Declamatio 33

Libanius

Libanius, Declamatio 33, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

μὴ μίγνυε τὰ ἄμικτα. [*](1 Plat. Phaedr. p. 229 E 12 cf. ad t. III 134,6; 291,5) [*](20 cf. t. M 121, 7) [*](2 τῷ ante πλούτῳ B 3 καὶ non ante περὶ sed ante ὧς Vi | περὶ Vi sed παρὰ suprascr m 2 | μεγίστης Va sed ἦς ex οὐ corr m 2, M Mor 4 μὴ δ’ HViCl 7 καὶ ante μέγα Va 8 ἀπ’ Vi sed ἐπ’ in marg μ 2 9 παραστησόμενον M Mor) [*](12 τὸν ante τοιοῦτον La, ras 3 litt Va | ὥστ’ ἐμὲ Va | προκυ- λινδεῖσθαι M προςκαλινδεὶσθαι Vi προκαλινδεῖσθαί La προ- καλυνδεῖσθαι Va sed u supra ἁ vor 14 κρηπῖδα HVCLaVi ClB edd | κατονομάζοντα scripsi ex HVC ὀνομάζοντα MLaVi ClBVa edd 15 et 16 γε La | ἀπελαύνω Cl sed α(1) in ras m2 17 ὁ om Vi θάλος ClVa ὀφθαλμός Vi sed φ del et λ supra μ rubr 18 ὦ ante παῖ edd delevi 19 καὶ om H CVi I δὲ inser V2 om HC I καὶ om HVCVi)

106
φεῦγε τὴν ἐμὴν οἰκίαν, ὡς καὶ τὸν τρόπον. οὐ δυνά- μεθα συζῆν. διειργόμεθα ταῖς γνώμαις. οὐδεὶς ὄνον ἵππῳ συζεύξειεν ἄν. τὸ γὰρ ἀνόμοιον οὐκ ἐᾷ συμπο- νεῖν. ἀλλ’ οὐδ’ ἂν βοῦς ὑπὸ τὸν αὐτὸν ἄγοις ζυγὸν μὴ τὰ ἴσα πονεῖν πεφυκότας. καὶ ἡμᾶς τοίνυν δια- ζεύγνυσι τῶν τρόπων ἡ στάσις. πολύ μου διέστηκας, ὦ παῖ. σκοπῶν παρ’ ἀλλήλας τὰς φύσεις ἐξάγομαί τι καὶ χαλεπώτερον λέγειν. ὑποπτεύω σου τὰς γονάς. οὐκ εἶ παῖς ἀνδρὸς ἐργαζομένου. σώφρων μὲν ἡ γυνή, σώ- φρῶν· σὺ δ’ οὐκ ἐθέλεις ἐξ ἐμοῦ γεγονέναι.