Scholia in Euripidis Orestem (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

144.

ἰδού

: ἢ θέασαι, ἢ νῦν. Gu.

145.

ἆ ἆ

: ἐπίρρημα ἐφεκτικόν. Gr. Fl. 6. 9. 17. 21. 34. 56. 76. φώνει μοι, ὦ φίλα, καθὰ πνοὴ ἀπὸ λευκοῦ δόνακος. I.

σύριγγος ὅπως πνοά

: ἀπήχησις. M. ἀθορύβως φώνει μοι, ὡς πνοὴ συρίγξεως δόνακος. οὐ γάρ φησι σύριγγος τοῦ αὐλοῦ· οὗτος γὰρ καὶ Ἐνδυμίωνα ἀνεγεῖραι δύναται. A. B.M.I.

146.

δόνακος

: δόναξ κάλαμος λεπτὸς ἐν τοῖς ἕλεσι φυόμενος. τινὲς δέ φασι τὸ ἰδιωτικῶς λεγόμενον ῥαγάζιον, οὐ καλῶς λέγοντες· οὐ γὰρ ἀπὸ τούτου σῦριγξ γίνεται. Gu. I.

147.

ἴδ’ ἀτρεμαίαν

: ἰδοὺ, φέρω βοὴν ἀτρεμαίαν καὶ ἀθόρυβον καὶ λίαν ὑπόροφον καὶ λεπτὴν, ἤγουν ἥσυχον. I. ἐπίρρημα ἀντὶ τοῦ ἰδού. ἀθόρυβον, οὐ ταραχὴν ἐμποιοῦσαν, λεπτήν. Gr.

ἴδ’ ἀτρεμαίαν

: μικρὸν σὺ, φησὶ, κελεύεις με φωνεῖν, ὡς ψιθυρίζει τῇ τοῦ ἀνέμου κινήσει κάλαμος· ἔγω δὲ ἔλαττον αὐτοῦ φέρω βοὴν, ὡς ὑπ’ ὀρόφου γινομένην. ὁ δὲ ὄροφος κάλαμός ἐστιν ἀσθενής τε καὶ λεπτὸς καὶ παπυρώδης, οὗ μέμνηται καὶ Ὅμηρος, λαχνήεντ’ ὄροφον λειμωνόθεν ἀμήσαντες. ἐκ τούτου δέ εἰσι καὶ αἱ γλωσσίδες τῶν αὐλῶν. ὡς ἀσθενὴς δὲ καὶ ἀσθενῆ ποιεῖται τὴν ἀπήχησιν τῷ μὴ ἀνθίστασθαι τῇ βίᾳ τοῦ πνεύματος. A. B.C.M.I.