Scholia in Iliadem

37. διάνδιχʼ ἔδωκε] διῃρημένως τὸ ἕτερον τῶν δυεῖν, οὐχ ἑκά- τερον.

38. σκήπτρῳ μέν] προθεραπεύει διὰ τούτου, ὡς δειλοῦ μέλλων καθάπτεσθαι.

39. ὅ τε] τὸ ἄμφω κεκτῆσθαι, ὡς οὐ τέλειος εἴη βασιλεὺς ὁ μὴ ἔχων τὰ δύο· καὶ ὅτι ἡ μὲν δύναμις βασιλείαν περιποιεῖ, ἡ δὲ βασιλεία πρὸς κτῆσιν ἀλκῆς ἀδύνατος. δύο δέ εἰσι, τὸ μὲν ἐκτύχης, τὸ δὲ ἐξ ἀρετῆς, ὅπερ ἀποδέχεται ὁ ποιητὴς, ὡς μὴ δεήσοντος πόνου. καὶ Ἀχιλλεὺς οὖν ταὐτὰ ὀνειδίζει. οὐ πειστέοι δὲ ἀντιπο- λιτευόμενοι· τὰ δὲ ἀπαθῆ τῶν προσώπων πρὸς μαρτύρησιν ἱκανὰ, οἷον τὸ “βασιλεύς τʼ ἀγαθός” (Il. 3, 179) καὶ τὸ “ἢ αὐτὸν βασιλῆα” (Il. 7, 180).