Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

καὶ δεινὰ >μὲν ταῦτα, δεινότερα δὲ τὰ μετὰ ταῦτα τολμήματα. τῇ γὰρ ἑβδομάδι >μετὰ τὴν ἁγίαν Πεντηκοστὴν ὁ λαὸς νηοτεύοας ἐξῆλθε περὶ τὸ [*](14— S. 127, 13 Athanas. Apol. de fuga sua 6 — 7. vgl. Vita Athanas. 20 PG 25 CCIII.bei Socrat. II 28 [= Symeon. Vita Athanas. 12. Niceph. H. E. IX 29. Cass. V 3]) [*](A HN (n) + GS (s)= r B2L + FV(v) = z T) [*](1 ιδݲ am Rand HSS | 2 ἐξουσίαν] ἐκκλησίαν v |3 vor ὠμότερον + ὡς v | ἄρκτου] ἄρκου AL | παρδάλεως καὶ ἄρκτου ~ T | 4 ἐκέχρητο Τ | ὑπισχημένασ ANB2T | 5 μόνον Ar μόνου T μόνην z | 8 πυρὰν T πῦρ Arz | ἅψασ Τ | 8/9 παραστήσασ AB2v περιστήσασ rLT, s. S. 126, 9 | 9 ἐκέλευεν HB2v ἐκέλευον A ἐκέλευσεν NsLT | 9/0 δεινὸν ὁμοῦ καὶ ἐλεεινὸν T und, ὁμοῦ gestrichen, A ἐλεεινὸν ὁμοῦ καὶ δεινὸν B2 δεινὸν καὶ ἐλεεινὸν rLv | lO/ll καὶ τὴν ἐσχάτην ἀτιμίαν τιμὴν μεγίστην T καὶ τὸν ἀτιμίαν τιμὴν μεγίστην (μεγίστην τιμὴν ~ n) r τιμὴν μεγάλην τὴν ἀτιμίαν z und auf Rasur A c | 14 am Rand ἀθανασίου A |15 κακὰ μεμάθηκε ~ B2 | 18 αἱ > VT Athan. Socr. | ἁρπαγαὶ καὶ Π ἄρτοι Athan. Socr. (aber ἁρπαγαὶ καὶ Symeon > Cass.) | 19 οἱ Χριστιανοὶ Athan. Socr. | 20 κληρικῶν AszT Athan. Socr. >n | 21 τὰ übergeschrieben A c | 22 ἐξῆλθον Τ | περὶ = Athan. Socr.l ἐπὶ B2)

126
>κοιμητήριον εὔξασθαι, διὰ τὸ πάντας ἀποστρέφεσθαι τὴν πρὸς >Γεώργιον κοινωνίαν.

ἀλλὰ τοῦτο μαθὼν ὁ παμπόνηρος αὐτὸς >παροξύνει τὸν στρατηλάτην Σεβαστιανόν, Μανιχαῖον ὄντα. καὶ >λοιπὸν αὐτὸς μετὰ πλήθους στρατιωτῶν ὅπλα καὶ ξίφη γυμνὰ καὶ >τόξα καὶ βέλη φερόντων ὥρμησεν ἐν αὐτῇ τῇ κυριακῇ κατὰ τῶν >λαῶν.

καὶ ὀλίγους εὑρὼν εὐχομένους (οἱ γὰρ πλεῖστοι λοιπὸν διὰ >τὴν ὥραν ἀναχωρήσαντες ἤσαν), τοιαῦτα εἰργάσατο οἶα παρ’ αὐτῶν >παέπρεπεν ἀκούσαντα πρᾶξαι. πυρκαιὰν γὰρ ἀνάψας καὶ στήσας >παρθένους παρὰ τὸ πῦρ, ἠνάγκαζε λέγειν ἑαυτὰς τῆς Ἀρείου πίστεως >εἶναι.

ὡς δὲ νικώσας αὐτὰς ἔβλεπε, γυμνώσας λοιπὸν οὕτως κατέ- >κοψεν εἰς τὰ πρόσωπα, ὡς μετὰ χρόνον αὐτὰς μόλις ἐπιγνωθῆναι >ἄνδρας δὲ κρατήσας τεσσαράκοντα καινοτέρῳ τρόπῳ κατέκοψεν >ῥάβδους γὰρ τὰς ἀπὸ τῶν φοινίκων 〈εὐθὺς τεμὼν> ἐν αὐταῖς ἐχούσας >ἔτι τοὺς σκόλοπας, τὰ νῶτα τούτων οὕτως ἐξέδειρεν ὡς τινὰς μὲν >πολλάκις χειρουργηθῆναι διὰ τοὺς ἀποπαγέντας ἐν αὐτοῖς σκόλοπας.

>τινὰς δὲ καὶ μὴ φέροντας ἀποθανεῖν. πάντας μὲν οὖν τοὺς περι- >λειφθέντας ἀθρόως καὶ τὰς παρθένους ἐξώρισαν εἰς τὴν μεγάλην >Ὄασιν· τὰ δὲ σώματα τῶν τετελευτηκότων οὐδὲ τοῖς ἰδίοις κατὰ >τὴν ἀρχὴν ἀποδοθῆναι πεποιήκασιν, ἀλλ’ ἔκρυψαν ὡς ἠθέλησαν, [*](A HN (n) + GS (s) = r B2L + FV(v) = z Τ) [*](2 αὐτὸσ rLvT Athan. Socr. ούτοσ ΑΒ2 ι 4 ὅπλα — 5 φερόντων auf Rasur Ae ι 5 καὶ βέλη = Athan. Socr. > v ι 6 γὰρ = Athan. Socr.] γὰρ + δὴ ausradiert A ι λοιπὸν = Athan. Socr. > Τ ι 7 παρ’ αὐτῶν = Athan. Socr.] παρ’ αὐτοῦ H Syineon ι 8 ἔπρεπεν ἀκούσαντα πράξαι ATAthan. ἔπρεπε (παρ᾿ αὐτοῦ ~) πρᾶξαι Symeon ἀκούσαντα ἔπρεπε πρᾶξαι rLv und, mit Hin Weisungsbuchstaben β, α, γ, Ac ἔπρεπε πράξαι B2 ἔπρεπε πραχθῆναι Socr. ι 9 αὐτὰσ A ι 10 nach ἔβλεπε + καὶ μὴ φροντιζούσας τοῦ πυρός Athan. Socr. ι 10/11 κατέκοψεν Asz Athan. κατέκοψεν αὐτῶν Τ αὐτὰσ κατέκοψεν n κατέκοψεν αὐτὰς Socr. ι 11 πρόσωπα ArT Athan. Socr. πρόσωπα + τύπτεσθαι κελεύων z und am Rand Ac ι 13 ῥάβδουσ γὰρ τὰσ ANGz Athan. Socr. ῥάβδουσ γὰρ τοὺσ ῥάβδοισ γὰρ ταῖσ HS ι εὐθὺς τεμὼν > Π, hergestellt nach Athan. Socr. und nach den Accus. ῥάβδουσ . . . ἑχούσασ der meisten HSS ι ἐχούσασ NGLvT Athan. Socr. ἐχούσαις HSB2 und, ι gestrichen, Α 14 ἔτι] ἐπὶ Τ ι 15 διὰ — σκόλοπας = Athan. Socr. > s ] παγέντασ L ι 16 μὲν οὖν] μὲν G δὲ S ι 16/17 περιληφθέντασ ArB2Athan. Socr. Cod. A ι 17 τὰσ παρθένους rB2T Socr. Cod. A Symeon. Nie. Vita Athanasii τῶν (τῶν auf Rasur Ae) παρθένων A Lv τὴν παρθένον Athan. Socr. Codd. FCM (= Cass. quandam virginem) ι ἐξώρισαν = Athan. ἐξορίσασ Τ ἐξώρισεν Socr. Codd. (= Cass.) Nie. Symeon ἀποστέλλει Vita Athanasii ι 18 ὄασαν NsSocr. Cod. A ι τελεντησόντων T ι 18/19 κατὰ τὴν ἀρχὴν = Athan. Socr. > Τ)

127
>ἄταφα βαλόντες, ὑπὲρ τοῦ δοκεῖν αὐτοὺς λανθάνειν τὴν >ὠμότητα.

πράττουσι δὲ τοῦτο πεπλανημένοι τῇ διανοίᾳ οἱ παρά- >φρονες· τῶν γὰρ οἰκείων τῶν τετελευτηκότων, χαιρόντων μὲν >τὴν ὁμολογίαν, θρηνούντων δὲ διὰ τὰ σώματα, μείζων ἐξηχεῖτο >αὐτῶν ὁ τῆς ὠμότητος ἔλεγχος. καὶ γὰρ εὐθὺς ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου >καὶ τῶν Λιβυῶν ἐξώρισαν μὲν ἐπισκόπους Ἀμμώνιον, Μούϊον, >Φίλωνα, Ἑρμῆν, Πλήνιον, Ψενόσιριν, Νειλάμμωνα, Ἄγαθον, >φον, Μάρκον, Ἀμμώνιον ἕτερον, Μάρκον ἕτερον, Δρακόντιον, >᾿Αθηνόδωρον, καὶ πρεσβυτέρους Ἱέρακα καὶ Διόσκορον. καὶ >πικρῶς ἤλασαν αὐτοὺς ὡς τινὰς μὲν αὐτῶν ἐν ταῖς ὁδοῖς,

τινὰς >ἐν αὐτῶ τῷ ἐξορισμῷ ἀποθανεῖν. ἐφυγάδευσαν δὲ ἐπισκόπους >ἢ τριάκοντα. σπουδὴ γὰρ ἦν αὐτοῖς κατὰ τὸν Ἀχαάβ, εἰ >ἐξᾶραι τὴν ἀλήθειαν.«