Symposium Sive Convivium Decem Virginum

Εἰπούσης δὲ ταῦτα τῆς Θαλλούσης ἡ Θεοπάτρα ἔφη τῷ σκήπτρῳ τὴν Ἀρετὴν ψαῦσαι τῆς Ἀγάθης, τὴν δ’ αἰσθομένην εὐθέως ἀναστῆναι καὶ ἀποκρίνασθαι ἔτι ὅτι Μετὰ πολλῆς εὐτολμίας καὶ πειθοῦς καὶ τῆς τοῦ καλῶς εἰπεῖν ὑπολήψεως, ὦ Ἀρετή, σοῦ παρο- [*](7 vgl. Ephes. 5, 27 — 10 Ephes. 5, 2 — 11 Apok. Joh. 5, 8 — 14 Plato Symp. 185 C) [*](4 f Phot. Bibl. 237 S. 309 b, 11) [*](1 κείμενον 3 f κατησφαλισμένα V 4 ἄ Kl: τὰ Ο Ρ Jh Ι θρυλοῦντα Ρ : θρυλλεῖται Kl 4 f ὄτι ὁ χρυσὸς ἰὸν οὐ παραδέχεται Ph 5 καὶ P 184v i rare] ? B 6 φαντάζονται P Ι ἆρα P 7 μὴ < P Ι προιεμένης P τῷ] καὶ Cb Jh 8 διὸ < P 9 πλησιέστερον 0: πλησιαίτερον P Jh περάσμ.] ݲ 0, ݲ P: παραπετάσματος Cb Jh 10 ἀναπέμπ. vgl. S. 284 AI, ἀναπεμπάζουσα P, ἀναπεμπα . ουσα Ο, ἀναπεμπάζονσι Cb Ι δεκ(τὰς) unleserl. O 11 τὰ vor ἐν < P 11 f ἐν ταῖς φιάλαις unleserl. Ο 12 ἀγ)ίων imleserl. O Vi φράσας unleserl. Ο: φήσας 2. Hd. MAI 14 f PI ταῦτά σοι, ἴφη, ὡς ἐκ τοῦ παραχρῆμα, ὦ Φ., περὶ Ἔρωτος συμβάλλομαι 14 κἀγὼ κατὰ δύν.) ὑπὲρ ἁγ)νείας, ὦ) Ἀρ. συμβάλλ(ομαι) — Θεοπά(τρα ἔφη) τῷ σκή(πτρῳ) Z. 18f unleserl. Ο 14 f ὑπὲρ ἁγνείας < P 15 συμβ. 2. Hd. M 16 f Ἀγάθη . Λόγος ος P 19 τὴν Ἀρ. Ο 58v 20 ἔτι Ο 21 καλῶς εἰπεῖν P: καλοῦ Ο Ι ὦ Ἀρετή < Ο)

μαρτούσης πειράοομαι δὴ κατὰ δύναμιν κἀγὼ ιἰς τὸ προκίμινον Αἰσενέγκασθαί τι, κατ᾿ ἐμαυτὴν μέντοι καὶ οὐ πρὸς τὰ εἰρημένα. οὐ γὰρ ἂν δυναίμην ἐφάμιλλα τούτοις οὕοτω ποικίλως καὶ λαμχρῶς ἀπειργασμένοις φιλοσοφεῖν· δόξω γὰρ ἀποφέρεσθαι ψόγον ἀβελτηρίας, εἰ τοῖς κατὰ σοφίαν ἐξισάζεσθαι κρείττοοσι προπηδῴην. εἰ οὖν ἀνέ- ξεσθε καὶ τῶν ὅπως ἂν τευχθῇ ῥητορευόντων, ἐπιχειρῶ λέγειν, οὐδὲν προθυμίας καθυφειμένη. ἀρκτέον δὲ ἐντεῦθεν.

Ἀμήχανον, ὦ παρθένοι, κάλλος καὶ συγγενὲς τῇ σοφίᾳ καὶ πρόσ φορον ἅπαντες εἰς τὸν κόσμον κεκτημένοι τοῦτον ἀφικνούμεθα. ἀπηκρίβωνται γὰρ αἱ ψυχαὶ τῷ γεννήσαντι τότε μάλιστα καὶ πλασα- μένῳ, ὁπότε τὴν »καθ᾿ ὁμοίωσιν« ἰδέαν ἄχραντον ἐκλάμπουσαι καὶ τοὺςω χαρακτῆρας τῆς ὄφεως ἐκείνης, πρὸς ,)̀ν ἀφορῶν ὁ Μς a̓8 áνατον μορφὴν καὶ όνώΜρον ἐχούσας αὐτὰς ἀπειρrάςετο , τοιαῦται διαμί- νουσι. τὸ γὰρ ἀrέrνητον κάλλος καὶ a̓σώματον καὶ μή τε ἀρχόμενον μήτε φθῖνον, ἀλλ’ a̓́τρεπτον καὶ ἀrήρων καὶ ἀπροσδεὲς aὐτὸ ἐν ὲαυτφ͂ καὶ [εἐς] αὐτὸ φῶς ἐν ἀφρáστοις καὶ a̓προσίτοις ἐναπaυόμενον, ἐζουσίας περιουσίᾳ πάντα περιέχον καὶ κτίζον καὶ μετασκευάζον ἐτε- κτήνατο »xar εἰκόνα τῆς εἰκόνος ἑαυτοῦ τὴν φυχήν. οἷό xal λοrικὴ καὶ ἀθáνατός ἐστι· ,κατ’ εἰκόνα yaQ όημιουρrηΜσa τοῦ μονοrενοῦς, ὡς ἔφην, Ανυπέρβλητον ἔχει τὸ κάλλος. οἷο δὴ καὶ .τὰ χνευματικὰ τῆς πονηρίας. ἐρῶσιν αὐτῆς καὶ ἐφεόρεύουσι, χρᾶναι βιαζόμενα τὴν ΠΓοείκελον αἲτῆς ἐκείνην καὶ ἐπέραστον ἰδέαν, ωοσπερ όὴ καὶ ὁ προφή- [*](1 Plato Symp. 199 A — 7 Flato Syiiip. 210 A. Vgl. De res. U, 4, 7 — 11. 19 Gen. 1,27 — 12 Plato Tim. 29A. Phaed. 69B — 14 Plato Symp. 211 A — 16 ITim. G,16? — 20 Ephes. 6, 12 — 22 De res. I, 43, 5) [*](14—20 Pitra Anal, sacra IV, 206. 438) [*](1 ῖ-ἀἰὼ κατὰ δύν. P 2Ι PI οὐ γὰρ ἂν δυναίμη,̓́ οὐ μέντοι a)J.u . .. έͅ βούλεσθε, ἐθέῖ.ω εἰπεῖν 3 οἰ̔τως P 5 προσπησᾠην Po Cb Jh 5Ι εἰ οῦν dνἐζ.] ὴ̀ σινάεσθαι P, ὴ̀ σι·νἀ·ναίνεσΟαι B 6 ἂν] ovv P Ι ἐπιτΑχρ P: τίγΔ Cb Jh 7 PI προΜ̓ιας οὐδὲν αΑολείφω Ι ῥrιτορεἰ ὄντων P 185 Ι καΟυφεμένη B Ι ό’ 9 αοπαντι T(ö κεκτηνένω ohne εἰς τ. κόσμον 13 ἀνόΜριν u. ἀπεργαUτο B 13Ι διανένωοιν P 14 α Syrus Brit. Mus. Addit. 14532 Bl. 78^’ B. 12155 Bl. 80^’ (17194 Bl 9). S. Einl. Ι PI (καλόν,) οὔτε γιγὄμενο οἵτε Απολλύμεrοr οἵτε αὐξα1όμενον οὔτε φΟῖνον 15 α〉ήρω Ι αὐτὸς HSS Ausgg. 15 Ι αὐτὸ — αὐτὸ] ἐν αὐτιιο͂ Syr 16 εἰς tilgt Jh Ι mπ̓οφως Jh | γν φοισὶr Μ Syr 1 7 ἐξουσίαις P Ι περιέχω κ. κτζων Ausgg. Ι μετa- σκεrάζοιι- Ausgg. 19 (Θáνατ(όΛ̓ ἐστι undeutl. Ι (μονοΜενον͂ς unleserl. 20 ἀ1’ι’πέρβi-ητον P: Αφόρητον viell. richtig Ι τὀ P 21 χαΙ ἐφε- δρεύ(ουσι) unleserl. 22 {a)vxrjg — ἐπέραστόν iinleserl. Ι ἐΜην] αιrν,)ν 2. Hd. Μ, αὐγὶμ· Al)

της Ἱερεμίας παρίστησιν ὀνειδίζων Ἱερουσαλήμ »ὄψις πόρνης ἐγένετό σοι· ἀπηναισχύντησας ἀπέναντι τῶν ἐραστῶν σου«, τὴν παρασχοῦσαν ἑαυτὴν ταῖς ἀντικειμέναις δυνάμεσιν εἰς βεβήλωσιν λέγων. ἐρασταὶ γάρ εἰσιν ὁ διάβολος καὶ οἱ περὶ αὐτὸν ἄγγελοι, οἱ τὸ λογικὸν ἡμῶν καὶ διορατικὸν τῆς φρονήσεως κάλλος μιαλίνειν καὶ μολύνειν τῇ ἑαυτῶν ἐπιμιξίᾳ τεχναζόμενοι καὶ μοιχοὶ γενέσθαι πάσης τῆς τῷ κυρίῳ νενυμφευμένης ἐπιθυμοῦντες ψυχῆς.

Ἐὰν οὖν ἀμόλυντον τοῦτο τηρήσῃ τις τὸ κάλλος καὶ ἀσινὲς καὶ τοιοῦτον, ὁποῖον αὐτὸς ὁ συστησάμενος αὐτὸ καὶ ζωγραφήσας ἀπετύπωσε, τὴν αἰώνιον ἀπομιμησάμενος φύσιν καὶ νοητήν , ἧς καὶ χαρακτήρ ἐστιν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀπεικόνισμα, γεγονὼς οἶον ἄγαλμά τι περικαλλέστατον καὶ ἱερόν, ἐντεῦθεν μετενεχθεὶς εἰς τὴν μακάρων πόλιν τοὺς οὐρανούς, ὥσπερ ἐν ναῷ κατοικισθήσεται. ἄχραντον τὸ κάλλος ἡμῶν ἄριστα τηρεῖται τότε καὶ ἀσφαλῶς, ὁπόταν δὴ παρθενίᾳ σκεπόμενον ὑπὸ τοῦ καύσωνος ἔξωθεν μὴ μελαίνηται τῆς φθορᾶς, ἀλλ’ αὐτὸ ἐφ’ ἑαυτοῦ μένον δικαιοσύῃ κοσμῆται, νυμφαγωγούμενον τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ· ὄν τρόπον δὴ καὶ αὐτὸς εἰσηγεῖται, χρῆναι παραινῶν ὥσπερ ἐν λαμπάσιν > ταῖς σφετέραις σαρξὶ τὸ φῶς ἄσβεστον ἀνακαίεσθαι τῆς ἡγνείας, ἐπειδήπερ ὁ τῶν δέκα παρθένων ἀριθμὸς τὰς εἰς Ἰησοῦν πεπιστευκυίας ἀναμετρεῖσθαι βούλεται ψυχάς, τῷ ݲ τὴν ἀπευθύνουσαν μό νην ὁδὸν εἰς τοὺς οὐρανοὺς ἀποτυπούμενος. ἀλλ’ αἱ μὲν πέντε ἔμφρονες ἐτύγχανον ἄρα καὶ σοφαί, αἱ δὲ πέντε »μωραὶ« καὶ ἄσοφοί τινες· οὐ γὰρ ἐπρομηθεύσαντο ἐλαίου σφῶν τὰ ἀγγεῖα πλήρη παρασκευάσαι, δικαιοσύνης ἀπομείνασαι κεναί. αἰνίσσεται γὰρ διὰ τούτων τὰς ἐπὶ πέρατα παρθενίας έπισπερχομένας [*](1 Jerem. 3, 3 — 11 Plato Tim. 37 C — 15 vgl. Sir. 31, 19 (Hohel. 1, 6) — 16 Symp. S. 69, 12. 73, 4 — 16 f Mt. 25, 1 — 22 Mt. 25, 2. 3) [*](1 (π)αρίστησι ὀν. Ἱερ. unleserl. 0: ὀνειδ. < AI, τὴν Ἱερ. MAI Ι π . ρν. ς 2 ἀπηναι)σχύντησας — τὴν παρ) ασχοῦσαν unleserl. Ι ἠπηνεσχύντησας Μ Α Ι Ρ 185 V Ι st. τ. ἐρ. σου u. παρ)ασχοῦσαν u. 3 ταῖς — βεβή(λωσιν) u. ὁ — οἱ u. αὐτὸν — οἱ ücke in M 3 τα)ῖς — λέγ)ων unleserl. 4 ὁ διάβ. — ἡμῶν unleserl. Ι λογ.] γνωστικὸν 2. Hd. Μ AI Ι ὐμῶν AI 5 καὶ διορ. 59 9 αὐτὸ ὁ συστ. αὐτὸ(? Ρ) B V Ι ζωγρ.] ob. S. 15, 17 11 PI τῶν ἀι·δίων θεῶν γεγονὸς ἄγαλμα Ι γεγονὸς P 14 τότε τηρεῖται Ρ Jh Ι δὴ < P 16 ἐφ’ ἑαυτὸ 0, ἐφ’ ἑαυτοῦ P Ι μόνον V Ι κοσμεῖται P 19 φῶς P 186 Ι ἄσβεστον < Ρ Jh 20 τὸν] Χριστὸν P Jh Ι Ἰησοῦν < B V (? P) ἀναμετρεῖσθαι wie 3, 14 S. 45, 9: ἀριθμεῖσθαι P Jh 21 l] ἰῶτα 0: δέκα P 22 ἔμφρονες — πέντε Ζ. 23 < B 23 προεμηθεύσαντο 25 αἰνίσσεταί τοι τι B) διὰ P Ι ἐπισπ.] ἐπεισερχομένας P)

ἐλθεῖν καὶ πάντα εἰς τὸ συμπληρωθῆναι τὸν ἔρωτα τοῦτον κοσμίως δρώσας καὶ σωφρόνως, καὶ τὰς ἐπαγγελλομένας μὲν καἰ σεμνυνομένας τοῦτο σκοπεῖν, ὀλιγωρούσας δὲ καὶ ἡττωμένας τοῦ κόσμου ταῖς ἐξαλλαγαῖς καὶ ὤσπερ σκιαγραφούσας μᾶλλον εἴδωλον ἀρετῆς ἢ αὐτὴν ἐργαζομένας ἔμπνουν τὴν ἀλήθειαν.

Τὸ γὰρ λεγόμενον ὡμοιῶσθαι τὴν βασιλείαν τῶν ούρανῶν δέκα παρθένοις, αἵτινες« ἔλαβον »τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν καὶ ἐξῆλθον« ἀπαντήσουσαι τῷ νυμφίῳ, σημαίνειν βούλεται τὴν αὐτὴν ὁδὸν τοῦ ἐπιτηδεύματος πάσας ἐπαανῃρημένας, διὰ τὴν ἔμφασιν τοῦ ιݲ ἐστείλαντο μὲν γὰρ αἱ > παραπλησίως ἑαυτὰς εἰς τοῦτο καθομολογήσασαι, καὶ ταύτῃ κικλήσκονται δέκα, ἐπειδὴ τὴν αὐτήν, ὡς ἔφην, εἴλοντο πρόθεσιν· οὐκέτι δὲ ὁμοίως ἐξῆλθον ὑπαντήσουσαι τῷ νυμφίῳ. αἱ μὲν γὰρ τροφὴν ἄφθονον καὶ εἰσαῦθις ἐπορίσαντο ταῖς ἐλαιοθρέπτοις λαμπάσιν, αἱ δὲ κατερρᾳθύμησαν, τοῦ παρόντος μόνον ἐπιμεληθεῖσαι. διὸ δὴ καὶ ἰσάριθμοι πρὸς πέντε διαιροῦνται, ἐπειδήπερ τὰς πέντε αἰσθήσεις οἱ μὲν αὐτῶν ἐφυλάξαντο καθαρὰς καὶ παρθένους ἁμαρτημάτων, ἃς οἱ πλεῖστοι σοφίας προσηγόρευσαν πύλας, αἱ δὲ τοὐναντίον πλήθεσιν ἀδικημάτων ἐλωβήσαντο φυράσασαι κακίᾳ. [*](4 Plato Symp. 212 A. Meth. De res. I, 28, 2 — 6 Mt. 25, —4 — 16 HI Orig. In Mt. ΙV, 354 Lomm. (Hier. PL 26, 191 BC) — 17 ? (Zeller, Phil. d. Gr. 4 III, 1, 73f)) [*](6 — S. 67, 19 Phot. Bibl.237 S. 309b, — 310a, 13 — 15 ff vgl. Nilus Epist. III, 298) [*](1 πάντα τὰ P Ι πληρωθῆναι PJh: συντείνοντα + P Jh Ι ἔρωτα] αἰῶνα P 2 δράσας B 4 σκιογραφούσας P? Ο: σκιαγραφία PI Phaed. Β Ι μᾶλ(λον) unleserl. 4 f PI οὐκ εἴδωλα ἀρετῆς, . . ἀλλ’ ἀληθῆ 6 Τὸ γὰρ — ἁρπασθέντες τοῦ κυρίου S. 69, 2 bei Ph (eingel. mit ὄτι φησίν) mit Auslassung von ἀνομβρούσης S. 67, 19 — αἱ λαμπάδες S. 68, 20 Ι Τὸ γὰρ λεγ(όμενον) unleserl. Ι ὁμοιοῦσθαι Ι. οὐρ)ανῶν — αἵτινες Ζ. 7 unleserl. Ο 7 αἵτινες — νυμφίῳ Ζ. 8 < Ph Ι αὐτῶν V 8 ἀπαν(τή)σουσσαι — σημαί)νειν unleserl. Ι ὑπαντ. MAI Ι βουληθῆναι Μ ΑΙ Ι ὁδὸν — τοῦ ݲ στοιχείου) Ζ. 9f unleserl. 0, sehr abweichend 2. Hd. M AI 9 πάσας + Ph M AI Jh 10 ἐστείλαντο O 59v Ι μὲν P ν Ι αἱ < Ph Jh Ι δέκα + Bo Wd 11 ταύτῃ] πάντῃ Ph b Ι δέκα] δὲ . καὶ Ρ Ι ἐπειδὴ — πρόθεσιν Ζ. 12 < Ph 13 καὶ εἰσαῦθις < Ph 14 τοῦ — ἐπιμελ. Z. 15 < Ph 15 Nilus ἐκεῖνον γὰρ ἐγὼ παρθένον καλῶ, τὸν καὶ ψυχῇ καὶ σώματι παρθενεύοντα . . . . . ὁ κύριος τὰς μὲν πέντε εἰς τὸν νυμφῶνα τῆς βασιλείας εἰσήγαγε διὰ τὸ τῇ ψυχῇ καὶ τῇ σαρκὶ καθαρεύειν, τὰς δὲ πέντε ἀπέκλεισεν, ἐπειδὴ τῷ σώματι μόνῳ ἐπαρθένευον, τοῖς δὲ λογισμοῖς ἐρρυπαίνοντο ἐαυτὰς ἀπατῶσαι 16 f x. π. ἁμαρτ. < Ph 17 πύλας προσηγ. Ph 18 πλήθ. ἀδικ. < Ph Ι κατελοβήσαντο Ph Ι φύρασαι < Ph Ι κακίας Ο)

ὲrκρατευοάμεναι rὰρ καὶ ἁrνεύσασαι όικαιοσύνης εὐφόρησαν μa-λλον χαραπτώμασιν· ἐξ οὖ δὴ καὶ ουνέβη τῶν Μιων ἔξω περιβόλων a̓ποκλεισθείσας όπarορευθῆναι. έίτε yaQ κατορθοῦμεν ἕτε πλημμε- λοῦμεν, διὰ τούτων ὲκάτερα καὶ τὰ ἀνόραrαθήματα κρατύνεται καὶ τὰ κακοπραrήματα. καὶ ωοσπερ ἡ Θάλλουσα καὶ ψαλμῶν ἁrνείαν ἔφη καὶ ὤτων εἶναι καὶ γλώσσης καὶ τῶν λοιπῶν καΜης αιΜητη- ρΙων, ουοτω όὴ καὶ ἐνταΜα τὴν πίστιν ἄσυλον ἡ φυλαξαμένη τῶν \ πέντε διόόων τῆς ἀρετῆς, ὁράσεως, rεύοεως, ὀσφρήσεως, ἁφῆς τε καὶ a̓κοῆς, πέντε προσαrορεύεται παρΜνοι, διὰ τὸ τàς πέντε τῆς αἰοkι- σεως ἁrνὰς a̓ποκαταστῆσαι xcö Χριστῷ φαντασίας, ἀφ ἑκάστης αὐτῶν oia λαμπτὴρ τὴν ὁσιότητα λάμπουσa τρανῶς. ἡ rὰρ πεντάφωτος ἡμῶν ὡς dXtjd^ö^g λαμπὰς ἡ οάρξ ἐστιν, i]v ἡ ψυχὴ βαστάζουσα όᾳδὸς δίκην xcö νυμφίῳ καρίστατaι Χριστῷ τῇ ἡμέραι τῆς ἀναστáσεως, χαραφαίνουσa διà πασῶν τῶν αιΜήσεων διΜρώσκουσαν λαμπρὰν τὴν ἐͅστιν· καθὼς αὐτὸς ἐδΛ́αξεν εἰπών .πῦρ ἦλθον βαλεῖν έͅς τὴν yjjv, καὶ τί ἤθελον εἰ ἤδη όνήφθη;‘ yl]v ἡμῶν τὰ σκηνώματα φράσας, εΙς α0 ἐβούλετο ταχέως ἀναφθῆναι τὴν ὀξυκίνητον τῆς όιόασκαλίας aὐτοῦ καὶ διáπυρον πρa-ζιν. τὸ rὰρ ἴλαιον τῇ σοφίᾳ καὶ τῇ δικαιο- σΜνν παραβλητέον· ἀνομβρούσης rὰρ ταῦτα τῆς ψυχῆς ἀφθόνως καὶ ἐπιχεούσης xä σώματι εἰς υοψος ἀναφλἐrεται τῆς όρετῆς a̓́σβεοτον .τὸ φῶς, ἔμπροσθεp τῶν Μ̓ρώπωνι ἐκλάμπον τὰς πράξεις τὰς καλáς, ωοστε όοξασθῆναι .τὸν πατέρa‘ .τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς‘.

Τοιοῦτον ἔλαιον ἄρα κἀκεΙνοι προσέφερον ἐν τῷ Λευἰ·τικῶ, »ἄτρυγον ἔλαιον, Μαρόν, κεκομμένον καῦσαι λύχνον ὲ́ζω τοῦ κατα- [*](2 Mt. 25, 10. 12 — « Symp. 5, 4 S. 57, 5Κ — 10 E Kor. 11, 2 — 15 Lk. 12, 49 — 16 Tgl. II Petr. 1, 18. 14 — 21 Mt. 5, IG — 24 Lev. 24, 2. 3) [*](1 ἐγκρατεύσασαι Cb Ι ἁγνευσάμεναι | μᾶλλὄ εὐφόρεσαν Ph 2 δι) Ph Ι xü)v~ ἀποκλεισ8. Ζ. 3́1 aὐτὰς Ph 3 ἀποκλεισΜισαι P 4 κραΜνε- tat B 5 κακà πράγματa Ph ἁγνείαν nach ὤτων Ζ. 6 P Jh 7 οςτως P Ι δι) P I ἄν͂λὄ P 8 όσφράνσεως B: P 1S7: Phb ) προσαγορεύονται PPhaJh 10 avx^q Ph 11 λαμπάδα Jh Ι λάμπ. BPhaWd: λάμπουσαν OP (in Phb das ν übergeschr.) 12 ὡς OPh 13 ἀναστάσεως undeutl. 14 (αἰσθρ́- σ)εων ιε(κΟρώ)σκοῖσαν sehr undeutl. Ο Ι διΜρώσκουσα Phb; iu Lücke 2. Hd. M 15 καΜς undeutl. Ο Ι ἐδΙδαξεν — Μ)ον wxAeevl. Ο Ι ἐόίδασκενΜAl 16 τί PPh; auch B, aber e. Zeichen des Ausfalls Ι τί Μ̓ελον) — ἀἤφΟη unleserl. u. γῆν Μ- undeutl. Ο Ι έͅ ἤδρ ἀνΜη in Lücke 2. Hd. M Ι (φρά)σας — όι- ασκαλίας Z. 17 unleserl. Ο: φράζω yi AI, dann bis όξυκ. Ζ. 17 ganz abweichend in Lücke 2. Hd. MAI 18 ccvxov 60 18Ι τ-̓́ δικ. κ. xtj σοφίᾳ Ph 19 ἀνομ- βρούσης — λαμπάδες S. GS, 20 Ph 23 ἴλαιον . . κἀκεῖνοι <Ο)

πετάσματος ἔναντι κυρίου«. ἀλλ’ ἐκείνοις μὲν βραχύτατον φῶς προσετέτακτο θεραπεύειν »ἀφ’ ἑσπέρας εἰς ἕω«. ὁ γάρ τοι αὐτῶν ἔοικεν εἰκάζεσθαι τῷ λόγῳ τῷ προφητικῷ τὴν ἐπὶ σωφροσύνῃ φαίνοντι παρρησίαν, τρεφόμενος ἀπὸ τῶν πράξεων καὶ τῆς πίστεως τοῦ λαοῦ, ὁ δὲ ναὸς τῷ »σχοινίσματι τῆς κληρονομιας«, ἐπειδήπερ λύχνος περὶ οἶκον ἔνα μόνον δύναται φαίνειν. πρὸ τῆς ἡμέρας οὖν ἐχρῆν τοῦτον καίεσθαι τὸν λύχνον· »καύσουσι« γάρ φησιν »αὐτὸν ἕως πρωΐ«, τουτέστιν ἔως τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ. ὄτι τοῦ ὴλίου« τῆς ὰγνείας άνατείλαντος καὶ τῆς δικαιοσύνης. οὐ χρεία λύχνου. ὄσον μὲν οὖν ὁ λεὼς ἐκεῖνος χρόνον ἀπεθησαύριζε τὰ τρέφοντα τὸν λύχνον ἐπιχορηγῶν τὸ ἔλαιον διὰ τῶν ἔργων, ὁ λύχνος αὐτοῖς οὐκ ἔσβεστο τῆς σωφροσύνης, ἀλλ’ ἠν φαινόμενος ἀεὶ καὶ λάμπων ἐν τῷ »σχοινίσματι τῆς κληρονομίας.· ὄτε δὲ ἐπέλιπε τὸ ἔλαιον ἀπὸ τῆς πίστεως εἰς ἀκολασίαν αὐτῶν ἐκτροπαλιζομένων, ὁ λύχνος ἄρδην ἀπεσβέσθη, ἴνα δὴ πάλιν ἐξαστράψωσι τὰς λαμπάδας ἐπαλλήλοις διαδοχαῖς ἄνωθεν αἱ παρθένοι τῷ κόσμῳ πυρσεύουσαι τὴν ἀφθαρσίαν. χορηγητέον οὖν δὴ τὸ ἄτρυγον ἔλαιον καὶ νῦν τῶν καλῶν ἔργων ἀδεῶς καὶ τῆς συνέσεως, πάσης κάτω βριθούσης ἀφυλισμένον φθορᾶς, ἴνα μὴ »χρονίσαντος τοῦ νυμφίου« σβεσθῶσιν ὁμοίως καὶ ἡμῶν αἱ λαμπάδες. ὁ γάρ τοι χρονισμός ἐστι τὸ πρὸ τῆς παρουσίας διάστημα τοῦ Χριστοῦ, ὁ δὲ νυσταγμὸς καὶ ἡ κοίμλησις τῶν δέκα παρθένων ἡ ἔξοδος ἀπὸ τοῦ βίου, τὸ δὲ μεσονὐκτιον ἡ βασιλεία τοῦ ἀντιχρίστου, καθ’ ἤν ὁ ὀλοθρευτὴς ἄγγελος ἐπιπορεύεται τὰς οἰκίας. ἡ δὲ κραυγὴ ἡ γεγενημένη καὶ λέγουσα »ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρκεται· ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ‘ ἡ φωνή ἐστιν ἡ ἀπὸ τῶν οὐρανῶν καὶ ἡ σάλπιγξ, ὁπότε πάντεσ ἐξαναστάντων αὐτοῖς οἱ ἄγιοι [*](5. 13 Deut. 32, 9. Psal. 104, 11 — 7 | Lev. 24, 3 — 9 Mal. 4, 2. Apok. Joh. 21,23. 22,5 — 16 Plato Pol. I, 328A — 19 Mt. 25, 5. S — 23 Exod. 11,4. 12, 28 — 24 Mt. 25, 6 — 261 Thess. 4, 16. 17) [*](20—S. 69, 2 Pliot. Bibl. 237 S. 310a, 4—12) [*](2 ὁ γάρ P ν 3 f ἐπὶ σωφροσύνην Β 7f γαρ φησιν αὐτὸν Ο P, γὰρ αὐτόν φησιν VBJh 8 τῆς < B Jh 10 ἀπεθησαύριζε 0: ἀπεθησαύρισε B 13 λάμπων] λαμπρὸς P 14 ἐκτροπαλισθέντων viell. richtig 16 διαδοχαῖς P Jh : διδαχαῖς 18 κάτω βριθ. s. Index 20 ὁμοίως undeutl. Ι ὁ γὰρ — ἐστι] χρονισμὸν δὲ Ph S. 310a, 4 Ι ὁ γάρ Ρ 188 21 τῆς παρ)ουσίας δ. unleserl. O | ὁ δὲ — κοίμ.] νυσταγμὸν δὲ καὶ κοίμησιν Ph Ι κίνησις 22 τῶν — ἔξοδος] τῆς παρθένου τὴν ἔξοδον τὴν Ph Ι δέκα + Ο | παρθένων — τ(ὸ) unleserl. 22 f μεσον. δὲ τὴν βασιλείαν Ph 22 δὲ — βασιλεία Ζ. 23 undeutl. 23 καθ’ — οἰκίας Ζ. 24 unleserl. Ο : Lücke in Μ, aber AI 24 ἡ δὲ — λέγ.] κραυγὴν δὲ λέγουσαν Ph Ι κραυ . Ο Ι ἡ γεγ. 60 V: ἡ γενομένη AlJh 25 ἡ φ. — σάλπ. Ζ. 26] τὴν ἀ. τ. οὐρ. φωνὴν κ. σάλπιγγα Ph Ι ἐστὶν ἡ φωνὴ P Jh 26 πάντων P Ι οἱ ἅγιοι < Ph) τῶν σωμάτων ἐπὶ νεφελῶν οἰχήσονται, »slg τὴν ἀπάντησιν‘ ἁρπα- σΜντες ,τοῦ κυρίοὑ. προσεκτέον rὰρ ὅτι μετà τὴν κραυγὴν ἐγη- rέρθαι πάσας ὲ͂φη τὰς παρΜνους ό λόγος, τουτέστι μετὰ τὴν ἐκ τῶν οὐρανῶν ἐνεχθεῖσαν βοὴν ἀναστήσεσθαι τοὺς νεκρούς· ωος που καὶ Παῦλος παρεΠυᾷ, ὅτι Ατὸς ὁ κύριοςσ λέγων ^ev κελεύσματιι ἐν φωνῇ ἀρχαrrέλου καὶ ἐν σάλπιrrι θεοῦ καταβήσεται ἀπ οὐρανοῦ. καὶ οὶ νεκροὶ ἐν Χριοτῷ ἀναστήσονται πρῶτον‘ (τουτέστι τὰ σκηνώ- ματα· ἐνεκρώθησαν rὰρ ἀπαμφιασΜντα τῶν ψυχῶν)· Π̓́πειτα ἡμεῖς οἱ ςῶντες ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαrησόμΑαa , τὰς ψυχὰς λέγων· ἡ μεὶς rὰρ κυρίως οἱ ςῶντές ἐσμεν αἱ φυχαί, αἵτινες μετὰ τῶν σωμáτων, ἀπειληφυῖαι ταῦται ἐν νεφέλαις ὑπαντησόμεθα τὰς λαμπάόας φἐρου- φέρουσαί κεκοσμημένας οὐκ ἀλλοτρίῳ καὶ κοσμικῷ κόσμω̣ τινί, ἀλλὰ xm φρονήσεως καὶ σωφροσύνης, ἄστρων όίκην ἀποστιλβόντων σέλας αὐrῆς αἰθερίου πεπληρωμένον.

Ταῦτα τῶν ἡμετέρων, oj καλλιπάρθενοι, τὰ ὄργια μυστηρίων· αὖται τῶν ἐν παρΜνίᾳ μυσταγωγηΜντων αἱ τελεταί· ταῦτα τὰ ἐπίχειρα ,τῶν ἀμιάντων ἄθλων‘ τῆς σωφροσύνης. νυμφεύομαι xcö λόrῳ καὶ τὸν ἀίδιον τῆς όφθαρσίας προῖκα λαμβόνω στέφανον καὶ πλοῦτον παρὰ τοῦ πατρός, καὶ 9ἐν τοῖς αἰῶσι οτεφανηφοροῦσα πομ- πεύὡ xd λαμπρὰ καὶ ἀμάραντα τῆς σοφίας ἄνΜι· συγχορεύω βρα- βεύοντι τῷ Χριστῷ κὰτ οὐρανὸν ἀμφὶ τὸν ἄναρχον καὶ όνώλεθρον βασιλέα ἀδύτων rἐγονα λαμπαδηφόρος φώτων κω ἐφυμνῶ τὸ καινὸν μετὰ τῆς ὁμηrύρεως ἆσμα τῶν ἀρχαγγέλων, τὴν καινὴν χáριν ἐζαγ- rέλλουσa τῆς ἐκκλησίας· ξυνέπεσθαι γὰρ ἀεὶ τὸν ὅμιλον τῶν παρ- Μνων τῷ κυρίῳ καὶ συνθιασωτεύειν ἔνθα ἂν έίη, λόγος ἠχεῖ. καὶ [*](2 Mt. 25, 7 — 51 Thess. 4, 16. 17 — -ι De res. II, 21, 4. 111, 21, 7 — 10 vgl. De res. Μ 21, 12. Plato Axioch. 365 E — 12 Plato Phaed. 114 E — Meth. Symp. S. 65, 16. 73, 4 — 1 7 Weish. Sal. 4, 2 — 24 Apok. Joh. 14, 3. 4) [*](1 όχι1σονταιP 2 κυρίοι] es endet Ph 4 όίπου B 5Ι καὶ ἐν φὁνη P 9Ι PI Μις . . ἐσμkεν ψυχή 11 υΑαντησόμεθα 0: ἀπαντησόμεθa PJh 12f PI κοσμήσας τ’)-́ ψι’χ)́ν cὐκ ἀλλοτρίῳ ἀλλὰ τῷ αὐτι-ις κόσμοΑ, σωφροσύνῃ τε καὶ όικαιοσύνῃ 12 ἀλλὰ P 188 v Ι τ(ῦͅ] τὸ V 15 καλιπάρθἱνοι Ρ (nicht B) 18λαμβάνωνB 20 TaP Ι τὰ Μ̓ρ Ρ : Μ1εα 22 (λαμπαδηφό)ρος φ(̔οτ)ων unleserl. Ο (φωτὸς M, ab. φώτων w. e. seh. 0) Ι λαμπαδιφόρος P (nicht B) Ι καινδν w. e. seh. auch 0, καινότατον MAI 23 (ἀ)ρ(χ)αγ(γ)έλων τ)̓́́ unleserl. Ι χάριν P, so auch Jh S. 292 AI: χαρὰν ^- ^- seh. (MAI), viell. richtig 24 (ἐκκ)λ(ησ)ίας (ζ)υνέπ. — τὸν unleserl. Ι σινίπεσθαι Ρ 25 τῷ — σ(υ)̓́θι(ασω)τευ(ειν) Μ̓α (ἂν) έͅk) unleserl. Ι δ λόγος P Μ AI Jh ἴχει viell. richtig Jh 25 Ι ὴχεῖ τοῦτο P Ι καὶ vor τοῦτο Τ 61)

τοῦτο καὶ Ἰωάννης ἐν τῇ περὶ τῶν ἑκατὸν τεσσαράκοντα χιλιάδων καὶ τεσσάρων αἰνίσσεται μνήμῃ. ἴτε οὖν , ὦ νεολαία τῶν κανῶν αἰώνων, ἴτε τὰ ἀγγεῖα πληρώσατε σφῶν δικαιοσύνης· ὤρα γὰρ λοιπὸν ἐξεγείρεσθαι καὶ ὑπαντάζειν τῷ νυμφίῳ. ἴτε τὰς ἴϋγγας καὶ καὶ τὰ θέλγητρα κούφως παραμείψασαι τοῦ βίου τὰ περιδινοῦντα καὶ γοητεύοντα τὴν ψυχήν· τεύξεσθε γὰρ ταῖν ἐπαγγελμάτων,

ναὶ "μὰ τὸν ἁμετέρας" ζωᾶς δείξαντνα κέλευθον.

Σοὶ τόνοδε πλεκτὸν στέφανον ἐκ τῶν προφητικῶν λειμώνων, ὠ Ἀρετή, κἀγὼ κοσμήσασα προσφέρω.

Ἡ δὲ ἀναστᾶσα καὶ ἔμπροσθεν παρελθοῦσα τῆς κλισιάδος ἔλεξε τοιάδε· Ἀπορρᾶθυμεῖν καὶ μετὰ τοσούτους οὐ θέμις μοι λόμους, CO Ἀρετή, ἀναμφισβητήτως πεπιστευκυῖαν τῇ »πολυποικίλῳ τοῦ θεοῦ σοφίᾳ«, , πλουσίως ἐχούσῃ διδόναι καὶ διαφόρως ὄτῳ βούλεται. καὶ γὰρ πελάγιοι πλωτῆρές φασι φέρεσθαι μὲν τοῖς ναυτιλλομένοις τὸ αὐτὸ πνεῦμα, ἄλλους δὲ τὰ περὶ τὸν πλοῦν ἀλλοίως αὐτῶν] μετα- χειριζομένους οὐκ εἰς τὴν αὐτὴν εἰσορμίσασθαι σπεύδειν· οἶς μὲν γὰρ [*](3 Mt. 25, 4. 6 f. Rom. 13, 11 — 7 Diels, Yorsokr. 43, 15 — 8 Eurip. Ηippol. 73f, vgl. Symp. 198 AI. De sangiiis. 1, 1. Mart. Lugd. bei Eiis. KG. Y, 1. Klem. AI. Paed. E, 8 — 17 Ephes. 3, 10) [*](15—18 SS Parall. Holl 200) [*](1 περὶ + P 1 f χιλιάδων καὶ τεσσαρ. καὶ τ. P Jli 2 νεωλέα P, νεολέα Β 2f τῶν κεινεώνων P, τ. κενεώνων V B 5 < P 189 Ι περιδ. vgl. S. 60, 20: παραδινοῦντα P 7 ζωᾶς Jh: ζωῆς HSS 8 προφητείας πλεκτὸν PB, aber in B mit e. Zeichen über προφ. 10 f Λόγ. ζ΄ Πρόκ. vor Ἡ δὲ Jh, < 12 ür ein Δ vor ιαπεραν. Eanm in Ο 13 ἠγόρευσε Jh Ι προκίλλαν P 15 ἀνασθῆσα B 16 Ἀπορρ. — βούλεται Z. 18 in C (nach K Bl. 250). Lemma : τοῦ ἁγίου Μεθοδίου ἐκ τῶν περὶ ἀγνείας συμποσίων Ι ἀποραθυμεῖν C Ι ἀπο-Αποῤῥαθυμεῖν B Ι καὶ — Ἀρετή Z. 17] πρὸς τὸ τὰ συμφέροντα διηγήσασθαι οὐ θέμις, ὦ ἄνδρες C Ι καὶ < B 17 πεπιστευκυῖα B : πεπιστευκότας C Ι ποικίλη 17 f σοφ. τοῦ θεοῦ P Jh 18 ὄτε βούλ. P: τοῖς βουλομένοις C u. endet 20 πλ. ἀλλοίους P Ι αὐτὸν P ο Correctur in B): getilgt von Wd 21 εἰσαρμόσαθαι σπουδὴν P)

τὸ πνεῦμα κατὰ πρύμναν οὔριον ἵσταται, τοὺς δὲ καὶ ἐξ φέρει, καὶ ὅμως ἑκατέροις ὁ πλοῦς ἀνύεται ῥᾷστα. ἀτὰρ δὴ τῆς σοφίας νοερὸν πνεῦμα καὶ ἃγιον καὶ μονογενές«, ἀπὸ πατρῴων ἄνωθεν πράως καταπνεόμενον θησαυρῶν, πάσαις ἡμῖν λιγυρὸν οὖρον πνεῦσαν γνώσεως ἐπαρκέσει τὸν δρόμον ἀλύπως ἀπευθῦναι τῶν λόγων· ἐμοὶ γὰρ καιρὸς ἤδη λέγειν.

Εῖς τρόπος Μὴς ἐπαίνων οὑτός ἐστιν, ώ παρθένοι, καὶ σεμνός, ὁπόταν ὁ ἐπαινῶν τοῦ ἐπαινουμένου τῶν ἐπαίνων κρείττονα παρέχῃ μάρτυρα· πάρεστι γὰρ ἐντεῦθεν μαθεῖν ἀκριβῶς, ὄτι μὴ πρὸς χάριν μηδὲ ἐξ ἀνάγκης μηδὲ κατὰ δόξαν ἡ εὐφημία γίνεται τῶν λόγων, ἀλλὰ κατὰ ἀλήθειαν καὶ ἀθώπευτον κρίσιν. καὶ γὰρ οἱ πληρέ- στερον εἰσηγησάμενοι περὶ τοῦ πρὸ αἰώνων υἱοῦ τοῦ θεοῦ προφῆται καὶ ἀπόστολοι καὶ μᾶλλον αὐτὸν τῶν ἄλλων θεολογήσαντες ἀνθρώπων οὐκ εἰς ἀγγελικὴν ἀνήγαγον αὐτῷ ῥῆσιν τοὺς ἐπαίνους, ἀλλ εἰς αὐτὸν τὸν ἀνημμένον πάντων τὸ κῦρος καὶ τὸ κράτος· ἦν γὰρ ἐμπρεπὲς τὸν ἁπάντων μείζονα τῶν ἄλλων μετὰ τὸν πατέρα μόνῳ τῷ ἑαυτοῦ μείζονι πατρὶ χρήσασθαι μάρτυρι. καὶ δὴ καὶ τῆς ἁγνείας οὐκ εἰς ἀνθρωπίνην ἀνοίσω κάγὼ δόξαν τοὺς ἐπαίνους, ἀλλ’ εἰς αὐτόν, ᾦ μέλομεν καὶ ὅς τὸ πᾶν ἀνῄρηται, γεωργὸν αὐτῆς ἀποδεικνύουσα τοῦτον καὶ ἐραστὴν τῆς ὥρας ὄντα καὶ ἀξιόχρεω μάρτυρα. καὶ τοῦτο καὶ ἐν τῷ τῶν Ἀθσνλατωβ Ἄισματι πάρεστι διαθρῆσαι τῷ βουλομένῳ φανερῶς, ἔνθα αὐτὸς ὁ Χριστὸς τὰς ἐν παρθνίᾳ παγίως καταγεγενημένας ἐγκωμιάζων φησίν »ὡς κρίνον ἐν μέσῳ ἀκΜῶν, οὕτως ἡ πλησίον μου ἐν μέσῳ τῶν θυγατέρων«, κρίνῳ πρεικάζων διὰ τὸ καθαρὸν καὶ εὔπνουν καὶ ἡδὺ καὶ ἱλαρὸν τὸ χάρισμα τῆς ἁγνείας· ἐαρινὸν γὰρ ἡ ἁγνεία καὶ ἐπανθοῦν ἁβρῶς [*](3 Weish. Sal. 7, 22 — 4 De res. II, S, 10 — 5 vgl. Odyss. 5, 268 — 7 Plato Symp. 195 A — De autex. 8, 3 — 11 De res. I, 27, 2. 5 — 16 Joh. 14, 28 — 23 Hohel. 2, 2) [*](1 πρύμνης Β, πρύμνας Ch 3 καὶ vor ἅγιον < P 4 πάσαις P189v 5 οὔριον P | ἐπαρκέσοι Ρ, οι undeutl. B: ? Ι Od. οὖρον . . λιαρόν Ι τὸν δρόμον < 6 (ἀ)πευθ(ῦναι) unleserl. Ι τὸν λόγον Ρ | (λέ)γειν — Ο 7 PI Blq δὲ τρόπος ὁρθὸς παντὸς ἐπαίνου 8 ὁ(π)όταν — ἐπαιν(ουμένου) unleserl. Ι τοῦ ἐπαιν.] καὶ + Cb Jh Ι ἐπᾶίνων] ἐπαινουμένων Ρ Ι κρείττω Jh 9 π)αρέχῃ — ἐντεῦθε(ν μα)θεῖν unleserl. Ι παρέχει MAI Ι πρὸς ν 12 πρὸ αἰώνων υἱοῦ Ο: τοῦ πρὸ αἰώνων nach θεοῦ P: < CbJh 14 αὐτοῦ? wie τῆς ἁ. Z 17 Kl 17 τῷ < B Ι μείζονι < P Ι πατρὶ < Ι καὶ vor Ρ 18 ἀνήσω 19 μέλλομεν OP 20 ἀξιόχρεον P: ἀξιόχρεον VB 21 παρέστησε P 22 τῷ βουλ. P 190 Ι ὁ Χριστὸς] ὁ κݲς΄ݲ Ο)

ἀεὶ λευκοῖς τοῖς κάλυξι τὴν ἀφθαρσίαν. ὅθεν δὴ καὶ ἐρᾶσθαι τοῦ κάλλους τῆς ἀκμῆς αὐτῆς ὁμολογεῖν οὐκ ἐπαισχύνεται, »ἐκαρδίωσας ἡμᾶς« ἐν τοῖς ἑξῆς ἀδελφή μου νύμφη«, λέγων »ἐκαρδίωσας ἡμᾶς ἑνὶ ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου, ἐν μιᾷ, ἐνθέματι τραχήλου σου. ὅτι ἐκαλλιώθησαν θησαν μαστοί σου ἀπὸ οἴνου, καὶ ὀσμὴ ἱματίων σου ὑπὲρ πάντα τὰ ἀρώματ. κηρίον ἀποστάζουσι χείλη σου, νύμφη· μέλι καὶ γάλα ὑπὸ τὴν γλῶσσάν σου, καὶ ὀσμὴ ἱματίων σου ὡς ὀσμὴ λιβάνου. κῆπος κεκλεισμένος, ἀδελφή μου νύμφη, κῆπος κεκλεισμένος, πηγὴ ἐσφραγισμένη«. Χριστὸς Χριστὸς ταῖς ἐπὶ πέρατα παρθενίας ἐλθούσαις τὰ ἐγκώμια ψάλλει, πάσας ἑνὶ περιγράψας τῷ νύμφης ὀνόματι, ἐπειδὴ τὴν νύμφην ὴρμόσθαι μὲν δεῖ καὶ κατωνομάσθαι τῷ ἄχραντον δὲ ἔτι καὶ ἀμιγῆ τυγχάνειν, παράδεισον ὥσπερ ἐσφραγισμένην, ἐν ᾡ πάντα τῆς εὐωδίας τῶν οὐρανῶν φύει τὰ ἀρώματα, ἴνα μόνος ἐλθὼν αὐτὰ δρέψηται Χριστὸς ἀσωμάτοις βλαστήσαντα σποραῖς. ἐρᾷ γὰρ ὁ λόγος οὐδενὸς τῶν σαρκός, ὅτι μὴ πέφυκεν ἀποδέχεσθαί τι τῶν φθειρομένων, οἷον χεῖρας ἢ πρόσωπον ἢ πόδας, ἀλλ’ εἰς αὐτὸ τὸ ἄϋλον καὶ πνευματικὸν βλέπων εὐφραίνεται κάλλος, μὴ ἁπτόμενος τοῦ ὥρας. τῆς ὥρας.

Ἐπισκέψασθε γὰρ ὅτι τὸ ἐκαρδίωσας ἡμᾶς‘, ὠ παρθένοι, τῇ νύμφῃ πρὸς αὐτοῦ λεγόμενον, ἑνὶ ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου. τὸν διορατικὸν τῆς φρονήσεως ὀφθαλμὸν δείκνυσιν, ὁπότε δὴ τοῦτον ὁ ἔσω σμήξας ἄνθρωπος καθαρῶς τρανότερον τὴν ἀλήθειαν ἐποπτεύει· δισσὴν γὰρ ὄφεως δύναμιν εἶναι παντί που καταφανές, μίαν μὲν ψυχῆς, θατέραν δὲ σώματος. ἀλλ’ οὐχὶ τῆς τοῦ σώματος ὁ λόγος ἐρᾶν ὁμολογεῖ, ἀλλὰ τῆς κατὰ διάνοιαν μόνης, ἐν ἑνί« φάσκων [*](2 Hohel. 4, — 12 — 11 vgl. H Kor. 11, 2 — 18 vgl. Hohel. 4, 6. 5, 1 — 16 Plato Symp. 211 A E — 18 vgl. Plato Legg. YHI, 837 B — 21 vgl. Plato Pol. VII, 527 E) [*](1 ἠρᾶσθαι Ο P 3 νύμφη < P 4 ἐν vor ἑνὶ + Jh | τοῦ vor τραχήλου + P 5 μασθοί P | ἀπὸ οἴνου < B Jh 6 (κηρ)ίον unleserl. 7 γλῶσσαν — ὀσ(μὴ ἱματ.) unleserl. Ο | λι)βάνου — ἀδελ(φή) Z. S unleserl. 8 μου auch nach νύμφη P | κῆ)πος — Χριστὸς Βaußer ταῦτα unleserl. Ο κῆπος — ἐσφραγ. Ζ. 9 in ücke in il 9 ἐπὶ Ο 62 12 ἄκρατον P | τυγχάνειν P ν 13 φύουσι Ο 14 βλαστήσασα B 16 f Pl 211 A οἷον πρόσωπόν τι Με χεῖρες. 211 E αὐτὸ τὸ θεῖον καλὸν . . κατιδεῖν 18 PI τῆς ὥρας ἅπτεσθαι 19 ἐπισκέψασθαι Ο | ἡμᾶς < B 19 f λεγ. πρ. αὐτοῦ τῷ νύμφῃ PJh 20 ἐν vor ἑνι + Jh 22 τρανώτερον P 23 ὄφεων P | εἶναι δύναμιν P Jh 24 ἐρᾷν ὁ λόγ. P Jh 25 μόνον P Jh)

»ἐκαρδίωσας ἡμᾶς ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου, καὶ ἐν μιᾷ, ἐνθέματι τραχήλου σου«, ὅπερ ἐστίν· ὠ αὕτη, τῷ ἐπεράστῳ σου βλέμματι τῆς συνέσεως ἀνεπτέρωσας ἡμῶν τὴν καρδίαν εἰς πόθον, ἔδωθεν τὸν ἀρίηλον κόσμον ἐξαστράπτουσα τῆς σωφροσύνης. ἐνθέματα γὰρ τραχήλων καλεῖται τὰ περιδέραια, τὰ ἐκ τιμίων καὶ ποικίλων συντιθέμενα λίθων. ἀλλ’ αἱ μὲν σωμασκοῦσαι ψυχαὶ τὸν αἰσθητὸν τουτονὶ κόσμον ἀμφὶ τὸν τράχηλον τὸν ἔξω τῆς σαρκὸς περιτιθέασι πρὸς ἀπάτην τῶν θεωμένων, αἱ δὲ ἁγνεύουσαι ἔνδοθεν ἔμπαλιν τὸν ἐξάπτονται, τὸν ἀπὸ τῶν τιμίων καὶ ποικίλων ὡς Μῶς συγκείμενον λίθων τῆς ἐλευθερίας, τῆς μεγαλοφροσύνης, τῆς σοφίας, τῆς ἀγάπης, ὀλίγα φροντίσασαι τῶν τῇδε προσκαίρων ποοικιλμάτων, ἃ φύλλων δίκην πρὸς ὥραν θάλλοντα συναφαυαίνονται τοῦ σώματος ταῖς τροπαῖς. διπλοῦς γὰρ ὁ περὶ τὸν ἄνθρωπον φαίνεται κόσμος, ὧν τὸν ἔνδον ὁ κύριος ἀποδέχεται, τὸν ἀκήρατον, »ἐν μιᾷ« λέγων τραχήλων ἐνθέματι« τῆς νύμφης κεκαρδιῶσθαι, οἱονεὶ τὸ τοῦ ἔσωθεν ἀνθρώπου τῆς καταστολῆς αἴγλην ἀποστίλβοντος ὠρέχθαι σημαίνων, ὥς που καὶ ὁ ψαλμῳδὸς μαρτυρεῖ, »πᾶσα« λέλων »ἡ δόξα τῆς θυγατρὸς τοῦ βασιλέως ἔσωθεν«.

Μὴ ὑπολαμβανέτω δέ τις ἀποκρούεσθαι τὸν ἕτερον ὅμιλον τῶν πεπιστευκότων , δόξας ἡμᾶς τὰς παρθένους μόνας εἰσηγεῖσθαι τευξομένας τῆς ἐπαγγελίας, οὐ συννοήσας ὅτι καὶ φυλαὶ καὶ πατριαὶ καὶ τάγματα »κατ' ἀναλογίαν« ἑκάστων ἔσονται τῆς πίστεως( καὶ τοῦτο καὶ Παῦλος διαγράφει, ἄλλη δόξα ἡλίου, καὶ ἄλλη δόξα σελή- [*](4 Plato Pol. IV, 430 E. Meth. Symp. S. 65,16. 69, 12 — 6 De res. I, 28, 1. 4 — 11 vgl. Plato Phaecl. 65 A — U vgl. I Petr. 3, 4 — 17 Psal. 44, 14 — 21 1 De res. I, 49, 2 — 22 Rom. 12, 6 — 23 I Kor. 15, 41) [*](1 καὶ ἐν — ἐπεράστῳ σου Ζ. 2 < B 4 PI κόσμος πού τις . . ἡ σωφροσύνη ἐστί | κόσμον < P | ἐνθέματα P 191 5 καλοῦνται | περιδέρραια Ο περιδέρεα P, περί-δέῤῥεα B | ποικίλων καὶ τιμίων P Jh 6 τουτονὶ sehr undeutl. Ο 7 σαρ)κὸς περιτθέασι unleserl. 8 ἁγνεύονσαι imlesett. Ο 9 τιμίων — συγκείμενον Ζ. 9 f unleserl. ὡς — π. συγκ. Ζ. 9 f nachträglich in M) — τιμ. ὡς ἀλ. κ. ποικ. σ. MAI 10 τῶν τῆς M | τῆς μεγ. — φ(ρον)τί(σα)σ(σι) unleserl. | τῆς σοφ. — συναναφ. Z. 12 in Lücke nachträgl. 11 ἀγάπ.] σωφροσύνης AI Ι φροντίζουσαι AI | προσκαίρων < Jh | ποι)κιλμάτων — συ(ναφαυ6αίν)ον(ται) Ζ. 12 unleserl. 12 φύλλων] δι’ ἀλλήλων MAI | πρ. ὥρ. θ.] anders MAI | ἐπαφαυαίνονται MAI | τοῦ σώμ. ν 16 τὸ + Ο 16 αἴγλην] ἁπλῆν 19 ἀποκλρίνεσθαι Jh 20 εἰσηγήσασθαι P 21 τευξομένους B | συννο|ήσας P 191 v 22 ἕκαστον P)

νης« λέγ(ον καὶ ἄλλη δόξα ἀστέρων· ἀστὴρ γὰρ ἀστέρος διαφέρει έν δόΞῃ. οὕτως καὶ ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν«. καὶ ὁ κύριος δὲ οὐ πᾶσι τὰς αὐτὰς ὁμολογεῖ διδόναι τιμάς, ἀλλ’ ἑτέρους μὲν ἐπὶ τὰ βασίλεια καταριθμεῖται τῶν οὐρανῶν, ἄλλοις κληρονομίαν ἐπαγγέλλεται γῆς, ἐτέροις οψεσθαι τὸν πατέρα. καὶ δὴ καὶ ἐνταῦθα πρῶτον τὸ τάγμα καὶ τὸν χορὸν τὸν ἄγιον αὐτῷ τῶν παρθένων ὥσπερ εἰς νυμφῶνα τὴν ἀνάπαυσιν τῶν καινῶν αἰώνων ἐφομαρτοῦντα συνεισελεύσεσθαι χρησμῳδεῖ. ἐμαρτύρησαν γὰρ οὐ κατά τι μόριον χρόνων ἐν βραχεῖ καρτερήσασαι σωμάτων ἀχθηδόνας, ἀλλὰ διὰ παντὸς ἔτλησαν τοῦ βίου μὴ άποδειλιάσασαι τὸν ἀγῶνα τὸν Ὀλυμπιακὸν ἀληθῶς διαθλῆσαι τῆς ἁγνείας· βασάνοις τε γὰρ ἀγρίαις ἡδονῶν καὶ φόβοις καὶ λύπαις ἀντισχοῦσαι καὶ τοῖς ἄλλοις τῆς πονηρίας τῶν ἀνθρώπων κακοῖς, ἀποφέρονται τὰ γέρα πρῶται τῶν ἄλλων, εἰς τὸν ἀμείων τῆς ἐπαγγελίας ἐκτασσόμεναι χῶρον. ἀμέλει ταύτας μόνον ἐκλεκτὴν νύμφην τὰς ψυχὰς καὶ γνησίαν ὁ λόγος ἑαυτοῦ καλεῖ, τὰς δὲ λοιπὰς παλλακὰς καὶ νεανίδας καὶ θυγατέρας, λέγων ὡδε· »ἐξήκοντά εἰσι βασίλισσαι καὶ ὀγδοήκοντα παλλακαί, καὶ νεανίδες ὦν οὐκ δὲ ἀριθμός. μία ἐστὶ περιστερά μου, τελεία μου· ἐστὶ ἐστὶ τῇ μητρὶ αὐτῆς, ἐκλεκτὴ τῇ τεκούσῃ αὐτήν. εἴδοσαν αὐτὴν θυγατέρες, καὶ μακαριοῦσιν αὐτήν , βασίλισσαι καί γε παλλακαὶ αἰνοῦσιν αὐτήν‘. πολλῶν γὰρ οὐσῶν δηλονότι τῆς ἐκκλησίας τῶν θυγατέρων μία [*](3 Mt. 5, 3. 5. 8 — 6 vgl. I Kor. 1.5, 23. Mt. 25, 1. 10. Apok. Job. 14, 4 — 10 De res. I, 56, 2. Plato Phaedr. 256 B — 13 vgl. Hebr. 8, 6 — 16 Hohel. 6, 7. 8) [*](14–S. 79, 12 Phot. Bibl. 237 S. 310 a, 13–311 a, 19) [*](1 λέγων nach ἀστέρων 2 οὕτω P Ausgg. 3 μὲν < P 3 f ἐπὶ τὰ βασίλεια Ο: ὲν βασιλεία PJh 8 χρόνον P, χρόνου Β Jh 9 f ἔτλησε B 10 De res. I, τὸν 2 τὸν ἀΜῶς Ὀλυμπιακὸν ἀγῶνα, PI τῶν ὡς ἀληθῶς Ὀλυμπιακῶν 11 διαθλήσασαι P | τὲ (τὶ ?) Ο | ἀγρίοις Cb Jh 12 τοῖς < Ο 14 ἀμέλει — τῆς ἀξθαρσίας S. 79,12 mit Auslassungen bei Ph. Ph schickt voraus ὅτι περὶ τῶν παρθένων κ. ἁγνῶν ψυχῶν πλεῖστα εἰπὼν ἐπιφέρει καὶ τοῦτο | μό|νον Ρ 192 15 νύμφην undeutl. Ο | κ. γνησίας B: < Ph 15 f τ. λοιπ. δὲ Ph 16 πελλακὰς B | νεανί unleserl. 17 βασ)ίλισσαι — παλλακαί unleserl. O: 2 Hd. Μ | καὶ νεανίδες — καί γε Ζ. 20 < Phb 18 ἀρ)ιθμός — ἐ(στὶτῇ) unleserl. | μία — μου 2. Hd. Μ | ἐστιν ἡ π. MAI 19 (αὐτῆ)ς — unleserl. 0, etwas abweichend 2. Hd. MAI | nach ἐκλεκτὴ + ἐστι Phb | ἴδοσαν P 19 f καὶ μακαρ. 63 20 βασίλισσαι — αὐτήν < P | αἰνέσουσιν Ph Jh) ἐστὶ μόνη ἐκλεκτὴ καὶ τιμιωτάτη ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτῆς ὑπὲρ πάσας, τὸ τάγμα τῶν παρθένων.