Scholia in Iliadem

Scholia in Homerum

Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.

150. ὑποστικτέον εἰς τὸ ἐθέλεις, ἵνα ᾖ τὸ δαήμεναι ἀντὶ προστακτικοῦ τοῦ δάηθι.

Ἀρίσταρχος περισπᾷ εἰδῇς, καὶ οὕτως ἐπεκράτησεν ἡ προσῳδία· ἦν γὰρ καὶ λόγον ἔχουσα.

152. ἔστι] τὸ ἔστι ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὴν ὀξεῖαν, ὅταν ἄρχηται “ἔστι δέ τις προπάροιθε πόλιος” (Il. 2, 811) καὶ ὅταν ὑποτάσσηται τῇ οὔ ἀποφάσει “ὡς οὐκ ἔσθʼ ὅδε μῦθος” (Od. [*](1. ἐν ἄλλῳ] ἐν ἀλλʼ αὐτ΄ 19, 5. τὰ εἰς ῆξ σύνθετα παρὰ ῥῆμα 2. *Νάξῳ] μαζὼ ὀξύνεται. εἰ ἐπιθετικὰ εἴη, βουπλήξ *πόλις—ποταμῷ] νῆσος ὡς ἐν καυ- κυμοπλήξ (sic cod. Havn. pro κωμο- καστῳ ὄρει καὶ ἐν τῷ νείλῳ ποταμῷ πλήξ) μεθυπλήξ. τὸ ὕσπληξ καὶ ἀντί- 6. * οἱ δὲ ἀμπέλους] om. πηξ βαρύνεται, ὅτι οὐκ ἐπιθετικά. et 7. δράκας] δρᾶικας copiosius Choeroboscus p. 308, 309 12. συντιθέμενα] ἐπιθετικὰ addit ed. Gaisf. Lehrsius. Compendifecit epito- 14. ὡπλήξ] Sic A, non ὕσπληξ mator canonem Herodiani quem ut Bekkerus. Fortasse κυμοπλήξ. integriorem servarunt Arcadius p. Alia tentavit Lehrs. Herod. p. 236.)

233
23, 62). εἰ μέντοι γε μὴ εἴη τὸ τοιοῦτο, οὐκέτι ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὴν ὀξεῖαν, οἷον “ὃ δὴ τετελεσμένον ἐστίν.”

ὅτι Ἐφύρην τὴν Κόρινθον ἐξ ἡρωϊκοῦ προσώπου εἶπεν. ἔστι δὲ καί τις Θεσπρωτίας Ἔφυρα πόλις. Ἄργος δὲ ἱππόβοτον τὴν Πελο- πόννησον καλεῖ, τὴν δὲ Θετταλίαν Ἀργος Πελασγικόν.

153. Σίσυφος] Διὸς τὴν Ἀσωποῦ θυγατέρα Αἴγιναν ἀπὸ Φλι- οῦντος εἰς Οἰνώνην διὰ τῆς Κορίνθου μεταβιβάσαντος, Σίσυφος ζητοῦντι τῷ Ἀσωπῷ τὴν ἁρπαγὴν ἐπιδεικνύει τέχνῃ, καὶ διὰ τοῦτο ἐπεσπάσατο εἰς ὀργὴν καθʼ ἑαυτοῦ τὸν Δία. ἐπιπέμπει οὖν αὐτῷ τὸν θάνατον. ὁ δὲ Σίσυφος αἰσθόμενος τὴν ἔφοδον, δεσμοῖς καρτεροῖς ἀποδεσμεῖ τὸν θάνατον. διὰ τοῦτο οὖν συνέβαινεν οὐδένα τῶν ἀνθρώ- πων ἀποθνήσκειν, ἕως λύει τὸν θάνατον ὁ Ἄρης καὶ αὐτῷ τὸν Σίσυφον παραδίδωσιν. πρὶν ἢ δὲ ἀποθανεῖν τὸν Σίσυφον, ἐντέλλεται τῇ γυναικὶ Μερόπῃ τὰ νενομισμένα μὴ πέμπειν εἰς Ἄιδου. καὶ μετὰ χρόνον οὐκ ἀποδιδούσης τῷ Σισύφῳ τῆς γυναικὸς ὁ Ἅιδης πυθόμενος μεθίησιν αὐτὸν ὡς τῇ γυναικὶ μεμψόμενον. ὁ δὲ εἰς Κόρινθον ἀφικόμενος οὐκέτι ὀπίσω ἄγει, πρὶν ἢ γηραιὸν αὐτὸν ἀποθανόντα * * κυλινδεῖν ἠνάγκασεν εἰς Ἅιδου λίθον πρὸς τὸ μὴ πάλιν ἀποδρᾶναι. ἡ ἱστορία παρὰ Φερεκύδει.

ἡ διπλῆ, ὅτι τὸν συνετὸν καὶ κερδαλέον κέρδιστον λέγει. οἱ δὲ νεώτεροι τὸν φιλοκερδῆ ἐξεδέξαντο.

κέρδιστος] συνετώτατος, ἐντρεχέστατος· οὐ γὰρ ἂν τὸν πρόγονον αὑτοῦ πανουργότατον ἔλεγεν.

154. ἡ διπλῆ πρὸς τὴν ἐπανάληψιν τοῦ ὀνόματος. καὶ ὅτι ἐν Ἰλιάδι συνεχῶς ταῖς ἐπαναλήψεσι κέχρηται, ἐν δὲ Ὀδυσσείᾳ ἅπαξ κατʼ ἀρχάς “Αἰθίοπες τοὶ διχθά” (Od. 1, 23).

155. * Ἰακῶς τὸ τίκτεν Ἀρίσταρχος.

Βελλεροφόντην] οὗτος πρότερον ἐκαλεῖτο Ἱππόνους· ἀνελὼν δὲ Bέλλερον τὸν Κορινθίων δυνάστην Βελλεροφόντης ἐκλήθη. ἦν δὲ φύσει μὲν παῖς Ποσειδῶνος, ἐπίκλησιν δὲ Γλαύκου. λαβὼν δὲ παρὰ Ποσειδῶνος τὸν Μεδούσης τῆς Γοργόνος Πήγασον πτερωτὸν ἵππον [*](7. * Οἰνώνην] βιώνην πέμπειν. *αὐτῷ πέμπειν 11. *διὰ] om. 15. *μεθίησιν] μεθίστησιν 12. *ἔως —παραδίδωσιν] ἕως ἂν 17. I. Lacunam post ἀποθανόντα αὑτὸν Ἅιδης τῷ θανάτῳ παρέδωκε καὶ indicavit Mueller. ad Fragm. τὸν θάνατον τῶν δεσμῶν ἀπέλυσε Histor. vol. 1 p. 91. 14. *μὴ πέμπειν Bekkerus] αυτ 18. *πρὸς τὸ] πρὸς τῷ)

234
(διὰ γὰρ τοῦτο ἔσχε καὶ τὴν προσηγορίαν, ὅτι ἐκπεπηδήκει ἐκ τοῦ τῆς Γοργόνος τραχήλου), τούτῳ ἐπωχεῖτο. δράσας δὲ ἐμφύλιον φόνον, Βέλλερον γάρ τινα, ὡς ἔφην, τῶν πολιτῶν ἀποκτείνας φεύγει εἰς Ἄργος· τυχὼν δὲ καθαρσίων παρὰ Προίτου τοῦ βασιλέως μετʼ αὐτοῦ διέτριβεν. Ἄντεια δὲ ἡ Προίτου γυνὴ, ἐρασθεῖσα τοῦ Βελλε- ροφόντου ἐδέετο ὅπως αὐτῷ συνευνασθῇ· ὁ δὲ δεξιούμενος τὸ ὅσιον ἀντέλεγεν, ἡ δὲ Ἄντεια δείσασα μὴ τῷ Προίτῳ προλαβὼν ἐξεύποι τοὺς αὐτῆς ἔρωτας, ἔφθασε τὸν Βελλεροφόντην κατείπασα ὡς ἄρα εἴη βεβιασμένη πρὸς αὐτοῦ. ὁ δὲ Προῖτος αὐτόχειρ μὲν οὐκ ἐβουλήθη τὸν Βελλεροφόντην ἀποκτεῖναι, πέμπει δὲ αὐτὸν εἰς Λυκίαν πρὸς τὸν πενθερὸν Ἰοβάτην, ἀδοκήτως καθʼ ἑαυτοῦ κομίζοντα γράμματα. ὁ δὲ πολλοῖς αὐτὸν ἐγγυμνάσας ἄθλοις, ὡς οὐχ ἑώρα φθειρόμενον, ὑπετό- πησε τὴν κατʼ αὐτοῦ στρατηγηθεῖσαν δεινὴν καταβολήν· τοσοῦτον γὰρ κακῶν ὄχλον τῇ δυνάμει κατηγωνίσατο· ἔδωκε δὲ αὐτῷ πρὸς γάμον τὴν ἰδίαν θυγατέρα Κασάνδραν καὶ τῆς βασιλείας μοῖράν τινα. λέγεται δὲ αὐτὸν ἐπαρθέντα ἐφʼ οἷς ἔπραξε, θελῆσαι ἐπὶ τοῦ Πηγάσου τὸν οὐρανὸν κατοπτεῦσαι. τὰ γὰρ νῶτα, ὡς ἔφαμεν, πτε- ρωτὰ εἶχεν ὁ ἵππος· τὸν δὲ Δία μηνίσαντα οἶστρον ἐμβαλεῖν τῷ Πηγάσῳ, ὥστε ἐκπεσεῖν μὲν τὸν Βελλεροφόντην καὶ κατενεχθῆναι εἰς τὸ τῆς Λυκίας πεδίον τὸ ἀπʼ αὐτοῦ καλούμενον ἀλήϊον πεδίον, ἀλᾶσθαι δὲ κατὰ τοῦτο πηρωθέντα, τὸν δὲ ἵππον λαβεῖν τὴν Ἠῶ δεηθεῖσαν τοῦ Διὸς δῶρον πρὸς τὸ ἀκόπως περιιέναι τὰς τοῦ κόσμου περιόδους. ἡ δὲ ἱστορία παῤ Ἀσκληπιάδῃ ἐν Τραγῳδουμένοις.

157. *Ἀρίσταρχος Ἰακῶς κακὰ μήσατο.

158. *τὸ πολὺ φέρτατος καὶ τὰ ἑξῆς ἐπὶ τοῦ Προίτου παραδεκτέον.

159. *γάρ μιν] γρ. γάρ οἱ.

160. Ἄντεια] ἡ διπλῆ, ὅτι Ὅμηρος Ἄντειαν, οἱ δὲ νεώτεροι Σθνέβοιαν, καὶ τι ἀκαίρως τὸ δῖα· μάχεται γὰρ ἡ μάχλος.

προπερισπαστέον τὸ δῖα, καὶ τὸ Ἄντεια προενεκτέον ὡς Κράτεια. [*](1. *ἐκπεπηδήκει] ἐκπεπηδήκοι Darmstad. in Actis Monac. vol. 2 p. 522 et ed. Romana. *τοῦ] om. 2. *ἐπωχεῖτο] ἐπὶ ἐλευσίνου θρε- 15. *Εασάνδραν] πασάνδραν. Ea- ψάσῃ Κορίνθῳ dem varietas in aliis scholiis ad v. 8. κατείπασα] *κατειποῦσα 192. 10. *εἰς Λυκίαν] om. 18. *τὸν δὲ] δὲ τὸν 11. *καθʼ ἑαυτοῦ] κατʼ αὐτοῦ 25. φέρτατος] In textu φέρτερος, 12. *πολλοῖς] πολὺς superscripto ατος 13. καταβολὴν] *διαβολὴν codex)

235
ἔνιοι δὲ ὑπονοήσαντες ἀτόπως ἔχειν τὸ δῖα, κατὰ κόσμον ποιητικὸν προσέρριπται, ὡς καὶ ἐπὶ τοῦ “δῖα Κλυταιμήστρη” (Od. 3, 266).

169. γράψας ἐν πίνακι πτυκτῷ] ὅτι ἔμφασίς ἐστι τοῦ τῆς λέξεως γράμμασι χρῆσθαι· οὐ δεῖ δὲ τοῦτο δέξασθαι, ἀλλʼ ἐστὶ γράψαι τὸ ξέσαι. οἷον οὖν ἐγχαράξας εἴδωλα διʼ ὧν ἔδει γνῶναι τὸν πενθερὸν τοῦ Προίτου.

170. δεῖξαι δʼ ἠνώγειν] οὕτως σὺν τῷ ν ἠνώγειν Ἀρίσταρχος· ἠνώγεεν γάρ.

*ὅτι τοῦτον οἱ νεώτεροι Ἰοβάτην φασίν.

171. ὑπʼ ἀμύμονι πομπῇ] Ἰξίων ἐν τῷ πρώτῳ τῷ πρὸς τὰς ἐξη- γήσεις προφέρεται μετʼ ἀμύμονι.

174. ἐννῆμαρ] ἡ διπλῆ, ὅτι ἐπίφορός ἐστι πρὸς τὸν ἐννέα ἀρι- θμόν.

Ἀρίσταρχος καὶ ξείνισσε καὶ ξείνιζε.

176. καὶ τότε μιν ἐρέεινε] ὅτι ἔθος ἦν παρὰ τοῖς παλαιοῖς ξενί- ζειν πρότερον, εἶτα πυνθάνεσθαι τίνος ἕνεκεν παραγεγόνασιν οἱ ξένοι.

σῆμα] ὅτι σημεῖα λέγει, οὐ γράμματα· εἴδωλα ἄρα ἐνέγραψεν.

181. *ὅτι ἓν σῶμα ἡ Χίμαιρα.

183. ὅτι οὐδὲν περὶ τῆς κατὰ τὸν Πήγασον ἱστορίας ἐμφαίνει.

187. *ἀνερχομένῳ] οὕτως Ἀρίσταρχος· ἄλλοι δὲ διὰ τοῦ ε, ἐπερχομένῳ.

188. βέλτιον τοῖς ἑξῆς συντάττειν τοῦτον τὸν στίχον.

189. * πρὸς τὸ πάλιν, ὅτι οὐ χρονικῶς.

191. γίνωσκε θεοῦ γόνον] ὅτι ἐκ τῶν πραττομένων τοῦτο συνέ- βαλεν. εἰ δὲ προσέκειτο καὶ ὁ Πήγασος, πολὺ πλέον αὐτοῦ τὴν δόξαν ἐπιστώσατο.