Characteres Epistolici [Sp.]
Libanius
Libanius. Libanii Opera, Volume 9: Libanii Qui Feruntur Characteres Epistolici Prologomena Ad Epistulas. Richtsteig, Eberhard, editor; Foerster, Richard, editor. Hildesheim, Leipzig: Georg Olms, 1963, Editio Sterotypa Teubner, 1927.
λυπητικὴ δι’ ἦς ἐμφαίνομεν ἑαυτοὺς λυπουμένους
ἐρωτικὴ δι’ ἧς ἐρωτικοὺς πρὸς τὰς ἐρωμένας προσφερόμεθα λόγους.
μικτὴ δὲ ἣν ἐκ διαφόρων χαρακτήρων συνιστῶμεν.
46. Αὗται μὲν οὖν εἰσιν αἱ προσηγορίαι πᾶσαι εἰς ἃς ἡ ἐπιστολὴ διαιρεῖται. δεῖ δὲ τὸν ἀκριβῶς ἐπιστέλλειν ἐθέλοντα μὴ μόνον τῇ τῆς ὑποθέσεως μεθόδῳ χρῆσθαι, ἀλλὰ καὶ φράσεως ἀρετῇ τὴν ἐπιστολὴν κατακοσμεῖν καὶ ἀττικίζειν μὲν μετρίως, μὴ μέντοι πέρα τοῦ προσήκοντος κομφολογίᾳ χρῆσθαι.
ἡ γὰρ ὑπὲρ τὸ δέον ὑψηγορία καὶ τὸ ταύτης ὑπέρογκον καὶ τὸ ὑπεραττικίζειν ἀλλό- τριον τοῦ τῶν ἐπιστολῶν καθέστηκε χαρακτῆρος, ὧς πάν- τες οἱ παλαιοὶ μαρτυροῦσι, Φιλόστρατος δὲ ὁ Λήμνιος μάλιστά φησι· δεῖ γὰρ τὴν τῆς ἐπιστολῆς φράσιν τῆς μὲν συνηθείας ἀττικωτέραν εἶναι, τοῦ δὲ ἀττικισμοῦ συνηθεστέραν καὶ μήτε λίαν ὑψηλὴν [*](14 sqq. Philostr. ep. ad Aspas. t. II p. 268, 8 sq. ed. Kays. (Weich. p. XI) 16 Liban. ep. 1288 (XI 355, 12)) [*](1 ημῖν om UPaB Mor ἡμῶν V Hin 2 ἡμῶν om pr ἡμῖν D Har αὐτῷ pr Mor ἐγχαράττοντες PaB Mor 3 δέ ἐστι ante δι’ Α 4 ἐρωτικῶς Pa τοὺς ἐρωμένους PaB pr Mor φερώ- μεθα V πρὸς φερώμεθα U πρὸ φερόμεθα Α προσφέρομεν ΡΗ Wes Her 5 δέ ἢν scripsi cum Wei δι’ ἧς VUPaB pr Mor ἐστιν ἡ ΑDPH Har Wes Her ἣν Hin χαρακτήρων om D Har συνεστῶσα ΑDΡΗ Har Wes Her 6 Αὗται — p. 36,1 βαίνειν om D Har εἰσιν om ΡΗ WesHer εἰσιν αἰ προσηγορίαι πᾶσαι] εἰ πᾶ- σαι αἰ προσηγορίαι UPaB pr Mor αἰ πᾶσαι προσηγορίαι ΡΗ 7 ἡ ἐπιστολὴ διαιρεῖται] ἐπιστολὴ διαιρεῖται PHWes Her αἰ ἐπι- στολαὶ διαιροῦνται PaB pr Mor 8 χρῆσθαι μεθόδω V Hin 10 μὶν om Ρ μέτριον H γε post μέντοι ΡΗ Wes Her 11 κομφολογίᾳ χρῆσθαι] κομπολογίᾳ χρῆσθαι PH WesHer κομ- φολογεῖν PaB pr Mor ὑψηγορία V sed ὑφ parum certa κροση- γορία PaB pr Μor 12 ταύτης] τῇς φράσεως ΡΗ WesHer ὑπερ- όγκω Β 13 χαρακτῆρος καθέστηκεν ΡΗ WesHer 14 δὲ om UPaBPH pr Mor Wes Her 16 κάλιστά Β pr κάλλιστά Wes Her γὰρ om VPaB pr Mor Hin Wei 16 τοῦ δὲ] καὶ V 17 ἀττικοῦ PH μὴ τελείαν U)
κοσμεῖν δὲ δεῖ τὴν ἐπιστολὴν σαφηνείᾳ τε μάλιστα καὶ συντομίᾳ μεμετρημένῃ καὶ ἀρχαϊσμῷ λέξεων. σαφὴνειαγάρἀγα- θὴ μὲν ἡγεμὼν παντὸς λόγου, μάλιστα δὲ ἐπι- στολῆς.
χρὴ μέντοι μήτε συντομίᾳ σαφήνειαν δια- φθείρειν μήτε σαφηνείας φροντίζοντα ληρεῖν ἀμέτρως, ἀλλὰ τοῦ συμμέτρου στοχάζεσθαι τοὺς ἀκριβεῖς τοξότας μιμούμενον. ὥσπερ γὰρ οὔτε τὸ πολὺ τὸν προκείμενον τοῖς τοξόταις σκοπὸν παρέρχεσθαι αἰ οὔτε τὸ ἐντὸς τοῦ σκοποῦ τοξεύειν καὶ πολὺ τοῦ προσήκοντος ἀποδεῖν ἀν- δρός ἐστιν εὐφυοῦς τε καὶ στοχαστικοῦ, ἀλλὰ μόνου τοῦ συμμέτρως στοχαζομένου τοῦ σκοποῦ καὶ τοῦτον βάλλον- τος, οὕτως οὔτε τὸ πέρα τοῦ προσήκοντος ληρεῖν οὔτε τὸ βραχυλογίαν ἀσπάζεσθαι δι’ ἀπορίαν καὶ τὸ σαφὲς ἐπικρύπτειν τῶν ἐπιστάλσεων ἀνδρός ἐστι λογίου, ἀλλὰ μόνου τοῦ μετ’ εὐφραδείας τῆς συμμετρίας στοχαζομένου καὶ τὸ λεγόμενον καλῶς σαφηνίζοντος.
τὸ μὲν οὖν [*](1 sq. Liban. ep. 606 (X 563, 9 sq.) 716 (X 645, 16—19). (XI 159, 11) 3 sqq. Philostr. 1. 1. 258, 21 8 Greg. Naz. ep. 51. Luc. Nigr. 36 et 37) [*](1 ἄλλα Pa τινὰ κοσμεῖν Hin 2 δὲ om VU Hin δεῖ om PaB pr Mor μάλιστα post δεῖ ΡΗ τἀς ἐπιστολὰς PH Wes Her) [*](σαφητείας U μάλιστα om V Hin 3 μεμετρημένην V Hin με- μετριμένην U καὶ ἀρχαισμῷ λέξεων cancell Hin προσήκει post λέξεων λέξων U) UPaB pr Mor μὲν ante γὰρ ΡΗ ἀλη- θὴς post γὰρ PH Wes Her 4 λόγου παντὸς UPaB pr Mor ἐπιστολή U ἐπιστολῶν PaB Mor 5 συντομίαν διὰ σαφήνειαν ΡΗ σαφήνειαν διὰ συντομίαν Knyser 7 ἀκριβ . . . V 8 μι- μούμενοι libri pr μιμουμένους Mor corr Wes Hin τὸ om VUPH) [*](πολὺν ΡΗ 9 παρενέχεσθαι ΡΗ παρενεγκέσθαι coni Bois- sonadius Philostr. epp p. 53 τὸ ἐντὸς] τὸν ἀνέντα PH 11 μόνου scripsi e VU cum Hin μόνον PaBPH pr Mor Wes Her τοῦ — 12 καὶ om Mor 12 στοχαζομένου om Ρ στοχάζεσθαι et βάλλειν et 16 στοχάζεσθαι et 17 σαφηνίζειν coni Wes 13 οὕτως om Ρ) [*](πέραν U 14 εὐπορίαν Β pr Mor 15 ἐπιστάλ . . . . V ἐπι- στάσεων ΡαΒΗ pr Mor Wes Her ἐπιτάσεων Ρ λογίαου V 16 μόνον Pa Wei εὐφραδίας Β pr Mor εὐφρασίας Pa τῆς συμ- μετρίας om V 17 μὲν om PH Wes Her)
51. Τοσαῦτα μὲν περὶ ἐπιστολιμαίου χαρακτῆρος εἰρη- κὼς καὶ τοῖς λεχθεῖσιν ἀρκεῖσθαι κρίνας τοὺς συνετοὺς ὑπογράψομαι καὶ τὰς ἐπιστολὰς ἑκάστη οἰκείαν ἁρμόσας προσηγορίαν. προσήκει μέντοι τῷ γράφειν βουλομένῳ πρὸς τοῦ κατὰ τὴν ἐπίσταλσιν χαρακτῆρος μὴ ληρεῖν μήτε μὴν ἐπιθέτοις ὀνόμασι χρῆσθαι, ὡς ἂν μὴ κολα- κεία τις καὶ δυσγένεια προσῇ τῷ γράμματι, ἀλλ’ οὕτως ἀπάρχεσθαι· ὁ δεῖνα τῷ δεῖνι χαίρειν. οὕτω γὰρ ἅπαν- τες οἱ ἐπὶ σοφίᾳ τε καὶ λόγοις διαπρέψαντες παλαιοὶ φαί- νονται πεποιηκότες καὶ δεῖ τὸν ἐκείνων ζηλωτὴν βουλό- [*](1 Liban. ep. 561 (X 527, 10) 5 Greg. Naz. ep. 51 17 Liban. ep. 1034 (X 159, 11)) [*](1 ὡς om PH ἴστω coni Wes ἔσται Kayser, πρόσταγμάτε VU) [*](3 ἐπιστολας τίτας U τινας] τι τὰς Duebner ἃς ὁ μηκύι ειν U ὡς μηκύνειν μυκένειν Β pr) PaB prMor καὶ post καιρῷ Pa) [*](τὸ post πρὸς PH 4 πληρῶ αί αἰ ΡΗ δὲ scripsi cum Hin τε libri edd τῆς PH εἰς ἐπιστολὰς χάριν] τὴν ἐπιστολὴν χάρις PaB pr Mor WesHer 5 τε om PaB pr Mor WesHer 6 εὐ . . . . . . . φιλοσόφων V 7 χρήσεις libri, sed ει supra ι Pa pr Mor αὐ- τὴν ΡΗ προσεκτέον VU προσενεκτέον PH VVes Her 9 ἐπι- στολιμαίου χαρακτῆρος supra ἐπιστολιμαίων χαρακτήρων Pa 11 ὑπέγραφαι V ὑπογράφαιμι U ὑπογράφαιμι PaB pr Mor Wes qni adnot: ,.fort. scribi. ὑπογράφω ὑπογράψω σοι, nisi praestat ὑπογράφομαι" om ΡΗ Her ὑπογράψαι <βούλομαι> Hin p. 540 αὐτὰς post ἐπιστολάς Her ἑκάστην Wes Her οἰκίαν Pa οἰκείας et προσηγοίας ΡΗ οἰκείᾳ et προσηγορίᾳ Wes Her 13 πρὸς scripsi πρὸ libri edd τὴν om PH Wes Her ἐπιστολὴν Β pr Mor Bois- son. Phil. epp. 53 14 μήτε] μὶν Β num μηδὲ? χρήσασθαι VU Hin 15 δυσπένεια PH πρὸς ἧ U 18 τὸν βουλόμενον ἐκείνων ζηλωτὴν PH Wes Her)
52. Παραινετική. Ζηλωτὴς ἀεί, βέλτιστε, γενοῦ τῶν ἐναρέτων ἀνδρῶν. κρεῖττον γάρ ἐστι τοὺς ἀγαθοὺς ζη- λοῦντα καλὸν ἀκούειν ἢ φαύλοις ἑπόμενον ἐπονείδιστον εἶναι τοῖς πᾶσιν.
53. Μεμπτική. Οὐ καλῶς ἔδρασας τοὺς εὖ ποιήσαν- τας ἀδικήσας. δέδωκας γὰρ ἄλλοις κακίας παράδειγμα τοὺς εὐεργέτας ὑβρίζων.