Declamatio 44
Libanius
Libanius, Declamatio 44, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913
6. Ἀναμνῆσαι δ᾿ ὑμᾶς, ὧ ἄνδρες, βούλομαι τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἐν ᾗ ποιούμενοι τὰς ἀρχαιρεσίας ὑμεῖς πολλοὺς ὑπερβάντες ἐμὲ γὰρ ὁ οὐ μικρὸς καὶ λόγων πλῆθος καὶ φωναὶ τοιαῦται ῥητόρων· ἐν τοῖς ὅπλοις ἐστὶν ἡ σωτηρία, τῶν δὲ ὅπλων αὐτῶν ἐν τῷ στρατηγῷ τὸ πλεῖστον. καὶ προσήκει τοῦτον οὐ τῶν τυχόντων, τῶν δ᾿ ἐξητασμένων εἶναί τινα.
[*](10 διήγησις L)[*](1 ἡ] ἐπὶ Cl 2 αὐτὴν ClBVa sed in hoc supra m2 Ferr αὐτὸν La | διοικεῖν inserui δοκεῖν M sed in διοικεῖν corr m2, BVa om LLaViCl edd 4 προθήσεται La sed αι in ε corr n προσθήσετε L 5 πάντας ἄνοίᾳ scripsi e MLa sed in hoc post v(2) ras 1–2 litt et in ras f, ViBVa ἐπ᾿ ἀνοίᾳ πάντας ἀνθρώπους LCl sed in hoc ἐπ᾿ ἀνίᾳ in marg m2, edd ἐν ἀνοίᾳ Gasda 7 Ἀναμνῆσαι – 488,9 παραβαίνεσθαι prae- missis verbis ἀκόλουθον τῷ παρόντι παραδείγματι εὕροις ἂν παρὰ τῷ λιβανίῳ ἐν ἐκείνῳ τῷ ζητήματι τῷ στοχαστικῷ· νόμος- συνειδότος (om καὶ et ἐχειν).<ἐν> τούτῳ τῷ ζητήματι τὸν στρα- τηγὸν ὁ σοριστὴς μελετῶν μετὰ τὰς προοιμιακὰς ἐννοίας ἐπιχειρεῖ τοιαύτῃ προδιηγήσει ὡδί πως λέγων· citat Io. Doxap I. I. ad ἐὰν δὲ ἀπολογώμεθα p.91,6 Walz. = 196,7 Spengel. cod. Vat. fol. 232 | δὲ BVa | δικασταὶ BVa cf. ad p. 480,8 8 τὰς ἀρχαιρεσίας ποιούμενοι Doxap | ὑμεῖς om Doxap 9 τοὺς ante πολλοῦς B Va | δυνάμεων La sed e δυναμένων corr n 10 δὲ om Cl δ' Doxap | ἦν inser Va2 11 αἱρέσεις Gasda | δὲ BVa 12 τοιαῦται om Doxap τοσαῦται La Vi 13 δ' Doxap 14 ἀνδρείας vel ἐμπειρίας post πλεῖστον excidisse coni Gasda)[*](15 δὲ MLaViBVa Doxap | ἐπισταμένων Doxap)7. ὁ δεῖνα μὲν τὸν δεῖνα ἐπῄνεσεν, ὑμεῖς δ᾿ οὐ προσ- είχετε. ἕτερος ἕτερον ἐθαύμασεν, ὑμεῖς δ᾿ οὐκ ἀπεδέχε- σθε. καὶ περὶ τρίτον καὶ τέταρτον, οἶμαι, ταὐτὸ ἧν, οἱ ἐπαινοῦντες, οἰ μὴ πειθόμενοι. τῶν μὲν γὰρ τοὺς προγόνους ᾐτιᾶσθε, τοὺς δὲ οὐ καλῶς τεθράφθαι, τοὺς δὲ ἀπείρως ἀγώνων ἔχειν, τοὺς δὲ βραδεῖς εὑρεῖν τὸ δίον, τοὺς δὲ ιύκ ἀρκεῖν ἐπιτελέσαι τὸ δόξαν.