Declamatio 18
Libanius
Libanius, Declamatio 18, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911
ἀτιμοῦταί τις. ἀλλ’ ἐν Ἀθήναις. ὀφλισκάνει τις δίκην χρημάτων. ἀλλ’ οὐ παρ’ ἄλλοις τὴν ζημίαν ἐκτίνει. αἰ διδόμεναι δωρεαὶ τοῖς εὐεργετήσασιν ὑμῶν τὴν πόλιν οὐκ ἀπ’ [*](3 Dem. p. 238, 11 10 Aeschin. Ctes. § 175 p. 78, 41) 1[*]( τὰ om Ma | voce δεδρακότων inc D 2 παρὰ VaBMa περὶ D 3 κέκριταί reposui e libris κρίνεται edd | τις] ,,malim τε" Re 4 γίνεται VaMa | ἂν inserui om libri edd | τῆς om Re | κρίσιν ἔγραφε in ras Va 2 5 παρηνόμει scripsi e D coll. p. 254, 14 παρενόμει VaBMaLLa edd | κατα- λύων scripsi e D ut coni Re et Cobetus Coll 292 κωλύων Ma sed γρ παραλύων suprascr m 2 παραλύων VaBLLa edd 7 „malim παρ’ ἄλλοις, ut paulo post“ Re 8 et 9 8 παρ’ ἄλλοις] πολλάκις D 11 τἀς om La | πράξεις D | ἀπο- λειπόντων Ma | οὐδεείσ D 14 ἀπαγαγὼν MaD 17 ἀτιμοῦ- ταί τις scripsi e D ἀτιμοῦται τὶς BMaL sed in hoc οῦται τίς in ras m 2, La edd ἀτιμᾶται τίς Va sed ov suprascr m 2 19 ἐκτίνει Va sed ι(1) in ras 2 — 3 litt m 2 20 ὑμῶν scripsi e Ma ἡμῶν VaBDLLa edd)
καὶ ἰδίᾳ μὲν ἡμεῖς ὁπόταν πιπράσκωμεν εὔνους οἰκέτας, ὀκνοῦμεν ἀλλαχῆ τούτους ἀποδίδοσθαι, τῆς δὲ Δημοσθένους δουλείας [*](R IV 326) ἄλλοις παραχωρήσομεν; | καὶ Φίλιππος μὲν οἰκέ- του ὢν ἀδοξότερος καὶ τῶν ἀνδραπόδων ἀγενέστερος οὐδένα τῶν πονηρῶν τῶν παρ’ αὑτῷ πρὸς ὑμᾶς ἀπο- στέλλει δίκην ὑφέξοντα, ὑμεῖς δὲ εἰς Μακεδονίαν τοὺς ἁλόντας ξενίας πέμπετε ὥσπερ ἀποροῦντες δεσποτῶν;
10. Ἀλλ’ οὐ διώρισε, φησίν, ὁ νομοθέτης ὅποι δεῖ πιπράσκεσθαι. οὐχ ὥρισεν, ἀλλ’ οὐδ’ ἐπέτρεψε. τὸ τοίνυν μὴ συγχωρεῖν ἄντικρυς ἴσον ἐστὶ τῷ κεκωλυκέναι. εἰ μὲν γὰρ ἐπέτρεπεν ἀλλαχῆ πιπρά- σκειν, οὐκ ἂν ἐν τῷ νόμῳ παρεσιώπησεν, ὁ δὲ τοῦτο προσθεῖναι κατοκνήσας σαφῶς ἀπεῖπεν. ἐρωτῶ γάρ σε· πότερα ἐλεεῖ τὸν ξενίας ἁλόντα ἢ τοὐναντίον μεμίση- [*](10 cf. t. IV 972, 7 sq. R.) [*](1 δὴ post οὕτω inser Ma 2 | δεῖ om D 2 ὑμῖν scripsi e VaBMa ἡμῖν DL sed in hoc η in ras m 2, La edd | οἶς Va sed οὓς suprascr m 2 5 ἐπειδὴ scripsi e MaD ἐπεὶ VaBL La edd 6 ἄλλους VaBMaD 8 ἀποδόσθαι BMa sed in hoc in ἀποδίδοσθαι corr m 2, DL sed in hoc γρ ἀποδίδοσθαι in marg, La sed γρ ὑποδιδόσθαι in marg, Mor sed γρ ἀποδί- δοσθαι in marg ἀποδιδόναι Va sed δόσθαι supra διδόναι m 2) [*](10 ἀγεννέστερος Ma 11 οὐδένα τῶν παρ’ αὐτῶ πονηρῶν Β | αὐτῶ scripsi αὐτῷ libri edd | ἡμᾶς VaBDLa 13 τῆς ante ξενίας Ma Ι ξενίας om D 14 οὐχ ὥρισε? 15 ὅποι scripsi auctore Re ὅπου libri edd | ἀλλ’ in marg L 2 om Va BMaD | οὐδὲ Πα 16 ἐπέτρεψεν BL edd | ἶσον VaMaD 17 τὸ D)
11. Ὅταν δὲ τὸ ἀξίωμα ἐννοήσω τοῦ δούλου, γίγνεται γάρ τις καὶ δοῦλος ἔνδοξος, οὐ φέρω τὸ καινὸν τῆς πράσεως. ἥκει τις ὠνησόμενος Δημοσθένην. τὸν ὠνητὴν ἀνακρίνατε, τὸν ἔμπορον ἐξετάσατε. εἰ μέν ἐστι Πελοποννήσιος, εἰ μέν ἐστιν ἐκ τῆς Ἑλλάδος, εἰ Βυζάντιος, εἰ Περίνθιος, πιπράσκω, φιλοῦντας ἔξει δεσπότας καὶ χάριν εἰδότας, ταχέως ἐλευθερωθήσεται ὑπὲρ ἐλευθερίας ἐλευθερίαν λαβών, | προσοφεί- [*](R IV 327) λοῦσιν αὐτῷ ταύτην τὴν χάριν οἱ κύριοι· ἂν δὲ Ἕλ- ληνα πιπράσκω βαρβάροις, ἂν τὸν ἐμὸν οἰκέτην παρα- χωρήσω Μακεδόσιν, ἂν Φιλίππῳ, πολλὰ ὠνεῖται δι’ ἑνὸς σώματος, τὴν παρρησίαν, τὸ βῆμα, τὰς ἐκκλησίας [*](5 cf. p. 259,7 sq. Dem. fals. leg. p. 345, 1 et 23; 405, 12 sq.) [*](6 sq. Dem. cor. p. 320, 27 sq. | Dem. fals. leg. p. 405, 15 sq.) [*](2 ,,post ἀλλαχῆ videtur ἐπιτρέπειν deesse“ Re | μόνος VaBMaD | οὕτως om Re | „malim ὑπομένειν ἐστι δίκην") [*](6 πικράσκεσθαι; et 7 Αἰσχίνης; edd | δημάδη D | ἡγεμὼν D 7 εἰσὶ γάρ, εἰσὶ scripsi e Va εἰσι γάρ εἰσι D εἰ γάρ εἰσι reliqui libri sed post εἰ ras 2 litt Ma, edd 8 ἡμῖν La 9 γὰρ D 10 γίνεται VaBMaD 11 πράξεως Va sed σ supra ξ m 2 | δημοσθένη LLa edd 12 ἀνακρίνετε Ma sed ε(1) in α corr m 2 ἀνακρίνεται La 13 πελοπονήσιος VaBD sed in hoc ν ante ν inser m 2, LLa edd 14 πειρίνθιος VaBLa | πιπρασκέτω D | ἥξει D 17 τὴν inser Ma 2 18 ἐὰν VaD | ἐμὸν in lac 5 litt om Β 19 βαρβάροις ante μακεδόσιν VaB | ἂν scripsi ἐὰν libri edd 20 ῥῆμα D | τἀς ἐκκλησίας — 250, 2 δημα- γωγοῦ in suspicionem vocavit Gasda)
ὢ τῆς καινῆς ἐμπορίας, ὢ τῆς παραδόξου πράσεως. ἃ μὴ δύναταί τις πολέμῳ λαβεῖν χρημάτων λαμβάνει. κἂν τὴν Ἀθηναίων τύχην ἐξαγώγιμόν τις βούληται λαβεῖν, λαμβάνει σὺν Δημο- σθένει. τί οὖν ἔτι μάχομαι; τί οὖν ἔτι κινδυνεύω; τὸ ἆθλόν μου τῶν κατορθωμάτων ἀφαιρῇ. ἐξέταζε τοὺς ἐν Θήβαις ἁλισκομένους. πολυπραγμόνει τοὺς ἐν Θετ- ταλοῖς δυστυχοῦντας. Ἀθήνησι δὲ κἂν ἁλῷ τις ξενίας, ἐνδοξότερός ἐστι τῶν παρ’ ὑμῖν ἐλευθέρων Μακεδό- νων.