Declamatio 50
Libanius
Libanius, Declamatio 50, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913
τίς μοι παρέσται, τίς ἀμυνεῖ, τίς συλλήψεται, εἰ μήτε τῶν πρεσβυτέρων ἐθελήσει μηδεὶς μήτε τῶν νέων δυνήσεται; οἱ μὲν γὰρ τιμῇ τῆς αὐτῆς ἡλικίας συνοργιοῦνται τῷ πατρί, οἱ δ’ οὐδ’ ἂν παρα- [*](1 ἐμοὶ in marg inser Ma2 om VaAClB 2 τῷ om Ma Cl 4 τὰ ἀδίκημα Ma sed τὰ in ras m 2 καὶ ἀδίκημα Cl 5 κἀκεῖνο Α sed ο in α corr κἀκεῖνα VaClB κἀκείνω Mon) [*](8 signum interrogationis posui cum Sinteni om libri Re τί λάθρα οὐ βαλεῖ; τίς lacobs Lect Schul | οὐ καλεῖ Ma 10 ποιοίη scripsi ποιῆ libri sed οι supra ῆ Ma 2, Re 11 θῶ Va sed μὲν add et τῷ μὲν in marg m2, AMa sed in hoc θ in ras m 2, Β τῷ ἁ 12 ἅπαντος inser Ma 2 om VaAClB 13 μὴ δ’ ΑΒ 14 δυσχερανεῖν Mon δυσχεραίνειν VaMa sed in hoc ἁ supra αἰ m 2, ClB 17 λυσιτελῆ Mon 18 παρέσται scripsi auctore Sinteni παραστῇ libri Re 20 μήτε — 21 ἡλι- κίας in lac inser A 2 | οἳ MonMaCl Re | τιμῇ scripsi e MaClB τιμῶν Mon Re τιμωροὶ lacobs Lect Schul | αὐτῶν MaClB num αὑτῶν? 21 οἱδ’ MonMaClB Re οἳ δ’ Α οἱ δὲ Iacobs)
ἀλλ’ ἀργύριόν τις ἐλπίσας παρέσται μοι; πόθεν; ἀλλ’ εὖ τι πεπονθὼς καὶ χάριν ἀποδιδούς; ποί- ἀν’; ἐγὼ γάρτοι φιλῶ μὲν ὑμᾶς ἅπαντας, ὠ πολῖται, καὶ τοὺς ὑμετέρους παῖδας, ὡς ἴσασιν οἱ θεοί, τὸ δὲ εὐεργετηκέναι μεγάλα τινὰς ἀνθρώπων οὐχ ἡμῶν τῶν [*](RIV 848) νέων. οἰκέται, νὴ Δία, μεθ’ | ἡμῶν ἔσονται; νυ γε, οἱ τοῦ πατρός, οἱ τὰς πέδας εἰδότες καὶ τὸν μύλωνα. πῶς οὖν; πρὸς τίνας βλέψω; τίνας ἱκετεύσω; τίνας ἐρήσομαι; τίσιν ἀποκρινοῦμαι; πῶς διαφεύξομαι τοσαύτας τρικυμίας;
33. Ἀλλὰ <τίς> δίκαια λέγων ἡττήθη; ἐν τοῖς δικαστηρίοις ἤδη τις δίκην ὀφείλων οὐκ ἔδωκεν, ἕτερος οὐκ ὀφείλων ἐκολάσθη. καὶ ὥσπερ οἱ χείμαρροι πολλάκις ἀποφέρουσι τὰ πρὸς φυλακὴν πεποιημένα τῶν ἀγρῶν, οὕτω παρασύρεται τῶν δικαίων ἡ μερὶς ὑπὸ στάσεως κολάκων καὶ σεμνοτέρων ὀνομάτων, ὁποῖ- όν τι καὶ τὸ τοῦ πατρός. εἰ γὰρ τἄλλα πάντα ἔχων [*](9 cf. ad t. V 36, 12 12 cf. t. I 149, 19. t. IV 872, 19 R. Plat. rep. V p. 472 A) [*](1 οἳ scripsi e Β cum lacobsio Schul et Sinteni οὐ Mon sed οἳ in marg οἱ MaCl Re οὐκ VaA | κἀν MaCl Re ἂν Va Α 2 ἐν om Β | ἰλιγγυῶσιν MonVa Re 4 τί Mon | πονθὲν Va sed πεπονθὼς in marg m 2 5 τοι om Ma 7 εὐηργετηκέναι Α cf. t. III 279, 11 | μεγάλα inser Ma 2 αἰ Α Ι ὑμῶν Α 9 πέδας Mon 10 μυλῶνα VaA cf. ad p. 98, 4 et t II 543, 10 | post οὖν signum interrogationis posui om libri Re | πρός τινα VaAB | τίνα Cl | ἱκετεύσω scripsi οἴσω libri Re αἰτήσω lacobs Schul 11 τοῖσιν Va 12 τἀς Β 13 ἀλλὰ Ma sed γρ πολλὰ suprascr m 2 | τίς inserui cum la- cobsio Lect Schul om libri Re 14 τίς MonB 18 ὑπὸ στάσεως scripsi e MonB cum lacobsio App Pors 331 Lect Schul ὑποστάσεως VaAMaCl Re | οἷόν Ma 19 τὸ om Va)
οὐδὲν οὖν ἕτερον ἢ ἐν σχήματι κρίσεως ἀπολοῦ- μαι καὶ δοκῶν τῶν ἴσων μετέχειν εἰς ἄνισον ἀγῶνα ἐμπεσοῦμαι. ᾧ τοίνυν ἅπαν δικαίωμα πρὸς σωτηρίαν ἄχρηστον καὶ τὸ πάντως ἁλώσεσθαι πρόδηλον, πῶς οὐκ ἂν ἀνόητος εἴην μὴ φθάνων τοὺς δικαστάς;
Ὅτι, φησίν, ὀμοῦνται καὶ οὐδ’ εἰ σφόδρα βούλοιντο, χαρίσαιντ’ ἂν θατέρῳ. κωλύσει γὰρ ὁ φόβος. ἐγὼ δὲ ἀμελήσειν μὲν ὅρκων οὐκ ἂν αἰτια- σαίμην τοὺς ψηφιουμένους, οἶδα δὲ πολλοὺς πολλάκις τῶν δικαστῶν καὶ ταῦτα οὐκ ὀλίγην πεποιημένους τοῦ μὴ παρακρουσθῆναι πρόνοιαν ἠπατημένους.
πῶς δὴ τοῦτο γίγνεται; παρὰ τῶν δικαζομένων ἔρχεται μαθησόμενος ὁ δικαστὴς περὶ ὧν ψηφιεῖται. οὗτοι δὲ ποτὲ μὲν ἱκανῶς ἐδίδαξαν, ποτὲ δὲ οὔ. τούτων δὲ πολλάκις οἱ μὲν δεινοὶ λόγῳ διαστρέψαι τἀληθές, οἱ δὲ οὐ δύνανται δηλῶσαι περὶ ὧν ἔχουσιν ἱκανῶς. ἐν- ταῦθ’ οὖν ὁμοῦ τε τὸ δίκαιον ἡττᾶται καὶ ὁ ὅρκος οὐ παραβαίνεται. ὁ γὰρ ἄκων ἁμαρτὼν τοῦ προσήκον- τος αἰτίας ἔξω.