Historia Ecclesiastica

Gelasius

Gelasius. Gelasius Kirchengeschichte. Loeschke, Gerhard; Heinemann, Margret; Leipzig: Hinrichs, 1918.

»Τὴν Μιαν πίστιν φυλάττων τοῦ τῆς ἀληθείας φωτὸς μετα- >λαγχάνω· τῷ τῆς ἀληθείας φωτὶ ὁδηγούμενος τὴν θείαν πίστιν ἐπι- [*](11—21 Quelle Johannes? — 16 f vgl. Exod. 36 — 22—28 vgl. Thdt. I 24, I2f p. 76 — 31—S. 157, 11 vgl. Thdt. I 25, 1—13 p. 76 ff A2) [*](7 Ἀφάκοις Socr.] ἀφάτοις A2 | * erg. nach Socr. etwa: ναὸν καθελὼν τὰς ἐκεῖ γιγνομένας ἀνέδην 13 τοσοῦτον A2 17 ἔχῃ Ltz. ἔχει A2 24 ἐκείνων Thdt.] ἐκεῖ (entgegen d. Sprachgebrauch) A2 26 ἀπολαύειν corr. aus ἀπολάβειν A2)

156
>γινώσκω. τοιγάρτοι ὡς τὰ πράγματα βεβαιοῖ, τὴν ἁγιωτάτην >σκείαν γνωρίζω διδάσκαλον οὐσαν τῆς γνώσεως τοῦ ἁγιωτάτου >ταύτην τὴν λατρείαν ἔχειν ὁμολογῶ. τούτου τοῦ θεοῦ μου >δύναμιν ἔχων σύμμαχον, ἐκ τῶν περάτων τοῦ ὠκεανοῦ >πᾶσαν ἐφεξῆς τὴν οἰκουμένην <ις> σωτηρίας >ὡς ἅπαντα ὅσα ὑπὸ τοσούτοις τυράννοις ἔθνη δεδουλωμένα >καθημεριναῖς συμφοραῖς τρυχόμενα ἐξίτηλα γέγονε, ταῦτα νῦν >λαμβάνοντα τὴν τῶν κοινῶν ἐκδικίαν, ὥσπερ ὑπὸ πολλῆς τινος >πείας ἀναζωπυρηθέντα, αὐχοῦσι τε καὶ ἀγάλλονται καὶ πανηγυρικὰς >τῷ θεῷ ἐπιτελοῦσιν ἑορτάς.

τοῦτον τὸν θεὸν ἐγὼ πρεσβεύω, οὑπερ >τὸ σημεῖον ὁ αὐτῷ ἀνακείμενός μοι στρατὸς ὑπὲρ τῶν ὤμων φέρει, >καὶ ἐφ᾿ ἅπερ ἂν ὁ τοῦ λόγος λόγος παρακαλεῖ, κατευθύνεται. ἐξ >αὐτῶν δ’ ἐκείνων περιφανέσι τροπαίοις αὐτίκα τὴν χάριν >τοῦτον τὸν θεὸν ἀκραιφνεῖ καὶ καθαρᾷ διανοίᾳ ἐν τοῖς >τυγχάνειν ὑπεραυγάζομαι.

>Τοῦτον δὲ τὸν θεὸν ἐπικαλοῦμαι γόνυ κλίνας, φεύγων μὲν πᾶν >αἷμα βδελυκτόν καὶ ὀσμὰς ἀηδεῖς καὶ ἀποτροπαίους, πᾶσαν δὲ >πηδόνα ἐκκλίνων, αἷς ἡ παμμίαρος καὶ ἀθέμιτος πλάνη >πολλοὺς τῶν ἐθνῶν καὶ ὅλα γένη χράνασα κατέρριψε, τοῖς κατω- >τὰτω παραδοῦσα μέρεσιν.

ἃ γὰρ ὁ θεὸς τῶν ἀνθρώπων πρόνοιαν >διὰ φιλανθρωπίαν οἰκείαν ποιούμενος χρείας ἡμῶν ἕνεκα εἰς τοὐμ- >φανὲς παρήγαγε, ταῦτα πρὸς τὴν ἑκάστου ἐπιθυμίαν κακῶς ἀνέρ- >χεται· καθαρὰν δὲ μόνην διάνοιαν καὶ ψυχὴν ἀκηλίδωτον >ἀνθρώπων ἀπαιτεῖ, τὰς τῆς ἀρετῆς καὶ εὐσεβείας πράξεις ἐν >σταθμώμενος. ἐπιεικείας γὰρ καὶ ἡμερότητος ἔργοις ἀρέσκεται >φιλῶν, μισῶν τοὺς ταραχώδεις, ἀγαπῶν τὴν πίστιν,

ἀπιστίαν κολά- >ζων, πᾶσαν μετὰ ἀλαζονείας δυναστείαν καταγνοὺς καταβάλλει, >ὑπερηφάνων τιμωρεῖται, τοὺς ὑπὸ τύφου ἐπαιρομένους ἐκ βάθρων >ἀναιρεὶ. οὗτος καὶ βασιλείαν δικαίαν περὶ πολλοῦ ποιούμενος ταῖς >παρ᾿ αὐτοῦ ἐπικουρίαις κρατύνει, σύνεσίν τε βασιλικὴν τῷ >τῆς εἰρήνης διαφυλάττει.

>Διὸ χαίρων ἄγαν ὑπεραγάλλομαι, ἀδελφέ, τοῦτον θεὸν >ὁμολογῶ<ν> πάντων ἀρχηγὸν καὶ σωτῆρα, ὃν πολλοὶ τῶν τῇδε [*](9 Interpolation des Gelasius — 27 vgl. Jes. 13, 11) [*](A2) [*](5 βεβαίαις Thdt.] βεβαία Α2 6 τυράννοις aus τυράννης Α2 7 συμφοοραῖς A2 10 Am Rand noch kenntlich ὑπρτ . . . αλλ von sräterer Hd. 11 αὐτῶ corr. aus αὐτοῦ A2 lU μὲν übergeschrieben von späterer Hd. 21 οἰκίαν A2 27 ἀλοζονείας A2 33 ὁμολογῶν Thdt.] ὀμολογῶν A2)

157
>σάντων, μανιώδεσι πλάναις ὑπαχθέντες, ἐπεχείρησαν >ἀλλ᾿ ἐκείνους ἅπαντας τοιοῦτον τιμωρὸν τέλος κατανάλωσεν, >πᾶν τὸ μετ’ ἐκείνους ἀνθρώπων γένος τὰς ἐκείνων συμφορὰς οὐκ >ἀντ᾿ ἄλλου παραδείγματος ἢ ταύτας παρὰ τοῖς τὰ ὅμοια >τίθεσθαι.

τούτων ἐκεῖνον ἴνα ἡγοῦμαι γεγονέναι, ὃν καθάπερ τις >σκηπτὸς ἡ θεία δίκη τῶν τῇδε ἀπελάσασα τοῖς ὑμετέροις μέρεσι >παραδέδωκε, τῆς ἐπ’ αὐτῷ αἰσχύνης πολυθρύλλητον τὸ παρ’ ὑμῖν >τρόπαιον ἀποφήναντα.

>Ἀλλὰ γὰρ ἔοικεν εἰς καλὸν προκεχωρηκέναι τὸ καὶ έν τῷ >ἡμᾶς αἰῶνι τὴν τῶν τοιούτων τιμωρίαν περιφονῆ δειχθῆναι.