In XII Prophetas

Δι’ ἀσέβειαν Ἰακὼβ ταῦτα πάντα, καὶ δι᾿ ἁμαρτίαν οἴκου Ἰσραήλ.

Ἐπιβήσεσθαι λέγων τὸν τῶν ὅλων Θεὸν ἐπὶ τὰ ὕψη τῆς γῆς, καὶ σαλευθήσεσθαι μὲν ὑπ’ αὐτοῦ τὰ ὄρη, κηροῦ δὲ δίκην καὶ ὕδατος ἐκτακήσεσθαι καὶ καταρρεῖν τὰς κοιλάδας, ἐπιφέρει λοιπόν Δι’ ἀσέβειαν Ἰακὼβ ταῦτα πάντα. ἄθρει δὴ οὖν ὅπως κεκρυμμένα λαλεῖ μυστήρια, καὶ οὐ μέχρι τῶν [*](e) αἰσθητῶν τὸν τῶν προκειμένων ἵστησι νοῦν, οἶδε δὲ πλαγίως τῶν ἐν Σαμαρείᾳ καὶ τῶν ἐν τοῖς ̔ Ιεροσολύμοις τὰς ὅσον οὐδέπω παρεσομένας ἀφηγησάμενος συμφοράς. ποῖον γὰρ ἃν ἔχοι τὸ δεῖμα, καταλυπήσει δὲ ὅπως τοὺς ἐν Σαμαρείᾳ τυχὸν ἤγουν τοὺς ἑτέρους, τὸ καταδονεῖσθαι τὰ ὄρη; κοιλάδες [*](Supra ver. 4.) δὲ τίνα τρόπον ἐκτακεῖεν ἂν, ἢ καὶ ὡς ὕδωρ φερόμενον ἔσονται ἐν καταβάσει; ἀλλ’ οἶδεν, ὡς ἔφην, κατασημήνας ἀξίως τὰ συμβησόμενα τοῖς ἐξ Ἰσραήλ. ταύτητοι λοιπὸν ἀναγκαίως προσεπάγει τὰς δίκας, οὐχ ὡς ἠγνοηκόσιν αὐτοῖς, [*](396 A. a) καθάπερ ἐγῷμαι, διαλεγόμενος, ἀλλ’ οἷον ἐλέγχων, καὶ μετατιθεὶς εὖ μάλα πρὸς τὸ ἑλέσθαι φρονεῖν τὰ χρήσιμά τε καὶ πρεπωδεστέρα. ἔφη τοίνυν ὅτι Δι’ ἀσέβειαν Ἰακὼβ ταῦτα τάντα καὶ δι᾿ ἁμαρτίαν οἴκου Ἰσραὴλ, ἵνα σύμπαν νοῆται πεπλημμεληκὸς τὸ ἐξ Ἰσραὴλ γένος εἴς τε Θεὸν καὶ ἀνθρώπους. ἀσέβειαν μὲν γὰρ ὀνομάζειν ἔοικε τὰ εἰς Θεὸν πταίσματα, τὰ δέ γε εἰς ἀδελφοὺς καὶ ὁμογενεῖς ἁμαρτίαν.

Τίς ἡ ἀσέβεια τοῦ Ἰακώβ; οὐ Σαμάρεια; καὶ τίς ἡ ἁμαρτία οἴκου Ἰούδα; οὐχὶ ̔ Ιερουσαλήμ;

Ἰακώβ ὀνομάσας τοὺς ἐξ Ἰακὼβ γεγονότας, τὸν Ἐφραΐμ [*](7. κεκρυμμένων pro προκειμένων Α. 9. ἀφηγήσασθαι Α. 11. τοῦ pro τὸ Α. Statim κατηδονεῖσθαι (sic) Α. κοιλάδες δὲ τίνα τρόπον ἐκτακεῖεν ἂν] κηροῦ δὲ δίκην ἐκτακῆναι κοιλάδας Β. 12. φερόμενον ἔσονται A. ἔσεσθαι φερόμενον Β. ἔσονται καταφερόμενον Edd, Statim ἐν assuraptum ex Α. 13. κατασημῆναι Α. 14. τοῖς ἐξ Ἰσραήλ om. Α. 15. προσεπάγει Α. ἐπάγει Edd. 18. πρεπωδέστερα] εὐωδέστερα Α. δι’ ἀσέβειαν Ἰακὼβ et καὶ om. Α. Statim διἁμαρτίαν Α. 20. γένος assumptum ex Α. Β. 21. γάρ om Α. 22. γε om. Α. 23. τοῦ assumptum ex Α. (Vat.) [οἴκου pro τοῦ Alex.] Θεοῦ pro οὐ (sic) Α. οὐχὶ F. (Alex.) 24. Ἰούδα] Ἰσραήλ Α. (228.) Statim οὐχ Α. (97, 310.))

Δεῖ δὴ οὖν ἄρα καὶ Θεὸν ἀγαπᾶν, καὶ τοῦτο ἐξ ὅλης ψυχῆς καὶ καρδίας, ἀποσείεσθαι δὲ καὶ τὸ ῥᾴθυμον εἰς ἀγαθουργίαν, καὶ κατὰ μηδένα τρόπον κακοῦν τὸν πλησίον, μᾶλλον δὲ ἀνακτᾶσθαι ταῖς εὐποιίαις, καὶ ἀποσπουδάζειν μὲν τὰ πονηρὰ, προσκεῖσθαι δὲ μᾶλλον τοῖς τῆς δικαιοσύνης αὐχήμασιν. ὑπτιουμένοις δὲ δὴ περὶ τὰ οὕτω σεπτὰ, καὶ καταφρονεῖν ᾑρημένοις, ἐποίσει τὰ ἐξ ὀργῆς, καὶ ὡς κηρὸν κατατήξει κολάζων ἐν πυρὶ, καὶ ὡς ὕδωρ σκορπιεῖ, φειδοῦς ἡμᾶς ἔτι καὶ ἀγάπης οὐκ ἀξιῶν.

Καὶ θήσομαι Σαμάρειαν ὡς ὀπωροφυλάκιον ἀΓροῦ καὶ ὡς φυτείαν ἀμπελῶνος· καὶ κατασπάσω εἰς χάος τοὺς λίθους αὐτῆς, καὶ [*](7) τὰ Θεμέλια αὐτῆς ἀποκαλύψω· καὶ πάντα τὰ Γλυπτά αὐτῆς κατακόψουσι· καὶ πάντα τὰ μισθώματα αὐτῆς ἐμπρήσουσιν ἐν πυρί· καὶ πάντα τὰ εἴδωλα αὐτῆς θήσομαι εἰς ἀφανισμόν.

Τίνα δὴ πάλιν ἔσονται τῶν οὕτω προσκεκρουκότων τὰ [*](c) πάθη, διηγεῖται σαφῶς. ἔσται γὰρ ἡ Σαμάρεια φησιν ὡς ὀπωροφυλάκιον ἀγροῦ καὶ ὡς φυτεία ἀμτελῶνος. τὰ μὲν γὰρ ἐν ἀγροῖς φυόμενα τηροῦσί τινες, σκηνὰς ἀναπλέκοντες καὶ ἐν αὐταῖς ἱζήσαντες. εἶτα πᾶσαν αὐτῶν ἀποσοβοῦσι βλάβην. εἰ δὲ δὴ γένοιτο συναχθῆναι τοὺς καρποὺς, καταλήγουσι τῶν πόνων οἱ φύλακες, οἴκοι τε ὑπονοστοῦσι, καὶ αὐτὰς ἀνατρέψαντες τὰς σκηνάς. τοῦτο τὴν Σαμάρειαν παθοῦσαν εὑρήσομεν. ἐπειδὴ γὰρ πεπλημμέληκεν οὐ μετρίως, [*](1. χήρας Α. Β. (Alex. XII.) χηρῶν Edd. εἰς ἁμαρτία, om. Α. 4. Haec καὶ τοῦτο accesserunt ex Α. 7. εὐποιΐαις Α. ἐπιεικείαις Edd. Statim καὶ assumptum ex Α.Β. 9. δὴ assumptum ex A.B. 11. κολάζων assumptum ex iisdem. 12. ἔηι om. Α. 13. ὡς prius A.F. (Alex.) εἰς Edd. (Vat.) ὡς alt. B.F. (153.) εἰς Edd. 14. χάσμα pro χάος F. 15. ἐπικαλύψω F. 16. ἐμπρήσουσιν Α ἐμπρήσομαι Edd. 9153.) 17. τὰ deest in Edd. 19. καὶ pro ὡς Edd. invitis A.B. 20. εἰς φυτείαν Α. 21. ἀναπλέξαντες Β. 23. καταλήγουσι Α.Β. καταλαλήσουσι Edd.)

Δίω ἐκ μισθωμάτων πορνείας συνήγαγε, κὼ ἐκ μισθωμάτων πορνείας συνέστρεψεν.

Διαγελᾷ δὴ πάλιν ὁ λόγος, καὶ τῆς Ἰουδαίων ἀμαθίας [*](1. εἶχον τὸ pro ἔχειν ᾤοντο Α. 2. ἀνετίθεσαν] + δὲ Α. 4. δέδωκα Α. (Alex. XII.) ἔδωκα Edd. (Vat.) 6. Haec αὐτὴ δὲ assumpta ex Β. αὐτοὶ δὲ A. Statim καὶ add, Edd. καὶ habuit Β. sed erasum. ἐποίησαν Α. 7. δὲ assumptum ex Α. Β. 9. ὁ παράφρων Ἰσραὴλ Α. 12. Haec ἐστιν ἁ accesserunt ex Α. ἃ Β. 13. πλούτου Aubertus. 15. ἦ ἢ Β.] γὰρ ἂν Α. Β. εἰ γὰρ ἦν Edd. ἠγνοηκότες et ἀνῆψαν et ἀνετίθουν Α. 17. ὡμολογεῖν (sic) Α. 19. ὡς φυτεία Β. εἰς φυτὸν Α. εἰς φυτείαν Edd. 20. ἀγαθοῖς Β. sed in mg. manu ead. εὐημερίαις. 22. εὐθυμίας] εὐθηνίας Α. 24. πορνείας A. B. πόρνης Edd. (51, 95, 185.) Statiin κατέστρεψεν F. Edd. (62, 147.) 25. δὴ assumptum ex Α. ὁ λόγος om. Α. Ἰουδαίων A. Ἰούδα Edd.)

Ἕνεκεν τούτου κόψεται καὶ θρηνήσει, πορεύσεται ἀνυπόδετος καὶ [*](b 8) γυμνὴ, ποιήσεται κοπετὸν ὠς δρακόντων καὶ πένθος ὡς θυγατέρων σειρήνων· ὅτι κατεκράτησεν ἡ πληγὴ αὐτὴς, διότι ἦλθεν [*](9) ἕως Ἰούδα καὶ ἥψατο ἕως πύλης λαοῦ μοῦ, ἕως ̔ ιερουσαλήμ.

Ἐπειδὴ γὰρ διεβίω φησὶν ἐν πλάναις, καὶ κατέληξε μὲν οὐδαμῶς τὸν ἑαυτῆς λυποῦσα Δεσπότην, ἀνατιθεῖσα δὲ τοῖς γλυπτοῖς τὰ ἐφ’ οἷς εὖ ἔχει καὶ διευφημεῖται χαριστήρια, πρὸς τοῦτο δὲ, φησὶ, λοιπὸν δυσσεβείας διελήλακε, ταύτῃτοι κόψεται [*](c) θρηνήσει· καὶ οὐχ ἑτέροις τισὶν ἐπαλγήσει τυχὸν, ἤγουν ἐπ’ ὀθνείοις, τὸ ὡς ἐξ ἀγάπης στάζουσα δάκρυον, ἀλλὰ ταῖς οἰκείαις αὐτῆς καταπαιομένη συμφοραῖς. ἢ δέ γε γυμνότης [*](2. ὑπονοίας Edd. ἐναργῆ pro ἐμφανῆ Α. τὰ — κείμενα Α. τὴν — κειμένην Edd. 3. ναὶ Β. καὶ Edd. 4. ἀνετίθει] ἀνέθει Edd. 5. αἰσθήσεως] φρονήσεως B. ἐσθὴς ἐμῆς (sic) Α. Statim πλέως Edd. 7. αὐτῷ Α. post σύναγ’. transp. Β. αὐτοῦ Edd. εὐπαθείαις Α. Β. εὐπαθείᾳ Edd. 12. συνήνεγκεν Α. Β. συνήγερκεν Edd. ἐν om. Α. 13. συμπεπλεγμένην Α. 15. ἀνυποδητος F. (42.) 17. διῆλθεν F. 19. διεβίω] διέβη Α. 21. διευφημεῖται Α. εὐθυμεῖ Β. διευθυμεῖται Edd. 22. δὲ Α. τε Edd. Statim haec φησὶ λοιπὸν accesserunt ex A. ἐλήλακε Β. 23. τισὶν ἐπαλγ. τυχὸν Α. τυχὸν ἐπαλγ. τισὶν Edd. 25. αὐτῆς Α. οὖ Edd. Neutrum habet Β. Statim καταπταιομένη Edd. ante Migne. γε A. δὴ Edd.)

Oὐκοῦν, ὅταν τὸν ἕνα καὶ φύσει καὶ ἀληθῶς Δεσπότην ἀφέντες προσκεῖσθαι σπουδάσωμεν τοῖς ἀκαθάρτοις δαίμοσι, τότε πάντη τε καὶ πάντως ἑαυτοὺς θρηνήσομεν, καὶ ταῖς ἑαυτῶν ἀβουλίαις ἐποιμώζοντες, γυμνοὶ μὲν ἐσόμεθα τῆς παρ’ [*](1. ἀνυποδεσία Β. ἀνυποδησία Edd. δηλοῖ pro δεικνύει Α. 8. καταπταίοντά Edd. ante Migne. 1 1, εἰδότα A.b. εἰωθότα Edd. Statira καὶ om. Α. 13. ἀποκαλεῖ A.b. καλεῖ Edd. λάλιστά Α. λάλιστα· ἠ καὶ (sic) b. 15. ἐναδίοις (sic) Α. Statim ἐπωάζουσι A.b. ἐπῳάζουσαι Β. Edd. 24. ἐμπρήσειν A. αὐτήν Α. αὐτάς Edd. 25. τῆς Ἐζεκίου βασιλείας Α. Ἐζεχ. τοῦ βασιλέως Edd.)

Οἱ ἐν γὲθ μὴ μεγαλύνεσθε, οἱ Ἐνακεὶμ μὴ ἀνοικοκομεῖτε ἐξ οἴκου [*](10) καταΓέλωτα· γῆν καταπάσασθε καταγέλωτα ὑμῶν.

Περισκεπὴς μὲν ὁ λόγος καὶ δυσάλωτος κομιδῆ τῶν προκειμένων ὁ νοῦς καὶ τῶν ἐφεξῆς ἔτι κειμένων. πλὴν ὡς ἔνι διειπεῖν πειράσομαι. καταθέοντος τοῦ πολέμου τὰς ἐν τῇ [*](c) Σαμαρείᾳ πόλεις, ἁλισκομένων δὲ καὶ ἑτέρων τῶν ὑπὸ τὸ σκῆπτρον Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν, τῶν ἀλλοφύλων οἱ πρόσοικοι καὶ ὅσα τῆς Ἰουδαίων γῆς ὅμορά πὼς ἦν καὶ ἐκ γειτόνων ἔθνη, πλατὺ γελῶντα κατεκερτόμουν τὸν Ἰσραὴλ, ὡς οὐδὲν ὠφελημένον παρὰ Θεοῦ. ᾤοντο γὰρ τὴν τοῦ σώζοντος χεῖρα καὶ παθεῖν τὸ ἄναλκι καὶ ἀτονῆσαι δεῖν, ὡς πρὸς τὰς τῶν καταδῃούντων ὁρμάς. ἀλλ’ ἦν ἄμεινον ἐννοεῖν, ὅτι λυπεῖν [*](d) ᾑρημένοι τὸν σώζοντα καὶ προσκεκρουκότες Θεῷ, πεπείρανται τῶν δεινῶν, δέδονται δὲ καὶ εἰς χεῖρας ἐχθρῶν. ἐπειδὴ δὲ ἦν τῶν ἀτόπων, ἐκείνους μὲν οἴεσθαι κατὰ σφᾶς αὐτοὺς, ὅτι τῇ δυνάμει τῶν ἰδίων σεβασμάτων, ἐν καλῷ τῆς εὐημερίας μεμενήκασιν, ἀπόλωλε δὲ καὶ ὠλόθρευται διὰ τὴν τοῦ σώζοντος ἀσθένειαν ὁ Ἰσραὴλ, ταύτῃτοι Θεὸς καὶ αὐτὰς τὰς τῶν περιοίκων πόλεις παρεδίδου τοῦ Σεναχηρεὶμ εἰς ἐρήμωσιν. καὶ γοῦν ὁ ̔Ραψάκης τοῖς ἐν τῷ τείχει τῶν ̔ Ιεροσολύμων προσλαλῶν, [*](e) τούτων αὐτῶν διεμέμνητο λέγων “Ποῦ ἐστιν ὁ [*](Es.xxxvi. 19,20.) “θεὸς Αἰμὰρ καὶ Ἀρφάθ; ποῦ ἐστιν ὁ θεὸς τῆς πόλεως [*](1. τε om. Α. σωτηρίας pro βοηθείας Α. 2. ἀνυποδεσία Α. Β. ἀνυποδησία Edd. 4. γίνεσθαι Α. 5 μεγαλύνεσθε] + κοὶ Edd. (Vat.) ἐν ἀκεὶμ Α. (106, 311.) 6. καταπάσσασθε Edd. ante Migne. 7. Περισκεπὴς] περισχερὴς Α. 8. ἐφεξῆς Α. ἑξῆς Edd. ἔνι διειπεῖν Β. ἴδει εἰπεῖν Α. ἔνι δὴ εἰπεῖν Edd. 10. τὸ om. Α. 12. τῶν pro τῆς Α. ἐκ γειτόνων] ἐκγειτονούντων Edd. 13. γελῶντες Α. 15. ἀναλκὲς Α. δεῖν om. Β. 19. ἐκείνας Edd. 22. Θεὸς deest in Α. 23. του] τῷ Migne. 24. προσλαλούντων αὐτῷ (sic) pro προσλαλῶν, τούτων αὐτῶν Α. 26. Αἰμὰθ Β. (VIII.) αἰνὰθ Α. Αἰμαθὶ ̔Edd. ἀρφάθ Α. Β. Ἀρφαθί Edd. πόλεως] + τοῦ Α.)

Πράττουσι δὲ τοῦτο καὶ οἱ Χριστὸν οὐκ εἰδότες. διωκομένων [*](c) γὰρ ἔσθ’ ὅτε τῶν ἐκκλησιῶν, καὶ δοκιμαζομένων ἁγίων ἤτοι τῶν ἐν αὐταῖς, τότε δὴ τότε μάλιστα τοὺς ἰδίου αὐτοὶ καταθαυμάζουσι θεούς. ἀλλ’ ὁ γέλως αὐτοῖς ἐκτελευτᾷ πρὸς δάκρυον, κατευμαρίζοντος μὲν τὰ δεινὰ τού [*](1. Σεπφαρουείμ Β. Σεφαρ. Α. Edd. Statim Ἀνὰ καὶ Ἀβά (e 4 Reg. xvii.) add. Edd. repugnantibus A.B. ἠδύνατο Α. (308.) δύνανται Β. Edd. (ἐδύναντο A.V. c.) 2. Haec τίς—χειρόε μου accesserunt ex Α. 4. τῶν om. Α. 5. ἡ assumptum ex B. Statim ἐνακὶμ Β. 7. μὲν Α. Β. γεμὴν Edd. 10. οἰκήτορσιν (sic) Α. ἐνακὶμ B. 11. πρόφασιν Α. 12. ταῦτα] τοῦτο Α. Statim μηδὲ accessit ex Α. B. ὑμῖν Α. 13. ὁ] οἱ Α. 16. καταγέλωτα A. γέλωτα Edd. 18. οἱ assuraptum ex Α. Β. 19. ἐπιμεμνῆσθαι Α. μεμν. Edd. 25. τότε alt. assumptum ex Α. 26. καταθαυμάζουσι Α. θαυμ. Edd.)

Κατοικοῦσα καλῶς τὰς πόλεις αὐτῆς, οὐκ ἐξῆλθεν κατοικοῦσα [*](11) Σενναὰρ κόψασθαι οἶκον ἐχόμενον αὐτῆς, λήψεται ἐξ ὑμῶν πληγὴν ὀδύνης.

Ἐκδεδώκασι μὲν οἱ ἑβδομήκοντα Σενναὰρ, Ἀκύλας δὲ ἔφη Σενὰν, εὐσθενοῦσαν δὲ ὁ Σύμμαχος, τάχα που τουτὶ τοῦ Σενὰν ὑπεμφαίνοντος. ἀλλ’ εἰ μὲν νοοῖτο Σεναὰρ, φαμὲν ὅτι χωρίον [*](e) ἐστὶ πλατὺ κατὰ πόλεις τε καὶ κώμας οἰκούμενον ἀλλοφύλοις μὲν, πλὴν ἐν ὁρίοις τῆς Ἰουδαίας· εἰ δὲ δὴ νοοῖτο Σενὰν, λαμπρὰν καὶ ἐπίσημον Αἰγύπτου πόλιν κατασημαίνει. εὐσθενεῖται δὲ ὅτι πίων ἡ χώρα, καὶ ληίοις κατάκομος, πῶς ἔστιν ἀμφιβαλεῖν; Σεναὰρ τοίνυν φησὶν ἤτοι Σενὰν ἡ καλῶς τὰς ἑαυτῆς οἰκοῦσα πόλεις. ἥξει δὲ ὁ λόγος κατὰ τῶν οἰκούντων αὐτάς· αὐτάς· οὐκ ἐπεδάκρυσε τοῖς ἐγγὺς οἰκτρῶς καὶ ἀθλίως διολωλόσιν· οὐκ ἐξῆλθε κόψασθαι τὸν ἐχόμενον οἶκον, τουτέστιν, [*](a 402 Α.) οὐ τεθρήνηκε τοὺς ἐκ γειτόνων. ἐγγὺς δὲ τῆς Ἰουδαίας ἡ Σενναὰρ, ὡς ἔφην, καὶ μέντοι καὶ ἡ Σενὰν, τουτέστιν ἡ Αἰγυπτίων. διαπίπτοντι δὲ καὶ πεπορθημένῳ τῷ Ἰσραὴλ, οὐκ ἐπήλγησε μᾶλλον, ἀλλ’ ἐπετώθασεν, ἐπέχαιρε δὲ καὶ αὐτὴ, [*](1. Χριστοῦ] Θεοῦ Α. 8. σεναὰρ Β. et infra scholio ineunte. 11. σενὰν Β. σε. νᾶν. Α. Σεναὰν Edd, τουτὶ τοῦ Α. τί τοῦ Β. τι τοῦτο Edd. Σενὰν Β. σε. νᾶν. Α. Σεναὰν iid. Statim ὑποφαίνοντος Α. 12. χῶρος ἐστὶ πλατὺς—οἰκούμενος Β. 13. ἀλλοφύλων Α. Statim μὲν om. Α. 14. ὁρίοις Α. ὅροις Edd. νοοῖτο om. Β. Statim Σενὰν Β. σε.νᾶν Α. σεναὰν Edd. 15. ἐπίσημον et λαμπρὰν inter se transp. Β. ἐπίδημον (sic) Edd. κατασημαίνει] κατασημᾶναι Edd. invitis Α. Β. εὐσθενεῖται δὲ Β. εὐθυνεῖται δὲ Α. εὐσθενῆ τε Edd. 16. ὅτι] + καὶ Edd. invitis Α. Β. 17. τοίνυν φησὶν] τοι φησὶ νῦν (sic) Α. φησιν om. Β. σεναὰν Edd. 22. ἡ prius om. Α. Σεναὰν Edd. 23. Αἰγυπτίων Β. αἰγύπτων Α. Αἰγυπτία Edd. 24. καὶ assumptum ex A. Β. Statim αὐτῇ Edd. αὐτῷ Migne.)

Τίς ἤρξατο εἰς ἀγαθὰ κατοικοῦσα ὀδύνας; ὅτι κατέβη κακὰ [*](13) παρὰ Κυρίου ἐπὶ πύλας ̔ Ιερουσαλὴμ. ψόφος ἁρμάτων καὶ ἱππευόντων.

Ὦ Γετθαῖοι, φησὶν, ὦ τῆς Ἐνακεὶμ, ὦ τῆς Σενναὰρ ἤτοι Σενὰν οἰκήτορες, οὐκ ἐπλήγητε ταῖς τῶν ὁμόρων συμφοραῖς, γέλωτος ὑμῖν γέγονεν ἀφορμὴ πίπτων τε καὶ διολλύμενος ὁ πάλαι δεινὸς ὑμῖν καὶ ἀφόρητος Ἰσραήλ. ᾠήθητε δὲ ὅτι καὶ Θεὸς ἠσθένησεν ὁ σώζων αὐτοὺς, ἔρρωται δὲ τὰ παρ’ [*](d) ὑμῖν χειρόκμητα καὶ πρὸς τοῦτο διάττει σθένους, ὡς ἀμογητὶ δύνασθαι τὰς ὑμῶν διασῶσαι πόλεις. οὐκοῦν ἀπὸ τῶν πραγμάτων φέρε δὴ φέρε καταθρήσωμεν, τίς ὁ φύσει καὶ ἀληθῶς ἐστι Θεός· τίς ὁ παναλκὴς, καὶ ἄμαχον ἀπονέμων οἷς ἂν ἕλοιτο τὴν ἐπικουρίαν. ἥλωσαν μὲν γὰρ καὶ πεπόρ- [*](1. καθὰ κοὶ Α. οὖν] + ὦ Edd. invito Α. 6. Σενὰν Β. 7. αὐτὰς Α· Statim τοῦ add. Β. 8—12. Δεῖ δὴ usque ad fin. scholii desunt 9. ἀπωτάτω Α. ἀνωτάτω Edd. aute Migne. 11. ἐκδεδιέναι Α. εἰσδεδ. Edd. 14. κυρίου] Θεοῦ Α. 16. ὦ . . . ὧ . . . ὧ] οἱ . . . οἱ . . . οἱ Α. γετθαῖοι Β. Γεθθαῖοι Edd. Γεθαῖοι Migne. Σεναὰρ Β. οἱ τῆς pro ἤτοι Α. Statim Σεναὰν Edd. 17.οὐκέτι ἠλγήκατε pro οὐκ ἐπλήγητε Α. 18. τοίνυν pro ὑμῖν A. Statim γεγ όνασιν Edd. invitis Α.Β. 19. καὶ om. Α. 20. καὶ Α. ὁ Edd. Neutrura habet Β. 21. ὑμῶν Α. Statim χειρότμητα Α. διάττεσθαι νῦν pro διάττει σθένους Α. 23. Haec δὴ φέρε accesserunt ex Α.Β. Statim καταθρήσω Α· 24. ἄμαχον ἀπονέμων οἷς] ἄμαχος, ἀποφαίνων ὡς Α. 25. ἥλων Edd.)

Κατοικοῦσα Λάχις ἀρχηγὸς ἁμαρτίας αὕτη ἐστὶ τῇ θυγατρὶ Σὼ, ὅτι ἐν σοὶ εὑρέθησαν ἀσέβειαι τοῦ Ἰσραήλ.