Declamatio 21
Libanius
Libanius, Declamatio 21, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911
Μετὰ τὰ ἐν Χαιρωνείᾳ ἔπεμψε Φίλιππος ὑπι- σχνούμενος τοὺς δισχιλίους αἰχμαλώτους <ἀπο- δώσειν> σ εἰ λάβοι Δημοσθένην. ἄξοι ἐκδίδοσθαι.
Δημοσθένης
[*](R IV 266)τῶν πρέσβεων ἡκόντων, ὦ ἄνδρες Ἀθη- ναῖοι, καὶ λόγου διαδοθέντος ὅτι Φίλιππος τὰ μὲν δοῦναι βούλεται τῇ πόλει, τὰ δ’ ἀντὶ τούτων παρ’ ἐκείνης λαβεῖν, παρεσκευαζόμην <μὲν> a εὐθὺς ὡς βουλεύσων ὑμῖν λαβεῖν μὲν καὶ θεραπεύοντα τὴν πόλιν ἐκεῖνον προσίεσθαι, πάτριον γὰρ ὑμῖν Μακεδό-
2. Τοῖς μὲν οὖν αἰχμαλώτοις, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, συγχαίρω τῆς μὲν Μακεδόνος δεσποτείας ὰπαλλαττο- μένοις | καὶ τοῦ κυρίους αὑτῶν ὁρᾶν τοὺς [*](R IV 267) ἐχθρούς, ὅ δοκεῖ πάντων εἶναι πικρότατον, ἀπολαμβά- νοῦσι δὲ τὴν πατρίδα καὶ τὰ αὑτῶν ἴδια καὶ συγγενεῖς καὶ τὰ ἄλλα ὧν ἀπολαύειν ἐζήτουν· εὐδαίμων δὲ ἐγώ, εἰ καὶ τοῖς ἄλλοις δοκῶ πάντων ἀθλιώτατος εἶναι, τῶν μὲν παρ’ ὑμῖν ἀγαθῶν ἀποστερῶν ἐμαυτόν, ἑκὼν δ’ ὑπὸ τὰς χεῖρας τῶν ἐχθίστων ἐμοὶ πορευόμενος ὅμως ἔχω πρὸς παραμυθίαν ἀρκοῦν τὸ τῶν ὑμετέρων [*](13 Thuc. epigr. Anth. Pal. VII 45, 2) [*](2 ὑμετέρων scripsi ex HV ἡμετέρων PBViMaCl edd 4 τῶν γεγραμμένων V sed τοῖς γεγραμμένοις suprascr m 2 voce γεγραμμένοις des Β 5 ἡμῖν Vi Ι τοὺς om Vi 7 ἀφίστην Ma sed πε supra φι m 2, cl | δίδωσιν Ρ edd 10 ἐμαυτῆς Mor | πεποιημένου Vi | με inserui ante μεταβεβλημένον post πεποιημένον inserendum coni Re om libri edd 13 τοῖς Mor | ἀπαλλαττομένης Vi 14 αὐτῶν libri ’ in ' corr Ma 2, edd) [*](16 αὐτῶν libri edd 17 ὧν Ma sed ~ α et in ras m 2 ἀπολαβεῖν Ρ Mor Ι εὐδαίμων in εὐδαιμονεῖν mutandum censet Re, delendum Gasda Ι δὲ ἐγώ scripsi e Vi δὲ ἐγὼ HVPMaCL edd sed δ’ ἔγωγε scribendum coni Mor 21 ἡμετέρων Vi)
3. Εἵμαρτο δέ, ὧς ἔοικεν, ἅπαν, ὦ ἄνδρες Ἀθη- ναίοι, τὸ πρᾶγμα τοῦτο τὸ μετὰ τὴν ἐν τῇ πυλαία ταραχήν, ἣν ὁ κεκινηκὼς φαιδρὸς ἐν τῇ πόλει περιέρ- χεται τῶν ἄλλων λυπουμένων, δι’ ἐμοῦ καὶ τῶν ἐμῶν λόγων καὶ τῶν ἐμῶν ψηφισμάτων καὶ τοὐμοῦ σώματος διοικηθῆναι τῇ πόλει. οὔτε γάρ, ὅθ’ ἧκεν ὁ κατειλῆφθαι τὴν Ἐλάτειαν ἀγγέλλων καὶ τοὺς δειπνοῦντας ἀπὸ τῶν τραπεζῶν ὁ φόβος ἀνίστη καὶ τὸν δῆμον ὀξύτερον τῆς βουλῆς συνελθεῖν ἠνάγκασεν, ἄλλος τις πλὴν ἐμοῦ παρελθεῖν ἐτόλμησε, τὴν μὲν γὰρ ἐμὴν εὔνοιαν ἴσως ἄν τις καὶ παρ’ ἑτέροις εὗρεν, ᾔδει δ’ οὐδεὶς ὁμοίως τὸν Φίλιππον, διόπερ ἐσίγων ἅπαντες.
ἐπειδὴ δὲ Θηβαίους ἐδόκει λυσιτελεῖν ἡμετέρους γενέσθαι, τὸ δ’ ἦν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χαλεπὸν διὰ τοὺς ἐρεθίζοντας ἐπ’ ἀλλήλας τὰς πόλεις, οὕτως ἥκων ἐκεῖσε κατὰ [*](7 i. e. Αἰσχίνης cf. p. 192 sq. 11 cf. ad p. 281, 3. Dem. cor. § 169 sq. 13 Dem. cor. § 171 sq. 17 Dem. cor. § 187) [*](1 τί HVViMaCl Ι ἄγον VVi Ι ταῦτα] τῷ HV 2 οἰκείαν acripsi e Ρ coll t. V 380, 13; II 88, 1 ut coni Re οἰκίαν HVVi MaCL edd 3 ἀποδοῦναι Ρ Mor 4 ἀθήνας in ras V 2 5 εἵμαρτο reposui e libris εἵμαρται edd 6 τὸ(2) et τῇ om Vi Ι πυλαία ταραχὴ Vi sed τῇ παλαιὰ ταραχὴν in marg m 2 πα- λαιᾶ Η 7 φαιδρῶς V 10 οὐδὲ Sintenis Ι κατειλῆφθαι scripsi ut coni Re καταλελεῖφθαι HVViMa sed in hoc α(3) in ras m 2, CL καταλελῆφθαι Ρ edd 11 ἀγγέλλων scripsi e VViMaCl ἀγγέλων Η λέγων Ρ edd 13 συνελθεῖν scripsi ex HVViMaCl ξυνελθεῖν Ρ edd Ι τίς Η | (??) Ma 14 ἐτόλ- μησεν Η 16 δι’ ὅπερ Vi 19 ἐπαλλήλας ViMaCl Ι οὗτος Ρ ὂν dd sed οὕτως aut ὅμως legendum coni Re Ι ἥκων Ma)