In XII Prophetas

Διαγελᾷ δὴ πάλιν ὁ λόγος, καὶ τῆς Ἰουδαίων ἀμαθίας [*](1. εἶχον τὸ pro ἔχειν ᾤοντο Α. 2. ἀνετίθεσαν] + δὲ Α. 4. δέδωκα Α. (Alex. XII.) ἔδωκα Edd. (Vat.) 6. Haec αὐτὴ δὲ assumpta ex Β. αὐτοὶ δὲ A. Statim καὶ add, Edd. καὶ habuit Β. sed erasum. ἐποίησαν Α. 7. δὲ assumptum ex Α. Β. 9. ὁ παράφρων Ἰσραὴλ Α. 12. Haec ἐστιν ἁ accesserunt ex Α. ἃ Β. 13. πλούτου Aubertus. 15. ἦ ἢ Β.] γὰρ ἂν Α. Β. εἰ γὰρ ἦν Edd. ἠγνοηκότες et ἀνῆψαν et ἀνετίθουν Α. 17. ὡμολογεῖν (sic) Α. 19. ὡς φυτεία Β. εἰς φυτὸν Α. εἰς φυτείαν Edd. 20. ἀγαθοῖς Β. sed in mg. manu ead. εὐημερίαις. 22. εὐθυμίας] εὐθηνίας Α. 24. πορνείας A. B. πόρνης Edd. (51, 95, 185.) Statiin κατέστρεψεν F. Edd. (62, 147.) 25. δὴ assumptum ex Α. ὁ λόγος om. Α. Ἰουδαίων A. Ἰούδα Edd.)

Ἕνεκεν τούτου κόψεται καὶ θρηνήσει, πορεύσεται ἀνυπόδετος καὶ [*](b 8) γυμνὴ, ποιήσεται κοπετὸν ὠς δρακόντων καὶ πένθος ὡς θυγατέρων σειρήνων· ὅτι κατεκράτησεν ἡ πληγὴ αὐτὴς, διότι ἦλθεν [*](9) ἕως Ἰούδα καὶ ἥψατο ἕως πύλης λαοῦ μοῦ, ἕως ̔ ιερουσαλήμ.

Ἐπειδὴ γὰρ διεβίω φησὶν ἐν πλάναις, καὶ κατέληξε μὲν οὐδαμῶς τὸν ἑαυτῆς λυποῦσα Δεσπότην, ἀνατιθεῖσα δὲ τοῖς γλυπτοῖς τὰ ἐφ’ οἷς εὖ ἔχει καὶ διευφημεῖται χαριστήρια, πρὸς τοῦτο δὲ, φησὶ, λοιπὸν δυσσεβείας διελήλακε, ταύτῃτοι κόψεται [*](c) θρηνήσει· καὶ οὐχ ἑτέροις τισὶν ἐπαλγήσει τυχὸν, ἤγουν ἐπ’ ὀθνείοις, τὸ ὡς ἐξ ἀγάπης στάζουσα δάκρυον, ἀλλὰ ταῖς οἰκείαις αὐτῆς καταπαιομένη συμφοραῖς. ἢ δέ γε γυμνότης [*](2. ὑπονοίας Edd. ἐναργῆ pro ἐμφανῆ Α. τὰ — κείμενα Α. τὴν — κειμένην Edd. 3. ναὶ Β. καὶ Edd. 4. ἀνετίθει] ἀνέθει Edd. 5. αἰσθήσεως] φρονήσεως B. ἐσθὴς ἐμῆς (sic) Α. Statim πλέως Edd. 7. αὐτῷ Α. post σύναγ’. transp. Β. αὐτοῦ Edd. εὐπαθείαις Α. Β. εὐπαθείᾳ Edd. 12. συνήνεγκεν Α. Β. συνήγερκεν Edd. ἐν om. Α. 13. συμπεπλεγμένην Α. 15. ἀνυποδητος F. (42.) 17. διῆλθεν F. 19. διεβίω] διέβη Α. 21. διευφημεῖται Α. εὐθυμεῖ Β. διευθυμεῖται Edd. 22. δὲ Α. τε Edd. Statim haec φησὶ λοιπὸν accesserunt ex A. ἐλήλακε Β. 23. τισὶν ἐπαλγ. τυχὸν Α. τυχὸν ἐπαλγ. τισὶν Edd. 25. αὐτῆς Α. οὖ Edd. Neutrum habet Β. Statim καταπταιομένη Edd. ante Migne. γε A. δὴ Edd.)

Oὐκοῦν, ὅταν τὸν ἕνα καὶ φύσει καὶ ἀληθῶς Δεσπότην ἀφέντες προσκεῖσθαι σπουδάσωμεν τοῖς ἀκαθάρτοις δαίμοσι, τότε πάντη τε καὶ πάντως ἑαυτοὺς θρηνήσομεν, καὶ ταῖς ἑαυτῶν ἀβουλίαις ἐποιμώζοντες, γυμνοὶ μὲν ἐσόμεθα τῆς παρ’ [*](1. ἀνυποδεσία Β. ἀνυποδησία Edd. δηλοῖ pro δεικνύει Α. 8. καταπταίοντά Edd. ante Migne. 1 1, εἰδότα A.b. εἰωθότα Edd. Statira καὶ om. Α. 13. ἀποκαλεῖ A.b. καλεῖ Edd. λάλιστά Α. λάλιστα· ἠ καὶ (sic) b. 15. ἐναδίοις (sic) Α. Statim ἐπωάζουσι A.b. ἐπῳάζουσαι Β. Edd. 24. ἐμπρήσειν A. αὐτήν Α. αὐτάς Edd. 25. τῆς Ἐζεκίου βασιλείας Α. Ἐζεχ. τοῦ βασιλέως Edd.)

Οἱ ἐν γὲθ μὴ μεγαλύνεσθε, οἱ Ἐνακεὶμ μὴ ἀνοικοκομεῖτε ἐξ οἴκου [*](10) καταΓέλωτα· γῆν καταπάσασθε καταγέλωτα ὑμῶν.

Περισκεπὴς μὲν ὁ λόγος καὶ δυσάλωτος κομιδῆ τῶν προκειμένων ὁ νοῦς καὶ τῶν ἐφεξῆς ἔτι κειμένων. πλὴν ὡς ἔνι διειπεῖν πειράσομαι. καταθέοντος τοῦ πολέμου τὰς ἐν τῇ [*](c) Σαμαρείᾳ πόλεις, ἁλισκομένων δὲ καὶ ἑτέρων τῶν ὑπὸ τὸ σκῆπτρον Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν, τῶν ἀλλοφύλων οἱ πρόσοικοι καὶ ὅσα τῆς Ἰουδαίων γῆς ὅμορά πὼς ἦν καὶ ἐκ γειτόνων ἔθνη, πλατὺ γελῶντα κατεκερτόμουν τὸν Ἰσραὴλ, ὡς οὐδὲν ὠφελημένον παρὰ Θεοῦ. ᾤοντο γὰρ τὴν τοῦ σώζοντος χεῖρα καὶ παθεῖν τὸ ἄναλκι καὶ ἀτονῆσαι δεῖν, ὡς πρὸς τὰς τῶν καταδῃούντων ὁρμάς. ἀλλ’ ἦν ἄμεινον ἐννοεῖν, ὅτι λυπεῖν [*](d) ᾑρημένοι τὸν σώζοντα καὶ προσκεκρουκότες Θεῷ, πεπείρανται τῶν δεινῶν, δέδονται δὲ καὶ εἰς χεῖρας ἐχθρῶν. ἐπειδὴ δὲ ἦν τῶν ἀτόπων, ἐκείνους μὲν οἴεσθαι κατὰ σφᾶς αὐτοὺς, ὅτι τῇ δυνάμει τῶν ἰδίων σεβασμάτων, ἐν καλῷ τῆς εὐημερίας μεμενήκασιν, ἀπόλωλε δὲ καὶ ὠλόθρευται διὰ τὴν τοῦ σώζοντος ἀσθένειαν ὁ Ἰσραὴλ, ταύτῃτοι Θεὸς καὶ αὐτὰς τὰς τῶν περιοίκων πόλεις παρεδίδου τοῦ Σεναχηρεὶμ εἰς ἐρήμωσιν. καὶ γοῦν ὁ ̔Ραψάκης τοῖς ἐν τῷ τείχει τῶν ̔ Ιεροσολύμων προσλαλῶν, [*](e) τούτων αὐτῶν διεμέμνητο λέγων “Ποῦ ἐστιν ὁ [*](Es.xxxvi. 19,20.) “θεὸς Αἰμὰρ καὶ Ἀρφάθ; ποῦ ἐστιν ὁ θεὸς τῆς πόλεως [*](1. τε om. Α. σωτηρίας pro βοηθείας Α. 2. ἀνυποδεσία Α. Β. ἀνυποδησία Edd. 4. γίνεσθαι Α. 5 μεγαλύνεσθε] + κοὶ Edd. (Vat.) ἐν ἀκεὶμ Α. (106, 311.) 6. καταπάσσασθε Edd. ante Migne. 7. Περισκεπὴς] περισχερὴς Α. 8. ἐφεξῆς Α. ἑξῆς Edd. ἔνι διειπεῖν Β. ἴδει εἰπεῖν Α. ἔνι δὴ εἰπεῖν Edd. 10. τὸ om. Α. 12. τῶν pro τῆς Α. ἐκ γειτόνων] ἐκγειτονούντων Edd. 13. γελῶντες Α. 15. ἀναλκὲς Α. δεῖν om. Β. 19. ἐκείνας Edd. 22. Θεὸς deest in Α. 23. του] τῷ Migne. 24. προσλαλούντων αὐτῷ (sic) pro προσλαλῶν, τούτων αὐτῶν Α. 26. Αἰμὰθ Β. (VIII.) αἰνὰθ Α. Αἰμαθὶ ̔Edd. ἀρφάθ Α. Β. Ἀρφαθί Edd. πόλεως] + τοῦ Α.)

Πράττουσι δὲ τοῦτο καὶ οἱ Χριστὸν οὐκ εἰδότες. διωκομένων [*](c) γὰρ ἔσθ’ ὅτε τῶν ἐκκλησιῶν, καὶ δοκιμαζομένων ἁγίων ἤτοι τῶν ἐν αὐταῖς, τότε δὴ τότε μάλιστα τοὺς ἰδίου αὐτοὶ καταθαυμάζουσι θεούς. ἀλλ’ ὁ γέλως αὐτοῖς ἐκτελευτᾷ πρὸς δάκρυον, κατευμαρίζοντος μὲν τὰ δεινὰ τού [*](1. Σεπφαρουείμ Β. Σεφαρ. Α. Edd. Statim Ἀνὰ καὶ Ἀβά (e 4 Reg. xvii.) add. Edd. repugnantibus A.B. ἠδύνατο Α. (308.) δύνανται Β. Edd. (ἐδύναντο A.V. c.) 2. Haec τίς—χειρόε μου accesserunt ex Α. 4. τῶν om. Α. 5. ἡ assumptum ex B. Statim ἐνακὶμ Β. 7. μὲν Α. Β. γεμὴν Edd. 10. οἰκήτορσιν (sic) Α. ἐνακὶμ B. 11. πρόφασιν Α. 12. ταῦτα] τοῦτο Α. Statim μηδὲ accessit ex Α. B. ὑμῖν Α. 13. ὁ] οἱ Α. 16. καταγέλωτα A. γέλωτα Edd. 18. οἱ assuraptum ex Α. Β. 19. ἐπιμεμνῆσθαι Α. μεμν. Edd. 25. τότε alt. assumptum ex Α. 26. καταθαυμάζουσι Α. θαυμ. Edd.)

Κατοικοῦσα καλῶς τὰς πόλεις αὐτῆς, οὐκ ἐξῆλθεν κατοικοῦσα [*](11) Σενναὰρ κόψασθαι οἶκον ἐχόμενον αὐτῆς, λήψεται ἐξ ὑμῶν πληγὴν ὀδύνης.

Ἐκδεδώκασι μὲν οἱ ἑβδομήκοντα Σενναὰρ, Ἀκύλας δὲ ἔφη Σενὰν, εὐσθενοῦσαν δὲ ὁ Σύμμαχος, τάχα που τουτὶ τοῦ Σενὰν ὑπεμφαίνοντος. ἀλλ’ εἰ μὲν νοοῖτο Σεναὰρ, φαμὲν ὅτι χωρίον [*](e) ἐστὶ πλατὺ κατὰ πόλεις τε καὶ κώμας οἰκούμενον ἀλλοφύλοις μὲν, πλὴν ἐν ὁρίοις τῆς Ἰουδαίας· εἰ δὲ δὴ νοοῖτο Σενὰν, λαμπρὰν καὶ ἐπίσημον Αἰγύπτου πόλιν κατασημαίνει. εὐσθενεῖται δὲ ὅτι πίων ἡ χώρα, καὶ ληίοις κατάκομος, πῶς ἔστιν ἀμφιβαλεῖν; Σεναὰρ τοίνυν φησὶν ἤτοι Σενὰν ἡ καλῶς τὰς ἑαυτῆς οἰκοῦσα πόλεις. ἥξει δὲ ὁ λόγος κατὰ τῶν οἰκούντων αὐτάς· αὐτάς· οὐκ ἐπεδάκρυσε τοῖς ἐγγὺς οἰκτρῶς καὶ ἀθλίως διολωλόσιν· οὐκ ἐξῆλθε κόψασθαι τὸν ἐχόμενον οἶκον, τουτέστιν, [*](a 402 Α.) οὐ τεθρήνηκε τοὺς ἐκ γειτόνων. ἐγγὺς δὲ τῆς Ἰουδαίας ἡ Σενναὰρ, ὡς ἔφην, καὶ μέντοι καὶ ἡ Σενὰν, τουτέστιν ἡ Αἰγυπτίων. διαπίπτοντι δὲ καὶ πεπορθημένῳ τῷ Ἰσραὴλ, οὐκ ἐπήλγησε μᾶλλον, ἀλλ’ ἐπετώθασεν, ἐπέχαιρε δὲ καὶ αὐτὴ, [*](1. Χριστοῦ] Θεοῦ Α. 8. σεναὰρ Β. et infra scholio ineunte. 11. σενὰν Β. σε. νᾶν. Α. Σεναὰν Edd, τουτὶ τοῦ Α. τί τοῦ Β. τι τοῦτο Edd. Σενὰν Β. σε. νᾶν. Α. Σεναὰν iid. Statim ὑποφαίνοντος Α. 12. χῶρος ἐστὶ πλατὺς—οἰκούμενος Β. 13. ἀλλοφύλων Α. Statim μὲν om. Α. 14. ὁρίοις Α. ὅροις Edd. νοοῖτο om. Β. Statim Σενὰν Β. σε.νᾶν Α. σεναὰν Edd. 15. ἐπίσημον et λαμπρὰν inter se transp. Β. ἐπίδημον (sic) Edd. κατασημαίνει] κατασημᾶναι Edd. invitis Α. Β. εὐσθενεῖται δὲ Β. εὐθυνεῖται δὲ Α. εὐσθενῆ τε Edd. 16. ὅτι] + καὶ Edd. invitis Α. Β. 17. τοίνυν φησὶν] τοι φησὶ νῦν (sic) Α. φησιν om. Β. σεναὰν Edd. 22. ἡ prius om. Α. Σεναὰν Edd. 23. Αἰγυπτίων Β. αἰγύπτων Α. Αἰγυπτία Edd. 24. καὶ assumptum ex A. Β. Statim αὐτῇ Edd. αὐτῷ Migne.)

Τίς ἤρξατο εἰς ἀγαθὰ κατοικοῦσα ὀδύνας; ὅτι κατέβη κακὰ [*](13) παρὰ Κυρίου ἐπὶ πύλας ̔ Ιερουσαλὴμ. ψόφος ἁρμάτων καὶ ἱππευόντων.

Ὦ Γετθαῖοι, φησὶν, ὦ τῆς Ἐνακεὶμ, ὦ τῆς Σενναὰρ ἤτοι Σενὰν οἰκήτορες, οὐκ ἐπλήγητε ταῖς τῶν ὁμόρων συμφοραῖς, γέλωτος ὑμῖν γέγονεν ἀφορμὴ πίπτων τε καὶ διολλύμενος ὁ πάλαι δεινὸς ὑμῖν καὶ ἀφόρητος Ἰσραήλ. ᾠήθητε δὲ ὅτι καὶ Θεὸς ἠσθένησεν ὁ σώζων αὐτοὺς, ἔρρωται δὲ τὰ παρ’ [*](d) ὑμῖν χειρόκμητα καὶ πρὸς τοῦτο διάττει σθένους, ὡς ἀμογητὶ δύνασθαι τὰς ὑμῶν διασῶσαι πόλεις. οὐκοῦν ἀπὸ τῶν πραγμάτων φέρε δὴ φέρε καταθρήσωμεν, τίς ὁ φύσει καὶ ἀληθῶς ἐστι Θεός· τίς ὁ παναλκὴς, καὶ ἄμαχον ἀπονέμων οἷς ἂν ἕλοιτο τὴν ἐπικουρίαν. ἥλωσαν μὲν γὰρ καὶ πεπόρ- [*](1. καθὰ κοὶ Α. οὖν] + ὦ Edd. invito Α. 6. Σενὰν Β. 7. αὐτὰς Α· Statim τοῦ add. Β. 8—12. Δεῖ δὴ usque ad fin. scholii desunt 9. ἀπωτάτω Α. ἀνωτάτω Edd. aute Migne. 11. ἐκδεδιέναι Α. εἰσδεδ. Edd. 14. κυρίου] Θεοῦ Α. 16. ὦ . . . ὧ . . . ὧ] οἱ . . . οἱ . . . οἱ Α. γετθαῖοι Β. Γεθθαῖοι Edd. Γεθαῖοι Migne. Σεναὰρ Β. οἱ τῆς pro ἤτοι Α. Statim Σεναὰν Edd. 17.οὐκέτι ἠλγήκατε pro οὐκ ἐπλήγητε Α. 18. τοίνυν pro ὑμῖν A. Statim γεγ όνασιν Edd. invitis Α.Β. 19. καὶ om. Α. 20. καὶ Α. ὁ Edd. Neutrura habet Β. 21. ὑμῶν Α. Statim χειρότμητα Α. διάττεσθαι νῦν pro διάττει σθένους Α. 23. Haec δὴ φέρε accesserunt ex Α.Β. Statim καταθρήσω Α· 24. ἄμαχον ἀπονέμων οἷς] ἄμαχος, ἀποφαίνων ὡς Α. 25. ἥλων Edd.)

Κατοικοῦσα Λάχις ἀρχηγὸς ἁμαρτίας αὕτη ἐστὶ τῇ θυγατρὶ Σὼ, ὅτι ἐν σοὶ εὑρέθησαν ἀσέβειαι τοῦ Ἰσραήλ.

Λάχις δὴ πάλιν πόλις μέν ἐστι τοῖς Ἰούδα σκήπτροις ὑποκειμένη, γείτων δὲ καὶ ὅμορος τῶν Φυλιστιεὶμ, ἐκτόπως δὲ καὶ αὕτη πικρὰ καὶ εἰδωλολάτρις, καὶ ἀποσπουδάζουσα [*](d) μὲν τὴν εἰς Θεὸν εὐσέβειαν καὶ τὴν εἰς τὸν νόμον αἰδῶ, περὶ πλείστου δὲ ποιουμένη τὸ καὶ πλανᾶσθαι φιλεῖν, καὶ προσαπολλύειν ἑτέρας. ταύτην τάχα που καὶ πρώτην Σεναχηρεὶμ τῶν πόλεων ἑλὼν τῶν ὑπὸ τὸ σκῆπτρον Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν, πέπομφεν ἐκεῖθεν τὸν ̔Ραψάκην εἰς ̔Ιεροσόλυμα. ἡ τοίνυν Λάχις, φησὶν, ἡ καλῶς οἰκοῦσά ποτε, καὶ ἀσφαλῶς ἱδρυμένη, αὕτη γέγονεν ἀρχηγὸς ἁμαρτίας τῇ Σιῶν, ἤτοι τῆ ̔Ιερουσαλήμ. ηὕρηνται γὰρ ἐν αὐτῇ ἀσέβειαι τοῦ Ἰσραὴλ, τουτέστι τὰ χειρόκμητα [*](e) καὶ τῶν ψευδωνύμων θεῶν οὐ μετρία πληθύς.

Τί οὖν ὁ λόγος βούλεται δηλοῦν; ἀπολογεῖται τρόπον τινὰ τοῖς τῶν ἀλλοφύλων δήμοις, καὶ ἀναπείθειν πειρᾶται διακεῖσθαι λοιπὸν, ὡς οὐκ ἂν ἠσθένησεν ὁ σώζων Θεός. ἐπειδὴ δὲ δεδυσσεβήκασιν εἰς αὐτὸν αἱ τοῦ Ἰούδα πόλεις, παραδέδονται τοῖς ἐχθροῖς. ἀρχηγὸς γάρ φησιν ἡ Λάχις ἁματρίας τῇ Σιῶν γινομένη, καὶ ἀποστασίας πρόφασις πρώτη δέδοται τῷ Σεναχηρείμ. ἀπόλωλε δὴ οὖν ὁ Ἰσραὴλ, ὡς [*](404 Α. a) ἀπό γε τῆς Λάχεως ἔξεστιν ἰδεῖν, οὐκ ἠρρωστηκότος Θεοῦ τὸ ἄναλκι· πολλοῦ γε καὶ δεῖ· τὸ πλανᾶσθαι δὲ μᾶλλον ἠρρωστηκὼς, καὶ ταῖς τῶν εἰδώλων λατρείαις ἀσυνέτως προσκείμενος.

Διὰ τοῦτο δώσεις ἐξαποστελλομένους ἕως κληρονομίας Γὲθ, [*](14) οἴκους ματαίους, εἰς κενὰ ἐγένετο τοῖς βασιλεῦσιν τοῦ Ἰσραὴλ, ἕως τοὺς κληρονόμους ἀγάγωσι· κατοικοῦσα Λάχις [*](15) κληρονομία ἕως Ὀδολὰμ ἥξει.

̔Υποπεπτωκότος τοῦ Ἰσραὴλ τοῖς ἐξ ὀργῆς κινήμασι, καὶ τῶν εἰς Θεὸν πεπλημμελημένων ἀποτιννύντος δίκας, οἱ ἀπὸ Γέθ τε καὶ Ἐνακεὶμ τῆς τοῦ Θεοῦ δόξης καταμειδιᾶν ἀπετολμων. [*](Supra ver. 10.) ᾤοντο γὰρ ὅτι, καθάπερ ἤδη προεῖπον, οὐ σέσωκε τοὺς ἰδίους, ὡς τῆς Ἀσσυρίων χειρὸς ἡττώμενος. εἶτα πρὸς τοῦτο Θεὸς ἀναπείθειν ἤθελεν, ὡς ἀπό γε τῆς Λάχεως, ὅτι [*](c Supra ver. 13.) δέδονται τοῖς ἐχθροῖς διὰ τὸ ηὑρῆσθαι πολλὰς ἀσεβείας τοῦ Ισραὴλ ἐπ’ αὐτοῖς, καὶ ὅτι γεγόνασιν ἁμαρτίας ἀρχηγοὶ τῇ θυγατρὶ Σιῶν, τουτέστι τῆ ̔Ιερουσαλήμ. ταῦτα Θεοῦ λέγοντος, συνεὶς εὖ μάλα τὸ δηλούμενον καὶ πρό γε τῶν ἄλλων ὁ μακάριος Προφήτης, ἀποδέχεται τοὺς λόγους, καὶ μονονουχὶ ταῖς παρ’ ἑαυτοῦ ψήφοις εἰς ἀλήθειαν στεφανῶν, ἀναπεφώνηκεν εὐθύς Διὰ τοῦτο δώσεις ἐξαποστελλομένους ἕως κληρονομίας Γὲθ, οἴκους ματαίους. ναί φησιν, ὦ Δέσποτα, [*](d) βαδιοῦνται πρὸς ἐχθροὺς, καὶ ἐξαποσταλήσονται παρὰ σοῦ, τὴν ἐνεγκοῦσαν ἀφέντες, καὶ εἰς τὴν τῶν Ἀσσυρίων μεταχωρήσαντες, οὐχὶ μόνοι, φησὶν, οἱ ἐν Σαμαρείᾳ, ἀλλὰ γὰρ καὶ οἱ ἐν Τεύ. οἱ μὲν γὰρ γεγόνασιν ἀποστάται καὶ ὑβρισταὶ, καὶ τῶν σῶν κατόπιν ἰέναι θεσπισμάτων οὐκ ἀνεχόμενοι· οἱ δὲ πεπραχόσιν ἀθλίως ἐπιτωθάζοντες, τῆς σῆς δόξης ἐποιοῦντο κατάρρησιν τὸ συμβεβηκός. αὐτὸς οὖν δώσεις ἐξαποστελλομενους ἕως κληρονομίας Γὲθ, οἴκους ματαίους. [*](e) [*](1. ἐμοὶ pro ἕως (sic) Α. 2. ἐγένετο Α. Β. (Alex.) ἐγένοντο Edd. (Vat.) 4. κληρονομίαν Α. (22. al.) Statim σου add. F. Edd. (42.) Ὀδολὰμ B.F. (62, 147, 153, 310,311.) ὀδολλὰμ A.V.] Ὠδολλὰμ Edd. ante Migne. Statim capitis rel. hic add. Edd. invitis A.B. 5. κινήμασι] μηνίμασι Β. cf. supra 74 b. 9.ἰδίους] οἰκείους Β. 10. Λάχεως] Λάχις Α. 11. ηὑρῆσθαι Α. εὑ ρῆσθαι B. εὑρῆσαι Edd. 12. παρ’ pro ἐπ’ Α. 14. συνήσεις (sic) Α. 15. ἀπεδέχετο Α. 16. παρ’ ἑαυτοῦ Α. Β. παρ’ ἑαυτῷ Edd. 17. δώσει Α. (Vat.) ἕως] + τῆς Edd. invito Α. 18. οἴκους om. Α. 21. μόνον Α. γὰρ om. Α. 22. οἱ μὲν γὰρ Α. Β. ὧν οἱ μὲν Edd. 24. πεπράχασιν Α.)

Οὐκοῦν εἰ μὲν ἕλοιτό τις σοφὸς εἶναι καὶ εὐήνιος [*](1. οἱ assumptnm ex Α. 3. καὶ assumptum ex Α. Β. 6. συμπλήττει Β. συμπλήττων Edd. 7. ἔννοιας Α. Statim ἔρχεται Α. 8. τῶν om. Α. ἀγερουχίαν (sic) Α. 9. γέγονε Α. 10. εὑρέματα Β. 11. ἑτέρων om. Α. 13. οὖν om. Α. 14 ἐγένοντο Aubertus. τοῦ om. Α. 15. ὅμοιον] + δὲ Edd. invitis Α. Β. 18. δέ μὲν Α. invito b. οἱ ante Ἀσσ. add. b. 19. τῆς] + τῶν Edd. invitis Α. b. 20. Λάχις Α. 21. Ὀδολλάμ Α. Migne. ̔Οδολάμ D. Quae sequuntur usque ad μᾶλλον (625. 21.) tum in Edd. tum in B. desunt. adhibuimus ex A.D. 22. κληρονομία D. κληρονομίας Α. (153, 311.) 24. τὸ assumpturn ex D. παρατείνει D. παρέτεινε Α. Statim δὲ assumptum ex D. 25. μὲν accessit ex D. ἕλοιτό D. λέγοιτό A. εὐήνιος D. συνετὸς Α.)

̔H δόξα τῆς θυγατρὸς Ἰσραὴλ, ξύρησαι καὶ κεῖραι ἐπὶ τὰ τέκνα [*](16) τά τρυφερά σου, ἐμπλάτυνον τὴν χηρείαν σου ὡς ἀετὸς, ὅτι ᾐχμαλωτεύθησαν ἀπὸ σου.

Ομοιον ὡς εἰ λέγοι πάλιν Ὦ τρισμακαρία ποτὲ θύγατερ Ιερουσαλὴμ, ἡ λίαν εὐκλεεστάτην καὶ περιφανῆ λαχοῦσα τὴν δοξαν, Ἰερουσαλὴμ ἤτοι Σαμάρεια, οἴχεταί σου τὰ [*](e) τέκνα τὰ τρυφερὰ, καὶ διόλωλεν ἡ πάλαι σπαταλῶσα πληθὺς, ἡ λαμπρά τε καὶ ἁβροδίαιτος, ἡ καθεύδουσα μὲν “ Ἐπὶ κλινῶν ἐλεφαντίνων, κατασπαταλῶσα δὲ καὶ ἐν ταῖς [*](Amos vi. 4—6.) “στρωμναῖς αὐτῆς· ἡ ἔσθουσα μὲν ἐρίφους ἐκ ποιμνίων “καὶ μοσχάρια ἐκ μέσου βουκολίων γαλαθηνά· ἡ ἐπικρο- “τοῦσα πρὸς τὴν φωνὴν τῶν ὀργάνων· ἡ ὡς ἑστῶτα “αὐτὰ λογισαμένη καὶ οὐχ ὡς φεύγοντα· ἡ τὸν διυλισ- [*](f) “μένον οἶνον πίνουσα καὶ τὰ πρῶτα μῦρα χριομένη·” [*](1. μισῶν ἀντιτάττεσθαι inverso ordine D. ἐν μακραῖς εὐημερίαις ἔσται D. ἐν εὐημερίαις ἔσται μικραῖς (sic) Α. 5. πάντως ἐξωσθήσεται inverso ordine D. 7. αὐτοῦ D. αὐτοῖς Α. τοι deest in Α. 8, 9. Haec τουτέστι — κακεντρεχῶν accesserunt ex D. 10. ̔Η] + δὲ Α. ξύρησε (sic) Α. κεῖραι D. κεῖρε Α. cf. De Adorat. 579 c. 11. σου τὰ τρυφερὰ pro τὰ τρ. σου D. (22. al.) 12. αἰχμάλωτ’. Α. 13. λέγοι] Sic edidi. γ’ λε’ = λέγη vel λέγοι D. λέγοιτο Α. ὦ et ποτε accesserunt ex D. θυγάτηρ D. 14. ὦ pro ἡ D. τὴν δόξαν λαχοῦσα περιφανῆ inv. ordine D. 15. οἴχεταί σου D. οἰχήσεταί σοι Α. 16. ἡ πάλαι σπαταλῶσα πληθὺς] πᾶσα πληθὺς σπαταλῶσα D. 19. αὐτῶν D. ἐσθίουσα D. Statim μὲν om. D. 21. ὀργάνων] Hic transponit καὶ τὰ πρῶτα μύρα χριομένη D. 22. πῖν’. τὸν διυλ. οἶνον inv. ordine Α. χριωμένη (sic) Α.)

Επιφωνήσειε δ᾿ ἄν τις καὶ τοῦτο εἰκότως οὐχὶ μόνοις τοῖς ἀρχαιοτέροις τῶν Ἰουδαίων δήμοις, ἀλλὰ γὰρ καὶ τοῖς [*](i ) ἐν καιρῷ γεγονόσι τῆς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν ἐπιδημίας, ὅτε καὶ σταυρῷ παραδόντες αὐτὸν δειναῖς καὶ ἀφύκτοις περιπεπτώκασι [*](Ezek. xii. 14.) συμφοραῖς· διεσπάρησαν δὲ καὶ εἰς πάντα ἄνεμον, οἱονείπως ἑτέρῳ τρόπῳ τοὺς τῆς αἰχμαλωσίας ὑπομένοντες πόνους.