De Resurrectione
Methodius
Methodius, De Resurrectione, Bonwetsch, Hinrichs, 1917
ἐντεῦθεν γοῦν τοῖς πολλοῖς οἱ ἐκ τῶν εἰκότων ἔσθ’ ὅτε λόγοι πρὸς κάλλος καὶ ἡδονὴν πεποικολμένοι μᾶλλον τῶν εἰς ἀκρίβειαν ἐξητασμένων νομίζονται σπουδαιότεροι, τῶν διδασκάλων οὐ πρὸς τὸ βέλτιον ἀμιλλωμένων ἕτι καὶ σεμνόν, ἀλλὰ πρὸς τὸ ἀρέσαι καὶ εὐημερῆσαι, καθάπερ οἱ σοφισταί, οἵ μισθὸν αἴρονται τῶν λόγων, ἐπευωνιζόμενοι τῆς σοφίας ἐπαίνοις.
τὸ μέντοι παλαιὸν βραχὺ παντελῶς τὸ περὶ τὴν ἐξήγησιν ἦν, φιλοτιμουμένων μὴ τέρπειν ἀλλὰ ὠφελεῖν τοῦς παφόντας τῶν τότε. ἁφ’ οὖ δὲ λοιπὸν εἰς ῥᾶστώνην ἐπετράπη πᾶσιν ἐρμηνεύειν ἐζεῖναι τὰς [*](1 Ilias 21, 308f. — 2 vgl. Symp. 8, 1 S. 82, 5f — 9 De res. I, 2, 1 S. 221, 1f – 11 Plato Phead. 92 D – De res. I, 28,4 S. 257 16f. Plato Menex 235 A – 12 De res. I, 2, 5 S. 221, 18. Plato Theaet. 184 C 1 διοσθένους »des Diosthenos« S | ἀμφότεροι < V Dd Oehl: ἀμφότερα viell. S (»beide«) | ἀμφοτέρων] beider« oboin od. oboina: obona S | περ σχῶμεν vglo. Plat. Prot. 340 A: ép;exomen U: »seined« , viell. ὑπάρχοντα S 2 γὰρ < S | ἐροῦμαί U 4 τοῖς ἀνατρεπτικοῖς — λόγοις < S | ἅμα τρεπτικοῖς U | ἐκπέση U, aber vgl. Pl Prot. 340 A 5 ἀντιπαρατασσώ. μεθα V | τοῖς σοφίσμασιν US | αὐτῶν wohl auch S (ej αὐτῇ wohl aus eju) 6 oἱ δηλοῖ V, δειλοὶ U | βάλλονται] φοβοῦνται S | φοβηθέντες βάλλονται V 7 ἐαυτοῖς V | ὅλως < U 9 μόνον + S | τ. ἀκουόντων τῶν V 8f κατεσκευμένων V: S 69 9 καὶ οὐ viell. S | καὶ τοῦ] οὐδὲ τοῦ U | τοῦ] ὠς viell. S 10 δεῖζαι U u. S S. 221, 1f | παροῦσι] »δεν Ηörenden« S | τοὺς δόγους σοφούς U | λόγους] εἶναι + S | τοῖς πολλοῖς <S 11 Pl τοῖς διὰ τῶν εἰκότων τὰς ἀποδείζει ποιουμένοις | ἔσθ’ ὅτε <S | λόγοι V 350v 12 Pl μὴ δι’ ἀκριβείας ἐξεταζόμενον 13 τ. διδασκ.] εἰς (od. ἐν) τ. διδακ. S; hierauf in S eine Lücke bis 29,5 S. 260, 7 αὐτὴν αὖθις | οὔτε U | βέλτιστον U Jh | ἁμιλλωμένων] vgl. 106, 1 u. Symp. S. 12, διαμιλλ. unten I, 58, 1. 60, 3. Pl Pol. VI, 490 A 15 ἐροῦνται U | τὴν σοφίαν richtig Holl | ἐπαίνοις < V 16 μέντοι] μὲν οὖν U 18 ἐτράπη V | ἐξεὶναι tilgt Holl)