Declamatio 32

Libanius

Libanius, Declamatio 32, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

ἀκούω δὲ ὑμᾶς, ὦ βελτίστη, σφόδρα ἁρμόζεσθαι πρὸς τοὺς τρόπους τῶν ἐραστῶν. ἅρμοσαι δὴ πρὸς τὸν ἐμόν. λαμβάνειν εἴωθεν, οὐχὶ διδόναι, καὶ μάλιστα μέν, ὦ φιλ- [*](2 cf. t. V 24, 5 Ι cf. p. 13, 7; t. ΙΙ 38, 11 4 Arist. Ach. 34) [*](6 cf. t. V 444, 5 13 cf. p. 67, 6) [*](1 ἢν Bcripsi e V (Mon) Va cum lacobsio Lect Schul ἢν HMaClB Re 2 ἰχθὺς Η 3 ἄλλ’ ἄττα scripsi ex Η cum lacobsio Add 7 Lect Schul coll t. III 170, 1; IV 252, 8; V 74,14 ἄλλαττα MaClVa sed in hoc τ(1) eras ἄλλαττα V ἄλλαττα Β ἀλλ’ ἅττα Re 4 πριῶ VaB 5 δὴ Η | καὶ non ante τὸ sed ante παρ’ ClB 6 ἐνθάδε ClB ἐνθένδε Va ἐνταῦθα Ma Ι οὐκέτι Ma οὐκ ἔτι Οἶ’ μηδὲν VaB 8 ἢ Β | θαλάσσης V Re 10 αὐτὸν lacobs Lect Schul at cf. t. V 56, 15 | εἰς scripsi καὶ libri Re κατὰ Sintenis 12 καὶ μία ποιήση Va ποιήσαι scripsi ποιήση libri Re 13 ἀκούω — 66, 2 μηδέν ad versus comoediae Atticae ὑμεῖς γὰρ ἀρμόττεσθέ πως πρὸς τοὺς τρόπους Ι τοὺς τῶν ἐραστῶν· ἅρμοσαι δὴ καὶ σύ γε | πρὸς τὸν τρόπον τὸν ἡμέτερον, ὃς λαμβάνειν | εἴωδεν, οὐ διδόναι τι, καὶ μάλιστα μέν. | ὦ φιλτάτη, δός. οὐ γὰρ ἁρμόσαιό γ’ ἂν | ἄμει- νον ἄλλως εἰ δὲ μή, μὴ γοῦν μ’ ápaqi τει μηδέν revocabat Kockiue Com. Att. fr. III 674 15 ἐραστῶν Va sed ἔρα in ras m 2 I δεῖ Β)

66
τάτη, καὶ] δός, οὐ γὰρ < ἂν> ἄμεινον ἄλλως μόσαιο, εἰ δὲ μή, μή με ἀπαίτει μηδέν. ἄλλως τε, ἔφην, οὐδ’ ἀκερδὴς ὁ ἐμὸς ἔρως σοι γέγονεν, ἀλλὰ μαρτυρίαν ἤνεγκέ σοι τοῦ κάλλους μεγά- λῆν.