Declamatio 15

ταῦτά ἐστιν ἡμῶν ἐκα- τέρῳ ἡ χρηστὴ καὶ πονηρὰ τύχη. πρῶτος γὰρ αὐτὸς αὑτῷ τις ἀγαθὸς δαίμων ἢ κακὸς ἐν οἷς προαιρεῖται <κακῶς ἢ> μετρίως. οὕτως ἐγὼ αὐτὸς ὤν, ἑτέροις ἠγνοημένος κριταῖς. ἀπαλλάττει μοι κατηγόρους ἡ Τύχη θρασεῖς. τί δὲ τουτωί; οὐ κατὰ τοὺς νόμους ὅ τι συνοίσει τοῖς ψηφισαμένοις σκοπῶν, ὅπως δὲ προσελθὼν ἀρέσει καὶ χαριεῖται μὲν οἷς βούλε- ται, λυπήσει δὲ τοὺς ἰδίους ἐχθρούς, ἐμβαλὼν ἑαυτὸν [*](10 Thuc. Ι 93, 4 ὑπόπτους scripsi ὅστις καὶ τοὺς κατὰ μικρὸν ὑπόπτους Ma ὅστις καὶ καταμικρὸν ὕπ(??)πτ(??) Ρ) [*](1 ἀθῴους MaP 3 τοῦτο Μ | ὅλως scripsi e Ma cum Hertlino ὅλους Ρ Ι διατοῦθ’ MaP 5 ὧς scripsi ὅτι MaP | τειχῶν Ρ 6 ἐστιν scripsi εἰσὶν P om Ma 11 ἀπεκρούσατε olim conieci 13 ἕκατ’ ἔρω scripsi e Ma ἕκατ’ ἔρων Ρ ἕκατ’ ἔρου coni Hertlinus 15 τίς Ma 16 κακῶς ἢ inserui om MaP) [*](17 ὤν scripsi e Ma ὦν Ρ | κριταῖς scripsi κριτής MaP | ἀπαλλάττει scripsi πλάττει MaP 18 τουτωί; οὐ scripsi | τουτί Ma τουτὶ Ρ 19 ὅ τι scripsi ὅτι MaP 20 ἀρέσει scripsi ἐρεῖ MaP)

47. Καὶ σχεδὸν ὁ λόγος εἰς λογισμὸν προελήλυθε τὸν τοῦ πῶς ἑκάτερος πολιτεύεται. ἔχει γὰρ οὕτως. εἰς δύο ταῦτα τῶν πολιτειῶν νενεμημένων, καὶ τῶν μὲν <δι᾿> εὐλάβειαν περιττὴν τὸν ἡσύχιον βίον ὥσπερ οἱ πολλοί, τῶν <δὲ> θρασύτητος πάντα λέγειν καὶ γράφειν ἄνευ τοῦ· τί καλόν, ὡρμη- μένων, ὥσπερ οὗτος, καὶ τῶν μὲν ἰδιαζόντων οὔτε ὠφελούντων οὔτε βλαπτόντων, τῶν δέ, ὡς οὗτος, αὐθαδειαζομένων ἀνατρεπόντων τὰς πόλεις ἐγὼ τὴν διὰ μέσου τῆς πολιτείας ὁδὸν τραπόμενος οὔθ’ οὕτως ἄτολμος ὡς ἃ δεῖ μὴ λέγειν, αἰσχρὸν γάρ, οὔθ’ οὕτως ἰταμὸς ὡς ἃ μὴ δεῖ λέγειν, σφαλερὸν γὰρ τοῖς ὅλοις, δημηγορῶν δὲ αὐτὰ τὰ καίρια καὶ τὴν ἐφ’ ἑκάτερα τῶν προειρημένων ἀμετρίαν ἐκπεφευγώς, τῶν μὲν τὴν ἀργίαν, τοῦ δὲ τὴν περιεργίαν, αὐτοῦ μοι δο- κῶ τετυχηκέναι τοῦ καλοῦ, ὃ ἐπὶ τῶν ἀνθρωπίνων ἐπι- τηδευμάτων ἐν | μέσῳ τῆς τῶν ἐσχάτων ὑπερβολῆς [*](H. IX 65) ἵσταται.

ὁ δὲ τὴν εὐβουλίαν εὐλάβειαν καλεῖ καὶ τὸν λογισμὸν ὧς ὄκνον κακίζει καὶ τὴν μὲν ἀπόνοιαν [*](7 Dem. p. 132,12; 144,27 8 Dem. p. 150,11) [*](1 τἆλλα Ρ 2 ὢν inserui om MaP 5 προελήλυθε scripsi προσελήλυθε ΜαΡ 8 δι’ inserui om MaP | εὐλαβείᾳ περιττῇ olim scripsi 9 δὲ inserui om MaP 13 αὐθα- διαζομένων olim scripsi 14 διαμέσου Ρ | οὗτος Ρ 15 ἄτολ- μος scripsi auctore Cobeto coll p. 151, 10 ἀπότολμος MaP | ὥσθ’ Cobet 17 καὶ τὴν ἐφ’ ἑκάτερα ante δημηγορῶν Ρ delevi 18 προειρημένων scripsi e Ma εἰρημένων Ρ 19 τοῦδέ Ρ 20 ἐπὶ scripsi καὶ MaP)

τίς ἀπώλεσε τοὺς ἐν Ἀμφιπόλει; τὸ Κλέωνος ἀλό- γιστον θράσος. τίς τοὺς ἐν Σικελίᾳ; θρασυνόμενος Ἀλκιβιάδης. εἰ δὲ Νικίᾳ τῷ προορῶντι τὸ μέλλον ἐπείσθησαν, οὐκ ἂν ταῦτα ἐπέπρακτο. δεῖ γὰρ καὶ μάντιν εἶναι τὸν ῥήτορα καὶ τοῦ καθ’ αὑτὸν ἀσφαλοῦς ἐπιμελεῖσθαι· καὶ γὰρ τὸ κοινὸν οὕτω βούλοιτ’ ἂν ὀρθοῦσθαι, ὅταν τοῦ καθ’ αὑτὸν μέρους φαίνηται προνοούμενος. οὐκ ἄν, εἰ τοῖς προμηθέσι δημαγωγοῖς ἐπείθοντο, τοιαύταις γνώμαις ἐχρήσαντο. νῦν δὲ Ὑπέρ- [*](1 Plat. rep. III p. 400 E 17 cf. p. 150, 1) [*](1 ὧς delet Cobetus | ἀνδρίαν Ma | ὡς scripsi εἰς Ma sed in ras m 2, Ρ | δειλίαν Ma sed ’δει et ἴ’ in ras m 2 2 ὅτι οὐδαμοῦ scripsi e Ma οὐδαμοῦ(??) οὐδαμοῦ Ρ 3 μὴ δὲ Ma μὴ δ’ Ρ 5 μηδὲ scripsi μηδὲν ἔχων MaP 7 σώζειν Ma | γὰρ om Ma | οὗτ(??) Ρ 9 μὴ δὲ MaP 10 κρείττων Ma | ἄνευ inser Ma 2 | γάρ ἐστι scripsi e Ma γὰρ Ρ 11 καὶ inser Ma 3 | τοῦ Ma sed in τούτου corr m 2 17 et 19 καθ’ αὐτὸν scripsi κατ’ αὐτὸν MaP cf. p. 134,2; 148,9 | ἀσφαλῶς Ma 18 ἐπιμελῆ ημ Ma 20 εἰ in ras Ma 2 | (??)αγωγοῖς Ρ 21 ἐχρήσατο Ρ)

στρα- τηγῷ μὲν ἴσως δεῖ καὶ θράσους, ὁ δὲ ῥήτωρ ἐν τῷ βέλτιον ἑτέρου προβουλεύειν· οὐ γὰρ ἐν τοῖς ὅπλοις, ἀλλ’ ἐν τοῖς τοῦ συμφέροντος λογισμοῖς ἡ τέχνη. ὁ δὲ ἀφ’ ὧν κίνδυνον αὐτὸς ἂν ἴχοι μὴ προειδὼς σχολῇ γ’ ἂν τὸ ὑμῖν ἀσφαλὲς σκέψαιτο. οὕτως εἰ μὲν αὑτῷ τε κινδύνους ἐπάγεται καὶ μή, κριθείη <ἂν> δι’ ἡ πόλις πᾶσα περὶ σωτηρίας· ἑγὼ δὲ οὔτε ἐμαυτὸν οὔτε τὸ δημόσιον οὐδαμοῦ | σφήλας τῷ ἀναμαρτή- [*](H. IX 66) τῳ τὸ ἀναίτιον ἐκτησάμην.

Προδείξατε δέ, ποίους τινὰς τοὺς πολιτευομέ- νους εἶναι βούλεσθε, προμηθεῖς, ἀσφαλεῖς, ἐκλελογισ- μένους ἃ χρὴ πράττειν, ἢ θρασεῖς, ἀπερισκέπτους, ἐν αὐτοῖς σχεδιάζοντας τοῖς δημοσίοις. ὧν γὰρ τὰ ἆθλα, ταῦτα πάντες ἀσκοῦσιν. οὐχ ἱκετεύω περὶ τῆς δωρεᾶς, ὅπερ οὗτος ἐν τοῖς δικαστηρίοις. ὅπου γὰρ οὐ περὶ τύχης, ἀλλὰ περὶ τιμῆς ὁ λόγος, οὐκ ἐλέῳ χρὴ τὴν εὔνοιαν, ἀλλὰ τῷ δικαίῳ πορίζεσθαι. ἓν δὲ εἰπὼν κατα- βήσομαι· τὴν μὲν τούτου δωρεάν, ἢν ἂν αἰτήσῃ, πάν- τως ι τις γράψεται, τί οὖν βούλεσθε πράγματα τὴν δὲ ἐμὴν οὐδείς, ὅτι μηδὲ ἐμέ.