Declamatio 41

Libanius

Libanius, Declamatio 41, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

371

| οὐ τὸ τοῦτον, ὦ πολῖται, πάντα τρόπον RIV 724 ἐξαρπάσαι πειρᾶσθαι τὸν υἱὸν τὸν ἑαυτοῦ θαυμαστὸν εἶναί μοι δοκεῖ, τὸ δὲ ὑμᾶς τῆς πόλεως νοσούσης τοι- ούτων καθημένους ἀκροᾶσθαι λόγων. νοῦν μὲν γὰρ ἦν ἐχόντων ἀνθρώπων καὶ βουλομένων παῦσαι τὸ 10 κακὸν εὐθὺς ὑπακοῦσαι τοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ μηδὲν παρὰ ταῦτα μήτε λέγειν μήτε ἀκούειν μηδένα· ἐπεὶ δὲ [*](Cr = Codex palimpsestus Hierosolymitanus S. Crucis 57) [*](Ρ = Parisinus gr. 2988) [*](Par = Parisinus gr. 3019) [*](Mos = Mosquensis syn. 489) [*](Μ = Marcianus gr. 439) [*](Β = Barberinus II 41 (Vaticanus Barb. 220)) [*](8 Soph. Ant. 1015) [*](6 πραγματική PParM) [*](1 Ἄλλη μελέτη. Θεωρία. ante Λοιμὸς edd delevi | Λοιμὸς — 5 βουλεύονται om Mos | τὴν om. Β 2 ὁ δῆμος om PPar Μ | ἑνὸς τοῦ Par 5 καὶ ante βουλεύονται Β 6 Μάγου κατηγορία ante οὐ edd delevi | παρόντες PPar et γρ in marg Mor cf. p. 372, 16; 376,3; 381,6; 384,13; 389,1; 390,14; 391, 10 7 γρ ἐμαυτοῦ in marg Mor 8 μοι om Β 12 μήτε ἀκούειν μήτε λέγειν Mos)

372
ἀφέντες τὸ βοηθεῖν τῇ πόλει λόγων ἠνέσχεσθε μακρῶν καὶ τοσοῦτον ἐδυνήθη τις παρ’ ὑμῖν ὥσθ’ ὑμᾶς κατα- στῆσαι πρὸς τὸ ζητεῖν εἰ δεῖ τῆς προδήλου σωτηρίας ἀμελήσαντας τὰ μηδαμοῦ γενησόμενα περιμένειν, πῶς οὐκ ἂν εἰκότως δοκοίητε παραφρονεῖν;

ἐγὼ δὲ ἠξίουν μὲν ὑμᾶς ἀπὸ τῶν πρώτων ῥημάτων εὐθὺς τουτονὶ τὸν μιαρὸν ἐκβαλεῖν καὶ μηδὲν ἐπ’ αὐτῷ δεηθῆναι ῥήτορος, ἀλλὰ τοῦ δήμου καθαρῶς ποιῆσαι τὸ ἔργον· ἐπεὶ δὲ οὐκ οἶδ’ ὅπως ἐδόθη τοσοῦτος χρό- νος τῇ τοῦδε ψευδολογίᾳ καὶ τοῦ διδάξοντος ὑμᾶς περὶ ὧν μόνων οὐδὲν δεῖ διδαχῆς ἐδεήθητε, παρῆλθον οὐκ ἐπιτρέψων βελτίω νομισθῆναι τοῦ Πυθίου τὸν μάγον.

3. Τὸ μὲν οὖν ἐξελέγξαι τοῦτον ἀλαζονευόμενον οὐκ ἐμοὶ μόνον, ἀλλὰ καὶ παντί τῳ ῥᾴδιον, οὕτως οὐ- δὲν πιθανὸν ἐν οἷς ὑπέσχηται τούτοις ἦν· δύο δέ ὦ πολῖται, μάλιστα τῆς τοῦ μάγου δημηγορίας ἀνιᾷ, ἕν μὲν ὅτι πολλοὶ νῦν τῶν πολιτῶν ἐν τοῖς τούτου [*](RIV 725) κεκηλημένοι λόγοις, ἔστι δὲ καὶ τούτων | οὗτος αἴτιος, ἀποθνήσκουσι τοῦ λοιμοῦ τὸ αὑτοῦ ποιοῦντος, [*](10 Soph. o. R. 387 sq.) [*](2 τίς PParM | ὑμῖν] ὑμῶν Β | καταστῆναι Re 5 δοκεῖτε Ρ et γρ in marg Mor δόξετε Β 6 εὐθὺς post ῥημάτων po- sui e PParB post ὑμᾶς ΜοsΜ edd 7 μικρὸν Par | αὐτὸν Mos et γρ in marg Mor 9 οἶδα Par 10 διδάξοαντος Β διδάξαντος PPar 11 διδαχῆς δεῖ Μ | δεῖ om PPar 12 βελτίονα PParM 15 πιθανὸς PPar et γρ in marg Mor | ὑπόσχηται ΡΒ 16 πολῖται scripsi e ΜοsΜ(πολίται) et γρ in marg Mor παρόντες PParB edd cf. ad p. 371, 6 17 νῦν om Μ | ἐν delendum censent Re et Cobetus Misc 155 Coll 299 sed convenit usui Libanii 18 κεκηλημένοι scripsi e Β sed κλι supra κηλη, ut coniecerunt Re, quamquam in nota impressum est κεκλημένοι, et Cobetus κεκλημένοι PParMosM edd κεκωλυ- μένοι lacobs Lect 138 | αἴτιος οὗτος Mar M 19 αὐτοῦ scripsi e Μ αὐτοῦ ΡΜοsΒ edd αὐτὸ Par et γρ in marg Mor)

373
ἕτερον δὲ τὸ μὴ τὸν θεὸν ὁμοίως ἡμῖν ἔτι βοηθεῖν ἐθελήσειν. τὸ γὰρ πρὸς ἑτέρας ἡμᾶς ἰδεῖν ἐλπίδας καὶ δέξασθαι λόγους ὑπὲρ ἄλλης ἐπικουρίας μετὰ τὴν με- γάλην ἐκείνην θαυμάσαιμ’ ἂν εἰ μὴ τῆς εὐνοίας τε καὶ σπουδῆς ᾗ κέχρηται περὶ τὴν πόλιν ὁ θεὸς μέγα μέρος ἀφαιρήσεται.