Scholia in Euripidis Hecubam (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

Scholia in Euripidem

Scholia in Euripidem. Scholia Graeca in Euripidis tragoedias, Volume 1. Dindorf, Wilhelm, editor. Oxford: Oxford University Press, 1863.

1273. κυνὸς ταλαίνης σῆμα: εἰρήσεται καὶ λεχθήσεται δηλονότι σῆμα καὶ μνημεῖον τῆς ταλαίνης κυνὸς, τέκμαρ καὶ σημεῖον τοῖς ναύταις. Ἄλλως. κυνὸς ἀθλίας τοῖς ναύταις τεκμήριον. l. περὶ τοῦ κυνὸς σήματος καὶ Ἀσκληπιάδης φησὶν ὅτι κυνὸς καλοῦσι δυσμόρου σῆμα. B.I.

1274. οὐδὲν μέλει μοι: οὐδαμῶς μοι φροντίς ἐστι, τιμωρηθέντος σοῦ παρʼ ἐμοῦ. I.

1275. καὶ σήν γʼ ἀνάγκη: ἀνάγκη δὲ ὑπάρχει καὶ τὴν σὴν παῖδα Κασάνδραν ἀποθανεῖν. I.

1276. ἀπέπτυσʼ : καταφρονῶ τῶν σῶν μαντευμάτων· σοὶ δʼ εἴη ταῦτα γενέσθαι, ἅπερ ἐμοὶ μαντεύῃ. B.M.I. ἀπέρριψα, καταφρονῶ. στικτέον εἰς τὸ ἀπέπτυσα. Gu. στίξον εἰς τὸ ἀπέπτυσα, ἤγουν ἀπεφρόντισα· εἶτα αὐτῷ σοι δίδωμι τοῦτο ἔχειν. ἤγουν ἀπέπτυσα τῶν παίδων καὶ τοῦ πλούτου καὶ πάντων, ἔπειτα ταῦτα σοὶ δίδωμι ἔχειν, ἤγουν αἱ μαντεῖαι σου ἐν σοὶ, οὐδὲ φροντίζω τῶν μαντειῶν σου. ἢ τὸ ἀπέπτυσα καταφρονῶ τῆς μαντείας σου. Fl. 59. οὐ πείθομαί σοι. Fl. 10.

1277. κτενεῖ νιν: κτενεῖ δὲ αὐτὴν ἡ σύνοικος τοῦδε τοῦ Ἀγαμέμνονος, [*](14. εἰρήσεται—σῆμα] In A. est καλοῦσι καὶ ἀσκληπιάδης φησὶν ὡς κυνὸς τύμβῳ δʼ ὄνομα σὸν κεκλήσεται: ὁ τά. καλοῦσι δυσμόρου. φος σου, φησὶ, τὸ σὸν ὄνομα εἰς κλῆσιν 23. καταφρονῶ τῶν σῶν μαντευμάλάβη. πάντες γὰρ κυνὸς τάφον αὐτὸν τῶν om. M.)

513
ἡ πικρὰ Κλυταιμνήστρα. I. πικρὰν οἰκουρὸν τὴν Κλυταιμνήστραν φησὶν ὡς μοιχευομένην τῷ Αἰγίσθῳ, ὃν ἔλειπεν Ἀγαμέμνων, ὅτε ἀπῄει εἰς Τροίαν, κηδεμόνα τοῦ οἴκου αὐτοῦ, καὶ ἀποκτείνασαν τὸν ἴδιον ἄνδρα Ἀγαμέμνονα ὕστερον, ὡς καὶ Πολυμήστωρ μετʼ ὀλίγον αὐτῷ Ἀγαμέμνονι λέγει ὑπὸ πελέκεως αὐτὸν ἀναιρεθήσεσθαι. φοβουμένη γὰρ αὐτὸν ἡ Κλυταιμνήστρα μὴ τὴν πρὸς Αἴγισθον αὐτῆς μοιχείαν καταμαθών αὐτὴν μετʼ Αἰγίσθου τιμωρήσεται τοιόνδε βουλεύει· ἱμάτιον κατασκευάζει μὴ ἔχον διεξόδους μήτε κεφαλῆς μήτε χειρῶν, ἐν ᾧ περιβαλοῦσα αὐτὸν λελουμένον ἀπέκτεινεν, ὡς ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ δευτέρου δράματος ἱστόρηται. διὰ τοῦτο γὰρ καὶ Πολυμήστωρ λέγει πρὸς αὐτὸν “κίειν᾿, ὡς ἐν Ἄργει φόνια λουτρά σʼ ἀναμένει.” Gu. I. οἰκουρός: φύλαξ οἴκου, ἤγουν κατοικοῦσα ἐν τῷ οἴκῳ. Gu. πικρά: βαρεῖα, ἀλγεινή. Gr.

1278. μήπω μανείη: μὴ ἔλθοι εἰς τοσοῦτον μανίας ἡ Τυνδάρεω παῖς. M. μήπω μὴν μανείη τοσόνδε ἡ θυγάτηρ τοῦ Τυνδάρεω. I. μήπω: μηδαμῶς. Fl. 59. πω: ἀργόν. μανείη: εἴθε. Gu. τοσόνδε: ὡς ἀποκτεῖναι τὴν ἐμὴν θυγατέρα. Gu.

1279. καὐτόν σε τοῦτον: πρὸς τὸν Ἀγαμέμνονα ὁ λόγος ἀντὶ τοῦ, σὲ ὦ Ἀγάμεμνον. M. καὶ τοῦτον δὲ τὸν Ἀγαμέμνονα κτενεῖ, ἐξάρασα πέλεκυν ἄνω. I. οἱ νεώτεροι μὴ νοήσαντες τὸ παῤ Ὁμήρῳ “δειπνίσσας ὥς τίς τε κατέκτανε βοῦν ἐπὶ φάτνῃ” ἀνθʼ ὧν ἔδει μετὰ τοὺς πόνους ἀπολαύσεως τυχεῖν, τοῦτον ὡς βοῦν ἀπέκτεινεν ἡ Κλυταιμνήστρα, [*](2. ἔλειπεν Ἀγαμέμνων] ἔλιπεν ὁ αὐτῷ κατέχεεν ἡ κλυταιμνήστρα. ἄλλως. ἀγαμέμνων I. καὐτὸν δὲ τοῦτον τοῦ μὴ νοήσαντες οἱ νεώτεροι 5. αὐτὸν om. I. τὸ ὁμηρικὸν ὡς τίς τε κατέκτανε βοῦν 6. αὐτὸν ἡ K.] αὐτὴ ἡ K. αὐτὸν I. ἐπὶ φάτνῃ. ὅτι ἀνθ’ ὧν ἔδει μετὰ τοὺς 8. κατασκευάζει] κατεσκεύασε I. πόνους ἀπολαύσεως τυχεῖν τοῦτον ὡς βοῦν ib. μὴ sub linea habet Gu. ἀπέκτεινεν ἡ κλυταιμνήστρα προσέθηκεν ib. διεξόδους] ἐξόδους Gu. ὅτι καὶ τὸν βοῦν ἐξάρασʼ ἄνω:— 10. ὡς ἐν—ἱστόρηται om. I. δέυτερον ib. παῤ Ὁμήρῳ Cobetus. παῤ δρᾶμα Orestes dicitur more ὁμήρου M. ὁμηρικὸν B.I. Est Od. Byzantino. Conf. schol. ad Or. 25. 4, 535: “Idem scholion est in 20. οἱ νεώτεροι] Ab versu 1279. Fl. 10. sed omissis δειπνήσας—τοὺς incipit C. (i. e. codex Monacensis πόνους. habet etiam προσέθεσαν καὶ τὸ 560.) perditis foliis prioribus omnibus, πέλεκυν ἐξάρασʼ ἄνω.” MATTH. de quo diximus in Praefatione. 21. δειπνίσσας] δειπνίσας B. δειπνήσας Scholion huic versui hoc est adscriptum, M.I. ex scholiis v. 1281. et ib. κατέκτανε] κατέκτεινε B. 1279. composimum, ἐνδυσάμενοι (sic) ib. ἀνθʼ] ὅτι ανθ᾿ B.I. γὰρ τὸ ἱμάτιον τὸ μὴ ἔχον πέρας ζέμα 22. τοῦτον ante τυχεῖν M.)

514
ταιμνήστρα, προσέθηκαν ὅτι καὶ πελέκει ἀνῃρέθη. διὸ σημειωτέον ἐνταῦθα τὸ “καὐτόν γε τοῦτον πέλεκυν ἐξάρασʼ ἄνω.” A.B.M.I.

1280. οὗτος σύ: οὕτος σὺ, μαινόμενος ὑπάρχεις καὶ ἐπιθυμεῖς τυχεῖν καὶ ἄλλων κακῶν; I. τὸ ὦ οὗτος οὐ λέγει ὡς φίλον, ἀλλʼ ὡς εἰώθαμεν καλεῖν τοὺς τυχόντας. Fl. 59. κακῶν: ἤγουν κολάσεων. Gu. Fl. 17. 56. 76.

1281. κτεῖνʼ, ὡς: κτεῖνε, ὅτι καὶ ἐν τῷ Ἀργει φονικὰ λουτρά σε περιμένει· ἐπειδὴ ἐνδύσασα αὐτὸν τὸ ἱμάτιον τὸ μὴ ἔχον πέρας ζέμα αὐτῷ κατέχεεν ἡ Κλυταιμνήστρα. A. B.I.

1282. οὐχ ἕλξετ’: ἐκβάλλετε αὐτὸν, ὦ δοῦλοι, μακρὰν μετὰ βίας. I.

1283. ἀλγεῖς: πονεῖς ἀκούων. Ι. οὐκ ἐφέξετε: οὐ καθέξετε τὸ στόμα αὐτοῦ; B.I. ἐφέξετε: ἐγκλείσετε. Gr. κρατήσετε. Gu. ἐπέχω τὸ κρατῶ, ὡς τὸ “ἐπεῖχον τὴν γλῶσσαν.” Fl. 59.

1284. ἐγκλείετʼ : ἀσφαλίσατε· καὶ γὰρ ἐρρέθη. ταῦτα δέ φησιν ὡς πιεζόντων αὐτοῦ τῶν οἰκετῶν τὸ στόμα. Ι. ἐγκλείετʼ: γράφεται καὶ πιέζετε. ὡς πιεζόντων δὲ αὐτοῦ τῶν οἰκετῶν τό στόμα ταῦτά φησιν. B. Fl. 10. 21. ἢ ἐλέχθη τοῦτο ὑμῖν παρὰ τοῦ Ἀγαμέμνονος, ἢ ἐλέχθη παρʼ ἐμοῦ τοῦτο. Gu.

1284.—1292. οὐχ ὅσον τάχος οὐκ ἐξορίσετε αὐτόν που τῶν ἐρήμων νήσων, ἐπεὶ καὶ λίαν οὕτως ἀναισχυντεῖ; σὺ δ᾿, ὦ τάλαινα Ἕκάβη, πορευθεῖσα θάπτε τοὺς διπλοῦς νεκρούς. καὶ ὑμᾶς δὲ, ὦ Τρῳάδες, πρέπον ἐστὶ πελάζειν ταῖς σκηναῖς τῶν δεσποτῶν. καὶ γὰρ ὁρῶ τὰ πνεύματα ἐπιτήδεια πρὸς τὸν πλοῦν. εἴθε δὲ ἐς τὴν πατρίδα καλῶς πλεύσαιμεν, καὶ καλῶς τὰ ἐν τοῖς οἴκοις ἔχοντα ἴδοιμεν, ἐλευθερωθέντες τῶν θλίψεων. καλῶς δὲ ἐπεύχεται, ἐπειδὴ ἄτοπα παρὰ τοῦ Πολυμήστορος ἤκουσεν. I.

[*](1. προσέθηκαν] προσέθηκεν M. πέρας ἱμάτιον I. 2. ἐνταῦθα τὸ] τὸ ἐνταῦθα τὸ M. 12. οὐκ ἐφέξετε] In C. adscrip- ib. καὐτόν (καταυτόν M.) γε] καὐ- tum γρ. οὐκεφράξετε. γρ. οὐκ ἐμφρά- τόν τε 1. καὐτὸν δὲ A. 7. κτεῖνε — περιμένει om. A.B. 17. γράφεται—] In C. est, γρ. Proxima sic leguntur in A. φόνια πιεζεται. ὡς πιεζόντων αὐτοῦ οἰκετῶν τὸ λουτρά: τοῦτό φησιν ἐπεὶ ἐνδύσασα αὐ- στόμα. τὸν τὸ ἱμάτιον τραχήλου μὴ ἔχον διέκδυ. ib. δὲ et ταῦτά φησιν om. FI. σιν ζέμα αὐτῷ κατέχεεν ἡ κλυταιμνή. 10. 21. στρα. διὰ τοῦτο εἴρηκε φόνια λουτρά. 24. ἐπιτήδεια addidi ex scholio 8. τὸ ἱμάτιον—πέρας] τὸ μὴ ἔχον inferiore ad v. 1290.)
515

οὐχ ὅσον τάχος: ἐστὶ δηλονότι. Gr. λίαν συντόμως, ταχέως. Gu. ἐκβαλεῖτε: ἐξορίσετε εἰς νήσους ἐρήμους. M.

1286. θρασυστομεῖ: θρασυλογεῖ, φλυαρεῖ, ἀναισχυντεῖ, ἀπαιδεύτως λέγει. Fl. 59.

1287. διπτύχονς: τοὺς δύο. M.

1288. ὑμᾶς χρεών: πρὸς τὸν χορὸν ταῦτα. B. Fl. 21. καλῶς καὶ νηπτικῶς καὶ εὐκατασκευάστως πρὸς τὸν χορὸν ταῦτά φησιν, ἵνα εὐπροσώπως ἀναχωρήσῃ. A.B.M. Fl. 21.

1289. πνοάς: πνοὴ ὁ ἄνεμος καὶ πνοὴ ἡ ζωή. ὅνεν καὶ ἐκπνέει καὶ ἀναπνέει. καὶ πνοὴ ἡ ὀσμὴ, ἥτις καὶ ἀποφορὰ λέγεται, καὶ μετὰ τοῦ ἡδεῖα τίθεται, οἷον πνοὴ ἡδεῖα, καὶ πνέει τὸ ῥόδον ἡδύ. πλὴν ἡ πνοὴ, εἰ καὶ σῶμα, ἀλλʼ οὖν οὐχ ὁρᾶται καθʼ ἑαυτήν· ὁρᾶται δὲ ἑτέρως σώμασι. Fl. 10. 25. ἐπεύχεται, ἐπειδὴ ἄτοπα ἤκουσε παρὰ τοῦ Πολυμήστορος. φησὶ γὰρ καὶ πρὸς τὴν Ἑκάβην, σὺ δὲ στείχουσα θάπτε καλῶς τοὺς παῖδας καὶ εὐκατασκευάστως, καὶ πρός τὸν χορόν φησιν, ἵνα εὐπροσώπως ἀναχωρήσῃ. Fl. 10. 25. ἱκετηρίους λόγους ποιεῖται ὁ Ἀγαμέμνων ἐπειδὴ ἄτοπα παρὰ Πολυμήστορος ἤκουσεν. Gu.

1290. πομπίμους ὁρῶ: ὁρῶ τὰ πνεύματα ἐπιτήδεια πρὸς τὸν πλοῦν ὄντα. καλῶς δὲ ἐπεύχεται, ἐπειδὴ ἄτοπα παρὰ τοῦ Πολυμήστορος ἤκουσεν. A.B.M. ἐπιτηδείους παραπέμπειν. Gr. Fl. 6. 9. 17. 21. 33. 56. 59. 76. ἀγωγοὺς, εὐφόρους. Gu.

1292. ἔχοντα: διακείμενα. Gr. Fl. 6. 9. 17. 21. 50. 59. 76. ἀφειμένοι : ἀπαλλαγέντες. Gu. ἐλευθερωθέντες, ἀπολελειμμένοι, ἐν ἀφέσει γενόμενοι. Gu. λελυτρωμένοι. B. rec. λυτρωθέντες. Fl. 33.

1293. ἴτε πρὸς λιμένας: πρὸς ἑαυτὰς αἱ ἀπὸ τοῦ χοροῦ ταῦτα λέγουσι. B. M. πορεύθητε πρὸς τοὺς λιμένας καὶ πρὸς τὰς καίοικίας, [*](6. καλῶς—] In C. est, ἴτε πρὸς 8. ἀναχωρήσῃ] ἀναχωρῇ B. Fl. 21. λιμένας. εὐκατασκευάστως πρὸς τὸν χορὸν 12. ἑτέρως] ἑτέροις Matth. ταῦτα λαλεῖ ἵνα εὐπροσώπως ἀνόχωρήσει. 19. τὸν πλοῦν] τὸν om. M. ἄντα πρὸς ἑαυτὰς αἱ ἀπὸ τοῦ χοροῦ om. A.B. ταῦτα λέγουσι. 20. καλῶς] δὲ om. A.M. quia ib. καλῶς] πελάζειν τρωάδεςζ; ταῦτα novum scholium incipit. φησὶν ὁ ἀγαμέμνων πρὸς τὰς ἑτέρας 27. αἱ ἀπὸ—λέγουσι] ταῦτα φασὶν τρωάδας γυναῖκας. ἄλλως. καλῶς A. αἱ ἀπὸ τοῦ χοροῦ M. 7. νηπτικῶς] νηπικῶς A.B. Fl. 21.)

516
καὶ ὦ φίλαι, πεῖραν τῶν δεσποτικῶν ληψόμεναι πόνων· ἰσχυρὰ γάρ ἐστιν ἡ τῆς δουλείας ἀνάγκη. ταῦτα δὲ πρὸς ἑαυτὰς λέγουσιν αἱ ἀπὸ τοῦ χοροῦ. l.

ἴτε: κανόνισον εἰμι τὸ πορεύομαι, καὶ ὁ παρατατικὸς ἦν, ἡ μετοχὴ εῖς ἔντος, καὶ τὸ προστακτικὸν ἔθι, κατὰ συγκοπὴν ἴμεν, τὸ δεύτερον ἴτε. Fl. 25.