Declamatio 16

Libanius

Libanius, Declamatio 16, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911

ἔστη- σα κἀγὼ τρόπαια τῶν συκοφαντῶν ἐν ἅπασι τοῖς δι- καστηρίοις. πολλαχόθεν βαλλόμενος ἐγκλήμασιν ὧς ἀλη- θῶς αὐτὸς ὤφθην ἄτρωτος, ὧς οὔτε ὁ Αἴας, ᾧ σαυτὸν εἴκαζες, οὔτε ὁ Ἀχιλλεὺς | οὔτε ὁ Καινεὺς οὔτε εἴ [*](H. XII 219) τις ἄλλη <τραυμάτων> κρείττων γενέσθαι λέγεται φύσις. ὡς ἐγὼ συκοφάντου καὶ διὰ παντὸς ἰόντος φθόνου ἐστράτευμαι πάντα νικῶν. μέγα φρονεῖς, εἰ μὴ τέ- τρωσαι· τίς γὰρ ἐπὶ σὲ συκοφάντης ἀφῆκεν ἔγκλημα; ἄγε καὶ ἀθλητὰς εἰς τὸ πρυτανεῖον τοὺς οὐκ ἀποδύν- τας εἰς στάδιόν ποτε, καὶ τίς ἀνέξεται; ποῖος Γλαῦκος [*](1 cf. t. II 180, 14; V 216, 12. Arist. rep. Ath. 21, 2 5 cf. p. 144, 9 | Dem. p. 383, 5 7 Xen. Hell. II 4, 2. Corn. Nep. Thras. 2,1 cum nota Nipperdeii. Aristid. t. I 271,12; 822, 8 D) [*](10 cf. p. 125,24 11 Themist. or. 23 p. 284 a. Apostol. prov. IV 19 16 cf. t. 1 145, 3. Arist. Ach. 627) [*](1 προκρίνει scripsi auctore Buechelero προκρίνεις Ma | πεφυλοκρινημένου scripsi cum Buechelero πεφυλλοκρινημένου Ma πεφιλοκρινημένου Gasda | στεφάνου pro glossemate habet Gasda 2 ἂν ἔστησεν scripsi cum Buechelero ἀνέστησεν Ma) [*](3 καὶ cancellandum censet Gasda 4 ὁ ante Θεμιστοκλῆς Ma delevi cum Hertlino 10 post ἄτρωτος comm aposui, colon Ma 11 ὁ(1) inserui om Ma | οὔτε(3) scripsi οὐδὲ Ma 12 τραυμάτων inserui om Ma | τοῦ θνητοῦ Hertlein 13 τοῦ post καὶ Ma delevi καίτοι Radermacher Philol. LVII 227 14 ἐστράτευμαι πάντα νικῶν scripsi coll. p. 182, 5 ἐστράτευτε τὰ δανικἀ Ma ἐστρατευμένος νενίκηκα olim scripsi ἐστράτευται παντονίκης Buecheler ἐστράτευται. τάλαν, ἢ καὶ Radermacher) [*](17 ὁποῖος Gasda membrum quale: omnes tamen probabunt, si adduxeris tales excidisse coniciens)

180
ὁ Καρύστιος ἢ Πολυδάμας ὁ Σἀοτουσαῖος, οἳ πολλοῦ καμάτου καὶ ἱδρῶτος τοὺς στεφάνους ἐωνημένοι χαλκοῖ ἑστᾶσιν; οὐ γὰρ δεῖ πολιτείας ἀγωνιστὴν ἰδιώτῃ καὶ θεατὴν ἀθλητῇ παραβάλλειν.

στάδια τῆς ἀρετῆς τῆς ἐμῆς τὰ δικαστήρια, Ἑλλανοδίκαι δὲ τούτων τῶν Ὀλυμπίων ὑμεῖς, καὶ γὰρ τούτοις τοῖς ἀθληταῖς κάθην- ται δικασταί. τοῦ νικῶντος ὁ στέφανος, οὐχ ὅστις ἀνα- γώνιστος. ἐμὲ εἰς τὸ πρυτανεῖον ὁ νόμος καλεῖ δι- καιότερον ἢ τοὺς Ὀλυμπιάδα καὶ Πυθιάδα νίκην ἀνῃ- ρημένους. οἱ μὲν γὰρ μόνον εἰς δόξαν συναίρονται τῇ πατρίδι, τἀμὰ δὲ κηρύγμάτα ψηφίς μάτα χρηστὰ καὶ νόμοι συμφέροντες, πόροι χρημάτων, ἀπόστολοι, νῖκαι. πόσους ἡ πόλις αὕτη στεφάνους ἐκ τῶν ἐμῶν πολι- τευμάτων ἠνέγκατο. οἱ δεῖνες σωθέντες, οἶ δεῖνες ἐλευθερωθέντες διὰ τὴν ἐμὴν προπέτειαν, ὧς Κε- φάλῳ δοκεῖ.

οὐχ οἱ δειλοὶ καὶ τρέμοντες καὶ λαγὼ βίον ὡς ἀληθῶς ζῶντες τὰ τρόπαια ἱστᾶσιν οὐδὲ τὰ κοινὰ ὀρθοῦσιν οὐδὲ δωρεῶν τυγχάνουσι, καὶ ταῦτα ἐν Ἀθήναις. εἰ μὲν γὰρ Φλιασίοις ἢ Με- γαρεῦσι συνεβούλευον, αὐτός τε οὐδὲν ἂν ἐτόλμων μέγα καὶ τοὺς πολίτας τῇ τύχῃ τὴν γνώμην μετρεῖν ἠξίουν, Ἀθηναίων δέ τις ἀξιωθεὶς προστατεῖν ἐπὶ [*](1 Dem. p. 331, 2. Luc. pro imag. § 19; Her. § 8 | Lib. t. IV 292, 15 R. Paus. VI 10, 1; 5, 1 2 Paus. VI 10, 1 8 Plat. leg. XII p. 845 C 9 Plat. leg. VII p. 807 C 10 cf. t. V 220, 1) [*](11 cf. p. 122, 6 15 cf. p. 118, 1 17 cf. p. 119, 11) [*](1 ὀ(1) inserui om Ma | σκοτισαῖος Ma sed ι(1) in ὒ corr m 2 | οὐ et 3 καθεστᾶσιν; Buecheler 2 ὠνημένοι Ma | χαλκοῖ ἑστᾶσιν; scripsi καθεστᾶσιν. Ma 10 μόνον scripsi ὅσον Ma 12 νόμοι συμφέροντες scripsi coll. t. II 301,2. Dem. p. 328, 20 νόμοις συμφέροντα Ma sed ὄντα incertum | πόροι scripsi coll t. IV 246,5 R. Dem. p. 328,19 ’π’ cum quatuor litteris quae ne sulfurato quidem liquore adhibito effulserunt 18 τυγχά- νουσιν Ma 22 προστατεῖν scripsi coll p. 173,4 προστάτης Ma)

181
ταὐτὸ βῆμα ἀναβαίνων, ἐφ’ οὗ Μιλτιάδης τὴν ἔξοδον ἐδημηγόρει καὶ Θεμιστοκλῆς πανοικησίᾳ πλεῖν ἐπολι- τεύετο καὶ Κίμων οὐ] προῆγεν ἄχρι Παμφυλίας καὶ Περικλῆς τὴν Ἀττικὴν ἐδίδου τοῖς Πελοποννησίοις, τηλικούτων διάδοχος ῥητόρων οὐ κληρονομήσει | [*](H. XII 220) τὸ φρόνημα μετὰ τοῦ βήματος;

ἀλλὰ τί πράξει; ὧς Κέφαλος, εὐλαβηθήσεται τοὺς βασκάνους καὶ τῶν αἰτιῶν τὰς σκιὰς φοβηθήσεται; μιμήσεται τὴν σὴν ἄνανδρον πολιτείαν; οὐκ ἐγώ. περὶ πρωτείων ἀεὶ πολι- τεύομαι. <ὑπὲρ> δόξης <καὶ> ἡγεμονίας οὐδένα κίνδυνον ἐξίσταμαι. διὰ τοῦτ’ ἀεὶ κρίνομαι, οὐ ζητῶ γὰρ ὅ τι λεχθὲν οὐχ ἕξεὰ κατηγορίαν, ἀλλ’ ὅ τι πᾶσαν αὐξήσει τὴν πόλιν καὶ ποιήσει φθονεῖσθαι τὸν μὲν δῆμον παρὰ τοῖς Ἕλλησι, παρὰ δὲ ὑμῖν ἐμέ, οὐ πρὸς ἐμαυτὸν σκοπῶν τὰ λεκτέα καὶ τὰ μή, πρὸς δὲ τὸ κοινὸν τῶν Ἀθηναίων ἀξίωμα.