Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

Καὶ παραμυθητικοὺς δὲ λόγους ταῖς παρθένοις ἐκείναις αἳ τὰ παγχάλεπα ἐκεῖνα ὑπέμειναν γράφων, καὶ ταῦτα ἐντέθεικε·

»Διὰ τοῦτο μηδὲ γινέσθω τις ὑμῶν περίλυπος, εἰ καὶ θαπτο- >μέναις ὑμῖν φθονοῦσιν οἱ δυσσεβεῖς καὶ κωλύουσι τὰς ἐκφοράς. [*](* 6—9 Nicetas Thesaur. VI 10 PG 140, 16 D — 14—S. 128, 8 Cass. V 3) [*](A HN (n) + GS (s) = r B2L + FV(v) = z T) [*](1 βαλόντες ArTAthau. βάλλοντεσ z Socr. Codd. AFC ι 2 τῆ διανοία AT Athan. Socr. τὴν διάνοιαν A ι τελευτηκότων T ι 4 με ἵζων AnGLvT μεῖζον SB2Athan. Socr. ι 5 nach τῆς1 + ἀσεβείας καὶ Athan. Socr. ι ἔλεγχοσ ArzAthan. Socr. πόλεμος T ι 6 Μούϊον = Athan.] μαύϊον L μώϊον Cod. Nicet. Θμοῦϊν Socr. ι 7 πλείνιον Τ ι Ψενόσιριν = Cod. Nicet. Athan. Socr.] ψινόσιριν H ψευνόσιριν Τ ι νειλάμμωνα ANL Cod. Nicet. Socr. νιλάμμωνα HsT νηλάμμωνα V λιλάμωνα B2 πηλάμμωνα Athan. Codd. Par. Bas. ι ἄγαθον TCod. Nicet. Athan. ἀγάπιον rz und auf Rasur Ac Ἀγάθωνα Socr. ι 7/8 Ἀνάγαμφον = Athan. Soor.] ἄναμφον s ἄγαμφον Cod. Nicet. ι 8 μάρκον, ἀμμώνιον, ἕτερον (ἀμμώνιον interpung. nT) μάρκον (+ ἕτερον. n), δρακόντιον, ἀδέλφιον rzTAthan. Socr. μάρκον δρακόντιον ἀδέλφιον ἀμμώνιον ἕτερον καὶ ἕτερον ἕτερον A ι 10 αὐτῶν übergeschrieben Ae ι 11 ἐν αὐτώ ArzAthan. Socr. ἐπ’ ἀτῶν T ι ἐφυγάδευσαν rB2vTAthan. Socr. ἐφόνευσαν L ἐφόν////ευσαν (ον auf Rasur Ac) A ι ἢ] πλείους ἧ (ἢ auf Rasur Ac) A πλεῖον ἢ Β2 πλείους Athan. Socr. Codd. ι 13 AB2LAthan. Socr. καὶ τὴν rv ι 16 διὰ τοῦτο ArTCass. διὰ τοῦτο + φησὶ z und übergeschrieben Ac ι 16/17 θαπτομέναισ ὑμῖν rT θαπτομένοις ὑμῖν Lv und, οῖσ u. ῖν auf Rasur, Ac θαπτομένους ὑμὰς B2 ι 17 φθονῶσιν B2F)

128
>μέχρι γὰρ τούτων ἡ καταστροφὴ τῶν Ἀρειανῶν ἔφθασε· καὶ >μὲν πύλας κλείουσι, περὶ δὲ τὰ μνήματα ὡς δαίμονες >ἵνα μή τις τῶν ἀπογενομένων άποτεθῇ.«

Ταῦτα μὲν οὑν καὶ τὰ προσόμοια τούτοις ὁ Γεώργιος ἐν Ἀλεξανδρείᾳ εἰργάζετο ὁ δὲ θεῖος Ἀθανάσιος οὐδὲν χωρίον ὀχυρὸν ἐννόμιζεν εἰς ἀσφάλειαν, τοῦ βασιλέως ἢ ζῶντα ἀχθῆναι προστεταχότος ἢ τεθνεῶτος κομισθῆναί οἱ τὴν κεφαλὴν καὶ μισθὸν τῷ τοῦτο δρῶντι ὑπισχνουμένου ὅτι μάλιστα πλεῖστον.

Αὐτὸς δὲ δὴ ὁ Κωνστάντιος, Μαγνεντίου μετὰ τὴν Κώνσταντος τελευτὴν τῆς Ἑσπέρας κεκρατηκότος, ἐπὶ τὴν Εὐρώπην ἐξώρμησε, κατὰ τῆς ἐκείνου τυραννίδος στρατεύων.

ἀλλ’ οὐδὲ ὁ χαλεπὸς οὗτος πόλεμος τὸν κατὰ τῶν ἐκκλησιῶν κατέλυσε πόλεμον· πείθουσι γὰρ δὴ τὸν πάντα ῥᾳδίως πειθόμενον καὶ τὴν αἱρετικὴν εἰσδεξάμενον νόσον, εἰς Μεδιόλανον (πόλις δὲ αὕτη τῆς Ἰταλίας) σύνοδον συναγεῖραι, καὶ πρῶτον μὲν τοὺς συνεληλυθότας ἅπαντας ἀναγκάσαι τῇ παρὰ τῶν ἀδίκων ἐκείνων δικαστῶν ἐν Τυρῷ γεγενημένῃ καθαιρέσει συνθέσθαι, εἶθ’ οὕτως Ἀθανασίου τῶν ἐκκλησιῶν ἐξελαθέντος ἑτέραν πίστεως πίστεως διδασκαλίαν.

ἀλλὰ συνῆλθον μὲν τὰ βασιλικὰ δεξάμενοι γράμματα, οὐδέτερον δὲ δρᾶσαι τῶν εἰρημένων ἠνέσχοντο, ἀλλ’ ἄντικρυς παρόντα τὸν βασιλέα διελέγξαντες ὡς ἄδικα παρεγγυῶντα καὶ δυσσεβῆ, καὶ τῶν ἐκκλησιῶν ἐξηλάθησαν καὶ τἀς τῆς οἰκουμένης ἐσχατιὰς οἰκεῖν κατεκρίθησαν. καὶ τοῦτο δὲ πάλιν Ἀθανάσιος ὁ θαυμάσιος ἐν ἐκείνῃ τῇ Ἀπολογίᾳ συγγέγραφε.

»Τίς τοσοῦτον δύναται μνημονεῦσαι ὅσον ἐκεῖνοι πεποιήκασιν; [*](5—22 vgl. Rutin. H. E. X 19, 985, 20—24. X 20—21, 987, 14988 9—22 Sozomen. IV 8, 5—6 und 9, 1—4. Socrat. II 36 — 24—S. Apol. de fuga sua 4—5) [*](* 19—S. 129, 18 Cass. V 16) [*](A HN (n) + GS (s) = r B2L + FV (v) = z T [bis 8 u. von 22 τοῦτο an]) [*](2 ἐγκαθέζονται B2 ι ἢ1 > T, aut Cass. ι προστεταχότος ἀχθῆναι ~ Τ ι 7 οἱ AT αὐτοῦ rz, Caput eius . . . sibi . . . afferri Cass. ι τούτω A ι 8 ὑπισχνομένου A ι ὅτι μάλιστα > B2 ι 9 ιε am Rand HSS ι αὐτὸς δὲ δὴ] οὗτος δὲ L ι 12 κατέλυε B2 ω 13 δῆ] ἤδη V > B2L ι τὸν As ι vor πάντα + τὰ B2 ι 14/15 συνεγεῖραι A ι 15 ἅπαντας AB2 > rLv ι 16 δικαστῶν ἐν Τύρῳ > Β2 ι nach δικαστῶν + καθέκαστον Lv und am Rand Ac ι nach συνθέσθαι + τῆ ἐν τύρω δηλονότι γεγενημένη Β2 ι 18 ἐκθέσθαι διδασκαλίαν Α διδασκαλίαν ἐκθέσθαι rz ι 23 ὁ θαυμάσιος Am ι συγγεγράφηκε Τ 24 τοσοῦτον = Cass. Athan. τοιοῦτον v)

129
>ἄρτι γὰρ εἰρήνην ἐχουσῶν τῶν ἐκκλησιῶν καὶ τῶν λαῶν >ἐν ταῖς συνάξεσιν, ὁ μὲν ἐπίσκοπος τῆς Ῥώμης Λιβέριος καὶ >ὁ τῆς μητροπόλεως τῶν Γαλλίων καὶ Διονύσιος ὁ τῆς >τῆς Ἰταλίας καὶ Λουκίφερ ὁ τῆς μητροπόλεως τῶν κατὰ >νήσων καὶ Εὐσέβιος ἀπὸ τῆς Ἰταλίας, οἱ πάντες ἐπίσκοποι >καὶ τῆς ἀληθείας κήρυκες, ἁρπάζονται καὶ ἐξορίζονται· >οὐδεμίαν ἔχοντες ἢ ὅτι μὴ συνέθεντο τῇ Ἀρειανῇ αἱρέσει μηδὲ >γραψαν αὐτοῖς καθ’ ἡμῶν ἐν αἷς . ἔπραξαν συκοφαντίαις.