Scholia in Iliadem

500. *γόον] ἀντὶ τοῦ ἐγόων συνεστάλη.

506—511. καὶ τούτοις ὁμοίως ἀστερίσκοι παράκεινται, ὅτι τὴν παραβολὴν ὅλην ἐπὶ Ἕκτορος βληθέντος λίθῳ ὑπʼ Αἴαντος μετήνεγκεν ἐντεῦθεν (Il. 15, 263—268). ἡ δὲ διπλῆ πρὸς τὸ ἀκοστήσας, ὅτι ἄλλοι ἄλλως ἀπέδωκαν· ἔστι δὲ ἤτοι ἐν ἄχει γενόμενος διὰ τὴν στάσιν, ἢ ἄκος τι καὶ βοήθημα τῆς στάσεως ζητῶν.

506. ἀκοστήσας] ἄκος τῆς στάσεως λαβὼν, τουτέστιν ἴαμα, καὶ κριθιάσας. κυρίως δὲ πᾶσαι αἱ τροφαὶ ἀκοσταὶ καλοῦνται παρὰ Θεσσαλοῖς, ὡς καὶ Νίκανδρος, παρὰ τὸ ἵστασθαι τὰ σώματα τρεφόμενα. ἐν ἄλλῳ, καιρῷ παραλαβών. βέλτιον δὲ, δυσχεράνας ἐπὶ τῇ τῆς φάτνης στάσει. οἱ δὲ ἀγοστήσας ὁ ῥυπανθείς· ἀγοστὸς γὰρ ὁ ῥύπος. ἢ ἡσυχάσας, παρὰ τὴν ἀκήν.

507. πεδίοιο] ἡ διπλῆ, ὅτι ἐλλείπει ἡ διά, καὶ τὸ κροαίνων οὐκ ἔστιν ἐπιθυμῶν, ὡς Ἀρχίλοχος ἐξέλαβεν, ἀλλʼ ἐπικροτῶν τοῖς ποσὶ διὰ τοῦ πεδίου.

ἄλλως. οἱ νεώτεροι ἐπιθυμεῖν τὸ κροαίνειν, καὶ Ἀρχίλοχος.

508. ποταμοῖο] λείπει ὕδατι· ἢ ποταμὸν εἴρηκε τὸ τοῦ ποταμοῦ ὕδωρ.

509. χαῖται] δοκεῖ ἡ κόμη μεγαλοπρεπείας σἰτία εἶναι τοῖς ἵπποις.

510, 511. *ὁ δʼ ἀγλαΐηφι πεποιθώς] πρὸς τὸ σχῆμα, ὅτι ἀντὶ τοῦ τὸν δὲ ἀγλαΐηφι πεποιθότα.

511. ῥίμφα ἑ γοῦνα φέρει] Ζηνόδοτος ῥίμφʼ ἑὰ γοῦνα φέρει· Ποσειδώνιος δὲ ὁ ἀναγνωστὴς Ἀριστάρχου ἄνευ διαιρέσεως τὸ ε [*](15. πᾶσαι αἱ] αἱ πᾶσαι αἱ tum et in duo divisum, priusin mar- 17. ἐν ἄλλλῳ] Sic infra p. 251, gine sinistro πρὸς τὸ σχῆμα, alterum 18. 255, 16 et alibi. in margine dextro ἀντὶ τοῦ ἀγλαίηφι 18, * ὁ ῥυπανθεὶς] om. πεποιθότα. Recte in unum con- 23. καὶ] ὡς Bekkerus. iunxit Bekkerus, addito ὅτι et τὸν 28. Scholion sine lemmate posi- δέ. Scholion simile est p. 237, 15.)

*ὅτι μετέβη τὴν πτῶσιν. τὸ γὰρ ἑ αὐτὸν σημαίνει.

513. *ὥστʼ ἠλέκτωρ] διασταλτέον ἐπὶ τὸ ἠλέκτωρ· λάμπειν γὰρ αὐτόν φησιν ὡς ἥλιον.

ἠλέκτωρ] ὁ ἥλιος παρὰ τὸ λέχους μὴ μεταλαμβάνειν.

514. πόδες φέρον] ὅτι ὑπὸ τῶν ποδῶν φέρεται, οὐκ αὐτὸς τοὺς πόδας φέρει, πρὸς ἔλεγχον Ζηνοδότου.

518. ἠθεῖʼ] ταῦτά τινες προσαγορευτικά· οὐδέποτε δὲ περί τινος αὐτά φησιν, τέττα φίλου, ἄττα τροφέως, πάππα πατρός, ἠθεῖε ἀδελφοῦ. γέγονε δὲ τὸ ἠθεῖος ἢ παρὰ τὸ θεῖος κατὰ πλεονασμὸν τοῦ η ἠθεῖος,—πλεονάζει γὰρ τὸ η ἐν πολλαῖς λέξεσιν, ὡς μύει ἠμύει “τῷ κε τάχʼ ἠμύσειε πόλις” (Il. 2, 373), πεδανός ἠπεδανός, εὐγενής εὐηγενής “τείχει ὕπο Τρώων εὐηγενέων ἀπολέσθαι” (Il. 23, 81). βαιός ἠβαιός—ἢ παρὰ τὸ ἔθος ἔθειος ὡς τέλος τέλειος, ὄρος ὄρειος, ὄνειδος ὀνείδειος, καὶ τροπῇ τοῦ ε εἰς τὸ η καὶ καταβιβασμῷ τοῦ τόνου γίνεται ἠθεῖος· ἀναλογώτερον δέ ἐστιν ἐκ τοῦ θεῖος αὐτὸ κανονίζειν ἤπερ ἐκ τοῦ ἔθος· ἐκ γὰρ τοῦ θεῖος καὶ ἡ αὐτὴ τάσις σώζεται καὶ ὀλίγα πάθη δίδονται, ἐκ δὲ τοῦ ἔθος καὶ ἀλλότριος ὁ τόνος καὶ πολλὰ τὰ πάθη δίδονται.

ἠθεῖε] Ἀρίσταρχος προπερισπῷ ὡς οἰκεῖε. καὶ ἴσως παρὰ τὸ θεῖος, λέγω δὲ τὸ σημαντικὸν τοῦ ἐπαίνου, κατὰ πλεονασμὸν τοῦ η ἐγένετο, εἰ καὶ νεωτέρου ἐστὶ πρὸς πρεσβύτερον ἀδελφὸν ἔχουσα σεβασμὸν προσφώνησις. οὐκ ἀγνοῶ δὲ ὅτι συγχεῖται ἐν τοῖς μεθʼ Ὅμηρον.

*ἦ] τὸ πευστικῶς καὶ ἠθικῶς.

522. *ἀλλ’ ἐπεὶ ἄλκιμός ἐσσι, ἑκὼν μεθίεις.

527. *βραχὺ διασταλτέον ἐπὶ τὸ δώῃ· θεοῖς γὰρ κρητῆρα στή- σασθαι λέγει.

Παράκειται τὰ Ἀριστονίκου σημεῖα καὶ τὰ Διδύμου περὶ τῆς Ἀρισταρχείου διορθώσεως, τινὰ δὲ καὶ ἐκ τῆς Ἰλιακῆς προσῳδίας Ἡρωδιανοῦ καὶ ἐκ τῶν Νικάνορος περὶ στιγμῆς.

5. ἐπεί κε] ὅτι ἐν τισι γράφεται ἐπήν. ἐὰν δὲ οὕτως ἔχῃ, προενεκτέον ὑφ᾿ ἓν, κεκά μωσιν, ὡς λελάχωσιν.

*οὔτως Ἀρίσταρχος, ἄλλοι δὲ ἐπήν κε.

6. ἐλαύνοντες] κατʼ ἔνια τῶν ὑπομνημάτων ἐρέσσοντες. τὸ δὲ λέλυνται ἐπὶ τὰ γυῖα ἀνενεκτέον.

ὑπὸ] οὐκ ἀναστρεπτέον διὰ τὸν σύνδεσμον, ἄλλως τε καὶ τὸ ἑξῆς ἐστὶν ὑπολέλυντο.

*πρὸς τὸ σχῆμα, ὡς “σπάρτα λέλυνται” (Il. 2, 135).

7. * τώ] Ἀμμώνιος ἐν τῷ πρὸς Ἀθηνοκλέα τοὶ Τρώεσσι προφέ- ρεται πληθυντικῶς. *τὼ οὕτως Ἀρίσταρχος τώ δυϊκῶς.

8. *ἑλέτην ὁ μέν] βραχὺ διασταλτέον ἐπὶ τὸ ἑλέτην· ἡ γὰρ σύλληψις εἰς διάλυσιν τρέπεται.

ὅτι ἑλέτην συλληπτικῶς, ὕστερον δὲ προσδιασαφεῖ. καὶ ὅτι πρὸς τὸ δεύτερον πρότερον ἀπήντηκε· τὸν γὰρ Ἀλέξανδρον κατείρηκεν. Ἀρηϊθόοιο] Ἀρηΐθοος ὁ Βοιώτιος, ἄριστος τῶν κατʼ αὐτὸν ἀνθρώπων, διαβὰς εἰς τὴν Ἀρκαδίαν (ἦν γὰρ ἁψιμαχία τις Βοιωτοῖς πολίταις καὶ τοῖς Ἀρκάσι περὶ γῆς ὅρων) πλείστην ἐντεῦθεν κατεσύρατο λείαν. καταφρόνησιν δὲ αὐτοῦ μεγάλην ἐμβαλόντος Ἀρκάσι, Αυ- κοῦργος ὁ τῶν ἐνταῦθα κράτιστος ἀνὴρ λόχον ποιήσας ἔπεισε τὴν πολλὴν τοῦ Ἀρηϊθόου φάλαγγα, ἀνεῖλέ τε αὐτὸν, καὶ ὑπολαβὼν τὴν λείαν ἔτι καὶ πρὸς ἄμυναν παντευχίαν μετὰ καὶ τῆς κορύνης. ἡ ἱστορία παρὰ Φερεκύδει.

9. Ἄρνῃ] ὅτι Ζηνόδοτος ἐν μὲν τῷ καταλόγῳ (Il. 2, 507) πε- ποίηκεν “οἵ τε πολυστάφυλον Ἄσκρην ἔχον,” ἐνθάδε δὲ εἴασε τὴν Ἄρνην. διὸ ἡ διπλῆ ἐν τῷ Ἄρνῃ.

9, 10. ἡ διπλῆ, ὅτι οὗτος τοῦ Ἀρηϊθόου ὁμώνυμός ἐστι τοῦ ὑπὸ Νέστορος λεγομένου “ τεύχεʼ ἔχων ὤμοισιν Ἀρηϊθόοιο ἄνακτος” (137)· καὶ ὅτι ἐνθάδε μόνον ἐφʼ ἡρωΐνης τὸ ἐπίθετον, καὶ ἐν τῷ ἀθετουμένῳ “Αἴθρη Πιτθῆος θνγάτηρ, Κλυμένη δὲ βοῶπις” (Il. 3, 144).

12. * ὄτι περικεφαλαίας εἶδος ἡ στεφάνη.

στεφάνης] στεφάνη εἶδος περικεφαλαίας· ἔστι δὲ καὶ κόσμος [*](11. τὡ δυικῶς] τὸ δυϊκῶς 18. * ὅρῶν] ὅρον 17. πολίταις] *τοῖς αὐτοῦ πολίταις 26. διὸ—Ἄρνῃ delet Cobetus.)

*λῦσε δὲ] Ἀρίσταρχος λύντο δὲ γυῖα.