Declamatio 44

24. Τοῦ χάριν δὴ ταῦτα διῆλθον; ἴν ὑμῖν, ὠ ἄνδρες, γένηται φανερὸν ὧς, εἴπερ ἦν τι τούτων ἀληθές, [*](1 δὲ Doxap Ι λαθεῖν La 2 ἀμήχανον scripsi e MLaVi ClBVa Doxap ἀδύνατον L sed ἀμήχανον in marg, edd 4 ἐκ τοῦ καθ’ αὐτὸν Doxap | αὐτὸν Β | αὐτῷ LMLaClBVa edd om Doxap Ι ἀγνοεῖν Β 5 ἐμὲ om LaVi | ἄλλω Doxap 6 ἐννοούμενος L sed γρ ὠνούμενος suprascr, Β Ferr Mor ἐνο- ούμενος Va νοούμενος Doxap Ι πρὸς ante τὸ Cl | αὐτῷ libri Doxap edd Ι περὶ La sed ερὶ in ras f, Vi et in ras Va 2 Ι ἐμοῦ Μ sed ῦ eras et ἑ corr m 2, LaViCl 7 ὑποτεταγμένων ἐμοὶ Doxap Ι τεταγμένων Va | συμβαίνει Cl Ι οὐκ οὖν La 8 χρὴ MLaViClBVa 11 ταξιάρχαις BVa 15 τί] τὸ Doxap Ι ἂν om Cl 16 τῆς inser Va 2 om Μ Doxap 17 δὴ om BVa | διεξῆλθεν Doxap Ι ἴνα ἡμῖν Doxap 18 δικασταί BVa Doxap cf. ad p. 480,8 Ι γένηται scripsi e MLaVi Doxap γένοιτο L ClBVa edd)

τούτων δή τινας ἐχρῆν τούτῳ παρεστάναι καὶ μαρτυρεῖν ὡς τἀληθῆ γέγραπται καί, νὴ Δία γε, καὶ τῶν ἐμῶν οἰκετῶν οὐκ ὀλίγους. ὅτι μὲν γὰρ πρᾶγμα τοσοῦτον πολλῶν μὲν ἂν ἐδεήθη λόγων, πολλοῦ δὲ χρόνου καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἢ συνιόντας αὐτοὺς ἔδει κοινολογεῖσθαι καὶ σκοπεῖν ἢ δι’ ἑτέρων ἀλλήλοις διαλέγεσθαι καὶ ῥήματα περὶ τοῦ πράγματος πέμπειν τε καὶ δέχεσθαι δῆλον οἶμαι πᾶσι· τοὺς δὲ ταῦτα διακονοῦντας, εἰ μὲν τῶν οἰκετῶν εἷ- ναί τινάς φησι, τί μὴ τούτ’ οὑς καλεῖ; εἰ δὲ τῶν ἐπι- τηδείων, τί μὴ τούτοις χρῆται;