Declamatio 20

ἥκω δὴ πεπεικὼς ἐμαυτὸν ἔννομον ἔχων [*](R IV 820) καὶ λαμπρὰν τὴν βούλησιν | τοῦ θανάτου. τοῦτο ἔξαρκες τὸ προελέσθαι. τὸν μὲν γὰρ ἀδικοῦντα ἐξε- τασθέντα καὶ κριθέντα δεῖ τὴν τιμωρίαν ὑπομένειν, τὸν δυστυχοῦντα δὲ θελῆσαι μόνον. οὐκ ἔστι μοι περὶ δωρεᾶς ὁ λόγος, οὐκ ἔστι μοι περὶ κηρύγματος, ἔν ἀντιλέγητε καὶ κωλύητε, ἔνα βασκαίνητε καὶ φθονῆτε οἶς οὐχ ὅσιον φθονεῖν.

πολλή γε, ὧς ἔοικεν, ἡ με- ταβολὴ γέγονε τῶν Ἀθήνησι πραγμάτων οὐδὲ ἀποθα- νεῖν ἔξεστι βουλευσάμενον, ἀλλὰ συκοφαντοῦσιν ἡμῶν τὰς συμφοράς. ποῖ δὴ τράπηταί τις; ποῖ καταφύγῃ; παρὰ τίνων εὕρηται ταύτην τὴν φιλανθρωπίαν; ἂν ἄξιος ᾖ τοῦ ζῆν τις, ἀποθνήσκειν τοῦτόν φασι δεῖν· ἂν ἄξια θανάτου πεπολιτευμένος, ζῆν τούτῳ παρακε- λεύονται.

12. Ταύτην μὲν ἴσως ἐξῆν τὴν δωρεὰν λαβεῖν [*](3 ἐκ δημοκρατουμένης scripsi cum Iacobsio Schulz 57 et Sinteni δημοκρατουμένης libri Re 4 ἀπαλλάσσομαι scripsi ex ΗVLi ἀπαλλάσομαι Mat ἀπολλάσομε Mon sed ἀπαλλάξομαι in marg m 2 quae est Hardtii secundum Iacobsium Schulz 57 ἀπαλλάξομαι Re Ι ἀλλὰ μὴ scripsi cum lacobsio Lect 150 Schulz 57 et Sinteni ἀλλ’ ἂν Li ἀλλὰ HVMatMon Re Ι ἐξ scripsi ex HVMatLi cum Iacobsio et Sinteni ἐν Mon Re 5 πρώην libri Re 6 ἔννομον scripsi νόμον libri lacobs Sintenis νόμων Re 8 ἔξαρκεσε Mat Ι τὸν — 10 μόνον citat praemissis verbis τῆς μελέτης ἐν ᾖ Δημοσθένης ἑαυτὸν προσαγγέλλει Macarius fol 82 r Ι γὰρ om Macar 10 δὲ δυστυχοῦν- τα διαθελῆσαι Macar 13 ἔοικα Mon 15 καὶ ante συκο- φαντοῦσιν MatMon Re delevi 17 Γυρὴ Li 18 τίς Li 21 ἐξῆν inser V 2 ἐζῆν MatMon sed in hoc ξ supra ζ m 2 om Η)

εἶτα καὶ αὐτὸς πολλὰ ἡμάρτηκα. τί γὰρ οὐ δεῖ τἀληθῆ λέγειν πρὸς ὑμᾶς; τί δὲ οὐ περὶ τὴν ὑστάτην ἡμέραν παρρησιάσομαι; ὁ δῆμος ὁ] τῶν Ἀθηναίων ἐβούλετο φίλος εἷναι Μακεδόσι καὶ παρα- χωρεῖν αὐτοῖς τῆς ἡγεμονίας. οὐκοῦν ἴδει ταῦτα πράτ- τειν ἐπιτρέπειν; τί γάρ, ὦ πάντων ἀνθρώπων πονη- ρότατε Δημόσθενες, δότε γὰρ ἐμαυτῷ με ἐπιτιμῆσαι καὶ κατηγορίαν τῶν ἐμοὶ πεπολιτευμένων ·ποιήσασθαι, τί οὖν, ὦ Δημόσθενες, τὸν δῆμον ἐτάραττες; τί δὲ ἐκίνεις ἀκαίρως αὐτὸν ἐπὶ τοιαύτας φιλοτιμίας ἄρ- χετε τῆς θαλάττης λέγων; οὐ θέλετε ἐμβαίνειν εἰς τὰς τριήρεις; οὐ βούλεσθε ναυμαχεῖν; μὴ χρῆσθε ξενικῇ τῇ δυνάμει, τοὺς πολίτας εἰς τὸν [*](7 Dem. cor. p. 314, 23 10 cf. ad p. 312, 9; t. III 129, 10) [*](11 cf. p. 299, 14 20 Dem. cor. p. 296, 6) [*](1 εἴς ante τὰ Mon εἰς Re delevi Ι ἀνήμερός reposui ex HVMatLi cum Iacobsio App Pors 329 Lect 150 Rev 425 Schulz 57 ἂν ἥμερός Μοι Re 3 προαιρουμένοις τοῦ βίου Li 7 δεῖ — 10 ἀπολιμπάνειν citat omissa particula δὲ Μacarius fol 82 r 8 ἐφίεσθαι reposui ex HVLi Macario cum Iacobsio Rev 425 Schulz 57 et Sinteni ἀφίεσθαι MatMon Re 11 πρὸς ὑμᾶς λέγειν Li 12 παρρησιάσομαι scripsi παρρησιάζομαι libri Re Ι ὁ cancellavi coll p. 298,6; 303,4; 308,7 19 τοιαύτας φιλοτιμίας scripsi τοιαύταις σ’ add V 2 φιλοτιμίαις libri Re) [*](20 θαλάσσης Li)

ὢ [*](R IV 821) τῆς ἐπηρείας. οὐ συγχωρεῖς τοῖς Ἀθηναίοις | τρυ- φᾶν, ἀλλ’ ἐξάγεις αὐτ’ οὑς ἐκ τῶν Διονυσίων ἐπὶ τὴν θάλατταν καὶ κατακεκλιμένους ἐν τῷ θεάτρῳ καὶ ταῖς πανηγύρεσι ταῖς τοιαύταις τὰ τῶν Ἑλλήνων καταναγ- κάζεις πολυπραγμονεῖν πράγματα. Θετταλῶν κατα- λύει τὰς πολιτείας ὁ Φίλιππος. τί δὲ σοὶ μέλει τῶν ἐν Θετταλοῖς ἀτυχημάτων; τυραννίδας ἐν Εὐ- βοίᾳ καθίστησιν. εἶτα δακρύεις Εὐβοέας τυραννου- μένους; διοικίζει τὸ Φωκέων ἔθνος. κάλλιον γὰρ οἰκεῖσθαι κατὰ κώμας αὐτοὺς ἤ κατὰ πόλεις ἀεί]. εἰς τὴν ἀμφικτυονίαν παραδύεται. ἐγκαλύπτου. οὐδείς σε τῶν ὅπλων ἕνεκεν τῶν Φιλίππου κρινεῖ. ἀπάγει τὴν ἱερὰν τριήρη τῆς Ἀττικῆς. καὶ γὰρ Λύ- σανδρος πρότερον πολλὰς ἡμῶν τριήρεις κατεναυ- μάχησεν. ἐπιβουλεύει τοῖς Ἀθηναίοις. σὺ μό- νος οἶδας ταῦτα <καὶ> a καταμαντεύῃ τὰ [*](5 cf. p. 297, 8 10 Dem. Chers. p. 99, 1 12 cf. p. 310 14 et ad p. 196,10; p. 280,11 14 Plat. rep. IV p. 421 E. Dem. cor. p. 252, 3 15 Aeschin. fals. leg. ’ξ 107 p. 42, 10 16 cf. ad p. 209, 9; t. IV 299, 24 R) [*](4 τοῖς inserui e Li om HVMatMon Re Ι Ἀθηναίοις scripsi ex HVMatLi ἀθηναίους Mon Re 6 κατακεκλιμένους reposui e libris κατακεκλεισμένους Re 11 δακρύεις scripsi cum Sin- teni δακρύει HMatLi δάκρυσι V δάκρυα Mon δακρύοις Re Ι τυραννουμένους scripsi e VLi τυραννουμένας HMatMon Re 13 κατὰ κόμας V κατακόμας MatMon | κατὰ Mat sed ` eras καταπόλεις Mon | ἀεί cancellavi 15 σε scripsi e Li σοι HVMatMon Re σκιᾶς Iacobs Lect 150 Rev 425 Schulz 57 at cf. p. 314,10 et Aeschin. l. l. | Δελφῶν Iacobs coll Dem. p. 63,25 Ι ἕνεκε ΗΜatΜοι Ι τῷ Φιλίππῳ Iacobs 19 καὶ inserui om libri Re „aut scribendum καὶ καταμαντεύῃ aut εἰδὼς ταῦτα καταμαντεύῃ Iacobs Schulz 57 καὶ μαντεύῃ Iacobs App Pors)

ἀλλ’ ἀλγεῖς καὶ στένεις ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις. οὐκοῦν οἴκοι στένε καὶ λυπούμενος λάνθανε. τί δὲ εἰς ἐκκλησίαν, τί δὲ εἰς τὸ θέατρον παρελθὼν ἐπιτιμᾷς τοῖς Ἀθη- ναίοις, ἀργοὺς δὲ αὐτοὺς καὶ ῥᾳθύμους καλεῖς καὶ μικρῶν λημμάτων ἥττους καὶ τῷ θεωρικῷ δελεαζομέ- νους καὶ ἐοικότας τοῖς νοσοῦσι; ταῦτα σὺ ἐτόλμησας εἰπεῖν Ἀθηναίοις, ὀνειδίσαι, λοιδορήσασθαι. οὐ γὰρ ἔδει σε ἀποθανεῖν εὐθέως τὸν Κυρσίλου θάνατον ἐπὶ ῥήμασι πονηροῖς;