρὸς τὸ δραμεῖν.

339. δοάσσεται] φαντασθῇ, νομισθῇ.

340. λίθου] τοῦ προειρημένου λίθου. “λᾶε δὲ τοῦ ἑκάτερθεν ἐρηρέδαται δύο λευκώ” (329).

*πλήμνη δὲ οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ πλήσσεσθαι τὸν ἄξονα ὑπʼ αὐτῆς· οἱ δὲ ἀπὸ τοῦ πληροῦν τὸν ἄξονα, ἐκ τοῦ πλῶ τὸ πληρῶ.

343. εἶναι] ἀντὶ τοῦ ἕσο. ἢ λείπει τὸ σπεῦδε.

345. οὐκ ἔσθʼ ὅς κέ σʼ ἕλῃσι] οὐδεὶς μετὰ σὲ ὁρμῶν καταλάβοι σε· εἰ δὲ καὶ καταλάβοι, ἀλλʼ οὐ παρέλθοι.

346. * Ἀρίονα] Ποσειδῶν ἐρασθεὶς Ἐρινύος, καὶ μεταβαλὼν τὴν αὑτοῦ μορφὴν εἰς ἵππον, ἐμίγη κατὰ Βοιωτίαν παρὰ τῇ Τιλφούσῃ κρήνῃ. ἡ δὲ ἔγκυος γενομένη ἵππον ἐγέννησεν, ὃς διὰ τὸ κρατιστεύειν [*](22. τρέψαι Bekkerus] στέψαι 33. *ἐμίγη—κρήνῃ] ἐμίγη π βοιὦ, τῇ τιλφούσῃ κρήνῃ)

δῖν] διὰ τὸ λίαν ταχὺ τοῦ δρόμου καὶ τὸ κάλλος τοῦ εἴδους θειο- τέρας αὐτὸν ὑπερβολικῶς ἔφησε φύσεως. καλῶς δὲ τὰ ἐν ἑκατέρᾳ ἠπείρῳ διαφέροντα τῶν ἵππων γένη παρέλαβεν.

350. ἑκάστου πείρατ’] τὰ ἀπὸ τῆς ἐμπειρίας ἀποβησόμενα πρά- γματα.

351. Μηριόνης δʼ ἄρα] οὐδὲ ὁ Μηριόνης ἀσκόπως πρὸς τὴν ἀγω- νίαν παρείληπται, ἀλλʼ ἵνα διάθηται τὰ περὶ τὸν Ἰδομενέα περιέ- χοντα φιλονεικίαν ὄχλῳ πρέπουσαν.

353. ἐκ δὲ κλῆρος θόρε Νεστορίδαο] ἐναγώνιον συνίστησι τὸν ἀγῶνα, εἴγε ὁ πρῶτος ὕστερος καὶ ὁ ὕστερος πρῶτος ὁρᾶται. ἦν δὲ ὁ δρόμος οὐ δόλιχος. κάμπτουσι δὲ ὀλιγάκις. ἔδει δὲ πολλάκις εἶναι τὸν καμπτῆρα. δίαυλος οὖν ἐστὶ μακρότατος· διὸ καὶ σκοπὸς κά- θηται Φοῖνιξ καὶ σημαίνει τὸ τέρμα τηλόθεν, μή πώς τις ἐντὸς τοῦ καμπτῆρος κάμψῃ· ἅπαξ γὰρ ὁρῶνται ἐπὶ τοῦ αἰγιαλοῦ καὶ ἅπαξ φιλονεικοῦσι περὶ αὐτῶν.

358. μεταστοιχεί] ἀντὶ τοῦ μετὰ στοιχειώσεως καὶ τάξεως.

361. μεμνέῳτο] ἐπιμέλοιτο· “μεμνῆσθαι πατρὸς καὶ μητρός” (Od. 18, 267). προπαροξυντέον δὲ καὶ μετὰ τοῦ ι γραπτέον.

362. οἱ δʼ ἄρα πάντες] πᾶσαν φαντασίαν ἐναργῶς προβέβληται, ὡς μηδὲν ἧττον τοὺς ἀκροατὰς τῶν θεατῶν ἐσχηκέναι.

365. νόσφι νεῶν] ἤρξαντο μὲν ἀπὸ Σιγείου, ἔνθα ἦν Ἀχιλλεὺς, ἔτρεχον δὲ ἐπὶ τὸ Ῥοίτειον· νόσφιν οὖν νεῶν τῶν πρὸς τῷ αἰγιαλῷ νεωλκηθεισῶν. κατὰ δὲ Ἀρίσταρχον ὁ δρόμος γέγονεν ἐν τῷ ἀπὸ τοῦ τείχους διαστήματι ἄχρι τῆς θαλάσσης.

368. ἐν μὲν τῇ πεδιάδι χθονὶ πίλνατο, ἐν δὲ τοῖς πετρώδεσιν ἄνω ᾖρτο. βεβαία δὲ αὐτῶν ἡ στάσις, ὅτι μὴ ἔπιπτον τῇ τῶν ἁρ- μάτων ἀναβολῇ.

372"ἐπέτοντο] πρὸς γὰρ τῷ τέλει πλέον ταχύνουσι διὰ τὴν νίκην. κονίοντες δὲ κονιόμενοι ἢ κόνιν ἐγείροντες.