Scholia in Euripidis Orestem (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

829.

τιμῶν χάριν

832.―844. Τῆς ἐπῳδοῦ ταύτης τὰ κῶλά ἐστι ιγ′. τὸ α′ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, ἐκ δύο δακτύλων καὶ δύο ἀναπαίστων, τοῦ β′ διαλελυμένου καὶ γεγονότος προκελευσματικοῦ, ἤτοι τετραβράχεος. τὸ β′ ἀναπαιστικὴ βάσις, ἤτοι μονόμετρον. εἰ δὲ βούλει, ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος μονόμετρον ὑπερκατάληκτον. τὸ γ′ ἀσυνάρτητον ἐκ δακτυλικοῦ διμέτρου καὶ τροχαϊκοῦ ἰθυφαλλικοῦ. εἰ δὲ βούλει, ἀντισπαστικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν, ἐξ ἐπιτρίτου τετάρτου, διιάμβου καὶ βακχείου. τὸ δ’ τροχαϊκὸν ἰθυφαλλικὸν, τοῦ γ′ ποδὸς ἀναπαίστου. εἰ δὲ βούλει, ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάσσονος, ἐκ τροχαϊκῆς συζυγίας, ἤτοι ἐπιτρίτου β′ καὶ ἀναπαίστου. καὶ ἔστιν ἑφθημιμερές. τὸ ε′ ὅμοιον ἰωνικὸν ἐξ ἐπιτρίτου α′ καὶ ἀναπαίστου. τὸ ϛ′ παιωνικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐκ παιώνων πρώτων δύο καὶ συλλαβῆς. τὸ ζ′ ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές. τὸ η′ ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον, τοῦ α′ ποδὸς ἀναπαίστου. εἰ δὲ βούλει, ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος ἑφθημιμερὲς ἐκ παίωνος γ′ ἀντὶ ἰωνικοῦ καὶ μολοσσοῦ. τὸ θ′ χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον διὰ τὴν ἀδιάφορον. τὸ ί ἐπιχοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου β′ πεντασυλλάβου καὶ χοριάμβου, τὸ ια′ προσοδιακὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐκ χοριάμβου, ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος καὶ συλλαβῆς. τὸ ιβ′ τροχαϊκὸν ἑφθημιμερὲς, τῶν πρώτων δύο ποδῶν χορείων. τὸ ιγ′ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐξ ἀντισπάστου, διιάμβου καὶ

844.―959. Αὗται αἱ περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων ριγ′. ὧν τελευταῖος ὡς εἰς στεναγμοὺς καὶ γόους δραμουμένη. ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος, ἐπὶ δὲ τῷ τέλει κορωνίς.