Declamatio 26

εἶθ’ ὕστερον ἡμέραιν δυοῖν αὖθις εἰς [*](8 Soph. Ai. 293. cf. Men. monost. 83 M 12 [Plat.] 370 D) [*](2 πολλῶν πλείω] πολλὰ εἰπόντων πλείω Β | οὐδὲ LaViVa οὐδὲν Β 3 δὲ post μόνη Β 4 δ’ (2) Γέ | ἔφευγον Va 5 ἐνταῦθα — 7 εἴξαι praemissis verbis ἐνταῦθα ἀντὶ τοῦ λοιπόν. Λιβάνιος citat Andr. Lopad. lex. Vindob. p. 90, 8 ed Nauck | ἐγὼ om Re 6 παλαιῶν Cl sed αλαι ex ολλ corr m4 | τάχα LaViVaCl Lopad 7 εἴξαι scripsi e LaVi εἶξαι Cl εἴξῃ Η VCVaB εἴξειε Lopad εἴξει edd sed „aut cum w(olfenb.) malim aut εἴξειε“ Re | δ’ Β | ἔφην BCl | γοῦν scripsi Her. III 140, 3 κἂν libri edd 10 καὶ — 11 ἤρξατο praemissis verbis ποιεῖν ἀντὶ τοῦ ποιητικῶς γράφειν. Λιβάνιος citat Andr. Lopad. lex. Vind. p. 151, 11 ed. Nauck | καὶ(1) — 11 δήμου Lopad 12 ἐν τούτω Β 13 καὶ — 14 ἀνῆπτεν citat Planu- des fol. 105 r | πρὸς inserui e libris cum Gasda et Cobeto om edd 14 τὸ τοῦ ποιητοῦ Plan | σβέσαι — ἀνῆπτεν] γενέσθαι τόδε ἐγένετο τόδε Plan | σβέσαι scripsi auctore Cobeto Coll 281 στῆσαι libri edd 15 δ’ οὖν] δὲ Va 16 δυεῖν Va)

ἤδη τοίνυν ἐπῆγον αὐτῇ τὼ χεῖρε καὶ πληγὰς ἠπείλουν, καὶ ὡς οὐκ ἐπαύετο, ἀλλ’ ἐβόα, συστρέψας τὸ ἡμιτύβιον ἔβυσα τὸ στόμα. ὡς δὲ ἀνῆκά [*](2 Aristot. hist. an. V 30. Ael. nat. an. XI 26 7 Plat. Phaedr. p. 259 B sq. et 262 D 15 Arist. Plut. 729 c. schol.) [*](1 ὑμῖν Ο ὑμῖν HLaVi Mor Re sed „malim cum W(olfenb.) ἡμῖν“ Re 2 eo γύναι non ante πρέπει, sed post σιγᾶν Β Ι ὧς γε scripsi ὥστε libri edd ὥσπερ Gasda Ι τῶν τεττίγων — 5 ἀκούσαις praemis80 titulo τῆς μελέτης ἐν ᾖ δύσκολος λάλον γήμας γυναῖκα ἑαυτὸν προσαγγέλλει citat Macarius Chrysocephalus fol. 85 3 ὅτε scripsi ὅτι libri edd 5 ἥΗFeα Ι SsLaViVaCl \ ὐπεισ- ὑπεισελθοῦσά scripsi e VaB sed in hoc ὒ ex ἑ corr, et Par 3017 cum Boissonadio (apud Matthiae Not. in Eur. Hec. 550) ἐπεισελθοῦσα HVCLaViCl edd sed „non placet" Re ἐπεισπεσοῦσα vel ἐπιτέ- μνουσα Gasda 6 εἰσὶν om VιΟΙ Ι βέλτιστοι om Va 7 οἱ — τέττιγες om Οἶ’ 8 τὸ λαλεῖν — 10 προὔβαινε praemissis verbis τοῖς τέττιξι φησὶ citat Planudes fol. 105r 11 ἐάσαι libri edd 12 ψᾶρας scripsi e VaB ψᾶρας ΗVΟΟἰ edd ψῆρας La τἀς ψῆρας Vi Ι μικροὺς Gasda at cf. p. 473, 17; 517, 4; t. III 416, 7; V 136, 2 μῦθον Iacobs Add 331 | ἐπιφθάνουσαν coni Mor 13 αὐτὴ τὼ χεῖρε ἐπῆγον Va Ι καὶ πληγὰς ἠπείλουν in marg Va? 14 ἀπεπαύετο Οἶ’ 15 συστρέψας — στόμα praemissis verbis βύειν ἀντὶ τοῦ ἐμφράττειν οὐ μόνον ἐπὶ ἀκοῶν λέγεται, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ στόματος. Λιβάνιος citat Andr. Lopad. lex. Vindob. p. 36, 11 ed. Nauck | συστρέψας Va sed σὺ inser m 2 | ἡμι- τύμβιον HViVaBCl Μορ 2 Re | ὡς — 538,2 ᾐσθόμην praemissis verbis ἀνῆκεν ἀντὶ τοῦ εἴασε καὶ ἠλευθέρωσε. Λιβάνιος citat Lopad. l. l. p. 1, 1 | δ’ Β)

43. Ὡς οὖν πάντα δι’ | ὧν πείσειν τε ᾤμην καὶ καταναγκάσειν πεποιηκὼς βέλτιον μὲν οὐκ ἀπέφηνα τὸ πρᾶγμα, χαλεπώτερον δὲ πολλῷ, τίς γένωμαι; ποῖ καταφύγω; τίνα λύσιν εὕρω τῆς συμφορᾶς;

44. Ἀλλ’ ἐρεῖ τις τῶν πολιτῶν· ἔκβαλε τὸ γύ- ναιον, οὐ γὰρ ἔτ’ οὐδὲν ἀκούσῃ φθεγγομένης. σοφός γε τῆς ἀπαλλαγῆς ὁ τρόπος καὶ φρενὸς ὀξυτέ- [*](1 Plat. leg. II p. 666 A. Cratin. Βουκόλ’. II 26, 15 M (1 18,18 K) cf. Salzmann, Sprichwörter bei Libanios p. 93 sq. 2 Phaedr.p.273B;Gorg. p.483A 7 ΙΙ. γ 222 14 cf. 1. 1482,21) [*](1 αὐτὴν om Va | πῦρ usque ad 2 ᾐσθόμην praemissis verbis πῦρ ἐπὶ πυρί, κακὸν ἐπὶ κακῷ ταύτης μέμνηται καὶ Πλάτων’ καὶ Λιβάνιος citat Michael Apostoles prov. XV 15, usque ad 7 ἀπο- κρύπτουσα Planudes fol. 105 r 2 ὥσπερ γὰρ] καὶ ὥσπερ BCl) [*](3 εἶτα βοί | κωλῦον Vi cf. ad t. I 166, 13; III 74, 17 4 οὕτω κἀγὼ Β 6 ὠς om Cl | οἰκείαν C | διέσεισε Va sed στη supra σει m 2 | ἔστη (ἔστι VaCl) γὰρ βοῶσα post βοῶσα LaVi VaCl et Wig (constitit clamitans) 7 ἀποκρύπτουσα scripsi e LaViVa sed in hoc συν supra ἀπο m 2, BCl Plan ἦν ἀπο- κρύπτουσα Par. 3017 (Boissonad. Eunap. I 357) συγκρύπτουσα HVC edd sed γρ ἀποκρύπτουσα in marg Mor 2 9 οὐκ] οὖν οὐτ’ Va 11 κώλυσιν Β 12 τίς HLa Ι ἔκβαλε τὸ γύναιον praemissis verbis ἐκβάλλει δὲ ὁ ἀνὴρ τὴν γυναῖκα. Λιβάνιος ἐν μελέτη τῇ περὶ τῆς λάλου citat Thomas Mag. p. 30,2 R | ἔκβαλλε LaVi 14 ὀξυτέρας C sed ὀξύτερος suprascr f ὀξύτερος Ferr Mor 1)

σκοπῶμεν δὲ ὡδί· νῦν ἐγὼ γνώμῃ τῆς βουλῆς ἀποθανεῖν ἀξιῶ, ἡ γυνὴ δὲ οἴκοι λαλεῖ πρὸς αὑτὴν ἢ τοὺς τοίχους ἢ τὸν ἀέρα ἢ πρὸς ὁντιναοῦν. τοῦτο δὲ οὐδὲν ἐμοὶ τῷ γε ἀπόντι δεινόν, ἡ γὰρ οὐ παρέστηκεν οὐδὲ ὁρᾶται οὐδὲ κέκραγεν οὐδὲ φθέγγεται, οὐ γὰρ νόμος τοῖς περὶ τοῦ θανάτου λόγοις ἐκείνην παρεῖναι. εἰ δὲ δικαστήριον ταῦτ’ ἦν καὶ τῆς γυναικὸς ἐκβολὴ καὶ διδάσκειν ἴδει τοὺς καθημένους ὧς ἀδικοῦμαι, κοινὸν ἂν ἦν ἐμοῦ κἀκείνης τὸ δικαστήριον, ἔχουσα δὲ πάροδον εἰς τὸ γρύζειν παρώσασα ἄν, εὖ ἴστε, τοὺς συνηγόρους καὶ τὴν ἐκείνων τάξιν ἁρπάσασα καὶ τοὐμὸν ὕδωρ αὑτῆς ποιησαμένη τοσαῦτα ἂν διῆλθεν ἀπνευστὶ συνείρουσα καὶ καταχέουσα πολὺν καὶ ἀθρόον τὸν λῆρον, ὥστε με ἀπόλ- λυσθαι καὶ μόλις ἂν ἔμπνουν ἐντεῦθεν ἀποκομίζεσθαι.