Declamatio 18

Libanius

Libanius, Declamatio 18, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911

ἀτιμοῦταί τις. ἀλλ’ ἐν Ἀθήναις. ὀφλισκάνει τις δίκην χρημάτων. ἀλλ’ οὐ παρ’ ἄλλοις τὴν ζημίαν ἐκτίνει. αἰ διδόμεναι δωρεαὶ τοῖς εὐεργετήσασιν ὑμῶν τὴν πόλιν οὐκ ἀπ’ [*](3 Dem. p. 238, 11 10 Aeschin. Ctes. § 175 p. 78, 41) 1[*]( τὰ om Ma | voce δεδρακότων inc D 2 παρὰ VaBMa περὶ D 3 κέκριταί reposui e libris κρίνεται edd | τις] ,,malim τε" Re 4 γίνεται VaMa | ἂν inserui om libri edd | τῆς om Re | κρίσιν ἔγραφε in ras Va 2 5 παρηνόμει scripsi e D coll. p. 254, 14 παρενόμει VaBMaLLa edd | κατα- λύων scripsi e D ut coni Re et Cobetus Coll 292 κωλύων Ma sed γρ παραλύων suprascr m 2 παραλύων VaBLLa edd 7 „malim παρ’ ἄλλοις, ut paulo post“ Re 8 et 9 8 παρ’ ἄλλοις] πολλάκις D 11 τἀς om La | πράξεις D | ἀπο- λειπόντων Ma | οὐδεείσ D 14 ἀπαγαγὼν MaD 17 ἀτιμοῦ- ταί τις scripsi e D ἀτιμοῦται τὶς BMaL sed in hoc οῦται τίς in ras m 2, La edd ἀτιμᾶται τίς Va sed ov suprascr m 2 19 ἐκτίνει Va sed ι(1) in ras 2 — 3 litt m 2 20 ὑμῶν scripsi e Ma ἡμῶν VaBDLLa edd)

248
ἄλλων δίδονται. οὕτω καὶ τὰς τιμωρίας δεῖ πράττεσθαι παρ’ ὑμῖν οὓς ἠδικήκασιν. ὅτε μὲν οὖν ἐλεύθερος ἐδόκει Δημοσθένης καὶ δημαγωγὸς ἀγαθός, οὐ Φίλιπ- πος αὐτὸν ἐστεφάνου οὐδ’ ἐκεῖνος αὐτῷ παρεῖχε τἀς δωρεάς, ἀλλ’ ὁ δῆμος αὐτός· ἐπειδὴ δὲ δεδυστύχηκεν, ὧς ἁλοὺς δουλεύσων πέμπεται.

καὶ ἰδίᾳ μὲν ἡμεῖς ὁπόταν πιπράσκωμεν εὔνους οἰκέτας, ὀκνοῦμεν ἀλλαχῆ τούτους ἀποδίδοσθαι, τῆς δὲ Δημοσθένους δουλείας [*](R IV 326) ἄλλοις παραχωρήσομεν; | καὶ Φίλιππος μὲν οἰκέ- του ὢν ἀδοξότερος καὶ τῶν ἀνδραπόδων ἀγενέστερος οὐδένα τῶν πονηρῶν τῶν παρ’ αὑτῷ πρὸς ὑμᾶς ἀπο- στέλλει δίκην ὑφέξοντα, ὑμεῖς δὲ εἰς Μακεδονίαν τοὺς ἁλόντας ξενίας πέμπετε ὥσπερ ἀποροῦντες δεσποτῶν;

10. Ἀλλ’ οὐ διώρισε, φησίν, ὁ νομοθέτης ὅποι δεῖ πιπράσκεσθαι. οὐχ ὥρισεν, ἀλλ’ οὐδ’ ἐπέτρεψε. τὸ τοίνυν μὴ συγχωρεῖν ἄντικρυς ἴσον ἐστὶ τῷ κεκωλυκέναι. εἰ μὲν γὰρ ἐπέτρεπεν ἀλλαχῆ πιπρά- σκειν, οὐκ ἂν ἐν τῷ νόμῳ παρεσιώπησεν, ὁ δὲ τοῦτο προσθεῖναι κατοκνήσας σαφῶς ἀπεῖπεν. ἐρωτῶ γάρ σε· πότερα ἐλεεῖ τὸν ξενίας ἁλόντα ἢ τοὐναντίον μεμίση- [*](10 cf. t. IV 972, 7 sq. R.) [*](1 δὴ post οὕτω inser Ma 2 | δεῖ om D 2 ὑμῖν scripsi e VaBMa ἡμῖν DL sed in hoc η in ras m 2, La edd | οἶς Va sed οὓς suprascr m 2 5 ἐπειδὴ scripsi e MaD ἐπεὶ VaBL La edd 6 ἄλλους VaBMaD 8 ἀποδόσθαι BMa sed in hoc in ἀποδίδοσθαι corr m 2, DL sed in hoc γρ ἀποδίδοσθαι in marg, La sed γρ ὑποδιδόσθαι in marg, Mor sed γρ ἀποδί- δοσθαι in marg ἀποδιδόναι Va sed δόσθαι supra διδόναι m 2) [*](10 ἀγεννέστερος Ma 11 οὐδένα τῶν παρ’ αὐτῶ πονηρῶν Β | αὐτῶ scripsi αὐτῷ libri edd | ἡμᾶς VaBDLa 13 τῆς ante ξενίας Ma Ι ξενίας om D 14 οὐχ ὥρισε? 15 ὅποι scripsi auctore Re ὅπου libri edd | ἀλλ’ in marg L 2 om Va BMaD | οὐδὲ Πα 16 ἐπέτρεψεν BL edd | ἶσον VaMaD 17 τὸ D)

249
κεν; εἰ μὲν γὰρ ἐλεεῖ, πῶς οἰκτείρειν ἐστὶ τὸ πι- πράσκειν ἀλλαχῆ; εἰ δὲ μισεῖ, μόνως οὕτως ὑπομένει δίκην ἀξίαν, ἂν ὑμεῖς ἔχητε δουλεύοντα. ἐξελήλυθε τῆς πόλεως τὸ σῶμα, καὶ ἡ τιμωρία παύεται. εἰ γὰρ Φιλοκράτης ἑάλω ξενίας, ἔδει τοῦτον ἀλλαχῆ πιπρά- σκεσθαι. εἰ γὰρ Δημάδης, εἰ γὰρ Ἡγήμων, εἰ γὰρ Αἰσχίνης, εἰσὶ γάρ, εἰσὶ δωροδόκοι, πονηροί, ἀλλ’ οὖν γε πολὺν χρόνον σύνοικοι γεγόνασιν ὑμῖν.

11. Ὅταν δὲ τὸ ἀξίωμα ἐννοήσω τοῦ δούλου, γίγνεται γάρ τις καὶ δοῦλος ἔνδοξος, οὐ φέρω τὸ καινὸν τῆς πράσεως. ἥκει τις ὠνησόμενος Δημοσθένην. τὸν ὠνητὴν ἀνακρίνατε, τὸν ἔμπορον ἐξετάσατε. εἰ μέν ἐστι Πελοποννήσιος, εἰ μέν ἐστιν ἐκ τῆς Ἑλλάδος, εἰ Βυζάντιος, εἰ Περίνθιος, πιπράσκω, φιλοῦντας ἔξει δεσπότας καὶ χάριν εἰδότας, ταχέως ἐλευθερωθήσεται ὑπὲρ ἐλευθερίας ἐλευθερίαν λαβών, | προσοφεί- [*](R IV 327) λοῦσιν αὐτῷ ταύτην τὴν χάριν οἱ κύριοι· ἂν δὲ Ἕλ- ληνα πιπράσκω βαρβάροις, ἂν τὸν ἐμὸν οἰκέτην παρα- χωρήσω Μακεδόσιν, ἂν Φιλίππῳ, πολλὰ ὠνεῖται δι’ ἑνὸς σώματος, τὴν παρρησίαν, τὸ βῆμα, τὰς ἐκκλησίας [*](5 cf. p. 259,7 sq. Dem. fals. leg. p. 345, 1 et 23; 405, 12 sq.) [*](6 sq. Dem. cor. p. 320, 27 sq. | Dem. fals. leg. p. 405, 15 sq.) [*](2 ,,post ἀλλαχῆ videtur ἐπιτρέπειν deesse“ Re | μόνος VaBMaD | οὕτως om Re | „malim ὑπομένειν ἐστι δίκην") [*](6 πικράσκεσθαι; et 7 Αἰσχίνης; edd | δημάδη D | ἡγεμὼν D 7 εἰσὶ γάρ, εἰσὶ scripsi e Va εἰσι γάρ εἰσι D εἰ γάρ εἰσι reliqui libri sed post εἰ ras 2 litt Ma, edd 8 ἡμῖν La 9 γὰρ D 10 γίνεται VaBMaD 11 πράξεως Va sed σ supra ξ m 2 | δημοσθένη LLa edd 12 ἀνακρίνετε Ma sed ε(1) in α corr m 2 ἀνακρίνεται La 13 πελοπονήσιος VaBD sed in hoc ν ante ν inser m 2, LLa edd 14 πειρίνθιος VaBLa | πιπρασκέτω D | ἥξει D 17 τὴν inser Ma 2 18 ἐὰν VaD | ἐμὸν in lac 5 litt om Β 19 βαρβάροις ante μακεδόσιν VaB | ἂν scripsi ἐὰν libri edd 20 ῥῆμα D | τἀς ἐκκλησίας — 250, 2 δημα- γωγοῦ in suspicionem vocavit Gasda)

250
τὰς Δημοσθένους τὰς παλαιάς, τὴν ἀρχαίαν τύχην τοῦ δημαγωγοῦ, τὸν Πειραιᾶ, τὰς τριήρεις, τὸ φρόνημα τῶν Ἀθηναίων, τοὺς ὅρκους οὓς ὤμοσε. Μαραθῶνα τούτῳ συμπιπράσκεις, Σαλαμῖνα, τἀς Πλαταιάς, πάντα τὰ Δημοσθένους ῥήματα.

ὢ τῆς καινῆς ἐμπορίας, ὢ τῆς παραδόξου πράσεως. ἃ μὴ δύναταί τις πολέμῳ λαβεῖν χρημάτων λαμβάνει. κἂν τὴν Ἀθηναίων τύχην ἐξαγώγιμόν τις βούληται λαβεῖν, λαμβάνει σὺν Δημο- σθένει. τί οὖν ἔτι μάχομαι; τί οὖν ἔτι κινδυνεύω; τὸ ἆθλόν μου τῶν κατορθωμάτων ἀφαιρῇ. ἐξέταζε τοὺς ἐν Θήβαις ἁλισκομένους. πολυπραγμόνει τοὺς ἐν Θετ- ταλοῖς δυστυχοῦντας. Ἀθήνησι δὲ κἂν ἁλῷ τις ξενίας, ἐνδοξότερός ἐστι τῶν παρ’ ὑμῖν ἐλευθέρων Μακεδό- νων.

ἀλλὰ σὺ μὲν οὐ πέμψεις Ἀθηναίοις Ἀντί- πατρον οὐδὲ Παρμενίωνα οὐδ’ ἄλλον, ἂν παρέχωσι χρήματα, σὺ δ’ ἄξεις οἰκέτην ἐμόν, ὃν αὐτὸς ἐκτησάμην ἐκ καταδίκης; οὐδείς ἐστιν οἰκέτης πονηρός, ἵνα κριθῇ τῆς Μακεδόνων δουλείας ἄξιος. μέγα τοῦτο ἐπιτίμιον, ὑπὲρ τὴν πρᾶσιν, μᾶλλον δὲ καὶ θανάτου χαλεπώτερον. λύεις τὸν νόμον τῆς αὐτομολίας, λύεις τὸν νόμον τῆς προδοσίας.

[*](2 Dem. cor. p. 260, 9 sq. Aeschin. Ctes. § 222. cf. Schaefer Demosth. I 452 2 sq. | Thuc. I 81,2 8 Lyc. Leocr. § 26 p. 151,18)[*](15 cf. p. 283, 10 20 Thuc. VII 13, 3. Dem. p. 238, 11)[*](4 συμπιπράσκεις Va sed συμ inser m 2 5 τοῦ ante δημο- σθένους Va 6 τῆς inserui e D om reliqui libri edd 7 χρημάτων — 8 λαβεῖν in marg Ma | δίκην Ma 8 τι D | βούλεται Va sed ε in η corr m 2, D | λαμβάνειν Va sed ν(2) eras | σὺν δημοσθίνει λαμβάνει Va 10 ἀφαιρεῖ MaD 12 τι D 13 ὑμῶν Mor 16 ἄξεις scripsi ἄγεις libri edd 17 οὐδὲν Ma οὐδέν’ D | οὕτω ante οἰκέτης inserendum coni Mor „ὃς κριθῇ aut ὥστε κριθῆναι melius conveniat" Re sed hoc loco idem valet atque ὥστε, de quo usu a Libanio alieno cf. Wyttenb. Plut. mor. VI p. 517 18 (??) Va)
251

14. Ταῦτα πάντα ἐν τούτῳ τῷ ψηφίσματι γέγραπται. ἀλλ’ ὅτε μὲν ἐλεύθερος Δημοσθένης ἐδόκει, οὐδὲ πρεσβεύειν εἰς Μακεδονίαν ὑπέμεινε τὴν ἀδοξίαν τῆς πρεσβείας οὐ φέρων, ἀλλὰ καὶ καταναγκα- ζόντων ὑμῶν πολλάκις ἐξώμνυτο, νυνὶ δὲ ἐπειδὴ 5 κατέγνωσται, πεμφθήσεται; ἔστω τις ἐξωμοσία καὶ τοῖς οἰκέταις δικαία μηδὲ τούτου | τύχῃ Δημοσθένης, RIV 328 εὐμενοῦς δὲ κυρίου καὶ φιλανθρώπου καὶ τὰς τῶν δυστυχούντων συμφορὰς ἐλεεῖν δεδιδαγμένου.

15. Τοῦτ’ οὖν λογίζεσθε, ποῖ πιπράσκεται, τίς ὁ ὠνούμενος, τὸν ἔμπορον τοῦ σώματος, τὴν διάνοιαν ἀφ’ ἧς ὠνήσασθαι βούλεται. οὐ γὰρ ἀπορῶν οἰκετῶν ὁ Φίλιππος ὠνήσασθαι τοῦτον ἐσπούδακεν. εἰ γὰρ μηδὲν ἄλλο, ὁ πόλεμος αὐτῷ δίδωσιν οἰκέτας πολλοὺς καὶ χορηγὸς οὗτος τῶν ἀνδραπόδων γίγνεται. καὶ πολλοὶ δουλεύουσι Φιλίππῳ Φιλίππου κρείττονες, ἐν- δοξότεροι τοῦ δεσπότου. ἀλλὰ τέχνη τοῦτο καὶ σό- φισμα καὶ πολέμου καινὸς τρόπος καὶ μηχάνημα.

ἐγὼ ταύτην τὴν ὠνὴν ὑπολαμβάνω πολιορκίαν καὶ προσβολήν. τοῦτο τὸ ἀργύριον ἔθνη καὶ πόλεις ἀπο- [*](5 Dem. fals. leg. p. 378,18; 381,7. cf. ad p. 119,12) [*](3 ἐδόκει δημοσθένης VaBMaD 4 καὶ inser L 2 5 ἡμῶν Ma 6 μετέγνωσται Ma sed κατ’ suprascr m 2 | πεμφθήσεται Va sed θ’ inser m 2 | ἔσται MaD | καὶ τοῖς οἰκέταις ἐξωμοσία Β) [*](7 μὴ δὲ VaMaDLLa | τύχη L sed ἡ in ras m 2 τύχοις Va Β 8 εὐμενοῦς δὲ scripsi ἐκ μέρους libri edd ἀλλ’ εὐμενοῦς coni Re ἡμέρου Sintenis 9 ἐλεεῖν in marg L 10 τοῦτο VaMaD | ποῖ Re ποῦ libri Mor 11 τὸν ὠνητὴν ante τὸν ἔμπορον libri deest apud Mor 13 ἐσπουδάκει Ma 15 γί- νεται VaMaD 17 ἀλλὰ scripsi auctore Sinteni ἄλλη libri sed η in ras L 2, edd ἀλλ’ ἄλλη coni Re ἄλλως Gasda | καὶ post ἄλλη Va, ras 3 litt Β | καινὸν σόφισμα, καινὸς πολέμου τρόπος, καινὸν μηχάνημα coni Re 20 τούτων Va sed τοῦτο suprascr m 2, MaD)

252
λώλεκεν. ὡς Θετταλῷ μοι προσφέρεται Φίλιππος. ἐν τῇ τάξει με τῶν Δολόπων ἔχει καὶ ἀργύριον ἀριθμεῖ. καὶ νόμον μὲν ὑμεῖς τεθείκατε, ἄν τις ὧς Φίλιππον ὅπλα ἄγων ἁλῷ ἢ σκεύη τριηραρχικά, θάνατον εἶναι τὴν ζημίαν, ὑπὲρ ἀψύχων χαλεπαίνετε, ἀγώγιμον δὲ ἄνθρωπον πέμποντες ἐκεῖ τριήραρχον γενόμενον ὑπὲρ τῶν ὅλων οὐκ αἰδούμεθα;

ἑάλω Μιλτιάδης, ἑάλω, ἀλλ’ ἐν Ἀθήναις ἔδωκε δίκην. ἐζημιοῦτο Περικλῆς, ἀλλ’ οὐ Λακεδαιμονίοις ἐξέτισε τὰ χρήματα. σὺ δὲ τοῖς ἐχθροῖς παραδίδως. ξένος Δημοσθένης, οἶ δὲ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ πεσόντες οὐκ ἦσαν ξένοι; ἀλλ’ ἐθάπτοντο ὑφ’ ἡμῶν. εἶτα ἀποθανόντας μὲν τοὺς ξένους οἰκτεί- ρομεν, ζῶντας δὲ οὐκ ἐλεήσομεν; ἧκόν ποτε φυγάδες πρὸς ἡμᾶς Ἡρακλέους ἔγγονοι καὶ τῆς πατρῴας εὐερ- γεσίας ἐκομίσαντο τὸν μισθόν, ἀνέλαβον τὴν ἀρχὴν τὴν πατρῴαν εὔνοιαν διηγούμενοι. οὗτος δ’ οὐκ ἀλλο- τρίοις, ἀλλ’ οἰκείοις θαρρῶν κατορθώμασιν ἐκπεσεῖται [*](R IV 329) τῶν᾿ Αθηνῶν ἐπ’ ἐξαγωγῇ | πωλούμενος;