Symposium Sive Convivium Decem Virginum

Πειράσομαι γὰρ καὶ τὰ ἑξῆς ὑμῖν τούτων, ὠ παρθένοι, φράσαι τῶν διατάξεων, ἐπειδήπερ τῶν σφετέρων ἐξήρτηται καὶ αὐτὰ κατορθωμάτων, θεσμοὶ περὶ παρθενίας ὄντα καὶ χρησμοὶ διδάσκοντες ὧν ἀπέχεσθαι προσήκει καὶ ἀναγωγὸν εἶναι τὴν παρθένον. γὰρ οὕτως· καὶ ἐλάλησε κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· ἀνὴρ ἢ γυνή, ὅς ἂν μεγάλως εὔξηται εὐχὴν ἀφαγνισθῆναι κυρίῳ , ἀπὸ σίκερα καὶ οἴνου ἁγνισθήσεται, καὶ ὄζος ἐξ οἴνου καὶ ὄξος ἐκ σίκερα καὶ καὶ κατεργάζεται ἐκ σταφυλῆς οὐ πίεται, καὶ σταφυλὴν πρόσφατον καὶ σταφίδας οὐ φάγεται πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ«, ὅπερ ἐστίν· ἀπὸ τοῦ φυτοῦ τῆς πονηρίας τῶν γεννωμένων ὁ κατεγγυήσας ἑαυτὸν τῷ καὶ ἀναθεὶς οὐ δρέψεται διὰ τὸ παρεκτικὸν ἀεὶ μέθης αὐτὸ xai ἐκστάσεως πεφυκέναι. δύο γὰρ ἀμπέλων διαφορὰς ἐκ τῶν γραφῶν [*](2 Plato Theaet. 173 D — 7 Psal. 1, 2 (Sir. 6, 37) — 8 Num. 6, 1 — 10 Symp. 4, 4 S. 49, 24. De lepra 9, 1 — 14 Num. 6, 1—4) [*](22— S. 69, 11 Phot. Bibl. 237 S. 309b, 5—10) [*](1 ἀφ . ξω 0: ἐφέξω P Jh 2 PI εἰς ἀγορὰν οὐχ ἴσασι τὴν ὁδόν, οὐδὲ ὅπου δικαστήριον 3 ὄτι P Ι τ’ < P 6 φαῦλον P Jh Ι ἐνθυμοῦμαι — οὐδὲν < Cb Jh 8 f μεγάλην ἁγνείαν B Jh 10 γὰρ] δὲ Po Cb Jh τούτων ὦ < CbJh ὦ < B) 11 ἐξήρηνται P; vgl. S. 77, 16 12 θεσμὸς 13 προσῆκεν P, προσῆκε B (vgl. oben 25, 7. 55,17 Ι ἀναγωγὴν MAI (nicht Ο) Ι παρθενίαν Μ ΑΙ Jh Ι γέγραπτε B 14 πρὸς (undeutl.) μωὕσῆν Ο: τῶ μωὔσεῖ Ρ. τῷ μωυσῇ B Jh 15 ἀν)ὴρ ἢ καὶ AI) γυ(νή) unleserl. 16 ἀφαγνίσασθαι O Ι ἐν vor κυρίῳ + M AI, ἐν(?) öscht in ἁγνείαν?) Ι ἀ(π’ οἴ)νου χαὶ σίκ. 17 καὶ ὄξ. ἐκ σίκ. ὅσα unleserl. Ι σίκερα V Ρ ν | κατεργάξ . . αι O 18 πίετε . . φάγετε Jh πίετ]αι unleserl. 0, ab. πίεται MAI) Ι σταφυλὴν unleserl. O Ι πρόσφ . τ . . Ι καὶ — φ)άγεται Ζ. 19 unleserl. Ι σταφίδα Jh: σίκερα 2. Hd. MAI 19 πάσας 56v 20 γενομένων Ι ἑαυτὸν < P. τῷ < 21 αὐτῶ 22 δύο — Γομόρρας S. 59, 10 Ph Ι δύο — ἀποστόλοις 5. 59,6] ὅτι εἴδη ἀμπέων ἀμΠέλων παρὰ τῇ γραφῇ, λίαν ἀγαθὴ καὶ λίαν κακή· καὶ γάρ φησιν ὁ κύριος Ph)

ᾐσθήμεθα, αἳ χωρὶς ἀλλήλων γεγονέτην ἀνομοίως τε ἐχέτην. ἡ γὰρ ἀθανασίας τε καὶ δικαιοσύνης ἐστὶ παρεκτική, ἡ δὲ μανίας αὐ καὶ παραφοσύνης. ἄμπελος μὲν γὰρ νηφάλιος καὶ εὐφραντική, κλημάτων δίκην ἐκ τῶν μαθημάτων τοὺς βότρυς ἱλαρῶς ἀπαιωροῦσα τῶν χαρισμάτων καταστάζοντας ἀγάπην, ὁ κύριος ἡμῶν ἐστιν Ἰησοῦς ὁ λέγων διαρρήδην τοῖς ἀποστόλοις »ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, ὑμεῖς τὰ κλήματα· ὁ δὲ πατήρ μου ὁ γεωργός«. ἀγρία δὲ κοὶ θανατηφόρος ὁ διάβολος, λύσσαν καὶ ἰὸν καὶ ὀργὴν ἀποστάζων, ὤσπερ δὴ καὶ Μωυσῆς ὑφηγεῖταιδιαγράφων περὶ αὐτοῦ· »ἐκγὰρ ἀμπέλου Σοδόμων« φησίν ἡ ἄμπελος αὐτῶν, καὶ ἡ κληματὶς αὐτῶν ἐκ Γομόρρας. ἡ σταφυλὴ αὐτῶν σταφυλὴ χολῆς βότρυς πικρίας αὐτῶν. θυμὸς δρακόντων ὁ οἶνος αὐτῶν, καὶ θυμὸς ἀσπίδων ἀνίατος‘. ἐκ ταύτης τρυγήσαντες οἱ Σοδόμων οἰκήτορες εἰς ἄκαρπον ἀρρένων ὄρεξιν οἰστρηλατήθησαν τραπῆναι »παρὰ φύσιν«. ἐντεῦτεν οἱ ἐπὶ Νῶε κραιπαλήσαντες εἰς ἀπιστίαν κατώλισθον καὶ ὑποβρύχιοι κατεποντώθησαν κατακλυσμῷ, ἐντεῦθεν ἀρυσάμενος ὁ Κάἵν τὰς μισαδέλφους ἐφοίνιξε χεῖρας καὶ ἔχρανε πρῶτος τὴν γῆν λύθρῳ συγγενικῷ, ἐντεῦθεν μεθυσκόμενα τὰ ἔθνη θήγουσιν ἑαυτῶν εἰς ἀλληλοφόνους μάχας τοὺς θυμούς. οὕτως γὰρ οὐκ ἐξίσταται ἄνθρωπος ἀπὸ οἴνου καὶ παραπαίει, ὤσπερ ἀπὸ ζήλου καὶ ὀργῆς· οὕτως οὐ μεθύσκεταί τις ἀπὸ οἴνου καὶ παραφρονεῖ, ὡς ἀπὸ λύπης, ὡς ἀπὸ ἔρωτος, ojg ἀπὸ ἀκρασίας. ἀπὸ ταύτης προστέτακται τῆς μὴ γεύσασθαι ἀμπέλου μὴ γεύσασθαι τὴν παρθένον, ἴνα νηφάλιος [*](3 Psal. 103, 15 — 6 Joh. 15, 1. 5 — 9 Deut. 32, 32. 33 — 12 Gen. 18, 20. 19, 4. — 13 öm. 1, 26 (Plato Legg. VIII, 841 D) — 14 Gen. 6, 12f — 16 Gen. 4, 8. Symp. S. 288. 290 AI. De resurr. I, 37, 6 — 20 De lepra 5, 4. Plato Legg. I, 649 D) [*]( αἱ < Ρ I γενέσθην P B, ἐγενέσθην Jh Ι ἐχέθων Cb, ἔχετον Jh 4 βότρυας Ο Ι ἀπεωροῦσα P 6 ἐγὼ — κλύματα Ζ. 7 auch Ph 7 ὁ δὲ — γεωργός < Ph Ι ἀγρ. — διάβ. Ζ. 8] ἡ δὲ κακὴ (Pha 321) κ. ἀγρία ἐστὶν ὁ διάβ. Ph 8 καὶ ὀργὴν κ. ἰὸν Ρ:< Ph Ι ὤσπερ δὴ] ὡς Ph 9 ὐφηγεῖται < Ph 10 φησίν vor ἐκ γὰρ Ph Ι Γομόρρας] καὶ ἑξῆς + Ph 11 χολῆς P 182 14 οἱ ἐπὶ] καὶ ἐπὶ Cb Jh 16 . . σαδέλφους Ι ἐφοίνίζε B Ι πρῶτος + O 17 λύτρῳ ii. Rd. corr. in λύθρῳ B Ι συγγενεῖ P; unleserl. 0, w. e. seh. κῶ die Endung Ι ἔθνεῖ Β 17 f ἑαυτ. εἰς ἀλληλοφόνους unleserl. 18 οὔτω B οὐκ < MAI Ι ἐξίστ. — οἴνου Z. 19 unleserl. 19 παραπ . . . Ι ζήλου w. e. seh. auch Ο : ζάλης 2. Hd. M AI Ι ὀρ)γῆς — τις ἀπὸ Ζ. 20 unleserl. 20 οὐ < M AI Ι παρ. — ἔρωτος Ζ. 21 unleserl. Ι παραπαίει Μ AI Cb | λύπης] ἄσσης 2. Hd. MAI, ἄσης Jh 21 ὡς ἀπὸ ἀκρ. 57 22 (ἀ)μπέλου μὴ unleserl. O) ἄὔπονς ἀπὸ μερίμνηγς βιωτικῆς ἔκλαμπρον τὴν λαμπάδα τοῦ τῆς δικαιοσύνης ἐξάπτῃ τῷ λόπῳ. »προσέχετε« γάρ φησιν ὁ κύριος μήποτε βαρυνθῶσιν ὑμῶν αἱ καρδίαι κραιπάλῃ καὶ μέθῃ καὶ μερίμναις βιωτικαῖς καὶ ἐπιστῇ ἐφ' ὑμᾶς ἡ ἡμέρα ἐκείνη ὠς παγίς«.

Οὐ μόνον δὲ τῶν ἐκ τῆς ἀμπέλου κατεργαζομένων ἐκείνης προστέτακται μηδαμῶς κατὰ μηδένα τρόπον προσψαύειν τὴν παρθένον, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀντιμίμων αὐτῆς καὶ παραπλησίων· σίκερα γὰρ πᾶς ὁ σκευαστὸς οἶνος καλεῖται καὶ νόθος, κἄν τε ἐκ τῶν φοινίκων καὶ ἐκ τῶν ἄλλων ἀκροδρύων σκευαζόμενος ᾐ. ἐπιστομίζουσι γὰρ ὄν τρόπον αἱ ἐξ οἴνου προποσίαι καὶ ταῦτα σφοδρῶς τὸν λογισμόν. καὶ εἰ χρὴ φάναι λόγῳ πρὸς ὑμᾶς ἀληθεῖ, πᾶν τὸ μέθην φέρον καὶ ἔκστασιν τῇ ψυχῇ μετὰ τὸν οιἶνον τὸν ἐξ ἀμπέλου σίκερα κικλήσκουσιν οἱ σοφοί. ὄπως οὐν δὴ μὴ μόνον τῶν γενικῶν ἁμαρτημάτων φυλασσομένη τῆς πονηρίας ὑπὸ τῶν ἀντιμίμων αὐτῆς χραίνηται καὶ ἀντιρρόπων, ἐτέρων μὲν κρατοῦσα, ὑφ’ ἑτέρων δὲ κρατουμένην, τουτέστιν ἱματίων διαφερόντων ὑφαῖς ἁβρυνομένη ἢ καὶ λίθοις καὶ χρυσῷ καὶ πλεονεξίᾳ καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς περὶ τὸ σῶμα καλλωπισμοῖς, ἃ δὴ καὶ αὐτὰ μεθύσκει τὴν ψυχήν· διὰ τοῦτο ταῦτα νομοθετεῖ, μὴ εἰς γυναικισμοὺς ἐκχέηται καὶ γέλωτας καὶ ἀπάτας ἀνασοβουμένη καὶ μωρολογίας, ἄ περιδινοῦσι καὶ κυκῶσι τὸν λογισμόν· ὥσπερ καὶ ἐν ἑτέροις ἐμήνυσεν, οὐ φάγεσθε τὴν ὕαιναν« εἰπών »καὶ τὰ ὅμοια [*](1 Mt. 25, 7 — 2 Luk. 21, 34 — 13 Origenes? — 15 Plato Phaed. 69 A. (M D — 20 Plato Erat. 439 C — 21 vgl. Lev. 11, 7. 29; vgl. Barnab. 10, 7. 8) [*](7 ff vgl. Theophylakt zu Lk. 1, 13 — 11 f Phot. Bibl. 237 S. 309 b, 8. 4) [*]( ἀ)πὸ μερίμνης unleserl. 3 αἱ καρδ. ὑμῶν 4 βιωτικ . . . O ἐφ’ ὑμᾶς Ρ ν 7 αὐτῇ Jh κἄν Β Jh: ἥν Ο Ρ 9 καὶ] κἄν Ch Jh ἐκ < 10 αἱ üb. d. Lin. P Ι προσποσίαι P 11 (nach ὅτι σίκερά φησιν) πᾶν — ἀμπέλου Ζ. 12 Ph 11 f κ. ἔκστ. τῇ ψ. < Ph 12 ἔκστ. ψυχῆς P Ι τὸν vor ἐξ < CbJh Ι ἀμπέλων Ph 13 δὴ < 14 αὐτοῖς Cb, αὐτῇ Jh 15 — 1 7 PI συμβαίνει αὐτοῖς κρατουμένοις ὑφ’ ἡδονῶν κρατεῖν ἄλλων ἡμδονῶν u. ἱματίων διαφερόντων . . καὶ τοὺς ἄλλους καλλωπισμοὺς τοὺς περὶ τὸ σῶμα 15 δὲ] μὲν B 16 ἢ < 17 καὶ πλεονεξίᾳ < Jh Ι καλλοπισμοῖς Β 18 μεθύσκουσι 0, μεθίσκει B 19 ἀνασοβ.] βουλομένη P 20 ἄπερ ὠδίνουσι κ. κυοῦσι κύουσι B) P, in V coit. wie i. Text: vgl. unt. S. 70, .5 Ι καὶ κυκῶσι Μ AI, w. e. seh. Ι PI ὥσπερ εἴς τινα δίνην ἐμπεσόντες κυκῶνται 20 (τὸ)ν λογ(ισμόν) unleserl. 21 φάγ. τ. ὕαιναν unleserl. Ι P 183 Ι εἶπεν B)

αὐτῇ, καὶ τὴν γαλῆν καὶ τὰ ὅμοια <αὐτῇ>« αὕτη γὰρ ὀρθὴ πρὸς οὐρανὸν καὶ σύντομος ὸδοιπορία, τὸ μὴ μόνον ἐμπόδιον ἐφέλκεσθαί τι τῶν ἐκτραχηλιζόντων τὸν ἄνθρωπον ἐπτοημένον περὶ τὰς ἡδυπαθείας καὶ τέρψεις, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀντιμίμων αὐτοῖς· καὶ γὰρ θυσιαστήριον ἀναίμακτον εἶναι παρεδόδη θεοῦ τὸ ἄθροισμα τῶν ἁγνῶν. οὔτως μέγα τι χρῆμα καὶ ἔνδοξον ἡ παρθενία φαίνεται. διὸ δὴ ἄχραντον αὐτὴν καὶ καθαρὰν πάντῃ φυλακτέον, μηδὲν κοινωνοῦσαν ταῖς σαρκὸς ἀκαθαρσίαις, ἀλλ’ ἔσω κατὰ πρόσωπον τοῦ μαρτυρίου« σοφίᾳ κεχρυσωμένην εἰς τὰ ἄγια τῶν ἁγίων ἱδρύσθαι, τὴν εὐωδίαν τῆς άγάπης ἀναθυμιῶσαν κυρίῳ. »ποιήσεις« γάρ »μοι«, φησί, μετὰ τὸ θυσιαστήριον τὸ περικεχαλκωμένον (εἰς ὃ τὰ ὁλοκαυτώματα ἀνεκομίζοντο καὶ αἱ προσφοραί) ἄλλο »θυσιαστήριον ἐξ ἀσήπτων ξύλων., καὶ καταχρυσώσεις αὐτὸ χρυσίῳ‘, »καὶ δώσεις αὐτὸ ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματος τοῦ ἐπὶ τῆς κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου« κατὰ »πρόσωπον τοῦ ἱλαστηρίου«, ὄ ἐστιν » τῶν μαρτυρίων«, »ἐν οἶς γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖ. καὶ θυμιάσει ἐπ’ αὐτοῦ Ἀαρὼν θυμίαμα κυρίῳ] ἀρωμάτων ἐν πρωί, ὄτε ἀγαθύνῃ τοὺς λύχνους· θυμιάσει ἐπ’ αὐτοῦ θυμίαμα διαπαντὸς ἔναντι κυρίου εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν. οὐκ ἀνοίσεται ἐπ’ αὐτοῦ θυμίαμα ἀλλότριον καὶ ὁλοκαύτωμα· θυσίαν καὶ σπονδὴν οὐ σπείσεται ἐπ’ αὐτοῦ. «

Εἰ ὁ νόμος ἐστὶ κατὰ τὸν ἀπόστολον »πνευματικός«, τὰς εἰκόνας ἐμπεριέχων τῶν μελλόντων dyaQ-mvi-, φέρε δὴ ἀπαμφιάσασαι τὸ ἐπ’ αὐτῷ »κάλυμμα« τοῦ »γράμματος« ἐφηπλωμένον ἐπισκεψώμεθα γυμνῶς τὴν ἀκρίβειαν. μίμημα τῆς ἐκκλησίας ἐκελεύοντο δαι- [*](4 Polyk. Ad Phil. 4, 3 — 6 Plato Symp. ISS D — 7 Plato Phaed. 67 A — 9 vgl. Ephes. 5, 2 — 10. 15 ff Exod. 30, 1. —9 — 15 Lev. 16, 2. 13 — 21 Rom. 7, 14 — 22 Hebr. 10, 1; vgl. Plato Symp. 221 E f — 23 II Kor. 3, —16. 6 — Symp. 9, 7. Orig. De princ. IV, ,2, 6) [*](1 κ. τ. γαλ. — αὐτῇ < P Ι αὐτῇ — πρὸς mileserl. Ι αὐτῇ Kl : τούτοις Μ AI Jh 2 ὁδ . . πορ . . Ι τὸ πόδιον) u. ἐφέλκ. — ἐκτρα(χηλιζόντων τὸν) Ζ. 3 u. 3 ἄνθρ. — τέρψ(εις) Ζ. 4 unleserl. Ι τὸ μὴ] οὐ δεῖ 2. Hd. M AI Ι vgl. PI Phaed. 65 A E ἐμπόδιον u. ἐφέλκων Ι μόν. ἐμπ. ἐφέλκ. 2. Hd. Μ 3 τι < Μ AI | ἐπτοημ. — τέρψεις Ζ. 4 anders MAI Ι ἐπτονμένην Ρ 4 τῶν ν 5 θεοῦ < O 6 PI οὕτω πολλὴν καὶ μεγάλην . . δὐναμιν ἔχει . . ὁ Ἔρως 7f PI μηδὲν ὁμιλῶμεν τῷ σώματι Με κοινωνῶμεν . ., ἀλλὰ καθαρεύωμεν ἀπ’ αὐτοῦ 11 Ρ 12 ᾧ ἀνεκομίζοντο Ρ | Ρ 16 κυρίῶ + (gegen LXX) 17 ἀρωμάτων — θυμίαμα Ζ. 18 a. Rd. in B Ι ὅτι Ι ἀγαθύνει P Ι αὐτῶ O 18 θυμίαμα Ρ ν 23 ἐφηπλομένον B 24 ff δαιδαλεῖν P)

δάλλειν Ἑβραῖοι τὴν σκηνήν , ἵν’ ἔχοιεν διὰ τῶν αἰσθητῶν »τὴν εἰκόνα« τῶν θείων προκαταγγέλλειν »πραγμάτων«. τὸ γὰρ ἐν ὄρει παράδειγμα παρενεχθέν, πρὸς ὄ Πέπων ἐτεκτήνατο τὴν σκηνὴν ὁ μωυσῆς, ἰδέα τις ἠν τῆς κατὰ τὸν οὐρανὸν οἰκήσεως ἀκριβής, ἣν ἡμεῖς τρανότερον μὲν ταῖν τύπων , ἀμαυρότερον δὲ τῆς άληθείας φεραπεύομεν νῦν. Με γὰρ ἀκραιφνὲς εἰς ἀνθρώπους ὡς πέφυκεν οὔπω τὸ ἀληθές, οἴ μηδὲ βαστάσσι φέρομεν ἄκρατον ἐνταῦθα θεάσασθαι σασθαι τὴν ἀφθαρσίαν, ὁπότε μηδὲ τὰς ἡλιακὰς ἀνέδην ἀκτῖνας. ἀλλ’ Ἰουδαῖοι μὲν τὴν »σκιὰν« τῆς εἰκόνος τρίτην ἀπὸ τῆς ἀληθείας κατηγγέλκασιν, ἡμεῖς δὲ τὴν εἰκόνα τῆς κατ’ οὐρανὸν διοικήσεως ἐναργῶς ἐκθειάζομεν. τὸ γὰρ ἀληθὲς ἀκριβῶς μετ’ ἀνάστασιν δηλωθήσεται, ὁπότε »πρόσωπον κατὰ πρόσωπον‘ τὴν ἁγίαν σκηνήν, τὴν πόλιν‘ τὴν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, »ἡς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ θεός«, ἀλλ’ οὐ δι’ »αἰνιγμάτων« καὶ ἐκ μέρους‘ ἐποπτεύσομεν.

Ἰουδαῖοι μὲν γὰρ τὰ ἡμέτερα προανεφώνησαν, ἡμεῖς Τε τὰ οὐράνια προαγγέλλομεν, ἐπειδήπερ ἡ μὲν σκηνὴ σύμβολον ἠν τῆς ἐκκλησίας, ἡ δὲ ἐκκλησία τῶν οὐρανῶν. διὸ τούτων οὔτως ἐχόντων καὶ τῆς σκηνῆς ἐν τύπῳ τῆς ἐκκλησίας, ὡς ἔφην, λαμβανομένης χρὴ καὶ τὰ θυσιαστήρια σύνθημά τι τῶν κατὰ τὴν ἐκκλησίαν πραγμάτων φέρειν , καὶ τὸ μὲν περικεχαλκωμένον ἀπεικάζεσθαι τῇ γερουσίᾳ καὶ τῷ περιβόλῳ τῶν χηρῶν (θεοῦ γάρ εἰσιν ἔμψυχος βωμός, ἀνακομίζοντες τοὺς μόσχους καὶ τὰς δεκάτας καὶ τὰ ἑκούσια θυσίας τελοῦμεν κυρίῳ), τὸ δὲ περίχρυσον θυσιαστήριον ενδον ἐν τοῖς ἁγίοις [*](1 Hebr. 10, 1 — 2 Exod. 25, 40 — vgl. Plato Tim. 28 f — 9 Hebr. 10, 1 — Plato Pol. X, 599 D — 12 I Kor. 13, 12 — Hebr. 11, 10; vgl. 12, 22 — 13 vgl. Plato Phaedr. 250 C. Clem. AI. Strom. VII, 732 — 20 vgl. De lepra 15, 4 — 21 Polyk. 4, 3 — 23 vgl. Hebr. 9, 4) [*](1 τὴν < Cb Jh 4 κατ’ οὐρανὸν διοικήσεως wie Ζ. 10, vgl. De res. I, 37, 1. 3 Ι τὸν < Jh Ι ἀκρηβὴς B, unleserl. 5 τρανώτερον P: I s. d. Index Ι τῆς — νῦν Ζ. 6 unleserl. Ι ἀληθινῆς M Α Ι 6 ἀκραιφνὲς, vgl. De res. I, 49, 4 Ι ὡς — ἀληθές Ζ. 7 unleserl. Ο Ι ὡς πέφνκεν] ὥσπερ ἔοικεν Μ ΑΙ Jh 7 τ’ ἀληθὲς P Ι ἥ Ρ, ἢ Β Ι αστ . . . . Ο, βαστάζειν AI: Μ Jh Ι φέρ)ομεν ἅκρα(τον) — τ)ὴν Ζ. 8 unleserl. Ο 8 μηδὲ — ἀκτῖνας unleserl. Ι ἀναίδην P: φέρομεν ἀνέδην ἰδεῖν Jh: φέρομεν ὁρᾶν 2. Hd. Μ, φέρομεν ἰδεῖν AI 9 ἀλλ’ 58, ἀλλὰ B Ι PI τρίτος ἀπὸ τῆς ἀληθείας εἶ 11 τὸ γὰρ P 184 Ι μετὰ ἀνάστασιν P 13 τοῖς < Cb Jh Ι ὁ θεός < B, ab. deutet an, ß etw. ausgefallen 14 ἐποπτεύσοιμεν P Ι PI ἐποπτεύοντες ἐν αὐγῇ καθαρᾷ 16 προαναγέλλομεν B Ι ἦν < P 20 τῶ μὲν περικεχαλκωμένω Ρ Ι τὴν γερουσίαν P Ι καὶ < P 22 ἀνακομίζονται P θυσίαν P Jh 23 τελούμενα P)

τῶν ἁγίων ἀνακείμενον κατὰ πρόσωπον τοῦ μαρτυρίου. εἰς ὃ θυσίαν καὶ σπονδὴν ἀναφέρεσθαι, ταῖς ἐν παρθενίᾳ παραβλητέον, τῷ ἀκηράτῳ χρυσῷ τὰ ἄσηπτα συνουσίας σώματα κατησφαλισμέναις. δύο γὰρ ἄ εἰς ἔπαινον θρυλλοῦνται χρυσοῦ,. ὅτι τε ἰὸν οὐ παραδέχεται καὶ τὴν χροιὰν ταῖς ὴλίου μετρίως παραπλησιάζειν φαντάζεται βολαῖς· σύμβολον δὲ εἰκότως ἄρα τοῦτο τῆς ἁγνείας τῆς μὴ προσιεμένης ἐστὶ κηλῖδα καὶ σπῖλον, ἀλλὰ τῷ φωτὶ καταστραπτομένης ἀεὶ τοῦ λόγου. διὸ καὶ ἔνδον εἰς τὰ ἄγια τῶν ἀγίων ἕστηκε πλησιέστερον καὶ ἔμπροσθεν τοῦ πετάσματος, ἀχράντοις χερσὶ θυμιαμάτων δίκην τὰς προσευχὰς ἀναπέμπουσα κυρίῳ , δεκτὰς εἰς »ὀσμὴν εὐωδίας«. καθὼς καὶ Ἰωάννης ἐμήνυσε, τὰ θυμιάματα τὰ ἐν ταῖς φιάλαις τῶν κἰκοσιτεσσάρων πρεσβυτέρων προσευχὰς ἁγίων εἶναι φράσας.

Ταῦτά σοι ὡς ἐκ τοῦ παραχρῆμα κἀγὼ κατὰ δύναμιν ὑπὲρ ἁγνείας, ὦ Ἀρετή, συμβάλλομαι.

Εἰπούσης δὲ ταῦτα τῆς Θαλλούσης ἡ Θεοπάτρα ἔφη τῷ σκήπτρῳ τὴν Ἀρετὴν ψαῦσαι τῆς Ἀγάθης, τὴν δ’ αἰσθομένην εὐθέως ἀναστῆναι καὶ ἀποκρίνασθαι ἔτι ὅτι Μετὰ πολλῆς εὐτολμίας καὶ πειθοῦς καὶ τῆς τοῦ καλῶς εἰπεῖν ὑπολήψεως, ὦ Ἀρετή, σοῦ παρο- [*](7 vgl. Ephes. 5, 27 — 10 Ephes. 5, 2 — 11 Apok. Joh. 5, 8 — 14 Plato Symp. 185 C) [*](4 f Phot. Bibl. 237 S. 309 b, 11) [*](1 κείμενον 3 f κατησφαλισμένα V 4 ἄ Kl: τὰ Ο Ρ Jh Ι θρυλοῦντα Ρ : θρυλλεῖται Kl 4 f ὄτι ὁ χρυσὸς ἰὸν οὐ παραδέχεται Ph 5 καὶ P 184v i rare] ? B 6 φαντάζονται P Ι ἆρα P 7 μὴ < P Ι προιεμένης P τῷ] καὶ Cb Jh 8 διὸ < P 9 πλησιέστερον 0: πλησιαίτερον P Jh περάσμ.] ݲ 0, ݲ P: παραπετάσματος Cb Jh 10 ἀναπέμπ. vgl. S. 284 AI, ἀναπεμπάζουσα P, ἀναπεμπα . ουσα Ο, ἀναπεμπάζονσι Cb Ι δεκ(τὰς) unleserl. O 11 τὰ vor ἐν < P 11 f ἐν ταῖς φιάλαις unleserl. Ο 12 ἀγ)ίων imleserl. O Vi φράσας unleserl. Ο: φήσας 2. Hd. MAI 14 f PI ταῦτά σοι, ἴφη, ὡς ἐκ τοῦ παραχρῆμα, ὦ Φ., περὶ Ἔρωτος συμβάλλομαι 14 κἀγὼ κατὰ δύν.) ὑπὲρ ἁγ)νείας, ὦ) Ἀρ. συμβάλλ(ομαι) — Θεοπά(τρα ἔφη) τῷ σκή(πτρῳ) Z. 18f unleserl. Ο 14 f ὑπὲρ ἁγνείας < P 15 συμβ. 2. Hd. M 16 f Ἀγάθη . Λόγος ος P 19 τὴν Ἀρ. Ο 58v 20 ἔτι Ο 21 καλῶς εἰπεῖν P: καλοῦ Ο Ι ὦ Ἀρετή < Ο)

μαρτούσης πειράοομαι δὴ κατὰ δύναμιν κἀγὼ ιἰς τὸ προκίμινον Αἰσενέγκασθαί τι, κατ᾿ ἐμαυτὴν μέντοι καὶ οὐ πρὸς τὰ εἰρημένα. οὐ γὰρ ἂν δυναίμην ἐφάμιλλα τούτοις οὕοτω ποικίλως καὶ λαμχρῶς ἀπειργασμένοις φιλοσοφεῖν· δόξω γὰρ ἀποφέρεσθαι ψόγον ἀβελτηρίας, εἰ τοῖς κατὰ σοφίαν ἐξισάζεσθαι κρείττοοσι προπηδῴην. εἰ οὖν ἀνέ- ξεσθε καὶ τῶν ὅπως ἂν τευχθῇ ῥητορευόντων, ἐπιχειρῶ λέγειν, οὐδὲν προθυμίας καθυφειμένη. ἀρκτέον δὲ ἐντεῦθεν.

Ἀμήχανον, ὦ παρθένοι, κάλλος καὶ συγγενὲς τῇ σοφίᾳ καὶ πρόσ φορον ἅπαντες εἰς τὸν κόσμον κεκτημένοι τοῦτον ἀφικνούμεθα. ἀπηκρίβωνται γὰρ αἱ ψυχαὶ τῷ γεννήσαντι τότε μάλιστα καὶ πλασα- μένῳ, ὁπότε τὴν »καθ᾿ ὁμοίωσιν« ἰδέαν ἄχραντον ἐκλάμπουσαι καὶ τοὺςω χαρακτῆρας τῆς ὄφεως ἐκείνης, πρὸς ,)̀ν ἀφορῶν ὁ Μς a̓8 áνατον μορφὴν καὶ όνώΜρον ἐχούσας αὐτὰς ἀπειρrάςετο , τοιαῦται διαμί- νουσι. τὸ γὰρ ἀrέrνητον κάλλος καὶ a̓σώματον καὶ μή τε ἀρχόμενον μήτε φθῖνον, ἀλλ’ a̓́τρεπτον καὶ ἀrήρων καὶ ἀπροσδεὲς aὐτὸ ἐν ὲαυτφ͂ καὶ [εἐς] αὐτὸ φῶς ἐν ἀφρáστοις καὶ a̓προσίτοις ἐναπaυόμενον, ἐζουσίας περιουσίᾳ πάντα περιέχον καὶ κτίζον καὶ μετασκευάζον ἐτε- κτήνατο »xar εἰκόνα τῆς εἰκόνος ἑαυτοῦ τὴν φυχήν. οἷό xal λοrικὴ καὶ ἀθáνατός ἐστι· ,κατ’ εἰκόνα yaQ όημιουρrηΜσa τοῦ μονοrενοῦς, ὡς ἔφην, Ανυπέρβλητον ἔχει τὸ κάλλος. οἷο δὴ καὶ .τὰ χνευματικὰ τῆς πονηρίας. ἐρῶσιν αὐτῆς καὶ ἐφεόρεύουσι, χρᾶναι βιαζόμενα τὴν ΠΓοείκελον αἲτῆς ἐκείνην καὶ ἐπέραστον ἰδέαν, ωοσπερ όὴ καὶ ὁ προφή- [*](1 Plato Symp. 199 A — 7 Flato Syiiip. 210 A. Vgl. De res. U, 4, 7 — 11. 19 Gen. 1,27 — 12 Plato Tim. 29A. Phaed. 69B — 14 Plato Symp. 211 A — 16 ITim. G,16? — 20 Ephes. 6, 12 — 22 De res. I, 43, 5) [*](14—20 Pitra Anal, sacra IV, 206. 438) [*](1 ῖ-ἀἰὼ κατὰ δύν. P 2Ι PI οὐ γὰρ ἂν δυναίμη,̓́ οὐ μέντοι a)J.u . .. έͅ βούλεσθε, ἐθέῖ.ω εἰπεῖν 3 οἰ̔τως P 5 προσπησᾠην Po Cb Jh 5Ι εἰ οῦν dνἐζ.] ὴ̀ σινάεσθαι P, ὴ̀ σι·νἀ·ναίνεσΟαι B 6 ἂν] ovv P Ι ἐπιτΑχρ P: τίγΔ Cb Jh 7 PI προΜ̓ιας οὐδὲν αΑολείφω Ι ῥrιτορεἰ ὄντων P 185 Ι καΟυφεμένη B Ι ό’ 9 αοπαντι T(ö κεκτηνένω ohne εἰς τ. κόσμον 13 ἀνόΜριν u. ἀπεργαUτο B 13Ι διανένωοιν P 14 α Syrus Brit. Mus. Addit. 14532 Bl. 78^’ B. 12155 Bl. 80^’ (17194 Bl 9). S. Einl. Ι PI (καλόν,) οὔτε γιγὄμενο οἵτε Απολλύμεrοr οἵτε αὐξα1όμενον οὔτε φΟῖνον 15 α〉ήρω Ι αὐτὸς HSS Ausgg. 15 Ι αὐτὸ — αὐτὸ] ἐν αὐτιιο͂ Syr 16 εἰς tilgt Jh Ι mπ̓οφως Jh | γν φοισὶr Μ Syr 1 7 ἐξουσίαις P Ι περιέχω κ. κτζων Ausgg. Ι μετa- σκεrάζοιι- Ausgg. 19 (Θáνατ(όΛ̓ ἐστι undeutl. Ι (μονοΜενον͂ς unleserl. 20 ἀ1’ι’πέρβi-ητον P: Αφόρητον viell. richtig Ι τὀ P 21 χαΙ ἐφε- δρεύ(ουσι) unleserl. 22 {a)vxrjg — ἐπέραστόν iinleserl. Ι ἐΜην] αιrν,)ν 2. Hd. Μ, αὐγὶμ· Al)

της Ἱερεμίας παρίστησιν ὀνειδίζων Ἱερουσαλήμ »ὄψις πόρνης ἐγένετό σοι· ἀπηναισχύντησας ἀπέναντι τῶν ἐραστῶν σου«, τὴν παρασχοῦσαν ἑαυτὴν ταῖς ἀντικειμέναις δυνάμεσιν εἰς βεβήλωσιν λέγων. ἐρασταὶ γάρ εἰσιν ὁ διάβολος καὶ οἱ περὶ αὐτὸν ἄγγελοι, οἱ τὸ λογικὸν ἡμῶν καὶ διορατικὸν τῆς φρονήσεως κάλλος μιαλίνειν καὶ μολύνειν τῇ ἑαυτῶν ἐπιμιξίᾳ τεχναζόμενοι καὶ μοιχοὶ γενέσθαι πάσης τῆς τῷ κυρίῳ νενυμφευμένης ἐπιθυμοῦντες ψυχῆς.

Ἐὰν οὖν ἀμόλυντον τοῦτο τηρήσῃ τις τὸ κάλλος καὶ ἀσινὲς καὶ τοιοῦτον, ὁποῖον αὐτὸς ὁ συστησάμενος αὐτὸ καὶ ζωγραφήσας ἀπετύπωσε, τὴν αἰώνιον ἀπομιμησάμενος φύσιν καὶ νοητήν , ἧς καὶ χαρακτήρ ἐστιν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀπεικόνισμα, γεγονὼς οἶον ἄγαλμά τι περικαλλέστατον καὶ ἱερόν, ἐντεῦθεν μετενεχθεὶς εἰς τὴν μακάρων πόλιν τοὺς οὐρανούς, ὥσπερ ἐν ναῷ κατοικισθήσεται. ἄχραντον τὸ κάλλος ἡμῶν ἄριστα τηρεῖται τότε καὶ ἀσφαλῶς, ὁπόταν δὴ παρθενίᾳ σκεπόμενον ὑπὸ τοῦ καύσωνος ἔξωθεν μὴ μελαίνηται τῆς φθορᾶς, ἀλλ’ αὐτὸ ἐφ’ ἑαυτοῦ μένον δικαιοσύῃ κοσμῆται, νυμφαγωγούμενον τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ· ὄν τρόπον δὴ καὶ αὐτὸς εἰσηγεῖται, χρῆναι παραινῶν ὥσπερ ἐν λαμπάσιν > ταῖς σφετέραις σαρξὶ τὸ φῶς ἄσβεστον ἀνακαίεσθαι τῆς ἡγνείας, ἐπειδήπερ ὁ τῶν δέκα παρθένων ἀριθμὸς τὰς εἰς Ἰησοῦν πεπιστευκυίας ἀναμετρεῖσθαι βούλεται ψυχάς, τῷ ݲ τὴν ἀπευθύνουσαν μό νην ὁδὸν εἰς τοὺς οὐρανοὺς ἀποτυπούμενος. ἀλλ’ αἱ μὲν πέντε ἔμφρονες ἐτύγχανον ἄρα καὶ σοφαί, αἱ δὲ πέντε »μωραὶ« καὶ ἄσοφοί τινες· οὐ γὰρ ἐπρομηθεύσαντο ἐλαίου σφῶν τὰ ἀγγεῖα πλήρη παρασκευάσαι, δικαιοσύνης ἀπομείνασαι κεναί. αἰνίσσεται γὰρ διὰ τούτων τὰς ἐπὶ πέρατα παρθενίας έπισπερχομένας [*](1 Jerem. 3, 3 — 11 Plato Tim. 37 C — 15 vgl. Sir. 31, 19 (Hohel. 1, 6) — 16 Symp. S. 69, 12. 73, 4 — 16 f Mt. 25, 1 — 22 Mt. 25, 2. 3) [*](1 (π)αρίστησι ὀν. Ἱερ. unleserl. 0: ὀνειδ. < AI, τὴν Ἱερ. MAI Ι π . ρν. ς 2 ἀπηναι)σχύντησας — τὴν παρ) ασχοῦσαν unleserl. Ι ἠπηνεσχύντησας Μ Α Ι Ρ 185 V Ι st. τ. ἐρ. σου u. παρ)ασχοῦσαν u. 3 ταῖς — βεβή(λωσιν) u. ὁ — οἱ u. αὐτὸν — οἱ ücke in M 3 τα)ῖς — λέγ)ων unleserl. 4 ὁ διάβ. — ἡμῶν unleserl. Ι λογ.] γνωστικὸν 2. Hd. Μ AI Ι ὐμῶν AI 5 καὶ διορ. 59 9 αὐτὸ ὁ συστ. αὐτὸ(? Ρ) B V Ι ζωγρ.] ob. S. 15, 17 11 PI τῶν ἀι·δίων θεῶν γεγονὸς ἄγαλμα Ι γεγονὸς P 14 τότε τηρεῖται Ρ Jh Ι δὴ < P 16 ἐφ’ ἑαυτὸ 0, ἐφ’ ἑαυτοῦ P Ι μόνον V Ι κοσμεῖται P 19 φῶς P 186 Ι ἄσβεστον < Ρ Jh 20 τὸν] Χριστὸν P Jh Ι Ἰησοῦν < B V (? P) ἀναμετρεῖσθαι wie 3, 14 S. 45, 9: ἀριθμεῖσθαι P Jh 21 l] ἰῶτα 0: δέκα P 22 ἔμφρονες — πέντε Ζ. 23 < B 23 προεμηθεύσαντο 25 αἰνίσσεταί τοι τι B) διὰ P Ι ἐπισπ.] ἐπεισερχομένας P)

ἐλθεῖν καὶ πάντα εἰς τὸ συμπληρωθῆναι τὸν ἔρωτα τοῦτον κοσμίως δρώσας καὶ σωφρόνως, καὶ τὰς ἐπαγγελλομένας μὲν καἰ σεμνυνομένας τοῦτο σκοπεῖν, ὀλιγωρούσας δὲ καὶ ἡττωμένας τοῦ κόσμου ταῖς ἐξαλλαγαῖς καὶ ὤσπερ σκιαγραφούσας μᾶλλον εἴδωλον ἀρετῆς ἢ αὐτὴν ἐργαζομένας ἔμπνουν τὴν ἀλήθειαν.

Τὸ γὰρ λεγόμενον ὡμοιῶσθαι τὴν βασιλείαν τῶν ούρανῶν δέκα παρθένοις, αἵτινες« ἔλαβον »τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν καὶ ἐξῆλθον« ἀπαντήσουσαι τῷ νυμφίῳ, σημαίνειν βούλεται τὴν αὐτὴν ὁδὸν τοῦ ἐπιτηδεύματος πάσας ἐπαανῃρημένας, διὰ τὴν ἔμφασιν τοῦ ιݲ ἐστείλαντο μὲν γὰρ αἱ > παραπλησίως ἑαυτὰς εἰς τοῦτο καθομολογήσασαι, καὶ ταύτῃ κικλήσκονται δέκα, ἐπειδὴ τὴν αὐτήν, ὡς ἔφην, εἴλοντο πρόθεσιν· οὐκέτι δὲ ὁμοίως ἐξῆλθον ὑπαντήσουσαι τῷ νυμφίῳ. αἱ μὲν γὰρ τροφὴν ἄφθονον καὶ εἰσαῦθις ἐπορίσαντο ταῖς ἐλαιοθρέπτοις λαμπάσιν, αἱ δὲ κατερρᾳθύμησαν, τοῦ παρόντος μόνον ἐπιμεληθεῖσαι. διὸ δὴ καὶ ἰσάριθμοι πρὸς πέντε διαιροῦνται, ἐπειδήπερ τὰς πέντε αἰσθήσεις οἱ μὲν αὐτῶν ἐφυλάξαντο καθαρὰς καὶ παρθένους ἁμαρτημάτων, ἃς οἱ πλεῖστοι σοφίας προσηγόρευσαν πύλας, αἱ δὲ τοὐναντίον πλήθεσιν ἀδικημάτων ἐλωβήσαντο φυράσασαι κακίᾳ. [*](4 Plato Symp. 212 A. Meth. De res. I, 28, 2 — 6 Mt. 25, —4 — 16 HI Orig. In Mt. ΙV, 354 Lomm. (Hier. PL 26, 191 BC) — 17 ? (Zeller, Phil. d. Gr. 4 III, 1, 73f)) [*](6 — S. 67, 19 Phot. Bibl.237 S. 309b, — 310a, 13 — 15 ff vgl. Nilus Epist. III, 298) [*](1 πάντα τὰ P Ι πληρωθῆναι PJh: συντείνοντα + P Jh Ι ἔρωτα] αἰῶνα P 2 δράσας B 4 σκιογραφούσας P? Ο: σκιαγραφία PI Phaed. Β Ι μᾶλ(λον) unleserl. 4 f PI οὐκ εἴδωλα ἀρετῆς, . . ἀλλ’ ἀληθῆ 6 Τὸ γὰρ — ἁρπασθέντες τοῦ κυρίου S. 69, 2 bei Ph (eingel. mit ὄτι φησίν) mit Auslassung von ἀνομβρούσης S. 67, 19 — αἱ λαμπάδες S. 68, 20 Ι Τὸ γὰρ λεγ(όμενον) unleserl. Ι ὁμοιοῦσθαι Ι. οὐρ)ανῶν — αἵτινες Ζ. 7 unleserl. Ο 7 αἵτινες — νυμφίῳ Ζ. 8 < Ph Ι αὐτῶν V 8 ἀπαν(τή)σουσσαι — σημαί)νειν unleserl. Ι ὑπαντ. MAI Ι βουληθῆναι Μ ΑΙ Ι ὁδὸν — τοῦ ݲ στοιχείου) Ζ. 9f unleserl. 0, sehr abweichend 2. Hd. M AI 9 πάσας + Ph M AI Jh 10 ἐστείλαντο O 59v Ι μὲν P ν Ι αἱ < Ph Jh Ι δέκα + Bo Wd 11 ταύτῃ] πάντῃ Ph b Ι δέκα] δὲ . καὶ Ρ Ι ἐπειδὴ — πρόθεσιν Ζ. 12 < Ph 13 καὶ εἰσαῦθις < Ph 14 τοῦ — ἐπιμελ. Z. 15 < Ph 15 Nilus ἐκεῖνον γὰρ ἐγὼ παρθένον καλῶ, τὸν καὶ ψυχῇ καὶ σώματι παρθενεύοντα . . . . . ὁ κύριος τὰς μὲν πέντε εἰς τὸν νυμφῶνα τῆς βασιλείας εἰσήγαγε διὰ τὸ τῇ ψυχῇ καὶ τῇ σαρκὶ καθαρεύειν, τὰς δὲ πέντε ἀπέκλεισεν, ἐπειδὴ τῷ σώματι μόνῳ ἐπαρθένευον, τοῖς δὲ λογισμοῖς ἐρρυπαίνοντο ἐαυτὰς ἀπατῶσαι 16 f x. π. ἁμαρτ. < Ph 17 πύλας προσηγ. Ph 18 πλήθ. ἀδικ. < Ph Ι κατελοβήσαντο Ph Ι φύρασαι < Ph Ι κακίας Ο)

ὲrκρατευοάμεναι rὰρ καὶ ἁrνεύσασαι όικαιοσύνης εὐφόρησαν μa-λλον χαραπτώμασιν· ἐξ οὖ δὴ καὶ ουνέβη τῶν Μιων ἔξω περιβόλων a̓ποκλεισθείσας όπarορευθῆναι. έίτε yaQ κατορθοῦμεν ἕτε πλημμε- λοῦμεν, διὰ τούτων ὲκάτερα καὶ τὰ ἀνόραrαθήματα κρατύνεται καὶ τὰ κακοπραrήματα. καὶ ωοσπερ ἡ Θάλλουσα καὶ ψαλμῶν ἁrνείαν ἔφη καὶ ὤτων εἶναι καὶ γλώσσης καὶ τῶν λοιπῶν καΜης αιΜητη- ρΙων, ουοτω όὴ καὶ ἐνταΜα τὴν πίστιν ἄσυλον ἡ φυλαξαμένη τῶν \ πέντε διόόων τῆς ἀρετῆς, ὁράσεως, rεύοεως, ὀσφρήσεως, ἁφῆς τε καὶ a̓κοῆς, πέντε προσαrορεύεται παρΜνοι, διὰ τὸ τàς πέντε τῆς αἰοkι- σεως ἁrνὰς a̓ποκαταστῆσαι xcö Χριστῷ φαντασίας, ἀφ ἑκάστης αὐτῶν oia λαμπτὴρ τὴν ὁσιότητα λάμπουσa τρανῶς. ἡ rὰρ πεντάφωτος ἡμῶν ὡς dXtjd^ö^g λαμπὰς ἡ οάρξ ἐστιν, i]v ἡ ψυχὴ βαστάζουσα όᾳδὸς δίκην xcö νυμφίῳ καρίστατaι Χριστῷ τῇ ἡμέραι τῆς ἀναστáσεως, χαραφαίνουσa διà πασῶν τῶν αιΜήσεων διΜρώσκουσαν λαμπρὰν τὴν ἐͅστιν· καθὼς αὐτὸς ἐδΛ́αξεν εἰπών .πῦρ ἦλθον βαλεῖν έͅς τὴν yjjv, καὶ τί ἤθελον εἰ ἤδη όνήφθη;‘ yl]v ἡμῶν τὰ σκηνώματα φράσας, εΙς α0 ἐβούλετο ταχέως ἀναφθῆναι τὴν ὀξυκίνητον τῆς όιόασκαλίας aὐτοῦ καὶ διáπυρον πρa-ζιν. τὸ rὰρ ἴλαιον τῇ σοφίᾳ καὶ τῇ δικαιο- σΜνν παραβλητέον· ἀνομβρούσης rὰρ ταῦτα τῆς ψυχῆς ἀφθόνως καὶ ἐπιχεούσης xä σώματι εἰς υοψος ἀναφλἐrεται τῆς όρετῆς a̓́σβεοτον .τὸ φῶς, ἔμπροσθεp τῶν Μ̓ρώπωνι ἐκλάμπον τὰς πράξεις τὰς καλáς, ωοστε όοξασθῆναι .τὸν πατέρa‘ .τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς‘.

Τοιοῦτον ἔλαιον ἄρα κἀκεΙνοι προσέφερον ἐν τῷ Λευἰ·τικῶ, »ἄτρυγον ἔλαιον, Μαρόν, κεκομμένον καῦσαι λύχνον ὲ́ζω τοῦ κατα- [*](2 Mt. 25, 10. 12 — « Symp. 5, 4 S. 57, 5Κ — 10 E Kor. 11, 2 — 15 Lk. 12, 49 — 16 Tgl. II Petr. 1, 18. 14 — 21 Mt. 5, IG — 24 Lev. 24, 2. 3) [*](1 ἐγκρατεύσασαι Cb Ι ἁγνευσάμεναι | μᾶλλὄ εὐφόρεσαν Ph 2 δι) Ph Ι xü)v~ ἀποκλεισ8. Ζ. 3́1 aὐτὰς Ph 3 ἀποκλεισΜισαι P 4 κραΜνε- tat B 5 κακà πράγματa Ph ἁγνείαν nach ὤτων Ζ. 6 P Jh 7 οςτως P Ι δι) P I ἄν͂λὄ P 8 όσφράνσεως B: P 1S7: Phb ) προσαγορεύονται PPhaJh 10 avx^q Ph 11 λαμπάδα Jh Ι λάμπ. BPhaWd: λάμπουσαν OP (in Phb das ν übergeschr.) 12 ὡς OPh 13 ἀναστάσεως undeutl. 14 (αἰσθρ́- σ)εων ιε(κΟρώ)σκοῖσαν sehr undeutl. Ο Ι διΜρώσκουσα Phb; iu Lücke 2. Hd. M 15 καΜς undeutl. Ο Ι ἐδΙδαξεν — Μ)ον wxAeevl. Ο Ι ἐόίδασκενΜAl 16 τί PPh; auch B, aber e. Zeichen des Ausfalls Ι τί Μ̓ελον) — ἀἤφΟη unleserl. u. γῆν Μ- undeutl. Ο Ι έͅ ἤδρ ἀνΜη in Lücke 2. Hd. M Ι (φρά)σας — όι- ασκαλίας Z. 17 unleserl. Ο: φράζω yi AI, dann bis όξυκ. Ζ. 17 ganz abweichend in Lücke 2. Hd. MAI 18 ccvxov 60 18Ι τ-̓́ δικ. κ. xtj σοφίᾳ Ph 19 ἀνομ- βρούσης — λαμπάδες S. GS, 20 Ph 23 ἴλαιον . . κἀκεῖνοι <Ο)

πετάσματος ἔναντι κυρίου«. ἀλλ’ ἐκείνοις μὲν βραχύτατον φῶς προσετέτακτο θεραπεύειν »ἀφ’ ἑσπέρας εἰς ἕω«. ὁ γάρ τοι αὐτῶν ἔοικεν εἰκάζεσθαι τῷ λόγῳ τῷ προφητικῷ τὴν ἐπὶ σωφροσύνῃ φαίνοντι παρρησίαν, τρεφόμενος ἀπὸ τῶν πράξεων καὶ τῆς πίστεως τοῦ λαοῦ, ὁ δὲ ναὸς τῷ »σχοινίσματι τῆς κληρονομιας«, ἐπειδήπερ λύχνος περὶ οἶκον ἔνα μόνον δύναται φαίνειν. πρὸ τῆς ἡμέρας οὖν ἐχρῆν τοῦτον καίεσθαι τὸν λύχνον· »καύσουσι« γάρ φησιν »αὐτὸν ἕως πρωΐ«, τουτέστιν ἔως τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ. ὄτι τοῦ ὴλίου« τῆς ὰγνείας άνατείλαντος καὶ τῆς δικαιοσύνης. οὐ χρεία λύχνου. ὄσον μὲν οὖν ὁ λεὼς ἐκεῖνος χρόνον ἀπεθησαύριζε τὰ τρέφοντα τὸν λύχνον ἐπιχορηγῶν τὸ ἔλαιον διὰ τῶν ἔργων, ὁ λύχνος αὐτοῖς οὐκ ἔσβεστο τῆς σωφροσύνης, ἀλλ’ ἠν φαινόμενος ἀεὶ καὶ λάμπων ἐν τῷ »σχοινίσματι τῆς κληρονομίας.· ὄτε δὲ ἐπέλιπε τὸ ἔλαιον ἀπὸ τῆς πίστεως εἰς ἀκολασίαν αὐτῶν ἐκτροπαλιζομένων, ὁ λύχνος ἄρδην ἀπεσβέσθη, ἴνα δὴ πάλιν ἐξαστράψωσι τὰς λαμπάδας ἐπαλλήλοις διαδοχαῖς ἄνωθεν αἱ παρθένοι τῷ κόσμῳ πυρσεύουσαι τὴν ἀφθαρσίαν. χορηγητέον οὖν δὴ τὸ ἄτρυγον ἔλαιον καὶ νῦν τῶν καλῶν ἔργων ἀδεῶς καὶ τῆς συνέσεως, πάσης κάτω βριθούσης ἀφυλισμένον φθορᾶς, ἴνα μὴ »χρονίσαντος τοῦ νυμφίου« σβεσθῶσιν ὁμοίως καὶ ἡμῶν αἱ λαμπάδες. ὁ γάρ τοι χρονισμός ἐστι τὸ πρὸ τῆς παρουσίας διάστημα τοῦ Χριστοῦ, ὁ δὲ νυσταγμὸς καὶ ἡ κοίμλησις τῶν δέκα παρθένων ἡ ἔξοδος ἀπὸ τοῦ βίου, τὸ δὲ μεσονὐκτιον ἡ βασιλεία τοῦ ἀντιχρίστου, καθ’ ἤν ὁ ὀλοθρευτὴς ἄγγελος ἐπιπορεύεται τὰς οἰκίας. ἡ δὲ κραυγὴ ἡ γεγενημένη καὶ λέγουσα »ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρκεται· ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ‘ ἡ φωνή ἐστιν ἡ ἀπὸ τῶν οὐρανῶν καὶ ἡ σάλπιγξ, ὁπότε πάντεσ ἐξαναστάντων αὐτοῖς οἱ ἄγιοι [*](5. 13 Deut. 32, 9. Psal. 104, 11 — 7 | Lev. 24, 3 — 9 Mal. 4, 2. Apok. Joh. 21,23. 22,5 — 16 Plato Pol. I, 328A — 19 Mt. 25, 5. S — 23 Exod. 11,4. 12, 28 — 24 Mt. 25, 6 — 261 Thess. 4, 16. 17) [*](20—S. 69, 2 Pliot. Bibl. 237 S. 310a, 4—12) [*](2 ὁ γάρ P ν 3 f ἐπὶ σωφροσύνην Β 7f γαρ φησιν αὐτὸν Ο P, γὰρ αὐτόν φησιν VBJh 8 τῆς < B Jh 10 ἀπεθησαύριζε 0: ἀπεθησαύρισε B 13 λάμπων] λαμπρὸς P 14 ἐκτροπαλισθέντων viell. richtig 16 διαδοχαῖς P Jh : διδαχαῖς 18 κάτω βριθ. s. Index 20 ὁμοίως undeutl. Ι ὁ γὰρ — ἐστι] χρονισμὸν δὲ Ph S. 310a, 4 Ι ὁ γάρ Ρ 188 21 τῆς παρ)ουσίας δ. unleserl. O | ὁ δὲ — κοίμ.] νυσταγμὸν δὲ καὶ κοίμησιν Ph Ι κίνησις 22 τῶν — ἔξοδος] τῆς παρθένου τὴν ἔξοδον τὴν Ph Ι δέκα + Ο | παρθένων — τ(ὸ) unleserl. 22 f μεσον. δὲ τὴν βασιλείαν Ph 22 δὲ — βασιλεία Ζ. 23 undeutl. 23 καθ’ — οἰκίας Ζ. 24 unleserl. Ο : Lücke in Μ, aber AI 24 ἡ δὲ — λέγ.] κραυγὴν δὲ λέγουσαν Ph Ι κραυ . Ο Ι ἡ γεγ. 60 V: ἡ γενομένη AlJh 25 ἡ φ. — σάλπ. Ζ. 26] τὴν ἀ. τ. οὐρ. φωνὴν κ. σάλπιγγα Ph Ι ἐστὶν ἡ φωνὴ P Jh 26 πάντων P Ι οἱ ἅγιοι < Ph) τῶν σωμάτων ἐπὶ νεφελῶν οἰχήσονται, »slg τὴν ἀπάντησιν‘ ἁρπα- σΜντες ,τοῦ κυρίοὑ. προσεκτέον rὰρ ὅτι μετà τὴν κραυγὴν ἐγη- rέρθαι πάσας ὲ͂φη τὰς παρΜνους ό λόγος, τουτέστι μετὰ τὴν ἐκ τῶν οὐρανῶν ἐνεχθεῖσαν βοὴν ἀναστήσεσθαι τοὺς νεκρούς· ωος που καὶ Παῦλος παρεΠυᾷ, ὅτι Ατὸς ὁ κύριοςσ λέγων ^ev κελεύσματιι ἐν φωνῇ ἀρχαrrέλου καὶ ἐν σάλπιrrι θεοῦ καταβήσεται ἀπ οὐρανοῦ. καὶ οὶ νεκροὶ ἐν Χριοτῷ ἀναστήσονται πρῶτον‘ (τουτέστι τὰ σκηνώ- ματα· ἐνεκρώθησαν rὰρ ἀπαμφιασΜντα τῶν ψυχῶν)· Π̓́πειτα ἡμεῖς οἱ ςῶντες ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαrησόμΑαa , τὰς ψυχὰς λέγων· ἡ μεὶς rὰρ κυρίως οἱ ςῶντές ἐσμεν αἱ φυχαί, αἵτινες μετὰ τῶν σωμáτων, ἀπειληφυῖαι ταῦται ἐν νεφέλαις ὑπαντησόμεθα τὰς λαμπάόας φἐρου- φέρουσαί κεκοσμημένας οὐκ ἀλλοτρίῳ καὶ κοσμικῷ κόσμω̣ τινί, ἀλλὰ xm φρονήσεως καὶ σωφροσύνης, ἄστρων όίκην ἀποστιλβόντων σέλας αὐrῆς αἰθερίου πεπληρωμένον.

Ταῦτα τῶν ἡμετέρων, oj καλλιπάρθενοι, τὰ ὄργια μυστηρίων· αὖται τῶν ἐν παρΜνίᾳ μυσταγωγηΜντων αἱ τελεταί· ταῦτα τὰ ἐπίχειρα ,τῶν ἀμιάντων ἄθλων‘ τῆς σωφροσύνης. νυμφεύομαι xcö λόrῳ καὶ τὸν ἀίδιον τῆς όφθαρσίας προῖκα λαμβόνω στέφανον καὶ πλοῦτον παρὰ τοῦ πατρός, καὶ 9ἐν τοῖς αἰῶσι οτεφανηφοροῦσα πομ- πεύὡ xd λαμπρὰ καὶ ἀμάραντα τῆς σοφίας ἄνΜι· συγχορεύω βρα- βεύοντι τῷ Χριστῷ κὰτ οὐρανὸν ἀμφὶ τὸν ἄναρχον καὶ όνώλεθρον βασιλέα ἀδύτων rἐγονα λαμπαδηφόρος φώτων κω ἐφυμνῶ τὸ καινὸν μετὰ τῆς ὁμηrύρεως ἆσμα τῶν ἀρχαγγέλων, τὴν καινὴν χáριν ἐζαγ- rέλλουσa τῆς ἐκκλησίας· ξυνέπεσθαι γὰρ ἀεὶ τὸν ὅμιλον τῶν παρ- Μνων τῷ κυρίῳ καὶ συνθιασωτεύειν ἔνθα ἂν έίη, λόγος ἠχεῖ. καὶ [*](2 Mt. 25, 7 — 51 Thess. 4, 16. 17 — -ι De res. II, 21, 4. 111, 21, 7 — 10 vgl. De res. Μ 21, 12. Plato Axioch. 365 E — 12 Plato Phaed. 114 E — Meth. Symp. S. 65, 16. 73, 4 — 1 7 Weish. Sal. 4, 2 — 24 Apok. Joh. 14, 3. 4) [*](1 όχι1σονταιP 2 κυρίοι] es endet Ph 4 όίπου B 5Ι καὶ ἐν φὁνη P 9Ι PI Μις . . ἐσμkεν ψυχή 11 υΑαντησόμεθα 0: ἀπαντησόμεθa PJh 12f PI κοσμήσας τ’)-́ ψι’χ)́ν cὐκ ἀλλοτρίῳ ἀλλὰ τῷ αὐτι-ις κόσμοΑ, σωφροσύνῃ τε καὶ όικαιοσύνῃ 12 ἀλλὰ P 188 v Ι τ(ῦͅ] τὸ V 15 καλιπάρθἱνοι Ρ (nicht B) 18λαμβάνωνB 20 TaP Ι τὰ Μ̓ρ Ρ : Μ1εα 22 (λαμπαδηφό)ρος φ(̔οτ)ων unleserl. Ο (φωτὸς M, ab. φώτων w. e. seh. 0) Ι λαμπαδιφόρος P (nicht B) Ι καινδν w. e. seh. auch 0, καινότατον MAI 23 (ἀ)ρ(χ)αγ(γ)έλων τ)̓́́ unleserl. Ι χάριν P, so auch Jh S. 292 AI: χαρὰν ^- ^- seh. (MAI), viell. richtig 24 (ἐκκ)λ(ησ)ίας (ζ)υνέπ. — τὸν unleserl. Ι σινίπεσθαι Ρ 25 τῷ — σ(υ)̓́θι(ασω)τευ(ειν) Μ̓α (ἂν) έͅk) unleserl. Ι δ λόγος P Μ AI Jh ἴχει viell. richtig Jh 25 Ι ὴχεῖ τοῦτο P Ι καὶ vor τοῦτο Τ 61)

τοῦτο καὶ Ἰωάννης ἐν τῇ περὶ τῶν ἑκατὸν τεσσαράκοντα χιλιάδων καὶ τεσσάρων αἰνίσσεται μνήμῃ. ἴτε οὖν , ὦ νεολαία τῶν κανῶν αἰώνων, ἴτε τὰ ἀγγεῖα πληρώσατε σφῶν δικαιοσύνης· ὤρα γὰρ λοιπὸν ἐξεγείρεσθαι καὶ ὑπαντάζειν τῷ νυμφίῳ. ἴτε τὰς ἴϋγγας καὶ καὶ τὰ θέλγητρα κούφως παραμείψασαι τοῦ βίου τὰ περιδινοῦντα καὶ γοητεύοντα τὴν ψυχήν· τεύξεσθε γὰρ ταῖν ἐπαγγελμάτων,

ναὶ "μὰ τὸν ἁμετέρας" ζωᾶς δείξαντνα κέλευθον.

Σοὶ τόνοδε πλεκτὸν στέφανον ἐκ τῶν προφητικῶν λειμώνων, ὠ Ἀρετή, κἀγὼ κοσμήσασα προσφέρω.