Declamatio 18
Libanius
Libanius, Declamatio 18, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911
Νόμος τὸν ξενίας ἁλόντα πιπράσκεσθαι· ἑάλω ξενίας ὁ Δημοσθένης. ἔπεμψε Φίλιππος ὠνού- μενος αὐτόν. γράφει Δημάδης διδόναι, Ὑπερί- δης δημόσιον εἶναι.
Ὑπερίδης.
[*](R IV 323)οἴας μὲν ἐκτίνω τὰς χάριτας, ὦ ἄνδρες' Αθη- ναῖοι, Δημοσθένει τῆς πολιτείας καὶ τῆς φιλίας, ἔνεστιν ὑμῖν ἀπὸ τοῦ ψηφίσματος καταμανθάνειν, δοῦλον αὐτὸν εἶναι γράφω καὶ τὸ τούτου δεινότερον, Ἀθη- ναίων ἀπάντων, ἀλλ’ οὐχ ὅ τι πείσεται δεινὸν Δημο- σθένης, τοῦτο σκοπῶ, μέλει γάρ μοι ἐλάχιστον τῆς τούτου συμφορᾶς, ἀλλ’ εἰ Φίλιππός τινα παρ’ ὑμῶν
Φίλιππος μὲν οὖν οὐδὲν διαπράττεται θαυμαστὸν τὸν ἐχθρὸν ὠνήσασθαι προαιρούμενος, ὑμῖν δ’ αἴσχιστόν ἐστι προέσθαι δοῦ- λον ἐσόμενον τὸν κατὰ πολὺ σεμνότερον | τῶν [*](R IV 324) ἐλευθέρων καὶ οὐδὲ παρὰ τὸν τῆς δουλείας καιρὸν πεπαυμένον τῆς εἰς τὸν δῆμον εὐνοίας, ἀλλὰ μένοντα καὶ παρὰ τὰς συμφορὰς ἐν τῷ τῶν ἐλευθέρων σχήματι.
Δημοσθένης μὲν οὖν οὕτως ἔχει μεγαλοφροσύνης ὥστε, κἂν ἀποκτείνειν αὐτὸν ἐθέλητε καὶ τιμᾶν αὺτῷ τῶν ἐσχάτων, ἕτοιμός ἐστιν ὑπομένειν. ἀλλὰ χρὴ πρὸς τὸ συμφέρον ὑμᾶς ἐκλογίζεσθαι. τῷ μὲν γὰρ δοκεῖν δοῦλον ἀποδώσεσθε, ἔργῳ δὲ τὴν ἐλευθερίαν τὴν κοι- νὴν μετὰ Δημοσθένους Φιλίππῳ προήσεσθε.
ξένος ὢν Δημοσθένης, τοῦτο γὰρ αὐτὸν δεῖ καλεῖν ἑαλωκότα, τὴν πόλιν ἔστερξε τὴν ὑμετέραν ὡς τῶν αὐτοχθόνων εἷς, ὧς Ἀθηναῖος γνήσιος, καὶ διὰ τοῦτο πολὺν ἔλαθε [*](12 cf. t. II 526, 13; V 353, 3 14 Din. or. I § 15 et 95. Aeschin. fals. leg. § 22 p. 31,15; § 87 p. 39,33; Ctes. § 172 p. 78,24. cf. A. Schaefer Demosth. I 268 2) [*](1 πρότερον δ’ Ma sed ον δ’ in ras m 2 2 εἷναι inser L om VaBMa 3 θαυμαστὸν διαπράττεται Ma 6 περὶ Va) [*](7 πεπαυμένου Ma sed υ(2) in ν corr m 2, La πεπαυμένων Re 8 περὶ Va | τὰς συμφορὰς Ma sed ἅς σ in ras m 2 10 ἄνθρωπον Mor 12 τὸ L sed in τῶ corr m 2 13 ἀπο- δώσεσθε Va sed ω in ο corr ras, La sed αι supra ε(2) ἀπο- δόσεσθε Β ἀποδώσεσθαι Mor | τὴν ἐλευθερίαν om Re, unde σωτηρίαν vel ἐλευθερίαν post κοινὴν inserendum coni Cobetus Coll 291 et Gasda | τὴν(2)] αὐτὴν Ma 14 προήσεσθαι Mor) [*](15 τοῦτον Β | ἑαλωκότα scripsi ἑαλωκὼς libri edd sed „malim legi ὡς νῦν ἀναπέφηνεν aut πεφώραται πεφώρσται ἑαλωκώς") [*](16 ὑμετέραν scripsi e VaBMa ἡμετέραν LLa edd | αὐτο- χθόνων in ras L 2 ἀθηνῶν Va sed ἀθηναίων suprascr m 2, B) [*](17 εἶς, ὡς] ἴσως VaB | ὧς Ἀθηναῖος γνήσιος delenda cen- set Cobetus Coll 292 | διατοῦτο VaMa)
καὶ δουλευέτω, ἀλλ’ ἐν Ἀθήναις, ἀλλ’ ἐνθάδε, παρ’ οἶς κατέγνωσται, δουλευέτω τοῖς δικασταῖς, τοῖς μαρτυροῦσι, τοῖς γραψαμένοις, τοῖς κατηγορήσασιν. ἠδίκησε τὸν δῆμον εἰς τὴν πολιτείαν ἐγγραφείς. ὁ δῆμος οὖν ἔστω κύριος, οἶ πεπονθότες ἔστωσαν δεσπόται τοῦ σώματος. τί τὸν κοινὸν οἰκέτην ὑπερορίζεις;
6. Εἴρηται, φησί, πιπράσκειν τὸν τῆς ξενίας ἁλόντα. καὶ Φίλιππός ἐστιν ὠνητής. πρότερον μὲν γάρ, ὧς ἔοικεν, ὠνεῖτο τὰς πόλεις, νυνὶ δὲ καὶ [*](R IV 325) τοὺς | δημαγωγούς. ἐγὼ δ’ οἶδα πάντας τοὺς ἀδικήσαντας ἐνταῦθα τὴν τιμωρίαν ὑπομένοντας καὶ [*](1 cf. p. 253,14 3 Dem. fals. leg. p. 357, 22 sq. 7 Dem. Aristog. II p. 805, 14 14 cf. p. 255, 4. Xen. Hell. I 7, 20) [*](1 καταμηδέν Va 3 ὠδύρατο VaBMa 6 γὰρ Ma 9 ξενίας ante ἐκρίνετο Ma | δουλεύων τοὺς Ma 11 δουλευέτω —12 παρ’ om La 12 οἷς] οὐ La 13 τοῖς κατηγορήσασιν delenda? 14 κατηγορήσασιν L sed ήσασι in ras m 2 κατηγο- ροῦσιν VaB 17 περιορίζεις Ma sed γρ ὑπερορίζεις suprascr m 2 18 εἴρηκε Va sed γρ εἴρηται in marg m 2 Ma | ὁ νόμος ante τὸν Ma | τῆς om La et delendum coni Re at cf. p. 254, 15) [*](20 num ἐωνεῖτο scribendum, ut p. 260, 12; t. IV 380, 14? at cf. p. 260, 7)
τίς τῶν ἑαλωκότων ἐπὶ φόνῳ παρ’ ἄλλοις δίδωσι δίκην; τίς τῶν ἐπὶ προδοσίᾳ κατεγνωσμένων ὧς ἄλλους κολασθησόμενος ἀφικνεῖται; τίς τῶν ἀστρα- τεύτων ἢ τῶν τὰς τάξεις ἀπολιπόντων; οὐδὲ εἷς. εἰ μὲν οὖν ἄλλοι τινὲς τῶν πονηρῶν παρ’ ἄλλοις τισὶ δίκην ὑπέσχον, πίπρασκε καὶ Δημοσθένην ἔξω μακράν, εἰ βούλει, τῆς Ἀττικῆς ἀπάγων, μᾶλλον δὲ καὶ τῆς Ἑλλάδος· εἰ δ’ οὐδείς, ὃ κατὰ τῶν ἄλλων γραφόμενον ἔδοξεν ἂν εἶναι παράνομον, τοῦτο οὐ δεῖ νόμιμον κατὰ μόνου Δημοσθένους λογίζεσθαι.