Historia Ecclesiastica

ὃς καὶ ἐν ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως >ὀφειλομένας τιμωρίας καὶ βασάνους ὑπομενεῖ. εἰ δέ τινας κουφοτέρους >πείθει ἐκεῖνος, ὥς τινα ἐλπίδα ἔχων ὅστις τὴν ἀληθῆ ἐλπίδα >εἰς Χριστὸν τῇ ὁμολογίᾳ μετέβαλε, μετὰ τούτου ὁμοίως >ὅστις δή ποτε βούλεται τῷ κανόνι τῆς ἐκκλησίας ἀντιπαλαῖσαι. >ὁ θεὸς ὑμὰς ὑγιαίνοντας διαφυλάττοι, υἱοὶ τιμιώτατοι.«

Καὶ ἄλλα δέ τινα συναθροισθέντες ἐν τῇ μεγάλῃ Ῥώμῃ γεγράφασι κατὰ διαφόρων αἱρέσεων, ἅπερ ἀναγκαῖον ᾠήθην ἐνθεῖναι τῇ συγγραφῇ.

»Ὁμολογία τῆς καθολικῆς πίστεως, ἣν ὁ πάπας Δάμασος ἀπέστειλε >πρὸς τὸν ἐπίσκοπον Παυλῖνον ἐν τῇ Μακεδονίᾳ, ὃς ἐγένετο ἐν >Θεσσαλονίκῃ.

Ἐπειδὴ μετὰ τὴν ἐν Νικαίᾳ σύνοδον αὕτη ἡ πλάνη ἀνέκυψεν [*](2—4 vgl. Sozomen. YI 25, 6. Rufin. H. E. XI 20 — 12—S. 302, 15 S. Leonis opera III 400 f (= Λ). vgl. auch Maximin. c. Amb. 129 ed. Kauffmann S. 87, 41 f — 12—S. 299, 16 αὐτοῦ καὶ πάντα Cod. Vindobon. Hist. gr. f. 198b [von Theodoret ängige, mit Λ nahe verwandte Übersetzung] = J) [*](* 10—S. 302, 16 Nieeph. H. Ε. XII 18. Cass. IX 16 — 12—S. 302 syriac. Br. Mus. add. 14, 529 f. 1 v [auch add. 14, 533 f. 186 r] = Σ) [*](B4 [bis 11 συγγραφῇ] B [von 12 an] V F HN (n) + GS (s) = r AL (y) W) [*](2 ὅσ Β4VW Cass. > Fry ι 4 ἀπολλιναρίω Β4 ι τῆς > Β4 ι 6 ὅστις VFryW W qui Cass. > Β4 ι 7 μετὰ τούτου — 8 ἀντιπαλαῖσαι] sciant ἡ ewn isto similiter perituros, cum quo ecclesiasticae regulae resultahunt Cass. ι 8 ὅστις δή ποτε βούλεται Β4V am Rand Ac > FryW ι ἀντιπαλαῖσαι B4V ἀντιπαλαίσας FryW I 10 > F ι 11 ὠήθημεν θῆναι F ι 12 Γᾶ am Rand HSS ι Ὁμολογία — 14 Θεσσαλονίκῃ = Cass.] am Rand VA ι ὁ πάπας = Cass. Λ] ὁ μακαριώτατοσ πάπας J ἐπίσκοπος Σ > V ι ἀπέστειλεν Δάμασος ~ V ι 13 πρὸς — 14 Θεσσαλονίκῃ Π Cass. und, ἐν τῇ Μακεδονίᾳ , Σ πρὸς παυλῖνον τὸν ἀντιοχείασ ἐπίσκοπον J ad Paulinum Antiocheniim episcopum Λ ι τὸν > Vy Παυλῖνον ἐπίσκοπον ~ VΣCass. ι ὃς ΠΣ Cass. ὅτε Yal. ὥς ἐγένετο) γέγονεν B ι 15 ἐπειδὴ — ἀνέκυψεν Π Cass. Σ, aber vor ἐπειδὴ vielleicht eine Auslassung in Theodorets Übersetzung; vgl. J: μετὰ τὴν σύνοδον τὴν ἐν νικαία συνεκροτήθει σύνοδος ἐν τῆ ῥώμη παρὰ τῶν τῆς καθολικῆς πίστεως ἐπισκόπων· οἱ καὶ προσέθησαν περὶ τοῦ πνσ(??) τοῦ ἁγίου· ἐπειδὴ αὕτη ἧ πλάνη μετὰ ταῦτα ἀνεφάνη, und so ähr (unsicherer Text und zahlreiche Yarianten) in Λ)

>Ὁμοίως δὲ ἀναθεματίζομεν καὶ τοὺς τῇ τοῦ Σαβελλίου ἀκολου- >θοῦντας πλάνῃ τὸν αὐτὸν λέγοντας καὶ πατέρα εἶναι καὶ >Ἀναθεματίζομεν Ἄρειον καὶ Εὐνόμιον, οἳ τῇ ἴσῃ δυσσεβείᾳ, >καὶ τοῖ ῥήμασι διαφέροντες, τὸν υἱὸν καὶ τὸ ἅγιον πνεῦμα >εἰναι διισχυρίζονται.

>Ἀναθεματίζομεν τοὺς Μακεδονιανούς, οἵτινες ἐκ τῆς τοῦ >ῥίζης καταγόμενοι οὐχὶ τὴν ἀσέβειαν ἀλλὰ τὴν προσηγορίαν ἐνήλλαξαν.

>Ἁναθεματίζομεν Φωτεινόν, ὃς τὴν τοῦ Ἐβίωνος αἵρεσιν ἀνα- >καινίζων τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν μόνον ἐκ τῆς >ὡμολόγει.

>Ἀναθεματίζομεν καὶ τοὺς δύο υἱοὺς εἶναι διισχυριζομένους, >πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ἄλλον μετὰ τὴν τῆς σαρκὸς ἐκ τῆς Μάριας >ἀνάληψιν.

>Ἀναθεματίζομεν κἀκείνους οἵτινες ἀντὶ λογικῆς ψυχῆς >διισχυρίζονται ὅτι ὁ τοῦ θεοῦ λόγος ἐστράφη ἐν τῇ ἀνθρωπίνῃ σαρκί.