Declamatio 23

Καὶ χαίρειν μὲν ἴσως ἀφεθέντα με δεῖ, σιγᾶν δὲ πάντες οἱ λογισμοὶ κελεύουσι τὴν πρέπουσαν σιω- πὴν τοῖς ἑαλωκόσι, τοῖς ἐκδεδομένοις. ὡς ἔγωγε ἀπά- γεσθαι καὶ νῦν ἐκδίδοσθαι δοκῶ καὶ Φίλιππον βλέ- πειν καὶ ἐπ’ ἐκείνου λέγειν. οὐ γὰρ ἀνείθην γέ πως τῆς ἀπὸ τῶν συμβάντων ἐκπλήξεως οὐδὲ Ἀθήνησιν εἶναι δοκῶ, ἀλλὰ τὰς μὲν Ἀθήνας τοῦ Φιλίππου κἀ- [*](2 cf. p. 408,13 et 14. Thuc. VII 29,4; IV 36; VI 34,6 et 8; III 45,5; IV 17,3; V 10, 7 14 sq. Eur. Suppl. 298 cf. p. 370 not. 4) [*](1 οὐχ ἥμαρτε HV 3 ὅτι libri edd | δόξαιεν HV 4 πεισόμενον V | οὗτέ μου Par 6 οὖν om Ma Ι ἀπολλύμενος HV 10 παρὼν Ma 11 ὄφελον ΗΜαΡ 12 τοῦ inserui om libri edd sed „post γῆς deesse videtur καὶ τοῦ aut alias post ἀττικοῦ deest γλισχόμενος vel βουλόμενος vel tale “ Re cui oblocutus infinitivum simplicem defendere studuit Iacobsius Philostr 626 13 ἀττικοῦ om VaB | περὶ Va 16 ἑαλωκόσι scripsi ex HV coll p. 415,9; 427,13 ἡλωκόσι VaBParMaP edd 17 δοκῶν Va sed v eras, Par 20 τοῦ] „malim τὴν sc. γῆν vel χώραν. Athenae quidem mihi videntur ditio Philippi “ Re τὰ τοῦ coni Iacobs Lect 106 Rev 5 cf. p. 370 not. 4)

11. Ταῦτα μὲν οὖν φιλοτιμεῖσθαι χρὴ τὸν βουλό- μενον καὶ τὸν δυνάμενον, ἐγὼ δὲ τοσούτου δέω πρὸς τὸ λέγειν καὶ γράφειν ἐντεῦθεν ἀρξάμενος καὶ εἰς πολιτείαν δευτέραν ἐπιτήδειος εἶναί τις ὥστε μοι καὶ τῶν πρότερον μεταμέλει. τὰ δὲ δὴ νῦν καὶ πάντων "[*](RIV 285) ἕνεκεν ἀδυνάτως | μοι κομιδῆ πάντα ἔχει, μᾶλλον δέ, οὐδ’ ἄν τις εἴην ἔτι οὐδ’ ἂν εἶναι δοκοίην τοῖς εὖ φρονοῦσι. τίς γὰρ ἐγὼ Δημοσθένης; ἢ ποῖος Παι- ανιεύς; ἢ τίς ῥήτωρ; ἢ τίς Ἀθηναῖος; ἢ τίς μετὰ τὴν ἔκδοσιν καὶ πομπήν; ὡς ἐκεῖνος μὲν τέθνηκεν ὁ Δη- [*](1 cf. p. 338 not. 1 2 [Lib.] char. epist. 23 p. 560, 201 ed. Hinck. p. 29,4 ed. Weichert. Arist. Ach. 704 c. schol. Macar. prov. VII 66 cum nota Leutschii 3 Eur. Iph. T. 35 sq. Her. IV 60 | Aeschin. Ctes. § 164 p. 77,13 4 Orac. apud Diod. Sic XVI 91. Paus. VIII 7, 6 6 sq. Plat. Hipp. mai. p. 301 C) [*](2 τῶν Η V Ι δοκεῖν διαφέρειν BP διαφέρειν δοκεῖ Η Re) [*](3 ἱερέων Par | λέγον V 4 θύσοντα scripsi auctore Re οἴσοντα libri (sed ι eras et ο in ι corr V) edd 6 δεῖ Va Β 7 τοσούτου scripsi ex HVVaBPar cum Iacobsio Rev 5 coll t. IV 248, 5 τοσοῦτο MaP edd 8 „post γράφειν videtur ὁρμᾶν vel ἐπανιέναι vel tale quid “ Re 9 δευτέραν scripsi auctore Re δεύτερος HVaBPar δεύτερον VMaP edd | „post ἐπιτήδειος deesse videtur μοι δοκεῖν“ Re 10 προτέ- ρων HV | νῦν om VaBPar 11 ἀδυνατώτερα VaB | ἔχειν V (et Mon) 12 εἴην Ρ sed " et η in ras m 2 | δοκοίην Ρ sed v e σ corr m 2 13 τίς scripsi e VaBPar τί HVMaP edd | ποῖος om Par ποῖ VaB „hoc quidem salis perspicue mihi vi- deor cernere sic esse distinguendum: παιανιεὺς, ἢ τίς; ῥήτωρ, ἢ τίς; ἀθηναῖος, ἢ τίς; verum quae sententia et quae vis insit illi dictioni ἢ τίς; haud satis “ Re τις coni Iacobs Lect 106 Rev 5 Anth Pal III 57 14 (1 et 2 et 3) ἤ τις Iacobs)

οὕτω δὲ πάντων παρα- δόξων τυγχάνω ὥστε ὑπὸ Φιλίππου μὲν σώζομαι, παρ’ ὑμῖν δὲ κινδυνεύω. κἂν ὁτιοῦν ποιῶ ἢ λέγω καὶ πολιτεύωμαι, διὰ τοῦτο ἐκδίδομαι Μακεδόσι. σω- φρονῶ καὶ τὴν ἡσυχίαν ἄγω, πάλιν εἰσαγγέλλομαι καὶ κρίνομαι. ἐπειδὴ γὰρ οὐκ ἠβουλήθη Φίλιππος, οὗτοί με ἀπολλύουσι. ποῖ τοίνυν ἀναπτῶ; ποῖ καταφύγω; παρὰ τίνα τράπωμαι τοσούτοις πανταχόθεν περιστοιχι- ζόμενος κακοῖς;

παρὰ Φίλιππον ἔοικα βαδιεῖσθαι νῦν ἑκών. οὕτω γὰρ ἐπιβούλῳ καὶ κακοήθει περιπίπτω κατηγόρῳ καὶ συκοφάντῃ ὥστε καὶ μόνος με τῶν πώ- ποτε κατηγόρων ἐπαινῶν ἀπολέσαι βούλεται | [*](RIV 286) πολίτην ἀγαθὸν καὶ γενναῖον σύμβουλον καὶ ῥήτορα [*](2 sq. Soph. Ai. 126) [*](1 καὶ μὴ(2)] μηδὲ HV 2 παυσομένου Par πεπαυμένου Ma) [*](4 ἐς τοσοῦτο coni Re | μόνην MaP et γρ in naarg Mor 8 πολιτεύωμαι scripsi ex HVaB πολιτεύομαι VParMaP edd sed „malim πολιτεύωμαι. nescio quoque, an ἢ delendum sit; quod si sit, tum πολιτεύομαι recte habet. tum enim sic procedit oratio: κἂν ὁτιοῦν ποιῶ. quodcunque tandem egero. λέγω καὶ πολιτεύο- μαι, διὰ τοῦτο Μακεδόσιν ἐκδίδομαι. quodsi ore atque opera rem tracto publicam, trador ideo Macedonibus. σωφρονῶ καὶ τὴν ἡσυχίαν ἄγω, sin autem quietem et otium sapiens ago. καὶ πάλιν eo modo a quo καὶ πᾶς, καὶ μόνος dicitur“ a Re | καὶ ante BPar διατοῦτο Η | μακεδόσιν ἐκδίδομαι HV Re ἐκδίμαι Ρ) [*](9 ἀγαπῶ VaBPar Ι καὶ ante πάλιν HVParMa sed in hoc del, Re 10 ἐπειδὴ — 11 καταφύγω; om Β | ἠβουλήθη scripsi ex HVaParMa ἐβουλήθη VP edd 11 ἀπολλύουσιν Ρ edd | ποῖ(1) scripsi ποῦ libri edd Ι ποῦ HV 12 περὶ HVVaPar 13 περὶ HVVa Ι φιλίππω VaPar 14 γὰρ scripsi auctore Re δὲ libri edd | ἐπιβούλῳ Par sed ου in ras m 2 ἐπιβάλλω Va Β sed in hoc αλ eras | καὶ om V (et Mon) et delendum censet Re 15 καὶ ante κατηγόρῳ MaP edd delevi)

ἐγὼ δὲ μηδέτερα πιστεύειν ὑμᾶς ἀξιῶ μηδὲ τοὺς ὑπερόγκους τούτους ἐπαίνους καθ’ ἡμῶν προσίεσθαι ἤ, νὴ Δία, εἴ τίς με τοιοῦτον νομίζει πολίτην καὶ σύμβουλον γεγενῆσθαι τῇ πόλει καὶ πιστεύειν ὑμᾶς αὑτῷ φησι δεῖν, πιστεύσαντας εἶτα συλλογίζεσθαι τοῦτο, ὅτι ὁ χθὲς χρηστὸς οὐκ ἂν δήπου <τήμερον> [*](3 Dem. cor. p. 285,21; ep. 1463,28) [*](2 καὶ τοῖς πράγμασι cancellavi ut e dittographia orta | τοῖς inserui ex HVVaBPar om MaP edd 4 εἰσηλγηκώς Par | χρυσοῦν scripsi ex HVMa χρυσοῦ VaBPar P edd sed χρυσῷ στεφάνῳ στεφανοῦν γεγραφὼς καὶ τοιαῦτα coni Re | στεφάνου Par 6 καὶ ante τὸν VaB 9 ποιεῖν τοῦτο Va BPar 10 δίκαιος ἂν εἴη scripsi auctoribus Iacobsio App Pors 325 Lect 106 (ubi ᾖ pro εἴη) Rev 6 et Cobeto Coll 289 δικαιοσύνη libri edd δικαιοσύνην coni Mor | δὲ ante τἄλλα HVVaBPar Re, δὴ MaP sed in hoc η in ε corr m 2, Mor Ia- cobs διὰ coni Mor delevi cum Cobeto | τἆλλα HV Ι κατηγορεῖν V sed v eras, Re κατηγορεῖ HVaBParMaP Mor 11 μὴ δ’ ἕτερα Η μὴ δ’ ἕτερον VaB μηδ’ ἕτερα V | μὴ δὲ HVaBPar P 12 ὑπερόγκοις VMa edd | ὑμῶν V Ι προίεσθαι VaBPar MaP sed in hoc σ post ο inser 15 αὐτῷ libri edd | comma post δεῖν posui, post πιστεύσαντας libri edd „non expedio locum hunc misere impeditum. interim a sic quodammodo καὶ πιστεύει, οἶς ὑμᾶς οὕτος φησὶ δεῖν πιστεύειν, εἶτά“ Re 16 ὁ om HV | τήμερον inserui, ut coni Re („post a δήπου τήμερον aut παραχρῆμα deesse“))

15. Οἴομαι δέ, 00 ἄνδρες Ι Ἀθηναῖοι, καὶ ἀπ’ [*](RIV 287) αὐτῆς τῆς εἰσαγγελίας εἶναι φανερὸν ὅτι μὴ δικαίως κρίνομαι. εἰσήγγελμαι γάρ, ὡς οἱ μέγιστα τῶν κακῶν πεποιηκότες, καὶ τὴν τῶν στρατηγῶν ἢ ῥητόρων ἢ πάντως ἄλλο τι κοινὸν διοικούντων κρίσιν κρίνομαι, κατηγοροῦμαι δὲ οὐδὲν ἄλλο ἢ τοῦτο ὅτι τῆς πολι- τείας ἀφέστηκα καὶ τῶν κοινῶν οὐδὲν περιεργάζομαι. πῶς οὖν οἷόν τε τὸν δῆμον ἀδικεῖν ὅς ὑπὸ τῶν λε- γόντων καὶ πολιτευομένων ἀδικεῖται μόνον ἐμὲ τοῦ- ’τον ἰδιώτην ὄντα τινὰ καὶ μήτε δυνάμεις τινὰς παρει- ληφότα μήτε χρήματα μήτε καιροὺς μήτε πράγματα πεπιστευμένον, τὸ δὲ ὕστατον, μηδὲ λέγοντά τι; [*](2 cf. p. 127, 19 19 Xen. Hell. I 7, 20 sq.) [*](1 ἐπ’ Ma 2 αὐτὸν HVVaBParP ’ in ’corr Par 2 P 2 | οὕτως VaBPar Ι ἐκ τούτων om Par 3 ἐκ μηδενὸς om VaBPar | εἰκότως VaB 4 μὴ δὲ HBParP 5 αὐτοῦ libri edd 6 διά τι coni Mor Ι πάντων Η 8 πολιτευομένου V (et Mon) Re 14 δὲ Par sed γὰρ in marg 19 οἶόν Β οἰός Re 22 μήτε καιροὺς μήτε πράγματα om Ρ Mor 23 μὴ δὲ HVaBParP)