Scholia in Euripidem (scholia vetera)

γίνεται τὸ ἄδικον, τὸ ἄδοξον: — Mg

ἡδὺ μὲν γὰρ αὐτίκα τοῦτο βροτοῖσιν: ἡδὺ τὸ νικᾶν οἵῳ δήποτε τρόπῳ· καὶ τῷ μὲν χρόνῳ αὐτὸ μαραίνεται, τουτέστιν ἡ ἐπ’ αὐτῷ ἡδονή, τὸ δ’ ἐξ αὐτοῦ ὄνειδος τοῖς οἴκοις παραμένει: — MA

ἄλλως: ἡ ἐκ τῆς τοιαύτης νίκης ἡδονὴ ἐπ’ ὀλίγον χρόνον φθάνουσα αἰώνιον αἰσχύνην καὶ ἀνεξάλειπτον ὄνειδος τοῖς κτησαμένοις αὐτὴν προστρίβεται. οἷον· οὐ δεῖ χαίρειν ἐπὶ τῇ νίκῃ, ἐὰν ἀδίκως γίνηται: — MA

τὸ λύειν τὸ δίκαιον: — M

ἐπ’ ὀνείδεσι τῶν δόμων. λείπει γὰρ ἡ ἐπί: — Mi