De Resurrectione

<οὐκοῦν< ὁ μετασχηματισμὸς ἡ εἰς τὸ ἀπαθὲς καὶ ἔνδοξόν ἐστιν ἀποκατάστασις· νῦν μὲν γὰρ σῶμα ἐπιθυμίας ἐστὶ καὶ ταπεινώσεως διὸ καὶ Δανιὴλ »ἀνὴρ ἐπιθυμιῶν‘ ἤκουε), τότε δὲ μετασχηματισθήσεται εἰς σῶμα ἀπαθές, οὐ τῇ ἐξαλλαγῇ τῆς διακοσμήσεως τῶν μελῶν, ἀλλὰ τῷ μὴ ἐπιθυμεῖν τῶν ὑλικῶν ἡδονῶν.

Jetzt ist es ein Leib weder der Enthaltsamkeit noch der Besonnenheit, alsdann der Enthaltsamkeit und der Besonnenheit.

Jetzt sehen wir das Gute wie »durch einen Spiegel, aber dann von Angesicht zu Angesicht«.

Daher ist er jetzt der Ohnmacht und Verweslichkeit, <aber dann der Kraft und Unverweslichkeit<. [*](4 vgl. zu S. 11, 1 — 9 Exod. 31, 29. 30 — 16 Dan. 12, 3 — 20 Dan. 9, 23 — 24 I Kor. 13, 12) [*](7 vgl. Epiph. Panarion haer. 61, 69 S. 682, 8 Dd — 18–22 Phot. 234 S. 299 a, 30—35) [*](1 ἀνίστασθαι Ph endet 5 »diese« < Sa 6 »sichtbaren« S 10 »Angesicht«: ἡ ὄψις τοῦ χρωτὸς τοῦ προσώπου Exod. 10f »verkl. «] ἐν τῷ λαλεῖν — προσώπου αὐτοῦ < S, wohl wegen des Homoioteleuton 16 schwerlich ist hier das Fragment des Oekum. statt 15, 1 ügen 17 »Sonne«: λαμπρότης τοῦ στερεώματος Dan. 18 οὐκοῦν + S | ὁ μετασχ. — ἡδονῶν Ζ. 22 Ph Ὅτι φησίν· ὁ μετασχ.) | ἐνδοξότερόν S 19 ἀποκατ.: »Übergang« S | γὰρ Ph b 234 | ταπεινώσεως κ. ἐπιθυμιῶν S 20 διὸ — ἤκονε < S 21 σῶμα: τὸ S | τῆς διακοσμήσεως < S 22 τ. Ph a 311 r b S 160 27 »aber— Unverw.« + KI)

σῶμα λέγεται πνευματικόν, οὐ τὸ λεπτομερὲς καὶ ἀερῶδες, καθὼς λέγουσί τινες ὅτι τοιοῦτον αἱ ψυχαὶ ἐν τῇ ἀναστάσει λήψονται σῶμα, ὧν ἐστιν εἷς καὶ Ὠριγένης, ἀλλὰ πνευματικὸν λέγεται τὸ χωροῦν πᾶσαν τοῦ ἁγίου πνεύματος τὴν ἐνέργειαν καὶ κοινωνίαν, ὥσπερ οἰνηρὸν καὶ ἐλαιηρὸν σκεῦος καλεῖται τὸ τούτων χωρητικόν. ἀναλόγως οὖν καὶ ψυχικὸν ἐκάλεσε τὸ τῇ ψυχῇ καὶ οὐ πνεύματι ἁρίῳ διοικούμενον.