De Resurrectione

Methodius

Methodius, De Resurrectione, Bonwetsch, Hinrichs, 1917

ἀλλ᾿ οἱ μὲν λοιποὶ ἐφ᾿ οἷς αὐτοὺς ἐποιησε καὶ διέταξεν ὁ θεὸς ἔμειναν, ὁ δὲ ἐνύβρισε καὶ πονηρὸς περὶ τὴν τῶν πεπιστευμένων ἐγένετο διοίκησιν, φθόνον ἐγκισσήσας καθ᾿ ἡμῶν, ὥσπερ καὶ οἱ μετὰ ταῦτα σαρκῶν ἐρασθέντες καὶ ταῖς τῶν ἀνθρώπων εἰς φιληδονίαν ἐνομιλήσαντες θυγατράσιν.

αὐθαίρετον γὰρ καὶ αὐτοῖς ἔχειν πρὸς ἑκάτερα διετάξατο βούλησιν ὁ θεός, οἷα καὶ ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων, ἵν᾿ ἢ πειθόμενοι τῷ λόγῳ συνῶσιν αὐτῷ καὶ ἀπολαύωσι μακαριότητος, ἢ πειθόμενοι [*](3 Plato Tim. 41f. 69 C. Symp. 202 Ef—7 vgl. De res. II, 10, 5—11 vgl. De autex. 17, 5. 18, 8. 19, 3 — 12 Gen. 6, 2 1 γενόμ.—θεοῦ vor καθάπερ—Ἀθην. Ρh | καὶ Ἀθην. γεν. < Catene | Ἀθην. S 77v | μὲν vor γενόμ. + Athenag. 1f ὥσπ. δὴ κ.: καθὸ Αthenag. 1 δὴ: δὲ U; < S 2 ὑπ᾿ αὐτοῦ γεγόν. Αthenag.: < S | τούτων Ρh b | ἦν < Αthenag. Ρh, viell. auch S doch wohl ursprünglich γὰρ ἦν bo<by>) 4 γέγονε Αthenag 4f τ. ὑπ᾿ αὐ. διακείκ.] »seinen Geschöpfen« S 5 ἵν᾿ η Αthenag. ΗS | καὶ γενικὴν Ρh Catene Athenag.: καὶ ἀγενητικὴν V, καὶ γενετικὴν U: < S | ἔχων ὁ θεός Catene | ἔχων < Αthenag. 6 τῶν ὅλων] »des Geschaffenen« S | ᾖ Ρh Catene S: ἢ V U | πάντων Catene | αὐτὸς < Catene S 6f ἀνηρτημένος: »haltend« S 7 καὶ ὥσπερ—ἄγγελοι Ζ. 8 < Ρh | καὶ w. e. sch. < S | σκάφος τι (οd. τις) S | τῷ τ. σοφ. οἴακι] »durch seine Weisheit« S | διευθύνου? Catene | ἀκλινῶς < S 8 ἐπὶ μέρει Αthenag. | οἱ < Catene | ἐπὶ τούτων V, ἐπὶ τοῦτο Catene?: ἐπ᾿ αὐτοῖς Αthenag. 8f ἀλλ᾿ οἱ μ. λ.] οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι Αthenag. 9 ἐφ᾿ ὦν Ρh | ὁ θ. καὶ διετ. αὐτοὺς Catene | διέταξεν V S Athenag.: διετάξατο U Ph Catene | θεὸς] κύριος S 10 ὁ δὲ] αὐτὸς δὲ Ρh | τὴν < U | τῶν αὐτῷ πεπιστ. S 11 ὥσπερ—θυγατράσιν Ζ. 13 < S u. Catene, w. + καὶ μετ᾿ ὀλίγα 12 φιλοκοιτίαν ὁμιλήσαντες U, φιλοτησίαν ὁμιλ. Ρh 13 ἔχειν < S 14 βούλησιν V 358r | οἷα] ὅσα Catene: ὡς? S | ἐπὶ τ. ἀνθρώπων?: »den Menschen« S | ἀνθρώπων<Ρh a es endet Ph | ἵνα Catene | ἦ U: οἱ V 15 συνοῦσι V | ἀπολαύσωσι V Catene: ἀπολάβωσι U Ρh)

279
κρίνωνται. ἦν δὲ καὶ ὁ διάβολος ἀστὴρ ἑωσφόρος.

»πῶς ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὁ ἑωσφόρος, ὁ πρωῒ ἀνατέλλων;« ἦν μετὰ τῶν ἀγγέλων ἀνατέλλων τοῦ φωτός, ἦν ἄστρον πρωϊνόν, ἀλλ᾿ ἐξέπεσε καὶ »εἰς τὴν γῆν συνετρίβη«, ἐπιτροπεύσας τῷ ἀνθρώπῳ τἀναντία. τὸ γὰρ θεῖον νεμεσᾷ <ἀεὶ> »τοῖς ὑπερηφάνοις« καὶ τὰ αὐθάδη φρονήματα κολούει.

ἐπέρχεται δέ μοι καὶ ἔμμετρόν <τι> εἰπεῖν,

  • ὦ πᾶσιν ἀρχὴ καὶ πέρας κακῶν ὄφις,
  • σύ τ᾿ ὦ βαρὺν τίκτουσα θησαυρὸν κακῶν
  • πλάνη, τυφλοῦ ποδηγὲ ἀγνοίας βίου,
  • χαίρουσα θρήνοις καὶ στενάγμασι βροτῶν,
  • ὑμεῖς ἀθέσμους εἰς ὕβρεις ὁμοσπόρων
  • τὰς μισαδέλφους ὁπλίσαντες ὠλένας
  • Κάϊν μολῦναι φοινίῳ πρῶτον λύθρῳ
  • ἐπείσατον γῆν, καὶ τὸν ἐξ ἀκηράτων
  • πεσεῖν αἰώνων πρωτόπλαστον εἰς χθόνα
  • ὑμεῖς ἐτετήνασθε. |

    • [*](1 Jes. 14, 12 — 4 vgl. De autex. 17, 5. 18, 8. 19 4 — 5 vgl. I Petr. 5, 5 — 10 vgl. Symp. 11 S. 132, 6 — 12 vgl. Symp. 5, 5. 11 S. 59, 15ff. 134, 6f. De res. I, 32, 4 S. 268, 13f — 13 Symp. 11 S. 135, 19 1 κρίνονται U | vor ἦν + »Wie der Teufel der Morgenstern war« mit roter Schritf S | πῶς (ὃς Catene) — ἑωσφόρος Ζ. 2 < V 2 ἦν— ἀνατέλλων Ζ. 3 < U 3 ἀνατέλλων < Catene | τοῦ φωτὸς ἦν interpungiert S | προϊνὸν V U: < S 4 τὰ ἐναντία U 4f τὸ γὰρ—ἐτεκτήνασθε Ζ. 16 < Catene 4 τὸ S 78 5 νεμέσαν U | ἀεὶ + S | καὶ τὰ—κολούει Ζ. 6 < S 6 κολούει Pet: κωλύει V U | μοι < U | ἔμμετρον w. e. sch. S (»metrisch«) wie Pl Symp. 197 C: ἐν μέτρως V, ἐμμέτρως U | τι Βο, vgl. Pl a. a. O u. S | εἰπεῖν] τίκτειν aus τι εἰπεῖν S 7 ὦ] ὡς U | πάντων las schwerl. S | ὄφις ὄφις V, ὁ ὄφις U: φιση S 8 σύ τ᾿ ὦ Μd: σὺ od. σὺ τὸν S: οὐ τῶ V, οὕτω U: ἥ τ᾿ ὦ Scaliger | θησαυρὸν] »Besitztum« iměnie S: iměti se S 9 ποδηγὸς Scaliger | ἀγνοίας viell. verderbt: κ᾿ ἀνόου w. e. sch. S (viell. aber i »und« nachträglich eingeschalter) 10 βροτῶν: »der Menschen« S 11 ὑμεῖς < S 12 ὠλένας < S 13 Κάϊν γὰρ S | μολῦναι] »befleckte« S | φοιν. . . λύθρῳ] »mit Blue« S 14 ἔπισα τὸν V, ἐπείσατο U: < S | γῆν] »Grube« S | τὸν Pet: τῶν VU 15 εἰς χθόνα: εἰς αἰῶνα (ἀιώνων <) S 16 ἐτεκτ. Scaliger Pet: ἐπεκτήνασθαι V, ἐτεκτήνασθαι U)
    280