Apotelesmatica
Manetho Astrologus
Manetho. Apotelesmaticorum qui feruntur libri VI. Koechly, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1858.
- ἐν δὲ μέσαις μοίρ ῃσι ν, ἐφʼ αἷς ζωὴ νέμετʼ ἀνδρῶν,
- ἐνδυκέως σκέπτοιο, μὴ ἀκτὶς ἢ τετράγω νος
- ἠὲ κατ ἀντιπέρην ὀλοοῦ Κρόνου ἢ Πυρόεντος,
- ἢ οὖ τοίγε συναντόμ ενοι ζωὴν διέκερσαν.
- νυκτὶ δὲ γεινομένους καὶ παμφεγγὴς Ὑπερίων
- δηθάκις ἀκτίνεσσιν ἑαῖς πνοιῆς ἀπάμερσεν.
- πᾶσαν δʼ αὖτʼ ἄφεσιν πλευρὴ τετράγωνος ὁρίζει·
- μήκιστον γὰρ τοῦτο βροτῶν τέλος εὔαδε Μοίραις.
36
Ἐν ᾧ φησιν·
Α. Περὶ τροφῆς καὶ ἀτροφίας παίδων.
Β. Περὶ γάμου.
Γ. Περὶ τέκνων γονῆς
Δ. Περὶ στείρων καὶ ἀσπέρμων.
Ε. Περὶ πλήθους τέκνων ἢ καὶ ὀλιγοπαιδίας.
ϛ. Περὶ τοῦ ποίας τέχνας ἢ ποίας πράξεις μετελεύσεται ὁ τεχθείς.
Ζ. Περὶ σίνους.
Η. Περὶ κτήσεως.
Θ. Περὶ δουλείας τύχης.
- Ἐλθέ μοι, ὡς προτέρην λιγέως ἥρμοσσας ἀοιδήν,
- Μοῦσα φίλη, καὶ Φοῖβε καὶ Ἑρμῆ χρυσοπέδιλε,
- καὶ νῦν ἱμερόεν τέκμωρ θείητʼ ἐπὶ μολπῇ·
- αὐτὰρ ἐγὼ θυμὸν καίπερ καμάτῳ μογέοντα
- ὀτρυνέω, μέχρις ἄν κ᾿ ἐπὶ πείρατα νίσσομαι οἴμης·
- πᾶν γὰρ ἀεικέλιον, τῷ μὴ τέλος ἐσθλὸν ὀπηδεῖ.
- βίβλῳ δʼ ἐν πυμάτῃ τάδε μοι κατανεύσατʼ ἀεῖσαι,
- ἀμφὶ τροφῆς βρεφέων ἠδʼ ἀτροφίης ἀλεγεινῆς,
- ὅσσα τʼ ἐπειγόμενοι Μοίρης ὕπο χερσὶν ἑῇσιν
- αὐτοὶ ἐπʼ οὐλόμενον πότμον ῥίψαντο γονῆες,
- ἀμφὶ γάμων τʼ ἐρατῶν καὶ ἀδελφειῶν ἐνέποιτε
- καὶ τέκνων γενεῆς, σινέεσσί τε τοῖσιν ἕκαστος
37