Declamatio 46

Libanius

Libanius, Declamatio 46, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

6. Ἐγὼ μὲν οὖν ἐβουλόμην, ὦ πάτερ, ἐν ἡμῖν αὐ- [*](9 Chrysipp. apud Plut. de virt. mor. p. 450 C 12 Dem. Androt. p. 605, 20) [*](9 ἀπόδοσις Ath 11 βάσις Ath 15 προοίμιον τέταρτον ἐξ ὑπολήψεως ἐξ ὑπολήψεως τέταρτον Ath) CAth et Wolf προ- οίμιον δ’ Mrubr) [*](3 ἐφεστηκότα Ma sed ε(1) in ras m 2 | τι om Re 6 αὐτῷ τῷ scripsi e LaMAthBVa αὐτῷ HV αὐτῶ Li αὐτῶ τούτω τῶ MaCl Ferr et γρ in marg Mor, Re τούτῳ τῷ Mor | δόξει θρασύνεσθαι MaCl 6 ἄνδρες MAthBVa | τοῦτο inserui ex HVLiLaMaCl om MAthBVa edd 7 δὲ MAthMaClBVa edd I τι post μικρόν edd delevi 8 καὶ — γυναικὸς in marg Ath 9 τῶν λογισμῶν Μ sed τὸν λογισμὸν suprascr rubr τὸν λογισμὸν MaCl | τι om HV 10 συμβαίνῃ scripsi ex HLiMaCl συμβαίη VAthBVa et γρ in marg Mor συμβῇ LaM edd 11 ἐκπκηροῦτε Li Ι τὰ om Β | ἐλείμματα Ma sed λείψεις supra λείμματα et ὑστερήματα in marg m2 12 τοῦτό ἐστι libri edd Ι τὸ inserui e libris om edd 13 ἔχει Li I comma post ἔχη edd delevi 16 ἐγὼ μὲν οὖν V sed ’γὼ μὲν οὖν in ras m2 Ι οὖν om Η Ι ἠβουλόμην HVLi Ι ὑμῖν Li)

556
τοῖς ἑστάναι τὰ συμβεβηκότα μηδὲ ἀνάγκην προσεῖναι τοῦ ταῦτα φέρειν εἰς μέσον. διὰ τί; οὐ πάντες ἡμῖν ἔχουσιν οἶ κατὰ τὴν πόλιν ἐπιτηδείως, ἀλλ’ εἰσὶν οἳ καὶ μισοῦσιν. οὐδὲ γὰρ ἔνεστιν ἀνθρώπους ὄντας μὴ καὶ δυσχεραίνεσθαι.

τί οὖν τούτους εὐφραίνομεν τοῖς ἡμετέροις κακοῖς; τί τοῖς διαφόροις χαρίζῃ τὰ τι- μιώτατα τῶν σαυτοῦ περιελαύνων; πέπρακταί τινα χαλεπά. σιωπάσθω ταῦτα. κέρδος λαθεῖν τοὺς πολλοὺς συμφορὰς γεγενημένας. ἐπεὶ δὲ οὐ συγχωρεῖς ἡσυχάζειν ἐθέλοντι, ἀλλ’ ἐν δικαστηρίῳ δεῖ με τραγῳδῆσαι τὰ πάθη τῆς οἰκίας, λέξω καὶ διηγήσομαι ἄκων μέν, ἄκων, νὴ τοὺς θεούς, ἐρῶ δ’ οὖν ὡς ἂν οἷός τε ὦ

Ἐγενόμην, ὦ δικασταί, τούτ’ ᾦ παῖς δυστυχὴς μὲν ἄγαν, πονηρὸς δ’ οὐδαμῶς. τεκμήριον δέ, οὐ γὰρ ἀπεκήρυξε πρότερον οὐδ’ ἐπήνεγκεν αἰτίας, οὐ μικράς, οὐ μείζους, ἀλλ’ ἔστεργεν, ἐπαίδευεν, ἐπῄνει. πολλάκις [*](6 cf. t. V 437, 7) [*](6 διαφόροις] ἐχθροῖς suprascr Ma 2 13 προκατάστασις ἢ ἤτοι Ma) καὶ (om MMa) προδιήγησις MrubrCMa 2 Wolf διή- γημα Ath) [*](1 μὴ δὲ HLiLaAthClB Ferr 2 διατί HLiAthMaClB Va) [*](4 οὐ δὲ HLiCl 7 τινα reposui e libris sed α ex ῶν corr Laf τινι edd sed γρ τινὰ in marg Mor 8 post χαλεπά comma libri, signum interrogationis Mor Re | λαβεῖν Η | πολλοὺς La sed οὑς in ras f 11 εἴπω Va 12 δ’ οὖν scripsi ex HV LiLa sed in hoc γρ δὲ in marg p, MaCl δ’ MAthBVa Va δὲ edd Ι ὧς scripsi ex HLi et γρ in marg LaP ὅσα VLaMAth MaClBVa edd 13 νὴ τοὺς θεούς ante ἐγενόμην AthBVa edd delevi cum lacobsio Lect 133 Ι ὦ δικασταί scripsi ex HVLi MaCl ὦδ La m ἄνδρες MAthBVa edd 14 δὲ MAthMa ClBVa edd | οὐδὲ MAthBVa 15 ἀπεκήρυξε Ma sed ε(2) in ras m2 | οὐδὲ MAthBVa edd Ι ὑπήνεγκεν V ἐπήνεγκα Ma 16 ἔτρεφεν ἐπεμέλετο post ἐπῄνει Li)

557
ηὔξατο τοῖς θεοῖς φυλάττειν αὑτῷ τὸν τοῦ κλήρου διάδοχον.

ἐπεὶ δὲ ἐδόκει καιρὸς εἶναι γάμου, πρὸς ἐμὲ μνημονεύει. καὶ διηγεῖτο τὸ γένος τῆς κόρης, τὴν σωφροσύνην τῶν τρόπων, τοῦ σώματος τὴν ὥραν, πάντα οἷς ἄν τις ἐπισπασθείη νοῦν ἔχων, καὶ τελευ- τῶν προσέθηκεν | ὡς, εἰ μὴ τὸ παρὸν ἁρπάσαιμι, [*](RIV 643) μηκέτι ζητήσει παραπλήσιον γάμον. ἐπείσθην. τέ γὰρ οὐκ ἔμελλον τοσαῦτα ἀγαθὰ προσίεσθαι; καί, νὴ Δία γε, τὸν πατέρα τῆς προνοίας ἐθαύμασα. τί δεῖ καθ’ ἕκαστον λέγειν ὅσα παρ’ ἡμέραν ἐξέφερε γυναικείας ἀρετῆς ἐπιδείγματα; ἕν γὰρ τὸ εἰς ἐμὴν μετὰ χρημάτων ἀποπλεῦσαι ἐλευθερίαν, ὃ πᾶσιν ἐπέθηκε, γνώρισμα τῶν ὅλων γίγνεται.

ὄντων οὖν ἡμῶν ἐν ἅπασι χρηστοῖς καὶ κουφιζόντων τὰ λυπηρὰ καὶ συναυξόντων τὰ βελ- [*](2 sq. cf. t. VI 616, 12 sq. 7 sq. cf. t. VI 518, 1 sq.) [*](1 αὐτῶ libri edd 2 comma post εἶναι, non post γάμου HMaCl 3 διηγεῖτο scripsi ex HVLiLa διηγεῖται MAthMa ClBVa edd 4 τὸν τρόπον La sed e τῶν τρόπων corr f, Ferr et γρ in marg Mor 5 τελευτῶν Ma sed mv in ras m 2 τελευτῶν AthB Ferr 6 κατὰ ante τὸ HVCl edd delevi ut delendum coni Re | ἁρπάσαιμι scripsi ex HLiLaMMaCl et γρ in marg Mor ut coni Re ἁρμόσαιμι VAthBVa sed in hoc γρ ἁρπάσαιμι in marg, edd εἰ μὴ κατὰ τὸ παρὸν ἁρμό- σαιό μοι coni lacobs Lect 7 ζητήσει παραπλήσιον γάμον scripsi ζητῆσαι παραπλήσιον γάμον HLiLa ζητήσης (sed ήσησ ex ria corr V 2) παραπλήσιον γάμον VMaCl παραπλήσιον γάμον ζητήσης MAthB sed in hoc ῃ ex ει corr, Va edd sed παραπλή- σιον γάμον ζητῶν εὕροιμι coni Re 9 γε inserui ex HLiLa MAthMaClVa om VB edd | καὶ ante τί Β | δὴ Η | καθέκα- στον HLaAthCl 10 ἡ γυνὴ post ἐξέφερεν Β 11 ὑποδείγ- ματα Μ sed ἔπι suprascr rubr, Ma Ι ἐν Ath | μὲν post ἐν inser, Μa 2 I τὸ — 12 ἐλευθερίαν om HVLiLaMaCl Ι μετὰ scripsi auctoribus Re „num εἰς ἐμὴν, αὐτὴν νὴ Δί’ ἀχρήματον οὖσαν ἀποπλεῦσαι an εἰς ἐμὴν μετὰ χρημάτων“) et Sinteni διὰ libri edd γρ διὰ κυμάτων in marg Mor qui vertit: „per φλθψτθσ“ p. 561, 5; 562, 7; 574, 17 sq. 13 γίνεται HVLiMAthVa edd)

558
τίω δαίμων πονηρὸς τῇ συζυγίᾳ φθονεῖ καὶ περιίστησι τοσαύτην ἀποδημίας ἀνάγκην ὅσην οὐκ ἦν διώσασθαι. καὶ γάρ τοι περὶ πολλοῦ μὲν ἐφαίνετο τὸ τῆς γυναι- κὸς ἀπολαύειν, ἔμπροσθεν δ’ ἐγίγνετο τῆς ἐπιθυμίας ἡ χρεία. καὶ τούτοις οὐκ ἀντερεῖς, ὦ πάτερ. εἰ γὰρ ἄλλως περιειργαζόμην, ἐξῆν κωλύειν.