Scholia in Euripidis Hippolytum

Scholia in Euripidem

Scholia in Euripidem. Scholia Graeca in Euripidis tragoedias, Volume 1. Dindorf, Wilhelm, editor. Oxford: Oxford University Press, 1863.

94. σεμνός: ὑπερήφανος. Fl. 15. ἀχθεινός: ἀλαζονικὸς, οὐχὶ λνπηρός. B. λυπηρός. M. Fl. 15.

95. εὐπροσηγόροισιν: τοῖς μετρίοις. B. rec.

96. καὶ κέρδος γε: τῆς προσηγορίας ὁ μόχθος βραχύς· δἰ αὐτῆς γὰρ πρᾶγμα εὑρίσκει. B.M.I. ἐστὶ πολύ. B.

97. ἦ κἀν θεοῖσι: ἆρα οὖν καὶ αὐτὸ τοῖς θεοῖς ὑπονοεῖν χάριν ἔχεις τοῖς συνηγόροις. τὸ εἶναι προσηγόρους. B.

98. εἴπερ: ἐπεί. B. εἴπερ γε θνητοί: ἐπεὶ παρὰ θεῶν ἔλεγον τοὺς νόμους ἀκηκοέναι οἱ νομοθέται, ὡς Λυκοῦργος μὲν ὑπὸ Ἀπόλλωνος, Μίνως δ᾿ ὑπὸ Διός. Ὅμηρος “ἐννέωρος βασίλευε Διὸς μεγάλου ὀαριστής.” Ἄλλως. τοῦτο εἶπεν, ἐπειδὴ ἐξ ἀρχῆς Ῥαδάμανθυς καὶ Μίνως παρὰ θεῶν τὰ νόμιμα διδασκόμενοι τοῖς ἀνθρώποις φανερὰ ταῦτα ἐποίησαν.

[*](σεμνή γε I. ubi hoc scholion ad v. 14. ἔχεις B.I. ἔχειν A.M. 102. relatum, absurde ut verba 15. Scholion utrumque ad v. ὑποκατιών φησι docent quae ad v. 48. in A. ab alia m. scriptum. 99. spectant, qui versum 102. non Inverso ordine habet M. ideoque sequitur, sed praecedit. In B. ἄλλως ante ἐπεί ponit. lemma nullum, sed scholion recte ib. ἔλεγον] ἔλεγον τινὲς M., omisso ad v. 92. relatum. οἱ νομοθέται. p. 89. l. 23. καὶ (καὶ om. B.) τὸ 16. ἀκηκοέναι] ἀκοῦσαι A. ἐπαχθές om. M. ib. ὡς Λ. μὲν] λ. γὰρ A. 1. ἡ λέξις om. B.I. 17. Μίνως δ᾿ ὑπὸ] μίνως δὲ παρὰ B. ib. ὑποκατιών B. M. παρακατιών I. καὶ μίνως ὑπὸ A. ib. οὖν om. M. ib. Ὅμηρος (Od. 19, 179.) —ἐποίησαν 3."/> δηλοῖ δὲ καὶ—μέντοι] Haec om. A. va sunt etiam in I. ubi pergitur 18. ὀαριστής] ὀαριστεύς M. ὀαριστύς (sine lemmate) τῆς προσηγορίας etc. B. ὁ ἀριστύς I. (schol. v. 96.) ib. ἐπειδὴ B.M. ἐπεὶ I. ib. σεμνή γε μέντοι] v. 102. 19. θεῶν] τῶν θεῶν M. 11. καὶ κέρδος γε] Lemma nullum ib. διδασκόμενοι ante τὰ νόμιμα M. in B.M.I. 20. ταῦτα ἐποίησαν] ταῦτ᾿ ἐποίουν 12. γὰρ om. B. 13. οὖν καὶ om. M.)

99. σεμνήν: τιμίαν. B. σεπτὴν καὶ τιμίαν. Fl. 15. οὐ προσεννέπεις: πῶς οὖν τὴν τιμίαν θεὸν οὐ προσαγορεύεις; M. ὁμιλεῖς. A. οὐ συναγορεύεις. B.I.

100. εὐλαβοῦ: ἀντὶ τοῦ σιώπα, μὴ κατά τι ἁμάρτῃς τοῖς σοῖς ῥήμασιν· ὑπενόησε γὰρ αὐτὸν τὴν Ἄρτεμιν λέγειν. A.B.M. στόμα: διὰ τῆς Ἀφροδίτης. A.B.M.

101. Κύπρις: ἦν γὰρ ἐκεῖ ἄγαλμα τῆς Ἀφροδίτης. B.

102. πρόσωθεν: πόρρωθεν. B. οὕτως καὶ Ἀριστοφάνης “μὰ τοὺς πρόσωθεν.” M. ἁγνὸς ὢν αὐτὴν μακρόθεν ἀσπάζομαι. A. B.M.

103. σεμνή: τιμία. M.

κἀπίσημος: σεβασμία. M. ἔνδοξος. B.M.

104. ἄλλοισιν ἄλλος: ὃ λέγει, τοιοῦτόν ἐστιν· οὐ πάντες τοὺς αὐτοὺς θεοὺς σέβομεν, οὐδὲ τοὺς αὐτοὺς ἀνθρώπους ἀγαπῶμεν. ἀλλ᾿ ἄλλοι μὲν τόνδε, ἄλλοι δὲ τόνδε. ὁμοίως δὲ κἀγὼ τὴν Ἄρτεμιν σέβω, ἄλλοι δὲ τὴν Ἀφροδίτην. A.B.M.I. διαφόροις, φησὶν, ἀνθρώποις ἄλλος θεῶν καὶ ἄλλος ἀνθρώπων ἐν φροντίδι ἐστίν. “ἄλλος δ᾿ ἄλλῳ ἔρεζε θεῶν ἀειγενετάων.” A.M.

105. εὐδαιμονοίης: εἴδε. B. οὕτω φρονῶν περὶ τῶν θεῶν. B.I. μήτε ὑπὲρ τὸ καθῆκον φρονῶν μήτε ὑπὲρ ἄνθρωπον, ὅ ἐστιν, εἴη σε τῆς ἀρετῆς ἔχειν τὸ ἄκρον, μὴ ὑπὲρ ἄνθρωπον φρονοῦντα. Ἄλλως. εἴης εὐδαίμων τὰ καθήκοντα φρονῶν. λυποῦμαι γὰρ νῦν ὁρῶν σε ἀφρονοῦντα.

νοῦν: ὑπόληψιν ἔχων περὶ τῶν θεῶν. B.

106. οὐδείς μ᾿ ἀρέσκει νυκτὶ θαυμαστὸς θεός: οἷον ἔστι θεὸς μυούμενος ἐν νυκτὶ ἐμοὶ οὐκ ἀρέσκει διὰ τὸ νυκτὸς ἀφροδισιάζειν.

[*](4. ἀντὶ τοῦ om. A.B. Fl. 6., omittit I. ib. τοῖς σοῖς] σοῖς om. A. B. ib. κἀγὼ om. I. 5. αὐτὸν M. αὐτὴν A.B. 17. ἄλλος δ᾿ ἄλλῳ—] Hom. Il. 2, 8. Ἀριστοφάνης] Si apud Aristophanem 400. μὰ τοὺς πρόσωθεν lectum 22. εὐδαίμων] εὐδαιμονῶν A.M. fuit, in versu tragico fuit. Nam 25. οἷον ἔστι] Scribendum videtur comici πόρρωθεν dicunt. οἱονεί; aut delendum ἔστι. 9. αὐτὴν μακρόθεν] μακρόθεν αὐτὴν 26. νυκτὸς A.M. τῆς νυκτὸς B.I. A.B. ib. ἀφροδισιάζειν M. θαυμάζεσθαι 14. ἀλλ᾿ ἄλλοι A. ἀλλ᾿ οἱ B.M.I. ceteri. 15. ἄλλοι δὲ τένδε A.M. οἱ δὲ τένδε)

107. τιμαῖσιν, ὦ παῖ: ταῖς νομίμοις τιμαῖς τῶν θεῶν προσήκει σοι χρῆσθαι. χρὴ γὰρ ταῖς τιμαῖς τῶν θεῶν προσέρχεσθαι, τουτέστι τιμᾶν τοὺς θεούς.

108. ὀπαδοί: ἀκόλουθοι. M.

109. σίτων μέλεσθε, τερπνόν: τερπνὸν γὰρ ἐκ κόπου κυνηγίας εὑρεῖν τράπεζαν γέμουσαν καὶ κορεσθῆναι. Ἄλλως. τράπεζα πλήρης προτεθεῖσα δηλονότι. καὶ καθολικόν ἐστι, τοῦ καμάτου εὐεκτότερα ποιοῦτος τὰ σώματα τῇ κινήσει τοῦ θερμοῦ.

110. καταψήχειν: ψηκτρίζειν. M.

112. τὰ πρόσφορα: τὰ συνήθη, τὰ ἐπιτήδεια. A. τὰ συνήθη καὶ ἕτοιμα, τὰ ἁρμόζοντα, τὰ καθήκοντα, ἤτοι τὰ σύμφορα. B.M.I.

113. χαίρειν: ἀντὶ τοῦ σώζεσθαι. M.

115. ὡς πρέπει δούλοις λέγειν: οἷον, ὡς πρέπει δούλοις, τὴν εὐχὴν ποιησόμεθα. οἷον οὐ μετὰ πολυτελείας θυσιῶν, ἀλλὰ ψιλὴν τὴν προσφώνησιν ποιησόμεθα. A.B.M.I. ἀντὶ τοῦ ἀπαρρησιάστως λαλῶ. Fl. 15.