Declamatio 41

ἐγὼ δὲ ὅτι μὲν καὶ δι’ ἐκείνων ἂν ἦλθεν ὁ λοιμοὺς σβεν- [*](5 cf. t. I 479,5; III 145,5) [*](1 καὶ om Β Ι ταῦτα ΜΒ 3 ἂν — 4 μᾶλλόν om Μ | ἢ scripsi e PPar cum lacobsio Lect et Sinteni εἰ MosB 4 τῶν ante κατ’ Μ 6 τούτων ParM 7 ἀργυρίου Par sed ῥίου in ras m 2 ἀργυρίων Β | εὐπόροις Par sed in ras m 2, Mos et coni lacobs Lect 9 εἷναι Par sed εἷ in ras 4 litt m 2 10 διατί PB 15 μὴ δὲ PParB | διὰ τοὺς φθονοῦντας τουτουσὶ τοῦτο εἰσὶ καὶ διαβάλλοντας γρ in marg Mor Ι του- τουσὶ Par sed του(2) in ras m 2 17 γεγένηται scripsi e Par MosMB et γρ in marg Mor γέγονεν Ρ edd scriptura in Cr haud perspicua 18 καὶ — σβεννύων in lac 30 fere litt om Μ | ἐκείνων scripsi e PParMos et γρ in marg Mor ut Re ἐκεῖνον Β edd scriptura in Cr haud perspicua | ἂν ἦλθεν scripsi e Β ἦλθεν ἂν PParMos edd | λοιμοὺς scripsi λοιμὸς ΡΜοsΒ edd sed ,,Leg. suspicor λοιμὸν aut λοιμοὺς“ Re λογι- σμὸσβεννύων Par sed γρ ὁ λοιμὸν σβεννύων in marg m 2 scrip- tura in Cr haud perspicua)

νύων αὑτὸν ποιῶν πλείονος ἄξιον, οὐδὲν οἶμαι δεῖν ἐπισταμένους διδάσκειν· περὶ δ’ αὖ τῆς διαβολῆς ἐκεῖ- νο λέγω· τίς οὐκ ἂν ἠνέσχετο ῥημάτων ὀλίγων καὶ βλασφημίας τινὸς μέλλων συκοφάντας τοὺς λοιδοροῦν- τας ἐλέγξειν; πῶς δ’ ἂν οὐ μᾶλλον ἀπέπνιξας τοὺς τὴν σὴν βασκαίνοντας δύναμιν, εἰ ταύτην ἔδειξας ἐπὶ τῷ τῆς πόλεως ἀγαθῷ κεκτημένος; ἐγὼ πρῶτος ἀναστὰς ἐκάλουν ἂν ἐκείνους λοιμοὺς καὶ τῆς πόλεως ἐχθροὺς καὶ τιμωρίαν ἀπῄτουν. ἀλλ’ οὐ τὸν φθόνον ἐδεδίεις. πόθεν; ἀλλ’ ᾔδεις οὐδὲν ὄν παρὰ σαυτῷ τοσοῦτον. διὰ τοῦτ’ ἐπῄνεις ἡμᾶς παρὰ τὸν θεὸν βαδίζοντας.

28. Μὴ ὅσα φασὶν οὗτοι δύνασθαι, πάντα τούτοις, ὦ πολῖται, δυνατὰ νομίζετε, ἀλλὰ τὰ μέν, τὰ δ’ οὔ, καὶ τὰ μὲν σφόδρα, τὰ δ’ ἥκιστα. τοῖς γὰρ οἷος οὗτός ἐστιν ἀνελεῖν μὲν συμφορὰν οὐκ ἔστι, ῥάψαι δὲ καὶ κατασκευάσαι. διὰ τοῦτο τῶν μισουμένων μᾶλλόν εἰσιν ἢ τῶν τιμῶν ἀξιουμένων. εὐδαίμονα μὲν γὰρ ἐποίησαν οὐδένα, πολλοὺς δὲ ἀθλίους.

πόθεν δὴ τοῦτο τοι- οῦτόν ἐστι; τῶν δαιμόνων οἶ μὲν χείρους καὶ κακῶς ποιεῖν πεφυκότες τέρπονταί τε τοῖς ὑπὸ τούτων δρω- [*](RIV 733) μένοις καὶ συγκαταπράττουσι | τὰ δεινὰ δὴ ταῦ- τα καὶ ἀπολλύντα ἀνθρώπους. μεθ’ ὧν οὗτοι διιστᾶσι [*](8 cf. t. I 168, 9; III 187, 4. Dem. Aristog. I p. 794, 5) [*](1 αὐτὸν scripsi e CrB αὐτὸν PParMosM edd 5 οὐ inserui e Β om PParMosM edd scriptura in Cr incerta 6 πρὸς ante τὴν ΜοsΜ Mor et inser Par 2 del Re | ἢ ante εἰ Μ et inser Par 2 et inserendum coni lacobs Lect 11 δια- τοῦτ’ Ρ I ἡμᾶς in marg Par 2 13 ὦ παῖ Ρ ὦπται ἢ Par sed ἢ inser m 2 Ι νομίζεται Par 14 τὰ(1)] ταῦτα Par 16 τοῦτο Β | μᾶλλον τῶν μισουμένων Μ | μισούντων Mos 17 των Mos)

φίλους, ἐκπολεμοῦσι πρὸς αὐτὴν συγγένειαν, πλοῦτον διεσκέδασαν, πενίαν ἐπήνεγκαν, ὀφθαλμὸν ἐξέκοψαν, γλῶτταν ἀπέστρεψαν, κωφὸν ἀπέφηναν, πόδας ἔδησαν, χεῖρας ἐπήρωσαν, σῶμα συνέτηξαν, πολλὰ πρὸς τού- τοις, ἃ ὅπως μὲν δύνανται καὶ τί ποιοῦντες ἢ λέγον- τες, οὗτος μὲν οἶδε καλῶς, ἐγὼ δὲ οὐ μεμάθηκα μηδὲ μάθοιμι. ταῦτα δ’ οὖν ἐστι τὰ τῆς τούτων συμμορίας καὶ τοῦτο ἔργον τῆς καλῆς ταύτης τέχνης.