Declamatio 32

Ποῦ ποτ’ οὖν ὁ δώσων τὸ κώνειον; σὺ μέν, co βέλτιστε, φιάλην ἀργυρᾶν ἢ χρυσῆν πληρώσας, ἔν’ ἥδιον πίω, περίμενε· ἐγὼ δέ, ὅπερ εἰώθασιν οἱ πρὸς θάνατον τοιοῦτον ἰόντες, ὅ φίλτατον ἔχουσι, τοῦτο [*](2 cf. t. n 255, 14 11 sq. Plat. Gorg. p. 506 C) [*](1 ἑαυτῶν MaCl \ κτησάμενον Ma sed ν(2) corr m- κτησά- κτησάμενός Cl 3 ἐκ τοῦ βίου ἠνάγκασας ἑαυτὸν Va sed ἑαυτὸν in αὐτὸν corr m^ Β 6 ἀγανακτεῖ scripsi e VaB ἀγανακτεῖν HVMa sed in hoc ν(2) del et in τις corr m*, Cl Re | αὐτὴ Va Ι ἑτοίμη reposui e libris ἑτοίμην Re 7 κἂν scripsi καὶ libri Re Ι ἂν post προσέθηκεν lacobs Lect Schul Sintenis 8 μηκέτι ΜαΟἰΒ \ αὐτοὺς VaB sed in hoc ὗς ex ὂν corr Ι γε- νομένου reposui e libris cum lacobsio App Pors 331 Lect Schul πενομένου Re 9 μοι post φιλτάτων Va et inser Ν) [*](11 ἀνέγραψα scripsi ex HMaClVaB ἔγραψα V Re 12 ἀφι- stgVaB 13 τοῖς om VaB \ ταῦτα Γ 19 ἥδιον πίω scripsi ex HMaClVaB ἡδιοπίω V Re ἡδίω πίω lacobs Add 188 App Pors 331 Lect Schul i δ’ Va 20 τοῦτον Va \ οἱ ὄντες Ma sed in ἰόντες corr m2, Cl)

ἀσπάζονται, ἀσπάσομαι οἴκαδε εἰσελθὼν ἅ μοι παίδων ἦν καὶ γυναικὸς προτιμότερα καὶ θρηνήσω πρῶτον μὲν ἐμαυτὸν ὅσων καὶ οἴων ἀγαθῶν αὐτίκα στερήσο- μαι, ἔπειτα δὲ κἀκεῖνα οἷον κηδεμόνα ἀπώλεσε καὶ ὅτι καθάπερ ὧς ἀληθῶς ὀρφανὰ μικρὸν ὕστερον οἱ τυχόντες αὐτὰ διαρπάσουσιν.