Symposium Sive Convivium Decem Virginum

Methodius

Methodius, Symposium Sive Convivium Decem Virginum, Bonwetsch, Hinrichs, 1917

Ἡ δὲ ἀναστᾶσα καὶ ἔμπροσθεν παρελθοῦσα τῆς κλισιάδος ἔλεξε τοιάδε· Ἀπορρᾶθυμεῖν καὶ μετὰ τοσούτους οὐ θέμις μοι λόμους, CO Ἀρετή, ἀναμφισβητήτως πεπιστευκυῖαν τῇ »πολυποικίλῳ τοῦ θεοῦ σοφίᾳ«, , πλουσίως ἐχούσῃ διδόναι καὶ διαφόρως ὄτῳ βούλεται. καὶ γὰρ πελάγιοι πλωτῆρές φασι φέρεσθαι μὲν τοῖς ναυτιλλομένοις τὸ αὐτὸ πνεῦμα, ἄλλους δὲ τὰ περὶ τὸν πλοῦν ἀλλοίως αὐτῶν] μετα- χειριζομένους οὐκ εἰς τὴν αὐτὴν εἰσορμίσασθαι σπεύδειν· οἶς μὲν γὰρ [*](3 Mt. 25, 4. 6 f. Rom. 13, 11 — 7 Diels, Yorsokr. 43, 15 — 8 Eurip. Ηippol. 73f, vgl. Symp. 198 AI. De sangiiis. 1, 1. Mart. Lugd. bei Eiis. KG. Y, 1. Klem. AI. Paed. E, 8 — 17 Ephes. 3, 10) [*](15—18 SS Parall. Holl 200) [*](1 περὶ + P 1 f χιλιάδων καὶ τεσσαρ. καὶ τ. P Jli 2 νεωλέα P, νεολέα Β 2f τῶν κεινεώνων P, τ. κενεώνων V B 5 < P 189 Ι περιδ. vgl. S. 60, 20: παραδινοῦντα P 7 ζωᾶς Jh: ζωῆς HSS 8 προφητείας πλεκτὸν PB, aber in B mit e. Zeichen über προφ. 10 f Λόγ. ζ΄ Πρόκ. vor Ἡ δὲ Jh, < 12 ür ein Δ vor ιαπεραν. Eanm in Ο 13 ἠγόρευσε Jh Ι προκίλλαν P 15 ἀνασθῆσα B 16 Ἀπορρ. — βούλεται Z. 18 in C (nach K Bl. 250). Lemma : τοῦ ἁγίου Μεθοδίου ἐκ τῶν περὶ ἀγνείας συμποσίων Ι ἀποραθυμεῖν C Ι ἀπο-Αποῤῥαθυμεῖν B Ι καὶ — Ἀρετή Z. 17] πρὸς τὸ τὰ συμφέροντα διηγήσασθαι οὐ θέμις, ὦ ἄνδρες C Ι καὶ < B 17 πεπιστευκυῖα B : πεπιστευκότας C Ι ποικίλη 17 f σοφ. τοῦ θεοῦ P Jh 18 ὄτε βούλ. P: τοῖς βουλομένοις C u. endet 20 πλ. ἀλλοίους P Ι αὐτὸν P ο Correctur in B): getilgt von Wd 21 εἰσαρμόσαθαι σπουδὴν P)

71
τὸ πνεῦμα κατὰ πρύμναν οὔριον ἵσταται, τοὺς δὲ καὶ ἐξ φέρει, καὶ ὅμως ἑκατέροις ὁ πλοῦς ἀνύεται ῥᾷστα. ἀτὰρ δὴ τῆς σοφίας νοερὸν πνεῦμα καὶ ἃγιον καὶ μονογενές«, ἀπὸ πατρῴων ἄνωθεν πράως καταπνεόμενον θησαυρῶν, πάσαις ἡμῖν λιγυρὸν οὖρον πνεῦσαν γνώσεως ἐπαρκέσει τὸν δρόμον ἀλύπως ἀπευθῦναι τῶν λόγων· ἐμοὶ γὰρ καιρὸς ἤδη λέγειν.

Εῖς τρόπος Μὴς ἐπαίνων οὑτός ἐστιν, ώ παρθένοι, καὶ σεμνός, ὁπόταν ὁ ἐπαινῶν τοῦ ἐπαινουμένου τῶν ἐπαίνων κρείττονα παρέχῃ μάρτυρα· πάρεστι γὰρ ἐντεῦθεν μαθεῖν ἀκριβῶς, ὄτι μὴ πρὸς χάριν μηδὲ ἐξ ἀνάγκης μηδὲ κατὰ δόξαν ἡ εὐφημία γίνεται τῶν λόγων, ἀλλὰ κατὰ ἀλήθειαν καὶ ἀθώπευτον κρίσιν. καὶ γὰρ οἱ πληρέ- στερον εἰσηγησάμενοι περὶ τοῦ πρὸ αἰώνων υἱοῦ τοῦ θεοῦ προφῆται καὶ ἀπόστολοι καὶ μᾶλλον αὐτὸν τῶν ἄλλων θεολογήσαντες ἀνθρώπων οὐκ εἰς ἀγγελικὴν ἀνήγαγον αὐτῷ ῥῆσιν τοὺς ἐπαίνους, ἀλλ εἰς αὐτὸν τὸν ἀνημμένον πάντων τὸ κῦρος καὶ τὸ κράτος· ἦν γὰρ ἐμπρεπὲς τὸν ἁπάντων μείζονα τῶν ἄλλων μετὰ τὸν πατέρα μόνῳ τῷ ἑαυτοῦ μείζονι πατρὶ χρήσασθαι μάρτυρι. καὶ δὴ καὶ τῆς ἁγνείας οὐκ εἰς ἀνθρωπίνην ἀνοίσω κάγὼ δόξαν τοὺς ἐπαίνους, ἀλλ’ εἰς αὐτόν, ᾦ μέλομεν καὶ ὅς τὸ πᾶν ἀνῄρηται, γεωργὸν αὐτῆς ἀποδεικνύουσα τοῦτον καὶ ἐραστὴν τῆς ὥρας ὄντα καὶ ἀξιόχρεω μάρτυρα. καὶ τοῦτο καὶ ἐν τῷ τῶν Ἀθσνλατωβ Ἄισματι πάρεστι διαθρῆσαι τῷ βουλομένῳ φανερῶς, ἔνθα αὐτὸς ὁ Χριστὸς τὰς ἐν παρθνίᾳ παγίως καταγεγενημένας ἐγκωμιάζων φησίν »ὡς κρίνον ἐν μέσῳ ἀκΜῶν, οὕτως ἡ πλησίον μου ἐν μέσῳ τῶν θυγατέρων«, κρίνῳ πρεικάζων διὰ τὸ καθαρὸν καὶ εὔπνουν καὶ ἡδὺ καὶ ἱλαρὸν τὸ χάρισμα τῆς ἁγνείας· ἐαρινὸν γὰρ ἡ ἁγνεία καὶ ἐπανθοῦν ἁβρῶς [*](3 Weish. Sal. 7, 22 — 4 De res. II, S, 10 — 5 vgl. Odyss. 5, 268 — 7 Plato Symp. 195 A — De autex. 8, 3 — 11 De res. I, 27, 2. 5 — 16 Joh. 14, 28 — 23 Hohel. 2, 2) [*](1 πρύμνης Β, πρύμνας Ch 3 καὶ vor ἅγιον < P 4 πάσαις P189v 5 οὔριον P | ἐπαρκέσοι Ρ, οι undeutl. B: ? Ι Od. οὖρον . . λιαρόν Ι τὸν δρόμον < 6 (ἀ)πευθ(ῦναι) unleserl. Ι τὸν λόγον Ρ | (λέ)γειν — Ο 7 PI Blq δὲ τρόπος ὁρθὸς παντὸς ἐπαίνου 8 ὁ(π)όταν — ἐπαιν(ουμένου) unleserl. Ι τοῦ ἐπαιν.] καὶ + Cb Jh Ι ἐπᾶίνων] ἐπαινουμένων Ρ Ι κρείττω Jh 9 π)αρέχῃ — ἐντεῦθε(ν μα)θεῖν unleserl. Ι παρέχει MAI Ι πρὸς ν 12 πρὸ αἰώνων υἱοῦ Ο: τοῦ πρὸ αἰώνων nach θεοῦ P: < CbJh 14 αὐτοῦ? wie τῆς ἁ. Z 17 Kl 17 τῷ < B Ι μείζονι < P Ι πατρὶ < Ι καὶ vor Ρ 18 ἀνήσω 19 μέλλομεν OP 20 ἀξιόχρεον P: ἀξιόχρεον VB 21 παρέστησε P 22 τῷ βουλ. P 190 Ι ὁ Χριστὸς] ὁ κݲς΄ݲ Ο)

72
ἀεὶ λευκοῖς τοῖς κάλυξι τὴν ἀφθαρσίαν. ὅθεν δὴ καὶ ἐρᾶσθαι τοῦ κάλλους τῆς ἀκμῆς αὐτῆς ὁμολογεῖν οὐκ ἐπαισχύνεται, »ἐκαρδίωσας ἡμᾶς« ἐν τοῖς ἑξῆς ἀδελφή μου νύμφη«, λέγων »ἐκαρδίωσας ἡμᾶς ἑνὶ ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου, ἐν μιᾷ, ἐνθέματι τραχήλου σου. ὅτι ἐκαλλιώθησαν θησαν μαστοί σου ἀπὸ οἴνου, καὶ ὀσμὴ ἱματίων σου ὑπὲρ πάντα τὰ ἀρώματ. κηρίον ἀποστάζουσι χείλη σου, νύμφη· μέλι καὶ γάλα ὑπὸ τὴν γλῶσσάν σου, καὶ ὀσμὴ ἱματίων σου ὡς ὀσμὴ λιβάνου. κῆπος κεκλεισμένος, ἀδελφή μου νύμφη, κῆπος κεκλεισμένος, πηγὴ ἐσφραγισμένη«. Χριστὸς Χριστὸς ταῖς ἐπὶ πέρατα παρθενίας ἐλθούσαις τὰ ἐγκώμια ψάλλει, πάσας ἑνὶ περιγράψας τῷ νύμφης ὀνόματι, ἐπειδὴ τὴν νύμφην ὴρμόσθαι μὲν δεῖ καὶ κατωνομάσθαι τῷ ἄχραντον δὲ ἔτι καὶ ἀμιγῆ τυγχάνειν, παράδεισον ὥσπερ ἐσφραγισμένην, ἐν ᾡ πάντα τῆς εὐωδίας τῶν οὐρανῶν φύει τὰ ἀρώματα, ἴνα μόνος ἐλθὼν αὐτὰ δρέψηται Χριστὸς ἀσωμάτοις βλαστήσαντα σποραῖς. ἐρᾷ γὰρ ὁ λόγος οὐδενὸς τῶν σαρκός, ὅτι μὴ πέφυκεν ἀποδέχεσθαί τι τῶν φθειρομένων, οἷον χεῖρας ἢ πρόσωπον ἢ πόδας, ἀλλ’ εἰς αὐτὸ τὸ ἄϋλον καὶ πνευματικὸν βλέπων εὐφραίνεται κάλλος, μὴ ἁπτόμενος τοῦ ὥρας. τῆς ὥρας.

Ἐπισκέψασθε γὰρ ὅτι τὸ ἐκαρδίωσας ἡμᾶς‘, ὠ παρθένοι, τῇ νύμφῃ πρὸς αὐτοῦ λεγόμενον, ἑνὶ ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου. τὸν διορατικὸν τῆς φρονήσεως ὀφθαλμὸν δείκνυσιν, ὁπότε δὴ τοῦτον ὁ ἔσω σμήξας ἄνθρωπος καθαρῶς τρανότερον τὴν ἀλήθειαν ἐποπτεύει· δισσὴν γὰρ ὄφεως δύναμιν εἶναι παντί που καταφανές, μίαν μὲν ψυχῆς, θατέραν δὲ σώματος. ἀλλ’ οὐχὶ τῆς τοῦ σώματος ὁ λόγος ἐρᾶν ὁμολογεῖ, ἀλλὰ τῆς κατὰ διάνοιαν μόνης, ἐν ἑνί« φάσκων [*](2 Hohel. 4, — 12 — 11 vgl. H Kor. 11, 2 — 18 vgl. Hohel. 4, 6. 5, 1 — 16 Plato Symp. 211 A E — 18 vgl. Plato Legg. YHI, 837 B — 21 vgl. Plato Pol. VII, 527 E) [*](1 ἠρᾶσθαι Ο P 3 νύμφη < P 4 ἐν vor ἑνὶ + Jh | τοῦ vor τραχήλου + P 5 μασθοί P | ἀπὸ οἴνου < B Jh 6 (κηρ)ίον unleserl. 7 γλῶσσαν — ὀσ(μὴ ἱματ.) unleserl. Ο | λι)βάνου — ἀδελ(φή) Z. S unleserl. 8 μου auch nach νύμφη P | κῆ)πος — Χριστὸς Βaußer ταῦτα unleserl. Ο κῆπος — ἐσφραγ. Ζ. 9 in ücke in il 9 ἐπὶ Ο 62 12 ἄκρατον P | τυγχάνειν P ν 13 φύουσι Ο 14 βλαστήσασα B 16 f Pl 211 A οἷον πρόσωπόν τι Με χεῖρες. 211 E αὐτὸ τὸ θεῖον καλὸν . . κατιδεῖν 18 PI τῆς ὥρας ἅπτεσθαι 19 ἐπισκέψασθαι Ο | ἡμᾶς < B 19 f λεγ. πρ. αὐτοῦ τῷ νύμφῃ PJh 20 ἐν vor ἑνι + Jh 22 τρανώτερον P 23 ὄφεων P | εἶναι δύναμιν P Jh 24 ἐρᾷν ὁ λόγ. P Jh 25 μόνον P Jh)

73
»ἐκαρδίωσας ἡμᾶς ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου, καὶ ἐν μιᾷ, ἐνθέματι τραχήλου σου«, ὅπερ ἐστίν· ὠ αὕτη, τῷ ἐπεράστῳ σου βλέμματι τῆς συνέσεως ἀνεπτέρωσας ἡμῶν τὴν καρδίαν εἰς πόθον, ἔδωθεν τὸν ἀρίηλον κόσμον ἐξαστράπτουσα τῆς σωφροσύνης. ἐνθέματα γὰρ τραχήλων καλεῖται τὰ περιδέραια, τὰ ἐκ τιμίων καὶ ποικίλων συντιθέμενα λίθων. ἀλλ’ αἱ μὲν σωμασκοῦσαι ψυχαὶ τὸν αἰσθητὸν τουτονὶ κόσμον ἀμφὶ τὸν τράχηλον τὸν ἔξω τῆς σαρκὸς περιτιθέασι πρὸς ἀπάτην τῶν θεωμένων, αἱ δὲ ἁγνεύουσαι ἔνδοθεν ἔμπαλιν τὸν ἐξάπτονται, τὸν ἀπὸ τῶν τιμίων καὶ ποικίλων ὡς Μῶς συγκείμενον λίθων τῆς ἐλευθερίας, τῆς μεγαλοφροσύνης, τῆς σοφίας, τῆς ἀγάπης, ὀλίγα φροντίσασαι τῶν τῇδε προσκαίρων ποοικιλμάτων, ἃ φύλλων δίκην πρὸς ὥραν θάλλοντα συναφαυαίνονται τοῦ σώματος ταῖς τροπαῖς. διπλοῦς γὰρ ὁ περὶ τὸν ἄνθρωπον φαίνεται κόσμος, ὧν τὸν ἔνδον ὁ κύριος ἀποδέχεται, τὸν ἀκήρατον, »ἐν μιᾷ« λέγων τραχήλων ἐνθέματι« τῆς νύμφης κεκαρδιῶσθαι, οἱονεὶ τὸ τοῦ ἔσωθεν ἀνθρώπου τῆς καταστολῆς αἴγλην ἀποστίλβοντος ὠρέχθαι σημαίνων, ὥς που καὶ ὁ ψαλμῳδὸς μαρτυρεῖ, »πᾶσα« λέλων »ἡ δόξα τῆς θυγατρὸς τοῦ βασιλέως ἔσωθεν«.

Μὴ ὑπολαμβανέτω δέ τις ἀποκρούεσθαι τὸν ἕτερον ὅμιλον τῶν πεπιστευκότων , δόξας ἡμᾶς τὰς παρθένους μόνας εἰσηγεῖσθαι τευξομένας τῆς ἐπαγγελίας, οὐ συννοήσας ὅτι καὶ φυλαὶ καὶ πατριαὶ καὶ τάγματα »κατ' ἀναλογίαν« ἑκάστων ἔσονται τῆς πίστεως( καὶ τοῦτο καὶ Παῦλος διαγράφει, ἄλλη δόξα ἡλίου, καὶ ἄλλη δόξα σελή- [*](4 Plato Pol. IV, 430 E. Meth. Symp. S. 65,16. 69, 12 — 6 De res. I, 28, 1. 4 — 11 vgl. Plato Phaecl. 65 A — U vgl. I Petr. 3, 4 — 17 Psal. 44, 14 — 21 1 De res. I, 49, 2 — 22 Rom. 12, 6 — 23 I Kor. 15, 41) [*](1 καὶ ἐν — ἐπεράστῳ σου Ζ. 2 < B 4 PI κόσμος πού τις . . ἡ σωφροσύνη ἐστί | κόσμον < P | ἐνθέματα P 191 5 καλοῦνται | περιδέρραια Ο περιδέρεα P, περί-δέῤῥεα B | ποικίλων καὶ τιμίων P Jh 6 τουτονὶ sehr undeutl. Ο 7 σαρ)κὸς περιτθέασι unleserl. 8 ἁγνεύονσαι imlesett. Ο 9 τιμίων — συγκείμενον Ζ. 9 f unleserl. ὡς — π. συγκ. Ζ. 9 f nachträglich in M) — τιμ. ὡς ἀλ. κ. ποικ. σ. MAI 10 τῶν τῆς M | τῆς μεγ. — φ(ρον)τί(σα)σ(σι) unleserl. | τῆς σοφ. — συναναφ. Z. 12 in Lücke nachträgl. 11 ἀγάπ.] σωφροσύνης AI Ι φροντίζουσαι AI | προσκαίρων < Jh | ποι)κιλμάτων — συ(ναφαυ6αίν)ον(ται) Ζ. 12 unleserl. 12 φύλλων] δι’ ἀλλήλων MAI | πρ. ὥρ. θ.] anders MAI | ἐπαφαυαίνονται MAI | τοῦ σώμ. ν 16 τὸ + Ο 16 αἴγλην] ἁπλῆν 19 ἀποκλρίνεσθαι Jh 20 εἰσηγήσασθαι P 21 τευξομένους B | συννο|ήσας P 191 v 22 ἕκαστον P)

74
νης« λέγ(ον καὶ ἄλλη δόξα ἀστέρων· ἀστὴρ γὰρ ἀστέρος διαφέρει έν δόΞῃ. οὕτως καὶ ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν«. καὶ ὁ κύριος δὲ οὐ πᾶσι τὰς αὐτὰς ὁμολογεῖ διδόναι τιμάς, ἀλλ’ ἑτέρους μὲν ἐπὶ τὰ βασίλεια καταριθμεῖται τῶν οὐρανῶν, ἄλλοις κληρονομίαν ἐπαγγέλλεται γῆς, ἐτέροις οψεσθαι τὸν πατέρα. καὶ δὴ καὶ ἐνταῦθα πρῶτον τὸ τάγμα καὶ τὸν χορὸν τὸν ἄγιον αὐτῷ τῶν παρθένων ὥσπερ εἰς νυμφῶνα τὴν ἀνάπαυσιν τῶν καινῶν αἰώνων ἐφομαρτοῦντα συνεισελεύσεσθαι χρησμῳδεῖ. ἐμαρτύρησαν γὰρ οὐ κατά τι μόριον χρόνων ἐν βραχεῖ καρτερήσασαι σωμάτων ἀχθηδόνας, ἀλλὰ διὰ παντὸς ἔτλησαν τοῦ βίου μὴ άποδειλιάσασαι τὸν ἀγῶνα τὸν Ὀλυμπιακὸν ἀληθῶς διαθλῆσαι τῆς ἁγνείας· βασάνοις τε γὰρ ἀγρίαις ἡδονῶν καὶ φόβοις καὶ λύπαις ἀντισχοῦσαι καὶ τοῖς ἄλλοις τῆς πονηρίας τῶν ἀνθρώπων κακοῖς, ἀποφέρονται τὰ γέρα πρῶται τῶν ἄλλων, εἰς τὸν ἀμείων τῆς ἐπαγγελίας ἐκτασσόμεναι χῶρον. ἀμέλει ταύτας μόνον ἐκλεκτὴν νύμφην τὰς ψυχὰς καὶ γνησίαν ὁ λόγος ἑαυτοῦ καλεῖ, τὰς δὲ λοιπὰς παλλακὰς καὶ νεανίδας καὶ θυγατέρας, λέγων ὡδε· »ἐξήκοντά εἰσι βασίλισσαι καὶ ὀγδοήκοντα παλλακαί, καὶ νεανίδες ὦν οὐκ δὲ ἀριθμός. μία ἐστὶ περιστερά μου, τελεία μου· ἐστὶ ἐστὶ τῇ μητρὶ αὐτῆς, ἐκλεκτὴ τῇ τεκούσῃ αὐτήν. εἴδοσαν αὐτὴν θυγατέρες, καὶ μακαριοῦσιν αὐτήν , βασίλισσαι καί γε παλλακαὶ αἰνοῦσιν αὐτήν‘. πολλῶν γὰρ οὐσῶν δηλονότι τῆς ἐκκλησίας τῶν θυγατέρων μία [*](3 Mt. 5, 3. 5. 8 — 6 vgl. I Kor. 1.5, 23. Mt. 25, 1. 10. Apok. Job. 14, 4 — 10 De res. I, 56, 2. Plato Phaedr. 256 B — 13 vgl. Hebr. 8, 6 — 16 Hohel. 6, 7. 8) [*](14–S. 79, 12 Phot. Bibl. 237 S. 310 a, 13–311 a, 19) [*](1 λέγων nach ἀστέρων 2 οὕτω P Ausgg. 3 μὲν < P 3 f ἐπὶ τὰ βασίλεια Ο: ὲν βασιλεία PJh 8 χρόνον P, χρόνου Β Jh 9 f ἔτλησε B 10 De res. I, τὸν 2 τὸν ἀΜῶς Ὀλυμπιακὸν ἀγῶνα, PI τῶν ὡς ἀληθῶς Ὀλυμπιακῶν 11 διαθλήσασαι P | τὲ (τὶ ?) Ο | ἀγρίοις Cb Jh 12 τοῖς < Ο 14 ἀμέλει — τῆς ἀξθαρσίας S. 79,12 mit Auslassungen bei Ph. Ph schickt voraus ὅτι περὶ τῶν παρθένων κ. ἁγνῶν ψυχῶν πλεῖστα εἰπὼν ἐπιφέρει καὶ τοῦτο | μό|νον Ρ 192 15 νύμφην undeutl. Ο | κ. γνησίας B: < Ph 15 f τ. λοιπ. δὲ Ph 16 πελλακὰς B | νεανί unleserl. 17 βασ)ίλισσαι — παλλακαί unleserl. O: 2 Hd. Μ | καὶ νεανίδες — καί γε Ζ. 20 < Phb 18 ἀρ)ιθμός — ἐ(στὶτῇ) unleserl. | μία — μου 2. Hd. Μ | ἐστιν ἡ π. MAI 19 (αὐτῆ)ς — unleserl. 0, etwas abweichend 2. Hd. MAI | nach ἐκλεκτὴ + ἐστι Phb | ἴδοσαν P 19 f καὶ μακαρ. 63 20 βασίλισσαι — αὐτήν < P | αἰνέσουσιν Ph Jh)
75
ἐστὶ μόνη ἐκλεκτὴ καὶ τιμιωτάτη ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτῆς ὑπὲρ πάσας, τὸ τάγμα τῶν παρθένων.

Ἐὰν δέ τῳ περὶ τούτων ἀμφισβήτησις ᾖ, ὡς οὐδέπω τῶν κεφαλαίων ἱκανῶς ἐπεξειργασμένων, καὶ ἔτι βούλοιτο κατ' ἀναγωγὴν αὐτῶν πνευματικὴν διαρθρωθῆναι πληρέστερον, τίνες εἰσὶν αἱ βασίλισσαι καὶ αἰ παλλακαὶ καὶ αἱ νεάνιδες, λέξομεν δύνασθαι ταῦτα λελαλῆσθαι καὶ ἐπὶ τῶν ἐξ ἀρχῆς κατὰ πρόβασιν χρόνων ἐν δικαιοσύνῃ διαπρεψάντων, οἷον τῶν πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ καὶ τῶν μετὰ τὸν κατακλυσμὸν καὶ τῶν ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ καθεξῆς· εἶναι γὰρ νύμφην μὲν τὴν ἐκκλησίαν, βασιλίσσας δὲ τὰς βασιλικὰς ἐκείνας τὰς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ ψυχάς, εὐαρέστους τῷ θεῷ γεγενημένας, τουτέστι τὰς ἀμφὶ τὸν Ἄβελ καὶ τὸν Σὴθ καὶ τὸν Ἐνώχ, παλλακὰς δὲ τὰς μετὰ τὸν κατακλυσμὸν τῶν προφητῶν, αἷς πρὸ τοῦ τὴν ἐκκλησίαν ἁρμοσθῆναι τῷ κυρίῳ παλλακίδων δίκην συγγινόμενος ἀληθεῖς ὑπέσπειρε λόγους ἐν ἀφθόνῳ καὶ καθαρᾷ φιλοσοφίᾳ, ἴνα γεννήσωσιν αὐτῷ συλλαβοῦσαι πίστιν, »πνεῦμα σωτηρίας‘. τοιαῦτα γὰρ ἀποβλαστήματα φύουσιν αἱ ψυχαί, ἀείμνηστον φέροντα κάλλος, ὁπόσαις ἂν ὁ Χριστὸς συνανακραθῇ. εἰ γὰρ βούλεσθε εἰς Μωσέως ἀποβλέψαι τὰς βίβλους ἢ Δαυὶδ ἢ Σολομῶνος ἢ Ἡσαΐου ἢ τῶν καθεξῆς προφητῶν, ὠ παρθένοι, εἴσεσθε οἷα καταλελοίπασιν ἑαυτῶν ἔκγονα τῷ βίῳ σωτήρια διὰ τὴν πρὸς τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ κοινωνίαν. ὅθεν τεθεωρημένως παλλακὰς προσηγόρευσε τὰς ψυχὰς τὰς προφητικὰς ὁ λόγος, ὅτι μὴ φανερῶς αὐτὰς οὕτως ὥσπερ δὴ καὶ [*](5 Hohel. 6, 7 — 15 Plato Symp. 210 D — 16 Jes. 26, 18 — Plato Symp. 209 C D) [*](1 ἐστὶ μόνη < P | ἡ ἐκλεκτὴ Ph | αὕτη P 3 Ἐὰν — ἐκκλησίαν Z. 10 < Ph | 5 PO: ἦν B: < CbJh 4 κατὰ 5 αὐτῶν < 7 ἐξ] ἀπ’ viell. richtig | πρόσβασιν P 9 τοῦ < P 10 βασίλισσαν δὲ P: βασιλίσσας δὲ αἰνίττεσθαι ἡ προφητεία βούλεται Ph ὅτι οὐ ὑφ’ ἔνα ἤγοντο βασιλέα βασιλευόμεναι, ἀλλ' ἑκάστη ὥσπερ αὐτοδέσποτος καὶ βασίλισσα ἦν, καὶ ὅτι τῶν μετὰ ταύτας ἀρχαὶ καὶ πρῶται ἦσαν + Pha) 11 κατακλ. P 192 v 15 ἀφθόνῳ PhJh mit PI λόγους . . τίκτῃ . . ἐν φιλοσοφίᾳ ἀφθόνῳ: ἀφθόρω HSS (das ο undeutl. B) | γεννήσωσιν PhJh: γεννῶσιν OP 16 πνεῦμα < Ph | τοιαῦτα — τεθεωρημένως Ζ. 22 < Ph 16 ff PI τοιούτους παῖδας μᾶλλον γεγονέναι, . . εἰς Ομηρον ἀποβλέψας κ. Ἡσ. κ. τοὺς ἄλλους ποιητάς . . οἷα ἔκγονα ἑαυτῶν 17 κλέος P Jh 18 Μωϋσέως B Jh 19 τὰς < | Σολομῶντος B 20 αὐτῶν Ο 22 τεθεωρημέναι ὡς B | παλλακὰς δὲ wieder Ph | προσηγόρ . . σε Ο | τὰς προφ. ψυχὰς Ph 23 φανερ)ῶς αὐ)τὰς οὕτως unleserl. Ο | αὐτὸς AI | οὕτω B: < | ὥσπερ OPh: καθάπερ P Jh)

76
τὴν ἐκκληι1ίαν έπηγόγιιοι Διύι1 ας δι’ αὐτὴν .τὸν μόοχον τὸν οι- τιυτόνα.

ἐπαπορητίον δὲ καὶ τοῦτο πρὸς τούτοις, ἴνα μηδὲν ἡμᾶς τῶν ἀναγκΛων διαδρᾶναι όι·νηΔ́ῇ, τί όŕιποτε ιὰς fitv βασιλίοσας (̔Α-ικοντα Γφη, τὰς δὲ παλλαΛ-ιΓ̀ ιἰἴδιιŕιἶονται τὰς δὲ νεάνΛας τοοαύ- τας, οοσον ιΠγk̀ ἀριΔι μιΙΓΑιαι όιὰ τὴν πληθύν, τἰιν όὲ νύμφην μίαν. — καὶ πρῶτον 〈μὲνγ περὶ τῶν ὲξήγοντα λῖΑτέον. Ἁ̔ικοντα βασιλίσσac έντεῦΛ́εν, ὡς οί͂μαι, όὴ τοὺς a̓πὸ τοῦ π(ιωτοπλ͂άΓιτιιυ μέχρι Νῶε κατἀ όιαδοχὴν εὐα(ιεστrίσανῖας ἐκάλεσε τῷ Μιι . ἐ,ειδ·Μ́ερ ἑτέρων οὗτοι παραγ·ίὁλ-αιἴτων καὶ θεσμῶν Ας τὸ σωθῆναι χρείαν οὐκ ἐσΠ·ίκασιν. ἔτι προσφάτου τῆς κατὰ τὴν ἑξαήμερόν οἱ·σης αὐτοΙς τοῦ κόσμοἰ ο͂υοτάο͂εωC. ἐμέμνηντο γàρ οὗτοι ὡς ἐν ὲξ ἡμέραις ὁ Μ̀:- ἐτεκτŕι- νατο τὴν κτίσιν, τό τε ἐν τῷ παραδείσῳ γεγονότa καὶ πῶς ό ἄνθρω- πος ἐντολὴν ἔχων μὴ ὸ́ψασθαι τοῦ φυτοῦ τῆς φρονήσεως ἐξώκειῖ-ενι ἀποβουκοΑ-ήσαντος αὐτὸν τοῦ τῆς κακίας σοφιστοῦ. ἐντεΜεν ουlν δὴ τὰς ἀπὸ τῆς συστόσεως εὐθέως τοῦ κόσμου κατὰ διαόοχὴν τὸν θεὸν ποθεῖν ἑλομένας ψυχὰς καὶ σχεόόν, εἰ χρὴ φάναι, τοῦ πρώτου οἰωνὸς οὔσας ἔκγονα καὶ γείτονας τῆς μεráλης ὲξαημἐρου ὲξήκοντα βασιλίσσας ὲ́φη συμβολικῶς, διὰ τὸ μετὰ τὴν ὲζαήμερον εὐθέως, ὡς ἔφην, γεγονέναι. μεγάλην rὰρ ἐσχήκασιν οὗτοι τιμήν, ἀΠέλοις ὁμιλή - σαντες καὶ τὸν θεὸν υοπαρ, οὐκ ὄναρ πολλάκις θεασáμενοι. ἐπι- σκέψασθε rὰρ ὅσην ἴσχε παρρησίαν ὁ Σὴθ πρὸς τὸν nεόν, οοσην ὁ Λ́βελ, ὅσην ό Ἐνώς, οοοην ό Ἐνώχ, ὅσην ὁ Μαθουσάλα, οοσην ὁ Νῶε, [*](1 Luk. 15, 23 — 4 Hohel. 6, 7. S — 12 Gen. 1 — 14 Gen. 3, 3. — 18 vgl. Plato Tim. 40 D) [*](1 ἐπηγάγετο Ph: προσηγάγετο 0, ab. über ροσ übergeschi-. ἐπη (προεπηγά- γετο MAI): εἰσηγάγετο P Ι τὸν vor μόσχον Ph 1Ι τὸν σι(τευτόν) un- leserl. 3 Ἐπαπορητέον — λεκτέον Z.li Ph Ι (τούτ)οις — a̓ναγ(καίων) Ζ. 4 unleserl. 4 διαόρᾶναι : ἀποδρᾶναι P Jh Ι (όή)ποτε — πα(na)χὰ(ς) Ζ. 5 un- leserl. 5 ὲ́Μ ε-iναι λέγει in Lücke MAI Ι ὀ . δοή . orza Ο Ι τὰς όἐ G3v I νεάν. Ρ 193 6 ὅσας 7 μὲν + ChJh Ι εΑήκοντa δὲ wieder Ph 8 Μ δεῖν P 9 καλέσαι Ρ 10 γαὶ θεσμῶν Ph Ι σωΟήσεσραι Ph 11 ἴτι ös Ph Ι αὐτῆς τοῦ Pha 12 οῦτοι ὡς P: ὅπως 0: 3τι Ph 13 καὶ πῶς — σο- φιστοῦ Ζ. 15 Ph 15 αὐτὸν τῆς κακίας τοῦ Ο Ι οῦ̀ν P Jh 16 εὐαέως P 17 ἑλομένας ποΜιν Phb Ι τὰς τοῦ ( Phb) πρ. Ph 18 PI ἐχγό- 1οις . . θεῶν 19 εΜέως OP: ταίτας Ph Ι ὡς P 20 ουτοι τιμὶιν ἐσχήκασιν Ph 20 f δμιλήσαντες OPh: συνομιλήσατ̓́ες PJh, σὔομρλησαντες B 21 πολλάκις〈Ph 21Ι ἐπισκ. P 193v 23 0(7;;v ό Ἐὤς Ph Ι ὀ vor Μαθουσάλα Ph Ι 3σην δ Νῶε <P)

77
πρῶτοι δικαιοσύνης γεγονότες ἐρασταὶ καὶ πρῶτοι τῶν »πρωτοτοκων« τέκνων τῶν »άπογεγραμμένων ἐν ούρανοῖς« τῆς βασιλείας καταξιωθέντες, ὥσπερ ἀπαρχή τις τῶν φυτευομένων εἰς σωτηρίαν πρώϊμος τῷ θεῷ βλαστήσαντες καρπός. καὶ περὶ μὲν τούτων αὐτάρκως· άγκως· περὶ δὲ τῶν παλλακῶν πάλιν λεκτέον.

Τοῖς μετὰ τὸν κατακλυσμὸν ἀπωτέρω λοιπὸν ἡ γνῶσις ἠν τοῦ θεοῦ, καὶ ἔχρῃζον ἑτέρας διδαχῆς — ἑρπούσης ἤδη τῆς εἰδωλολατρείας — ἥτις αὐτοῖς αὐθις ἀλεξίκακος ἔσοιτο καὶ βοηθός. ὁ ούν θεός, ἴνα μὴ πάντῃ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων ἀϊστθῇ λήθῃ τῶν καλῶν , τὸν ἴδιον παῖδα τοῖς προφήταις ἐκέλευσεν ὑπηχῆσαι τὴν ἐσομένην ἐατοῦ παρουσίαν διὰ σαρκὸς εἰς τὸν βίον, καθ’ ἣν ἡ τῆς πνευματικῆς ὀγδοάδος χαρὰ καὶ γνῶσις κηρυχθήσεται, ἀφέσεως ἁμαρτημάτων οὖσα καὶ ἀναστάσεως παρεκτική· περιτμηθήσεσθαι γὰρ δι αὐτῆς τῶν ἀνθρώπων τὰ πάθη καὶ τὴν φθοράν. καὶ κιὰ τοῦτο τὸν κατάλογον τῶν ἀπὸ τοῦ Ἀβραὰμ προφητῶν, διὰ τὴν τῆς περιτομῆν πρεσβείαν τὸν ὀκτὼ περιεχούσης ἀριθμόν, ἡς ἐξήρτηται καὶ ὁ νόμος, ὀγδοήκοντα παλλακὰς ἐκάλεσεν, ὅτι πρῶτοι, πρὶν τὴν νύμφην τὴν ἐκκλησίαν κατεγγυηθῆναι τῷ λόγῳ, τὰ θεῖα συλλαβόντες σπέρματα, τῆς νοητῆς προεξήγγειλαν ὀγδοάδος τὴν περιτομήν. — νεάνιδας δὲ πάλιν εἰς ἀναρίθμητον συντελούσας ὅμιλον τὰ ὑπὸ τοῖς κρείττοσι δικαιοπραγήσαντα πλήθη καὶ νεανικῶς καὶ γενναίων διαθλήσαντα πρὸς τὴν ἁμαρτίαν καλεῖ.

[*](1 Hebr. 12, 23 — 9 Plato Protag. 321 A — 15 vgl. Gen. 17, 12 — 16 Lev. 12, 3. — 21 Plato Theaet. 168 C)[*](1 καὶ πρῶτοι — καρπός Ζ. 4 < Ph γεγ.] ὄντες Ph 2 τῶν < Ρ 3 καταξιωθέντες < Ο | ἀπαρχή τις] ἀπ’ ἀρχῆς P Ι φυτευμάτων B Jh 4 βλασθήσαντες, a. Rand corrig. in βλαστήσαντες B | καρπός < Μ, nicht AI) I τούτων μὲν Ph 6 ἀνωτέρω P: ὁπωτέρω Pha 7 ἐχρὴν P, ἐχρῆν B 7 f εἰδωλολατρίας P, ειας unleserl. 8 ἥτις — βοηθός < Ph 9 θεὸς — πάντῃ fast od. ganz unleserl. | PI μή τι γένος ἀϊστωθείη | ἀϊστωθῇ < Pha 10 τὸν — τοῖς unleserl. 10 f (ἐκέλευσ)εν ὑ(π)ηχ(ῆσ)αι (τὴν παρουσίαν unleserl. 10 ὑπηχῆσαι 7 Jh: ὑφηγῆσαι Th. ὑφηγεῖται S.54:,4:. 59,9), ἀπηχῆσαι MAI: vgl. De res. Π, 4, 6 11 αὐτοῦ Phb | βί(ον) — γνῶσις Z. 12 unleserl. O | βίον P: κόσμον Ph| | καθ' — χαρὰ καὶ Z. 12] δι’ ov τῆς ἀληθείας ἡ 2.ἄνθρωπον Ph 16 τὸν ὄγδοον P | περι|εχούσης P 194 | ἐξ. B: vgl. ob. S. 58, 10 17 ὀγδο)ήκοντα unleserl. (ὀγδοήκοντας Μ): < Ph | πρὶν] πρὸ τοῦ Ph 18 προσλαβόντες Pha 19 νοητῆς < P | ὀγδοάδος προεξήγγειλαν P 20 ἀνάριθμον P, ἀνα . . θμητον 0, ἀρίθμητον AI | κριταῖς O 21 PI νεανικῶς . . βεβοήθηκας)
78

Ἀλλὰ τούτων οὔθ' αἱ »βασίλισσαι« οὔθ' αἱ »παλλακαὶ« οὔθ' αἱ »νεάνιδες« συγκρίνονται τῇ ἐκκλησίᾳ· ἡ γὰρ τι »τελεία« καἰ »ἐκλεκτὴ« παρὰ πάσας νομιζομένη αὐτάς, ἡ ἐκ πάντων συνεστῶσά τι καὶ συνημμένη τῶν ἀποστόλων, ἐστὶν ἡ ὑπερβάλλουσα νύμφη τῷ κάλλει τῆς ἀκμῆς καὶ τῆς παρθενίας πάσας. διὸ καὶ μακαρίζεται καὶ αἰνεῖται Πρὸς τῶν ἄλλων, ὅτι αὕτη καὶ εἶδε καἰ ἤκουσεν ἀφθόνως, ἃ ἐκεῖναι ἐπεπόθησαν κἂν ἐκ βραχέος θεάσασθαι καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκοῦσαι καὶ οὐκ ἤκουσαν. »μακάριοι« γάρ φησιν οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν« ὁ κύριος τοῖς μαθηταῖς οἱ βλέποντες ἃ βλέπετε. λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται ἐπεθύμησαν ἰδεῖν ἃ βλέπετε, καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκούσαι ἃ ἀκούετε, καὶ οὐκ ἤκουσαν‘. οὐκοῦν διὰ ταῦτα μακαρίξουσι ταύτην οἱ προφῆται καὶ θαυμάζουσιν, ὅτι ὧν αὐτοὶ μὴ ἐπέτυχον ἀκροαταὶ γενέσθαι καὶ θεάμονες ἡ ἐκκλησία κατηξιώθη καὶ μετείληφεν. »ἑξήκοντα« <γάρ> »εἰσι βασίλισσαι καὶ ὀγδοήκοντα καὶ νεάνιδες ὡς οὐκ ἔωστιν ἀριθμός. μία ἐστὶν ἡ περιστερά μου, τελεία μου.«

Δυνήσεται δέ τις καὶ ἑτέρως τὴν νύμφην φάναι τὴν σάρκα τὴν ἀμόλυντον εἶναι τοῦ κυρίου, ἧς χάριν καταλελίψας τὸν πατέρα κατῆλθεν ἐνταῦθα καὶ προσεκολλήθη καὶ ἐγκατέσκηψεν ἐναθρωπήσας εἰς αὐτήν. διὸ δὴ καὶ περιστερὰν αὐτὴν ἔφη τροπικῶς, ἐπειδὴ [*](1. 2 Hohel. 6, 7. 8. — 8 Mt. 13, 16. 17. Lk. 10, 23. 24 — U Hohel. 6, 7. 8 — 17 Tertull., De res. 63. Orig. III, 77, 12 Kl — 20 Hohel. 6, 8. Philo Quis rer. div. haer. ITI, 30, 6 ff. 52, 23 f Wd) [*](1 f οὔθ’ αἱ νεάν. < Ph 3 νομιζομέ . . αὐτὰς Ο: αὐτὰς νομ. P Jh: ὀνομαζομένη Ph | ἡ ἐκ] ἐκ τῶν P | συνημμένη Ph: συνηνωμένη P Jh 5 καὶ αἰνεῖται < Ph 5 f πρὸ τῶν 0, aber vgl. Hohel. 6, 8 6 καὶ αὕτη Ο | καὶ vor εἶδε < Ph | ἐκεῖναι] ἰδεῖν + P 7 ἐπεπόθ. — ἤκουσαν Ζ. S] ἐπεπόθ. ἰδεῖν καὶ ἀκοῦσαι καὶ οὐκ εἶδον οὐδ’ ἤκουσαν Ph | βραχέως Al Jh 8 οἱ ὀφθ φησίν Ph 9 ὅτι < P 11 διὰ P 194 v 12 αὐτὴν Ph | καὶ θαυμάζουσιν < Ph 13 ἀκροαταὶ — θεάμονες < Ph | καθηξι) unleserl. Ο 13 f μετείληφε καὶ ἠξιώθη Ph 14 ἑξήκ. — τελεία μου Ζ. 16 < Ph | γὰρ + Ausgg. 15 καὶ νεάνιδες unleserl. | ἐστὶ ohne ἡ P Jh 17 δύναται Ph | καὶ < P | τὴν vor νύμφην < P 17 f σάρ)κα τὴν ἀμόλ)υντον unleserl. Ο 18 τὸν πατέρα καταλ. P Jh 11) κατῆλθεν — (προσε)κολλήθη καὶ 11. bis ριστε. ὰν) Ζ. 20 unleserl. | καὶ ἐγκατέσκηψεν < Ph 1 ἐγκατεσκήνωσεν MAlJh 19 f ἐνανθ. ε. αὐτο. ücke M | ἐνανθρωπ0ίσας PPhb I αὐτῇ ἐνανθρωπ. Ph 20 . . τὴν 64 | ἐκάλεσε τροπ. Ο, τροπ. ἴφη PPhb, ἴφη τροπ. PhaJh 20 ff Philo τρυγὼν u. περιστερὰ) τιθασὸς . . καὶ διαίτῃ τῇ μετὰ θνητῶν ἀσμενίζουσα u. ἐπειδὴ τιθασὸν καὶ σύντροφον Μ̓́ ἐστι τὸ ζῷον)

79
τιθασὸν τὸ ζῷον καὶ ὑπωρόφιον καὶ διαίτῃ τῇ μετὰ ἀνθρώπων ἀσμενίζον. μόνη γὰρ ὡς ἔπος εἰπεῖν ἄσπιλος καὶ ἀμίαντος εὑρέθη καὶ πάντας ὑπερέχουσα τῷ τῆς δικαιοσύνης κόσμῳ καὶ κάλλει, ὥστε μηδένα καὶ τῶν εἰς ἄκρον εὐαρεστησάντων τῷ θεῷ ταύτης δυνηῆναι πέλας ὡς πρὸς σύγκρισιν ἀρετῆς στῆναι, καὶ διὰ τοῦτο κατηξιῶσθαι κοινωνὸν αὐτὴν γενέσθαι τῆς βασιλέιας τοῦ μονγενοῦς, αὐτῷ καθηρμοσμένην τε καὶ ἑνθωθεῖσαν. καὶ ἐν τῷ τεσσαρακοστῷ δὲ καὶ τετάρτῳ ψαλμῷ ἡ ἐκ τῶν πλειόνων παρισταμένη καὶ δεξιῶν βασίλισσα τοῦ θεοῦ μερῶν, ἡ τῷ διαχρύσῳ τῆς ἀρετῆς κόσμῳ κατεστολισμένη, ἡς ἐπεθύμησε τοῦ κάλλους« »ὁ βασιλεύς«, ἡ σάρξ ἐστιν, ὡς ἔφην, ἡ ἄχραντος ἐκείνη καὶ μακαρία, ἣν αὐτὸς ἀνακομίσας ὁ λόγος εἰς οὐρανοὺς »ἐκ δεξιῶν« παρέστησε τοῦ πατρός, »ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ« κεκοσμημένην, ὃ δή ἐστι τοῖς ἐπιτηδεύμασι τῆς ἀφθαρσίας, ἃ συμβολικῶς ἔφησε »χρυσᾶ κροσσωτά«, ἐπειδήπερ ἐκ ποικίλων ποικίλλεται τοῦτο καὶ συγκαθυφαίνεται κατορθωμάτων τὸ ἔνδυμα, οἷον ἀγνείας, φρονήσεως, πίστεως, ἀγάπης, ὑπομονῆς καὶ τῶν λοιΠῶν Μῶν, ἃ δὴ κατακαλύπτοντα τὴν ἀσχημοσύνην τῆς σαρκὸς κοσμεῖ τὸν ἄνθρωπον κόσμῳ χρυσῷ.

Ἔπειτα τί δὴ πάλιν καὶ ἐν τοῖς ἑξῆς τοῦ ψαλμοῦ μετὰ τὸ τὸν ἄνθρωπον ἐκ δεξιῶν‘ ἐνθρονισθῆναι τοῦ παντοκράτορος, ὃν ἀνείληφεν ὁ λόγος, τὸ πνεῦμα παραδίδωσιν, ἐπισκεπτέον. »ἀπευνχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι« φησίν« »ὀπίσω αὐτῆς· αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι. ἀπενεχθήσονται ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαλλιάσει· ἀχθήσονται εἰς ναὸν βασιλέως.‘ πάνυ προφανῶς ἐνθάδε λοιπὸν ἔοικεν ἐγκωιμιάζειν τὸ πνεῦμα τὴν ἁγνείαν, μετὰ τὴν νύμφην, ὡς [*](2 Hexinas III, 5, 6, 7 — Vgl. Orig. De princ. U, 6, 4 — 6 Hermas III, 5, 6, 6. Symp. S. 7, 13 ff. 9, 22 f — 7 II Kor. 11, 2 — 8 Psal. 44, 10 — 14 Psal. 44, 14 — 21 Psal. 44, 15. 16) [*](1 τιθασσὸν B Ph b | ὑπορρόφιον P h b | μετὰ] < Ph: τῶν Cb Jh 2 ἐνασμενίζον OJh: ἀσμενίζον Ph (Philo) : ἀσμενιζόμενον· ἦ Ρ | μόνη — ἑνωθεῖσαν Ζ. 6 < Ph | μόνη z P 3 δικαιοσύν(ης) unleserl. i καὶ vor τῶν 003C; P Ι εὐ(α)ρεστησ(άντων) uiileserl. 5 ἀρ(ετ)ῆ(ς) unleserl. 6 βασελείας undentl. 7 καὶ vor ἐν unleserl. 8 δὲ < Ph | πλειόνων] λωόνων Ο | ἡ — μερῶν Ζ. 9] ἐκ τῶν δεξιῶν παρισταμένη λαιῶν καὶ τοῦ θεοῦ μερῶν βασιλίσσα Phab | παριστ. nach κ. δεξ. Ο | ἐκ δεξιῶν BJh 9 f κατε|στολ. P 195 11 ἀνακαινίσας Phb 13 ἐστιν ἐν τοῖς P: ἐστι συμβολικῶς τοῖς Ph Ι ἀφθαρσίας] es endet Ph 14 ἐπειδὴ γὰρ P | ποικίλλων B 17 ἀσχημοσύνην P: ἀσθένειαν Ο | κοσμοῦσι 18 κόσμῳ] γὰρ + 20 παντοκρ.] πατρὸς Cb Jh 21 νῦν σκεπτέον MAI, nicht w.e. seh. 22 φησίν Ρ | πλησίον unleserl. Ο, παρθένοι 2. Hd. M AI 25 τῆς ἁγνείας B | ἁγνείαν unleserl. Ο)

80
ἀποδεδώκαμεν, τοῦ κυρίου δευτέρας προσιέναι τῷ παντκράτορι »ἐν ἀγαλλιάσει καὶ εὐφροσύνῃ‘ τὰς παρθένους ἐπαγγελλόμενον, ὑπ' ἀγγέλων δορυφορουμένας τε καὶ παραπεμπομένας. οὕτω γὰρ ἀπέραστόν τι τὸ τῆς παρθενίας ἐστὶν ὡς Μῶς καὶ τριπόθητον κλέος, ὥστε ὀπίσω τῆς βασιλίσσης, ἣν ἀνήγγαγεν ὁ κύριος ἀναμάρτητον ἀποτορνεύσας τῷ πατρί, τὸν χορὸν τῶν παρθενων καὶ τὸ τάγμα προσκομίζεσθαι, τὰ δυτερεῖα τῆς νύμφης κακληρωμένον.

Ταῦτά σοι καὶ παρ' ἡμῶν, ὠ Ἀρετή, τὰ γυμνάσματα τῶν λόγων ὑπὲρ ἀγνείας ἐστηλιτεύσθω.