Symposium Sive Convivium Decem Virginum
Methodius
Methodius, Symposium Sive Convivium Decem Virginum, Bonwetsch, Hinrichs, 1917
Καὶ ἡ Θεοφίλα ὑπὸ γενναίου ὥσπερ ληφθεῖσα τῶν μέσων ἀνταγωνιστοῦ ἐσκο τοδινίασε, καὶ μάλα μόλις ἀναπνεύσασα ἴφη· Ἐρωτᾷς ἐρώτημα διὰ παραδείγματος, ὦ μακαρία, χρῇζον ἀποδειχθῆναι, ἵν ἒτι μᾶλλον Ἴδῃς ὡς διὰ πάντων ἡ ποιητικὴ δύναμις διοικοῦσα τοῦ πλέον εἰς τὴν τῶν ἀνθρώπων γένεσιν αὐτουργεῖ, αὒξουσα τὰ εἰς γὀνιμον φυτευόμενα γῆν. οὐ γἀρ τὸ σπειρόμενον αἰτιατέον, ἀλλὰ τὸν εἰς ἀλλοτρίαν ἄρουραν κλεψιγάμοις εὐναῖς, οἱα μισθωτὸν ὀλίγης ἡδονῆς, τὴν ἰδίαν ἀναισχύντως πιπράσκοντα σποράν. ἀπείκασον γὰρ τοιούτῳ τινὶ τὴν ἡμετέραν γέννεσιν εἰς τὸν βίον, οἱον οἴκῳ παρακειμένην ἔχοντι τὴν εἲσοδον ὂρεσιν ὑψηλοῖς· διήκειν δὲ τὸν ἐπὶ πολὺ κάτω μέχρι μακρὰν τῆς εἰσόδου, ἒχοντα πολλὰς ὀπὰς ἐκ τῶν ὀπίσω καὶ περιφερῆ κατὰ τοῦτο τὸ μέρος γεγονότα.
[*](2 Plato Gorg. 452 D — 5 Plato Prot. 339 E — 6 Symp. ΙΙ, 5. De res. I, 27, 1 — Plato Pol. VI, 487 E — 8 De creatis 9 — 10 Plato Tim. 87 B; vgl. Meth. Symp. 228 AI — Plato Tim. 91 D — 12 Plato Pol. VH, 514 AB)[*](1 συγκρνῶντες B συγκερνῶντες V), συχκρίνοντες Ph | διὸ — ἐξῃρημένης < Ph: unleserl. Ο | διὸ δὴ καὶ MAI | < MAI 2 ἲθι — κυρίου Ζ. ἀπορεῖ λέγων, εἰ παρὰ θεοῦ δίδονται αἱ ψυχαί, ἀλλ’ οὐ παρὰ τοῦ πατρὸς τοῖς τικτομένοις, πῶς διδωσι καὶ τοῖς ἐκ μοιχείας τικτομένοις; εἰ γὰρ δίδωσι, συνεργεῖν ἂν δόξειεν τοῖς μοιχευομένοις· εἰ γὰρ μὴ ἒδωκε τὴν ψυχήν, οὐκ ἂν ἐτίκτοντο Ph. Ph schließt λύει δὲ τὴν ἀπορίαν διὰ πλειόνων καὶ σαφῶν παραδειγμάτων (εὐδοκ)οῦντες — ἒ(φης) Ζ. 3 unleserl. Ο 3 ἀδύνατον — μορφώσαντος Ζ. O | τελεσφορουμένην Μ Αl 4: μορφῶσαι .. ἐμψυχῶσαι M AI | καὶ] ἢ Ο | ἐμψυχ)ώσαντος — ὥσπερ Ζ. 5 ßer (ὑ)πὸ γεννα(ίου) unleserl. ψυχώσαντος P Jh | τὸν κύριον M AI 5 Καὶ ἡ Θ.] ἡ δὲ Μ Al Jh | ὥσπερ ἀπὸ γενναίου MAI; ὥσπερ vor ὑπὸ wohl auch Ο | ληφθεῖσα Ο 42 6 ἐσκοτοδεινίασεν P (nicht B) | μάλα μόγις PI z. B. Pol. I, 342 C. De res. 1, 27, 1 μόλις u. μόγις bezeugt | πρὶν ἀναπνεῦσαι PI Euthyd. 276 C. 6 ff PI ἐρωτᾷς . . ἐρώτημα δεόμενον ἀποκρίσεως δι’ εἰκόνος λεγομένης . . ἄκουε δ’ οὖν τῆς εἰκόνος, ἵν᾿ ἔτι μᾶλλον ἲδῃς ὡς 8 ἲδῃς Jh PI : εἰδῆς Ο P | διοικοῦσα Ο : διήκουσα P 10 αἰτιᾶται M Al: ? O: vgl. S. 20, 22 10 f PI Tim. 91 D ὡς εἰς ἄρουραν τὴν μήτραν . . κατασπείραντες 12 f PI ἀπείκασον τοιούτῳ πάθει τὴν ἡμετέραν φύσιν . · ἰδὲ γὰρ . . οἷον ἐν καταγείῳ οἰκήσει . . τὴν εἴσοδον ἐχούσῃ μακράν. . Ὁρῶ, ἔφη | ἀπείκα)σον undeutl. Ο 13 γέννεσιν Ο: γένεσιν P | (οἴ)κῳ unleserl. Ο 13 f παρακειμένω Ρ 14 δὲ] τε P 15 μέχρις Β | μακρὰν] ἄκρων)Ἀπεικάζω, ἒφη ἡ Μάρκελλα.
Οὐκοῦν ὑπόλαβε ἔνδον καθεζόμενον ἐργάζεσθαι πλάστην ἀνδριάντας῾ τούτῳ δ᾿ αὐ τὴν ὕλην τοῦ πηλοῦ διὰ τῶν ὀπῶν ἔξωθεν νόησον ὑπὸ πολλῶν ἀνθρώπων ἀνενδεῶς χορηγείσθαι, οὐδενὸς αὐτῶν ὁρῶντος τὸν τεχνίτην. δὸς δὲ κεκαλύφθαι τὸν οἶκον ὁμίκλῃ καὶ νεφέλαις καὶ μηδὲν αὐτοῖς ἒξωθεν εἶναι καταφανὲς ἢ μόνας τὰς ὀπάς.
Δεδόσθω, ἔφη, κω τοῦτο.
Εχειν τε ἓκαστον αὐτῶν τῶν συμπονούντων εἰς τὴν τοῦ πηλοῦ συγκομιδὴν ἀπονενεμημένην αὐτῷ μίαν ὀπήν , εἰς ἣν μόνην αὐτὸν φέροντα τὴν ἰδίαν ὕλην ἀποτίθεσθαι, μὴ ἁπτόμενον ἑτέρας. εἰ δ’ αὐ περιέργως ἀνοιγνύναι τὴν ἑτέρῳ κεκληρωμένην ἐπιχειροίη, πῦρ αὐτῷ καὶ μάστιγας ἀπειλητέον. † οὐκοῦν τὸ μετὰ ταῦτα λοιπὸν δὴ θεώρησον, ἒσωθεν τὸν πλάστην περιερχόμενον τὰς ὀπὰς καὶ τὸν εὑρισκόμενον ἐν ἑκάτστῃ πηλὸν κατ᾿ ἰδίαν λαμβάνοντα πλάττειν, καὶ μηνῶν περιόδοις ἀποπλάσαντα πάλιν ἀποδιδόναι τοῖς ἔξω διὰ τῆς αὐτῆς τὸν πλάστην ὀπῆς, ἔχοντα τοιαύτην ἐντολήν, πάντα τὸν δυνάμνον δημιουργηθῆναι πηλὸν ἀδιαφόρως ἐργάσζεσθαι, κἂν εἰς ἀλλοτρίαν ὑπό τινος εἰσοχετεύηται κακοτρόπως ὀπήν (οὐδὲν ἠδικηκέναι τὴν ὕλην· διὸ ὡς ἀναιτίαν μὲν δὴ χρῆναι πλάττεσθαι καὶ μορφοῦσθαι) , τὸν δὲ παρὰ τὸ διάταγμα καὶ τὴν ἐντολὴν εἰς ἀλλοτρίαν αὐτὴν ἀποτιθέμενον ὀπήν, τοῦτον ὡς ἀλάστορά τε καὶ παραβάτην τιμωρεῖσθαι. οὐ γὰρ τὸν πηλὸν αἰτιατέον, ἀλλ᾿ ἐκεῖνον τὸν παρὰ τὸ ὅσιον τοῦτο πεποιηκότα· ἀκρασίας γὰρ χάριν εἰς ἀλλοτρίαν ἀποκομίσας ὀπὴν ἀπέθετο λαθραίως ἢ βίᾳ.
Ἀληθέστατα λέγεις.
[*](18 vgl. De autex. 15, 7)[*](3 τοῦ πηλοῦ < P 4 αὐτὸν B Jh 5 δὸς γὰρ P 8 τε] δὲ V | ξυμπονούντων O 9 (ἀπονενε)(ημέν)ην αὐ(τῶ) unleserl. Ο | χρὴ vor μόν. + Cb Jh | μόνον P 11 ἀνοιγνύναι Jh: ἀνεωγνύναι OP (a. Rd., im Text ἀνεώγυνυται) 12 ἀπειλητε ἀπειλητεον καὶ . . γὰρ + MAI, unleserl. Ο, < P) Ο: ἀπειλητέον (?). Καὶ μάλα (etwa; dann Οὐκοῦν) vermutet mit Recht Kl | τὰ μετὰ B Jh 13 δὴ < P | ἔσΜεν] ἔνδοθεν Jh | περιεχό|μενον P 14 ἐν < Ο | ἰδίαν λαμβ(άνοντα) unleserl. Ο 15 ἀποπλ;σσοντα Ρ (ἀποδ)ιδόναι τοῖς unleserl. Ο 16 ἐν)το(λὴν) — δτνάμενον Ζ.17 unleserl. Ο 17 πηλὸν δημιουργηθῆναι Ρ | διαφόρως P (nicht B) | κἂν — ὑπὸ Ζ. 18 unleserl. Ο | κἂν MAI (w. e. seh. auch Ο) Cb Jh: εἰ καὶ P 18 ἀλλότρια B | κακοτρόπως ὀχεύηται ὑπό τινος B | ὀχεύηται P 19 ἠδικηκέναι — ὡς unleserl. Ο | διὸ ὡς δοκεῖ τὴν καταβληθεῖσαν MAI | ἀναιτίαν] . . αὐτὴν Ο | δὴ < Ο | ( unleserl. Ο 19 f καὶ μορφ. Ο 42 v 21 τοῦτον < Cb Jh 22 ob. S. 19, 10 | ἢ Kl : τῆ Ο P)Οὐκοῦν λοιπὸν δὴ καιρὸς τούτων ἤδη προδιηνυσμένων ταύτην σε πᾶσαν προσάπτειν, ὠ σοφωτάτη, τὴν εἰκόνα τοῖς ἢδη ἒμπροσθεν εἰρημένοις, τὸν μὲν οἰκον ἀφομοιοῦσαν τῇ ἀοράτῳ τῆς γενέσεως ἡμῶν φύσει, τὴν δὲ προσκειμένην εἲσοδον τοῖς ὅρεσι τῇ ἀπὸ οὐρανῶν εἰς τὰ σώματα καταβάσει καὶ παραπομπῇ τῶν ψυχῶν, τὰς δὲ ὀπὰς τῷ θηλυκῷ καὶ γυναικείῳ γένει, τὸν δὲ πλάστην τῇ ποιητικῇ δυνάμει τοῦ θεοῦ, ἥτις ἐπικαλύμματι τῆς γενέσεως ἡμῶν ὡς ἒφην τῇ φύσει χρωμένη ἒνδον ἡμᾶς ἀοράτως ἀνθρωποπλαστεῖ, τὰ ἐνδύματα ταῖς ψυχαῖς ἐργαζομένη. τοὺς δὲ κομίζοντας τὴν ὕλην πηλοῦ τῷ ἀνδρείῳ καὶ ἀρρενικῷ παραβλητέον, ὁπότε διψήσαντες τέκνων εἰς τοὺς κατὰ φύσιν τῆς θηλείας φερόμενοι πόρους ἐγκαταβάλλουσι τὴν σποράν, ὥσπερ κἀκεῖ τὸν πηλὸν εἰς τὰς ὀπάς. θείας γάρ, ὡς ἔπος μοίρας τῆς δημιουργικῆς τὸ σπέρμα μεταλαμβάνον οὐκ αὐτὸ αἲτιον νομιστέον εἶναι τῶν τῆς ἀκολασίας ὑπεκκαυμάτων. ἡ μὲν γὰρ τέχνη τὴν ὑποκειμένην ὓλην ἀεὶ τεκταίνεται· οὐδὲν γὰρ αὐτό τι καθ’ ἑαυτὸ τῶν πραγμάτων ἡγητέον εἶναι κακόν, ἀλλὰ [*](1 Plato Pol. Vn, 517 A B — 5 Plato Pol. X, 614 D — 6 Symp. E, 4 S. 19, 8 — 8 Plato Gorg. 523 D — 10 Symp. H, 2 S. 16, 14 — 12 Plato Symp. 206 C — 15 Plato Symp. 180 Ef — 16 De autex. 15) [*](15—S. 22, 6 SS Parall. S. 198 Holl) [*](1 δὴ λοιπὸν P | καιρὸς tilgt Jh | ἤδη < P | προηνυσμένων P 1 ff PI ταύτην τοίνυν . . τὴν εἰκόνα, ὦ φίλε Γλ., προσαπτέον ἅπασαν λεγομένοις, τὴν μὲν . . , τὸ δέ 2 ὡς σοφωτάτην P 3 οἰκον undeutl. O 4 δὲ προσκ. unleserl. Ο | προκειμένην AI 5 PI καταβαίνειν ἑτέρας ἐκ τοῦ οὐρανοῦ | καὶ undeutl. Ο | ψυχῶν] in hier in kleiner Schrift eine Verteidigung des Verfassers gegen Ηäresie, abgedruckt bei AI 393 6 γυναικείω καὶ (θηλυκῷ unleserl.) Ο; γυν. τε καὶ θηλυκῷ MAI Ι γένει unleserl. Ο ποιητὴ P 159v 7 τοῦ θεοῦ — (γεν)έσεως unleserl. Ο | ἐπικαλύμματι] αἰτία M AI | ὡς ἒφην < B 8 χρωμένη — ἀοράτως unleserl. Ο | MAI | ἔνδον ἠμ. ἀορ.] ἐστὶ. αὕτη δὲ ἲσως MAI | ἀνθρωπ. Ο 43 8 f ἀμφιέσματα PI 9 τοὺς δὲ unleserl. 10 ἀρρ. παραβλ. unleserl. Ο | ἀρρενωπῷ MAI 11 κατὰ φ unleserl. Ο | θηλ)είας φερ. πόρ)ους unleserl. 0, auch kein Raum ür < M AI | φερομένους P 12 (τ)ὰς — Ο 13 (σπ)έρμα unleserl. O 14 (ἂ)κολασίας unleserl. O 15 (ἄ)ει unleserl. Ο | οὐδὲν — δημιουργὸν S. 22, 6 in C (C 234 r f. u, R 222 r). Lemma τοῦ ἁγίου Μεθοδίου ἐκ τοῦ περὶ συμποσίων 15 ff PI πᾶσα γὰρ πρᾶξις . . αὐτὴ ἐφ’ ἑαυτῆς πραττομένη οὔτε καλὴ οὔτε αἰσχρά, . . ἀλλ’ ἐν τῇ πράξει . . τοιοῦτον απέβη· καλῶς μὲν γὰρ πραττόμενον καὶ ὀρθῶς καλὸν γίγνεται, μὴ ὀρθῶς δὲ αἰσχρόν 15 οὐδὲ P 16 γὰρ αὐτό τι < C | πραγμ.] C | ἡγητ) unleserl. Ο)
Καὶ τί χρὴ παραδείγμασι τοσούτοις καταχρωμένην μηκύνειν [*](19 Plato Pollt. 227 D. Menex. 244 D 13 f Theophan. Xer. hom. 45, PGr 133, 841 B — 19 S. 24, 1 SS. S. 199f Holl) [*](1 τοιο)ῦτο γ)ί(νεσθαι) unleserl. O | τοιοῦτο C τοιοῦτον Cr): τοιῶσδε P: τοιουτῶδες Μ Al Jh | μὲν] οὖν C r | γὰρ < C 2 πλαττόμενον Ο | ἀπ. βη | αἰσ(χρῶς) undeutl. 3 ἠδίκησεν Cc | (γεωρ)γικῆς χάριν undeutl. Ο | γεωργῶν AI: γεοργικῆς B 4 αὐτὸν θήξαντες BAI αὐτ. θήξ. αὐτόν Μ, ab. Punkte u. d. l. αὐτ.) | χρ(υσὸς) unleserl. Ο 5 ἃπασα P Jh 6 σφετέρων Cr | δημιουρηὸν] es endet C 6f προτρέπεσθαι Ο P, παρατρέπεσθαι Cb 7 πηλικωμένα P | βρέφη P | 8 nach ἔρια Rasur in P 9 . ημιουργεῖ Ο 10 Jh 11 α . τιόν Ο 12 κοσμη(τέον) unleserl. Ο | φορᾶ P 13 τ. δηλήμ. — βίου Ζ. 14] οἱ γάμ(ον ἀλλοτρίων δηλήμονες κ. διαρρῆκται τῆς ἁρμστίας τοῦ βἰου Theopban. | δηλήμονας undeutl. Ο | τῶν < Ο | γά(μων) unleserl. Ο νόμων MAI 14 τ. β., τ. χορδῶν φλ. Interpunktion Wd's | φλεγμα . . οντας Ο | οἲστρω undeutlich Ο 15 κ. τιμωρ)ητέο(ν) undeutl. Ο 16 λυμαίνοτας B κλ(έπτο)ντες unleserl. 17 κἀκεῖ] καὶ P | ορ m. καὶ unleserl. Ο 18 ψυχωτέον Ρ, ψυχοτέον B 19 Καὶ — ἰδέας S. 23, 13 in C nachK (Vat. 1553) 24 vf, bzw. O AL c , Lemma in K τοῦ ἁγίου Μεθοδίου ἐκ τῶν περὶ ἀγνείας συμποσίων; in Ο A Lc τοῦ ἁγίου Μεθοδίου περὶ ἀναστάσεως, π. ἀν. ächl. zum Folgenden örend | χρὴ] δεῖ AlJh 1 καταχ·ρώμενον C: κεχρημένην Cb | μηκύνειν — ἂν S. 23,1 unleserl. O)
Καὶ τάχα μὲν οὐν δὴ χώραν ἓξει πιθανολογῶν τις ἐν οὐ κριτικοῖς καὶ φρονίμοις ἀνδράσι, τὸν χιτῶνα τῆς ψυχῆς τὸν σάρκινον τοῦτον ὑπὸ ἀνθρώπων φυτευόμενον ἀυτοματὶ μορφοῦσθαι παρὰ τὴν ἀπόφασιν τοῦ θεοῦ· οὐ μὴν ἢδη καὶ τῆς ψυχῆς τὴν οὐσίαν μετὰ τοῦ θνητοῦ σπείρεσθαι διδάσκων πιστευθήσεται σώματος. τὸ γὰρ ἀθάνατον καὶ ἀγήρων μόνος ὁ παντοκράτωρ ἐμφυσᾷ, ᾐ καὶ μόνος τῶν ἀοράτων ἐστὶ καὶ ἀνωλέθρων ποιητής. »ἐνεφύσησε« γάρ εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο« φησίν »ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν.« ἀμέλει τοὺς χειροτέχνας τούτους αἰτιώμενος ὁ λόγος, ἐπὶ λύμῃ τῶν ἀνθρώπων τὰ ἀνδροείκελα κατασκευάζοντας ἀγάλματα, οὐχ αἰσθανομένους τὸν ἒδιον ποιητήν , ἐν τῇ παναρέτῳ Σοφίᾳ φησί· »σποδὸς ἡ καρδία αὐτῶν, καὶ γῆς εὐτελεστέρα ἡ ἐλπὶς αὐτῶν, πηλοῦ τε ἀτιμότερος ὁ βίος αὐτῶν, ὅτι ἡγνόησαν τὸν πλάσαντα αὐτοῦς καὶ τὸν ἐμπνεύσαντα αὐτοῖς ψυχὴν ἐνεργοῦσαν καὶ ἐμφυσήσαντα αὐτοῖς πνεῦμα ζωτικόν.« οὕτως ἐστὶ πάντων ἀνθρώπων ποιητὴς ὁ θεός. [*](5 Weish. Sal. 4, 6 — 14 Gen. 2, 7 — 19 Weish. Sal, 15, 10.11) [*](1 παραδίδοται C : (παρεδίδο)το unleserl. Ο, παρεδίδος M AI | ῥαστ.] endet C 2 πῶς] ὡς mit Rasur vor ω P | δὲ < P | κατηγορήσοντας ς üb. Easur in P) 3 ἐκίκλησκον < P 4 ἡμᾶς elg θάν. P 5 τῆς < (wohl auch P) 7 nach ἐζ. + πιθανῶν λόγοιν OJh: + αὐτῶν LXX 8 δὴ < | χώραν P 161 | πιθανολόγων P, πειθανῶν λόγων B f οὐκ ἐν κριτικ. Al; im Text auch Μ, ab. corr. a. Rd. 10 ὐπ᾿ B | μορφ)οῦσθαι unleserl. Ο II ἢδη < Ρ | ἀθάνατον vor οὐσίαν + Jh 12 θνητοῦ] ἐνθανάτου P | P (nicht B) 13 ἀγήρω Ο | ᾐ] ἡμῖν P | τῶν unleserl. O 14 ἀορά)των unleserl. Ο 14 f εἰς τὸ πρόσωΠον unleserl. Ο 15 πνοὴν unleserl. Ο 15 f ψυχ)ὴν ζῶ(σαν) unleserl. 16 χειρο)τέχνας unleserl. Ο | αἰτιώμενοι B | ὁ λόγος < P 17 τῶν — ἀνδροεί(κελα) undeutl. Ο 18 αἰσθ)αν. — τῇ O | αἰσθόμενα P: δὲ + MAlJh 19 σποδὸς ἡ — ἡ (außer γῆς unleserl. Ο | πηλ)οῦ — ἠγνόσαν Ζ. 20 unleserl. Ο | πήλου εὐτελέστερον εὐτελεστέρα Μ) ἠ ζωὴ αἰτῶν M AI 20 ὅτι] ἒτι Μ | πλάσαντα] ποιήσαντα P κακὶ τὸν MAI | τὸν Ο 44 21 ἐμφτεύσαντα P | αὐτοῖς Ο 22 οὕτως corrig. aus οὗτος (so Jh) od. umgek. Ο, ὁὕτω B | ἐστὶ < P | ὀ θεός ἐστι ποιητὴς P)
Ταῦτά σοι κατὰ δύναμιν κἀγὼ τὴν ἐμαυτῆς, ὧ Ἀρετή, εἰς τὸν
ὑπὲρ τῆς ἀγνείας συμβάλλομαι λόγον.
Εἰπούσης δὲ ταῦτα τῆς Θεοφίλας θόρυβον ἡδὺν ἐκ πασῶν ἡ Θεοπάτρα ἴφη γεγονέναι τῶν παρθένων ἐπαινουσῶν τὸν λόγον, ὡς δὲ ἡσύχασαν, σιωπῆς ἐπὶ πολὺ γεγενημένης ἀναστῆναι τὴν θάλειαν· ταύτῃ γὰρ ἐκ τρίτου ἐπετέτραπτο μετὰ τὴν Θεοφίλαν ἀγωνίζεσθαι.
Ὑπολαβοῦσα οὐν ἐντεῦθεν. ὡς οἶμαι, ἤδη καὶ αὐτή, Σύ μοι δοκεῖς, ὡ Θεοφίλα, ἒφη, καὶ τῇ πράξει καὶ τῷ λόγῳ πασῶν κρατιστεύειν στεύειν καὶ σοφίας τὰ δεύτερα φέρεσθαι οὐδενός. οὐ γὰρ ἔστιν αἰτιάσεται σου τὸν λόγον, οὐδ᾿ εἰ παντάπασι φιλόνεικος εἲη καὶ ἀντιλογικός. πλὴν ἐκεῖνό με μόνον τῶν ἄλλων ὀρθῶς εἰρημίνων, ὡ [*](2 Psal. 44, 14. 10 — 4 Plato Symp. 185 C — 6 Plato Symp. 198 A — 12 Plato Symp. 176 D — 15 Plato Gorg. 515 B) [*](1 ἀποποικιλμένην P (nicht B) | κα)ὶ κατεστε(μμένην unleserl. Ο : < P 2 τῆς vor τεκν. < Ο | τεκνογονείας B 2 f (κροσσωτ)οῖς γὰρ ἐκ unleserl. Ο 2 γὰρ] καὶ MAI 3 πεποικιλμένοις P: πεποικιλμένην B ἐκ] ἀπὸ M AlJh 4 f PI ταῦτά σοι, . . ὡ Φ., . . συμβάλλομαι 4 Ταῦτα . . κατὰ unleserl. Ο | τὴν] τὸν P | εἰς τὸν < B 5 περὶ Jh | ἁγνείας (συμβάλλο)μαι unleserl. Ο | ἁγνείας Kl: ἀληθείας P M Ausgg. | M 6 PI εἰπόντος δὲ τοῦ Ἀγ. πάντας ἴφη . . ἀναθορυβῆσαι τοὺς παρόντας | (Εἰ)πούσης δὲ ταῦτα unleserl. Ο | θεοφίλης Ο | θόρυβον — Z. 7 unleserl. Ο | ἠδὺν] γένεσθαι M (2. Hd.) AI Jh 7 ἴφη — παρθένων] ἐκ πασῶν, ἔφη ἡ Θεοπάτρα τῶν παρθένων συμβέβηκε MAI: ἔφη ἡ Θ. ἐκ παρθένων Jh ἐπαιν.] παραπεμπουσῶν MAlJh | ὡς Ο 44v 8 ἡσυχάσασαν Ο, ἡσύχασεν B | γενομένης P Jh 1) τριῶν Ο: τρίτων PI Gorg. 500 A 10 f Θαλεία. Λόγος Γος P nach αὐτή; in Ο eine Lücke nach αὐτή 12 PI φάναι Φ. | . παλαβοῦσα Ο | ἢδη a. Ed. in B, im Text Zeichen des Fehlens | Σύ μοι] Ἐμοὶ P, Ε in Rasur in P 13 ἔφη < B 15 αἰτιάσαιτό Ο | εἶ 15 f (ἀντιλο)γικός unleserl. Ο | ἀντιλεκτικὸς M AI: PI Theaet. 197 εἰ. ἦ ἀντιλογικός 16 f με . . ταρ. τε κ. ἀνιᾶν] vgl. PI Phaed. 103 C. Gorg. 485B)
Μὴ κινείτω δέ σε, εἰ περὶ ἑτέρων διαλεγόμενος εἰς ἓτερα μεταπηδᾷ, ὣστε νομίζειν ἀνμιγνύναι καὶ παρεμβάλλειν αὐτὸν ἀνόμοια τοῖς προκειμένοις, παρεκβαίνοντα τοῦ σκἐμματος, ωοσλερ ὴ καὶ νῦν. τὸν περὶ τῆς ἁrνείας γὰρ ἐθελήσος, ὡς εἰκός, μεμsλημένως αὐτῷ κρατυνθῆναι λόγον, προδιορθοῦται πρότερον τὴν ἐπιχείρησιν, τῷ λειοτέρῳ τῆς φράσεως ἀρχόμενος τύπῳ ὁ γάρ τοι χαρακτὴρ αὐτῷ τῶν λόγων, ποικιλώτατος ὢν καὶ κατὰ παραύξησιν ἐξειργασμένος, ἄρχεται μὲν ἐπιπολαιότερον, προχεῖται δὲ εἰς τὸ ὑφηλότερον καὶ μεrαλοπρεπἐς· εἶτ᾿ αὖθις εἰς βαθύτητα μεταβάλλων ὁτὲ μὲν εἰς τὸ ἁπλούστερον καὶ ἀφελές, ὁτὲ δὲ εἰς τὸ δεινότερον καταλήγει καὶ λεπτόν, οὐδὲν ἀλλότριον ἐπεισάγων τῶν κεφαλαίων ταῖς ἐξαλλαγαῖς, ἀλλὰ πάντα κατά τινα θαυμαστὴν οἰκειότητα συμχεριγράφων εἰς ἕν [*](3 Plato Symp. 206 D — 5 Ephes. 5, 28—32) [*](1 τόκων P (wie S. 18, 16) | ἔδωκας undeutl. Ο | μόνον ἀποφ. P Jh | ἀποφ(αίνεσθαι) unleserl. O 2 ἀνθρώπου M Al: undeutl. O | ἕτερος (ληφ)θὲν unleserl. O 3 Pl τῷ κυοῦντί τε κ. ἤδη σπαργῶντι | σπάργοντα P | καὶ ὠδίνοντα undeutl. Ο: < Al Jh | δέ(νδρων) unleserl. Ο: ρῶν P: δρυῶν Cb | Pl Tim. 91 C οἷον ἀπὸ δένδρων 4 ἐν ὥ(ρᾳ) unleserl. Ο | κυεῖν] ποιεῖν P | δὲ unleserl. Ο | τὸν + P 5 (ἀνα)λαμβάν. unleserl. Ο: ἀναπέμψας M Αl Jh | διδάσκων < P 6 ἑα(υτοῦ) — ἀγαπᾷ unleserl. O | γυναῖκα P 163 | οὐδεὶς Ο 45 7 αὐτήν + Ο 9 τ. πατ. κ. τ. μητέρα αὐτοῦ P 10 τῇ < O | αὐτοῦ < Ο 11f εἰς τὴν ἐκκλ. B Jh 13 Μὴ] st. M leerer Raum in P 14 ἀπεπήδα P | (ἀναμιγν)ύναι unleserl. Ο 14f ἑαυτὸν ἀνόμοιον P 16 τὸν < P | μεμελημένοις ἔχει Pl nur Prot. Μ vgl. unt. S. 80, 13; über den Gebrauch dieser Adv. bei Meth. vgl. Jahn Meth. piaton. Nota 136 18 τῷ < O 19f ἐξεργασἀμενος P 23 κεφαλαἰων undeutl. O 24 σνμπεριγράφων | P 163V)
Καὶ πρῶτον ἐξεταστέον — εἰκὸς γὰρ ἀντιπροσθεῖναί τινας ἄλλοτε ἂλλως — , πῶς ὁ Ἀδὰμ ἀπεικάζεσθαι δύναται τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ, ἐν τῷ παραπτώματι τῆς παραβάσεως εὑρεθεὶς καὶ ἀκούσας τό »γῆ εἶ, καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ‘. πῶς δὲ καὶ »πρωτότοκος πάσης τῆς κτίσεως‘ νομισθήσεται ὁ μετὰ τὴν γῆν καὶ τὸ στερέωμα πηλοπλαστούμενος; πῶς δὲ καὶ τὸ »ξύλον τῆς ζωῆς« αὐτὸς εἶναι συγχωρηθήσεται ὁ ἐκβαλλόμενος διὰ τὴν παράβασιν, »ἳνα μὴ πάλιν ἐκτείνας τὴν [*](10 vgl. Plato Phaedr. 246 E — 12 vgl. S. 57, 1 — 21 Gen. 3, 19 — Kol. 1, 15 - 23 Apok. Job. 2, 7 — 24 Gen. 3, 22) [*](1 ἀποθέσεως Jh If ἀνδριέστερον γὰρ P, ἀνδρειέστερον γὰρ B: χρὴ οὖν με ἀκριβέστερον Po Cb Jh 3 ἀνακρουομένην Cb Jh 4 κἀκεῖνο viell. richtig Ο | δοκεῖν P | ἀκινδυνώτερον P (nicht B) 5 ἀπεργασαμένη 0, vgl. Ζ. 1 7 ἒνθα verbessert? P 8 σύ . . . σιν Ο | ἡρμοσμένος P | κάλλ(ιστα) unleserl. Ο 9 μέτρον MAlJh: μέρος OP | τέλεον PJh | ἀπευ . ύνεται Ο 10 αὐτὸς (ὁ) διακ(οσμή)σας νο(μο)θέτ(ης) unleserl. Ο 11 διδάγματι Ο | τοὺ(ς) πρώτο(υς) unleserl. Ο | φύσεως nndeutl. Ο | θεσμούς unleserl. Ο: δεσμούς MAI 12 ἐπεὶ PJh I ὥσ)περ ἐξ ἠμι(σείας) unleserl. 13 κατ’ ἀναγω(γὴν) unleserl. Ο: κατὰ ἀν. M Al | αὐτῇ B Jh 14 (ἐπισκε)ψάμεναι — καταφρονητέον Ζ. 15 unleserl. Ο | ἐπισκεψάμενοι AI | τὴν γραφήν < MAI 15 + τοῦ Παύλου Μ Ausgg. | τὸ ῥητὸν Ο 45v 16 αὐτὸν B | εἰς vor τὴν + Ο 18 εἰκὸς — ἂλλως Ζ. 19 < Jh | εἰκὸς P 164 | γὰρ + Ο 19 τῶς + Ο: εἰ Po Cb Jh | ὁ < Jh 21 τῆς < P 22 νομ.] εὑρεθήσεται viell. richtig P | καὶ nach γῆν undeutl. Ο 23 (αὐτ)ὸς unleserl. Ο 24 ὁ < P)
Τὰ μὲν οὖν δὴ πρὸς τῶν πολλῶν ἀντισφαιριζόμενα σχεδὸν εἶναι τοιαῦτα δὴ νομίζω, ὅσοι δὴ μὴ θέλουσιν εἰς Χριστὸν τὸν πρῶτον ἄνθρωπον , καταφρονοῦντες τῆς συνέσεως, ὡς εἰκός, Παύλου. φέρε γὰρ ἡμεῖς ἐπισκεψώμεθα, πῶς ὀρθοδόξως ἀνήγαγε τὸν Ἀδὰμ εἰς τὸν Χριστόν, οὐ μόνον αὐτὸν τύπον ἡγούμενος εἶναι καὶ εἰκόνα, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τοῦτο Χριστὸν καὶ αὐτὸν γεγονέναι διὰ τὸ τὸν πρὸ αἰώνων εἰς αὐτὸν ἐγκατασκῆψαι λόγον. ἥρμοζε γὰρ τὸ πρωτόγονον τοῦ θεοῦ καὶ πρῶτον βλάστημα καὶ μονογενὲς τὴν σοφίαν τῷ πρωτοπλάστῳ καὶ πρώτῳ καὶ πρωτογόνῳ τῶν ἀνθρώ- πων ἀνθρώπῳ κερασθεῖσαν ἐνηνθρωπηκέναι. τοῦτο γὰρ εἶναι τὸν [*](16 Plato Prot. 330 B — 20 Plato Symp. 208 B; vgl. Prov. 8, 22. 23. Job. 1, 18) [*](1 ζήσηται P 2 ἐκεῖνο P | ἀπεικασία P, a. Rd. in B, wohl auch Ο (d. Endung abgekürzt); vgl. S. 35, 5 u. De lepra 6, 7: ἀπείκασμα B (im Μ Ausgg. | ὁμοιῶσθαι OP | αὐτῷ < PoCbJh: αὐτὸ? Kl 3 ἀνοικ. auch Ο 5 ἀναρμοσ)τία unleserl. Ο | ἐξισάσαι Ο Ausgg.: ἐπισάζειν viell. richtig P | ἀποδ. Ο Ausgg., άποδειχθήσεται viell. richtig P 6 ἐξ Ο, ab. a. Rd. corrigiei-t in ἐξ ὀλίγου (ebenso M 1. Hd.) 1. βραχ.] + ἦ 0(Jh) 9 ἀνενδυάστως P 11 ἀπὸ καταδίκης B 13 Τὰ]κ P 164v | ἀντισφαιρ. ζόμενα Ο: ἀντισφετεριζόμενα P 16 (Παύλ)ου unleserl. Ο | PI φέρε δὴ . . σκεψώμεθα ποῖον 17 τύπον αὐτὸν Jh 18 εἶναι < P (ἀ)λ(λ)ὰ unleserl. Ο | αὐτῶ τούτω P 19 ἐ(γκατασκῆ)ψαι unleserl. Ο ἥρμωσε Ρ 20 τοῦ < Ο | PI τὸ αὑτοῦ ἀποβλάστημα undeutl. Ο 21 τῇ προτοπλ. B | κ. πρατο(γό)νῳ τ. unleserl. Ο 22 ἀνθρώπῳ < Ο | . ερασθεῖσαν Ο | (ἐνην)θρωπεκέναι. S. 31, 1 unleserl. Ο | ἐνηνθρωπικέναι P)