De Resurrectione

ἄνθρωπος δὲ ἀληθέστατα λέγεται κατὰ φύσιν οὔτε ψυχὴ χωρὶς σώματος οὔτ᾿ οὖ πάλιν σῶμα χωρὶς ψυχῆς, ἀλλὰ τὸ ἐκ συστάσεως ψυχῆς καὶ σώματος εἰς μίαν τὴν τοῦ καλοῦ μορφὴν συντεθέν. ὅθεν ἐντεῦθεν ἀθάνατον δὴ τὸν ἄνθρωπον γεγονέναι φαίνεται, φθορᾶς τε ἁπάσης καὶ νόσων ἐκτός.

μάθοι δ᾿ ἄν τις τοῦτο καὶ ἀπὸ τὴς γραφῆς ἱκανῶς. ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων, ὁπόσα χρόνων μετακοσμοῦνται [*](5 Gen. 1, 27. 2, 7 — 6 Gen. 1, 20. 24 — 7 vgl. Plato Epin. 981 A. De res. I, 50, 3. Justin De res. 8 (S. Parall. S. 45, 283ff Holl). Iren. Adv. haer. V, 6, 1. Tert. De resurr. 40 7 Phot. Bibl. 234 S. 293a, 30—33. Justin. ad Men. PGr 86, 953 A. Prokop. PGr 87, 1, 157 — 12—S. 274, 2 vgl. Justin. Ad Men. PGr 86, 953 CD 1 συλλήβδην (S 75) εἰπεῖν übersetzt S (wie Ph S. 305 b, 40) 1f κατᾶ τ. α... λ. τοιοῦτον < S 2 τοιοῦτον καὶ τὸ] τοῦτο U, τοιοῦτο C | ἐξ ἀνάγκης — συμβαίνει Z. 2f < S 3 ὁ δὲ θεὸς—ἔπλασεν αὐτὸν S. 273, 10 auch in O 10v ALc = C2 ohne Lemma, aber an Symp. 2, 6 angereiht | ὁὲ < C2 | καὶ vor ἀθαν. < C | ἀθαν. ésti C2 | ἀφθ. V 356 5 ἀθάν. ἄρα ὁ ἄνθρ. < C2 | ἆρα VU | δὴ < C2 6 αὐτός] ὁ θεός U | γένη τ. ζῴων < S | γένοι C o a, corr. C o | ἀέρι καὶ πυρὶ S 7 ἄνθρωπος — γηράσκοντα S. 273, 1 < C2; Ph S. 293a, 30ff | ἄνθρ.—ἄνθρωπον Z. 10 ähnlich Prok | δὲ < Ph | λέγ. ἀληθ. (κ. φ. λ. ἀ. Ph b) Ph; κυρίως Prok | οὔτε — ψυχῆς Ζ. 8 in umgekehrter Folge Just | ἄνθρωπος δὲ τὸ ἐκ ψυχὴς κ. σώματος λέγεται συντεθέν, οὐκ ἔσται ἄρα ἐκτὸς σώματος ἄνθρωπος, ἀλλὰ μετὰ σώματος Ι, 50, 3. Justin τί γάρ ἐστιν ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἢ τὸ ἐκ ψυχῆς καὶ σώματος συνεστὸ ζῷον λογικόν; μὴ οὖν καθ᾿ ἑαυτὴν ψυχὴ ἄνθρωπος; οὔ, ἀλλ᾿ ἀνθρώπου ψυχή. μὴ οὖν καλοῖτο σῶμα ἄνθρωπος; οὐ, ἀλλ᾿ ἀνθρώπου σῶμα καλεῖται. εἶπερ οὖν κατ᾿ ἰδίαν μὲν τούτων οὐδέτερον ἄνθρωπός ἐστιν, τὸ δὲ ἐκ τῆς ἀμφοτέρων συμπλοκῆς καλεῖται ἄνθρωπος 7 f οὐδὲ .. οὐδὲ Just 8 αὖ: ἂν C | πάλιν + Ph | χωρὶς: ἄνευ C | vor ἀλλὰ »Diese Rede von den Tieren und anderen Lebewesen« + S 9 εἰς—μορφὴν] »zu einem Guten (Schönen)« S | συντεθέν] Ph endet, hinzufügend ὁ δ᾿ Ὠριγένης τὴν ψυχὴν μόνην ἔλεγεν ἄνθρωπον ὡς ὁ Πλάτων 10 φθο ρᾶς—νόσων Z. 11] καὶ ἀπάσης νόσου S | τε] δὲ UC 11 ἐκτὸς καὶ νόσων C | μάθοιεν C 12 μὲν < U | γὰρ < C | χρόνων C k 26)

Καὶ ἵνα δὴ μᾶλλον καὶ ὑμεῖς τὴν διαφορὰν αἴσθησθε, ὡς ὅλῳ καὶ παντὶ τῶν ἄλλων διαφέρων καὶ ἐν δευτέρᾳ τιμῇ τῶν ἀγγέλων ἐγκαταλεχθεὶς ὁ ἄνθρωπος εὑρίσκεται ἀθάνατος ὤν, φέρε κατὰ τὸν ἀληθῆ πάλιν καὶ ὀρθόδοξον καὶ τοῦτο διαλάβωμεν λογισμόν.