Declamatio 15

Libanius

Libanius, Declamatio 15, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911

115

ἐπ' αἰτίᾳ μὲν οὐδαμῶς παρ’ ὑμῖν ἐκρίθην, [*](H. IX 48) ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μηδὲ κριθείην ποτέ, βεβίωκα γὰρ οὕτως ὥστε μηδὲ συκοφάντῃ παρασχεῖν αἰτίας πρό- φασιν ἢ μέμψεως, τὴν ἐπ’ ἀρετῇ δὲ ταύτην κρίσιν οὐκ ἂν ἀπαξιώσαιμι ὡς ὑπαιτίου μὲν ἀγωνίζεσθαι περὶ τιμωρίας, ὥσπερ Ἀριστοφῶν, ἀγαθοῦ δὲ περὶ δωρεᾶς, ὡς ἐγώ.

ἔστι μὲν οὖν ἐπιεικῶς, ὦ ἄνδρες Ἀθη- ναίοι, τὸ αὐτὸ καὶ σεμνολόγημά μοι πρὸς ὅλον τὸν βίον καὶ ἐναντίωμα πρὸς τὴν παροῦσαν κρίσιν, Ἀρι-

  • Ma = Codex Matritensis 4679 olim N-49
  • Ρ = Parisinus gr. 2998
  • [*](8 Xen. Anab. III 1, 5 11 cf. p. 120, 14; 154, 6; 162, 3) [*](Titulum quem ante Aristophontis antilogiam praebent Ma Ρ huc transposui 1 Νόμος — 2 Ἀριστοφῶν] εἰς τὸ ἐναντίον Ma Ρ Νόμος om MaP inserui coll Io. Doxap. in Hermog. de stat. cod. Vind. phil. gr. 130 fol 104 καὶ πάλιν νόμου ὄντος τὸν καλῶς βεβιωκότα γέρας λαβεῖν Κέφαλος καὶ Ἀριστοφῶν Ἀριστοφῶν, σ μὲν πολλὰς γραφὰς γραφεὶς καὶ ἐν μηδεμιᾷ ἁλούς ὁ Ἀριστοφῶν, ὁ δὲ μὴ ἅπαξ γραφεὶς ὁ Κέφαλος, ἀμφισβητοῦσι τοῦ γέρως Ι καὶ om Ma 5 ἀθηναῖοι om Ma | μὴ δὲ MaP 6 ὥσ Ma | μὴ δὲ MaP 11 σεμνολόγημα ἐμοὶ olim scripsi)
    116
    στοφῶντι δὲ τἀναντία τούτων, τοῦ μὲν τρόπου παντὸς ἐλάττωμα, πλεονέκτημα δὲ πρὸς τὸν παρ’ ὑμῖν ἀγῶνα. τί οὖν ἐστι τοῦτο; ὅτι ἐγὼ μὲν οὔπω πρότερον ἐλη- λυθὼς εἰς τὸ δικαστήριον τῶν τοιούτων ἀγώνων ἀπείρως ἔχω, οὑτοσὶ δὲ μονονοὺ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν κρινόμενος ἐγγεγύμνασται τοῖς δικαστηρίοις. ἔστι δέ, εἰ μὲν δικανικῆς δεινότητος ἡ τιμή, κρείττων ὁ τὰς με- γίστας δοκούσας αἰτίας διακρούσασθαι δυνηθείς, εἰ δ’, ὧς ὁ νόμος φησί, καλοῦ βίου, ὁ μηδ’ ἐν ὑπονοίᾳ πο- νηρᾷ γεγονὼς ἐν ὅλῳ τῷ βίῳ.

    τούτῳ μὲν οὖν εἰ καί τις ὠφείλετο παρ’ ὑμῶν χάρις, ὡς ἔγωγε οὐκ οἶδα ἀνθ’ ὅτου, οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ὧς εὖ τι τὸν δῆμον πε- ποιηκώς, ἀλλ’ ὅτι μὴ κακῶς ὑπὸ τοῦ δήμου πέπονθε, τούτῳ σεμνύνεται, πλὴν εἰ καί τι χρήσιμος ὑμῖν γέ- γόνε, τὴν ἱκανὴν ἔχει. ὁσάκις αὐτὸν κινδυνεύοντα περὶ τῆς ἐπιτιμίας ἢ τῆς πατρίδος, ἔστι δ’ ὅτε καὶ τοῦ βίου διεσώσατε, ὥστε καὶ πρὸς ὀφείλων ὑμῖν ἀναφαί- νεται. ὁ δ’ ἐν οὐδενὶ δεηθεὶς ἀγῶνι τῆς ὑμετέρας εὐνοίας καὶ φιλανθρωπίας εἰκότως ἄν, ὅτε πρῶτον αἰτῶ, τύχοιμι. ὄντος δὲ καὶ μόνου ἀκούετε τοῦ μὲν [*](3 Lys. or. 19 p. 157, 4 4 Isocr. or. XV 26 8 Dem. p. 556, 25 16 cf. p. 160, 6 et 23. Aeschin. p. 39, 42) [*](1 τὸ Ρ 3 οὔπω Ma sed πω corr m 2 4 τὸ inserui e Ma om Ρ cf. p. 119, 7 5 καθεκάστην Ρ 8 μεγίστας om Ρ | δοκούσας om Ma 9 ὁ(1) om Ma | μὴ δ’ Ma 10 νηρᾷ scripsi coll p. 120,11; 122,23 πονηρὸς MaP 12 οὐδὲ scripsi οὔτε MaP 14 τούτῳ scripsi e Ma τοῦτο Ρ 15 ὁσάκις — 17 διεσώσατε citant praemissis verbis Κέφαλος (om Zonar.) ῥήτωρ (om lex. Bachm. et Zonar.) auctor συναγωγῆς λέξεων χρησίμων s. v. ἐπιτιμία ed. Bachmann Anecd. I p. 233, 9 et qui ex ea libaverunt Suidas et Zonaras s. v. ἐπιτιμία cf. p. 160, 6 16 ἔστι δ’ ὅτε καὶ] ἢ lex. Bachm. Suid. Zonar. 17 παντὸς post βίου lex. Bachm. Suid. Zonar. | πρὸς ὀφείλων scripsi προσοφείλων MaP cf. p. 132, 6 | ἡμῖν Ma 19 ἀνοίας Ρ 20 μόνον Ma)

    117
    ἀναιτίου βίου δικαίου καὶ καλοῦ, τοῦ δ’ ἐν ἀγῶσιν ἀεὶ καὶ φόβοις οὐ παραπλησίου· παντὶ μέν, καὶ ὅστις οὐδ- έτερον ἡμῶν οἶδεν ἰδίᾳ, ῥᾳδία τοῦ κρείττονος ἡ κρίσις.

    οὐ μὴν ἀλλ’ οἱ μὲν τὸ τέλος ἀγνοοῦντες, αὐτὸ δὲ τοῦτο τὸν μὲν πολλάκις, τὸν δὲ μηδ’ ἅπαξ κε- κρίσθαι μαθόντες, τὴν ἑκατέρου δὲ προαίρεσιν οὐκ εἰδότες οἰηθεῖεν ’ίσως ἂν τὸν μὲν ἐξεταζόμενον ἐν πολι- τείᾳ καὶ πολλοῖς ἐμπλεκόμενον | πράγμασι διὰ τοῦτο [*](H. IX 49) καὶ πολλαῖς περιπεσεῖν αἰτίαις, καὶ θαυμαστὸν οὐδέν, εἴ τις ὑπεύθυνον αὑτὸν ἅπασι διδοὺς τοῖς ἐχθροῖς ἐπισπώμενος φθόνον ἀφ’ ὧν εὐδοκιμεῖ καὶ δι’ ὅσων νῦν Ἀριστοφῶν σκήπτεται κρίνεται· περὶ ἐμοῦ δὲ τὴν ἐναντίαν ἔχοι τις ἂν δόξαν, ἰδιωτεύων γάρ, ὡς εἰκός, ἀποδεδρακὼς ἐκ μέσου λέληθε τοὺς συκοφάντας ἐν ἀφανείᾳ βίου, καὶ τὸν μὲν φιλοκίνδυνον ἔσθ’ ὅτε καὶ χρήσιμον ἂν ἡγήσαιτο τῷ μήτε λέγειν ἃ δεῖ μήτε γράφειν ὀκνεῖν, ἐμὲ δὲ βίου μὲν εἷναι νικηφόρον ἀμέμπτως εἰς τοῦτο ἐζηκότα, ἀσύμβολον δὲ τοῖς κοι- νοῖς. καὶ γὰρ οὕτως ἔχει· οὔτε καθ’ αὐτὸν βιοῦντα καὶ μὴ προσαπτόμενον πολιτείας ἀναίτιον διαγενέσθαι μέγα οὔτε πολιτευόμενον αἰτίας πολλὰς ἐκφυγεῖν ἄξιον τιμωρίας, ἀλλ’ οὐδὲ τιμῆς.

    5. Τί οὖν καὶ δυσέφικτον καὶ ἄλλως ἄξιον [*](17 Xen. comm. III 4, 5; Agesil. 9, 7; conv. 2,5) [*](3 ὑμῶν Ma sed ὒ in ἡ corr m 2 6 τόνδε Ρ | μὴ δ’ Ρ 7 τὸ Ρ 8 διατοῦτο Ρ 9 καὶ(1) om Ma 10 αὐτὸν Ma Ι διδοὺς scripsi διδῶ MaP 11 ὅσων scripsi e Ma ὅσα Ρ) [*](14 ἐν inserui e Ma om Ρ 15 τὸν scripsi τοῦ Ma sed in τὸν corr m 2 Ρ | τὸ ante φιλοκίνδυνον Ρ delevi | ὅτι Ρ 17 μὲν om Ma 18 ἀσύμβολον scripsi σύμβουλον MaP 22 τιμωρίας, ἀλλ’ οὐδὲ τιμῆς scripsi τιμῆς, ἀλλ’ οὐδὲ τιμωρίας MaP quae praeter τιμῆς delenda censet Hertlinus)

    118
    μῶν, ἂν κατορθωθῇ; εἴ τις, ὦ ἄνδρες δικασταί, τοῖς δημοσίοις ἐφεστηκὼς ἐν τοῖς πρώτοις ὑπακούων τῷ τίς ἀγορεύειν βούλεται; πρεσβεύων ὁσάκις δέοι, νομοθετῶν ὅπου καιρός, χρήματα κοινὰ διαχειρίζων, προσκρούων, ὡς εἰκός, ἐν τῇ πολιτείᾳ πᾶσι, τισὶ φθονούμενος ἐφ’ οἷς ἐπαινεῖται βίον ἀκίνδυνον ἐν ἐπικινδύνῳ προαιρέσει φυλάττει μόνος καὶ κρίνει μὲν οὓς ἂν ἀδικοῦντας λάβῃ, μηδεὶς δὲ τούτου μηδὲν ἀντικατηγορεῖ, οὗτος ὁ μέγας δημαγωγός, οὗτος ὁ κρείττων ἐλπίδος, ᾧ συγχωροῦσι καὶ ἰδίᾳ καὶ δη- μοσίᾳ πάντες ἄνθρωποι πολιτεύεσθαι καλῶς κοινῇ μὲν πειθόμενοι, κατ’ ἄνδρα δὲ μὴ γραφόμενοι, τούτῳ μαρτυροῦσιν ἀφ’ ἑνὸς στόματος ᾧ σιωπῶσιν, εὖνοι, κακόνοι, πᾶς ὁ δῆμος, οἱ ῥήτορες, οἱ συκοφάνται.

    εἰμὶ τοίνυν οὗτος ὑμῖν ἐγώ. οὐδὲ γὰρ οὗτος μέν, ὥς φησιν, ἐπειδὴ πεπολίτευται, κρινόμενος οὐ παύεται, ἐγὼ δὲ τῷ φεύγειν τὰ κοινὰ καὶ τὴν δίκην ἐκπέφευγα. μίαν τὴν πρώτην ὁδὸν τραπόμενοι τὴν εὐθὺ τοῦ βου- λευτηρίου καὶ τῆς πνυκὸς ἀντίτεχνοι καὶ τῶν αὐτῶν ἀνταγωνισταὶ ἐν τοῖς ὁμοίοις ἀνόμοιοι διεφάνημεν, ἥπερ σαφεστάτη διάγνωσις. τὰ μὲν οὖν καθ’ ἕκαστον τῶν πολιτευμάτων μακροῦ λόγου, τὸ κεφάλαιον δὲ περὶ οὗ τά νῦν ἡ κρίσις, πολλὰς γνώμας εἶπεν Ἀρι- [*](3 cf. p. 150, 6. Dem. p. 292, 3 18 cf. p. 149, 18 19 cf. p. 93, 3) [*](2 τοῖς inserui e Ma om Ρ | τὸ Ma 3 τις Ρ 5 πάσῃ τισί coni Hertlinus παρά τισι Cobetus 8 μηδὲν scripsi e Ma μὴ δὲ P μηδ’ olim conieci 10 τούτῳ olim conieci 11 κοινὴ Ρ 16 πεπολίτευταἰ, κρινόμενος οὐ παύεται, ἐγὼ δὲ τῷ φεύγειν τὰ κοινὰ καὶ τὴν δίκην ἐκπέφευγα. μίαν scripsi πεπολίτευται τὰ κοινὰ, ἐγὼ δὲ τῶ φεύγειν καὶ τὸ δίκην φυγεῖν κρινόμενος οὐ παύεται· ἐκπέφευγα μίαν MaP 21 καθέκαστον Ρ καθ’ ἕκαστα Ma cf. p. 133,8; 157,5 23 τανῦν MaP)

    119
    στοφῶν, καὶ καθ’ | ἑκάστην γραφή, Κέφαλος οὐχ [*](H. IX 50) ἥττους, καὶ κατήγορος οὐδαμοῦ. δημοσίων πόρων ἥψατο. εὐθύναι, λογισταί, κρίσεις. κατέστην ἐπὶ τῆς διοικήσεως. οὐδεὶς οὕτω θρασὺς εὑρέθη συκοφάντης οὐ μᾶλλον ἢ τὸν Ἀριστείδην τις ἐκεῖνον ἐδίωξε νοσφισμοῦ. ἐπανήλθομεν πεπρεσβευκότες. ἠγόμην εἰς τὸ πρυτα- νεῖον, οὗτος εἰς τὸ δικαστήριον. ἔλαβε τὰ τοῦ πολέμου κατὰ τὴν ἑκατέρου πρόνοιαν τέλος. ἐστεφανούμην, οὑ- τος εἰς τὸ δεσμωτήριον εἵλκετο. ταὐτὰ παρὰ πᾶσαν πολιτείαν. τῷ μὲν ἀβίωτος ὁ καλὸς οὗτος βίος ἀεὶ περὶ αὑτοῦ τρέμοντι, λαγὼ βίον ζῶντι, ἐγὼ δὲ οὐ γνώμην ὑποσιωπήσας, οὐ πρεσβείαν ἐξομοσάμενος, οὔτ’ ἐν τῷ κελεῦσαί τι τῶν ἐπιπόνων οὔτ’ ἐν τῶ κωλύσαι τὰ πρὸς ἡδονὴν οὐδὲ λαβὴν ἐνέδωκα τούτοις οἷσπερ Ἀρι- στοφῶν οἶδεν ἐπὶ πάσης προφάσεως συκοφαντούμενος. ὅμοιοί γέ εἰσι παρὰ μικρὸν ἡμῶν οἱ βίοι;

    7. Δεινὸς δὲ ὢν ἐξ ἔθους τὰ δικανικὰ σοφίζεται τοιόνδε τι· κέκριμαι πολλάκις καὶ νενίκηκα, Κέ- φαλος δὲ οὐδ’ ἅπαξ. εἶτα τοῦτον τοῦ δεδοκι- μασμένου προτιμήσετε; ὥσπερ εἰ περὶ τῆς ἐν πρυ- τανείῳ σιτήσεως ἀγωνισάμενος ἐν τοῖς πολλοῖς δικα- [*](11 cf. p. 180,17. Dem. p. 314, 24 12 Aesch. Ctes. p. 88, 7 Aesch. fals. leg. p. 40, 31) [*](1 γραφή scripsi γραφὴν MaP 5 τίς Ma 6 ἡγοῦμαι Ma 7 τὸ inserui e Ma om Ρ 8 πρόνοιαν τέλος scripsi e Ma cum Cobeto πρόνοιαν · τέλος P | οὕτος om Ma 9 τὸ inserui eMa om Ρ | ταὐτὰ scripsi ταῦτα MaP ταύτῃ olim scripsi 11 αὐτοῦ scripsi e Ma αὐτοῦ Ρ 11 λαγῶ Ρ 13 num κωλῦσαι? at cf. ad t. I 272,5 14 οἷσπερ scripsi ὧσπερ Ma Ρ 16 γ’ Ma Ι εἰσι scripsi ἢ MaP Ι παραμικρὸν Ρ 17 ἐξέθους Ρ 18 τοιόνδε τι scripsi τοιόνδε· ὅτι MaP 20 ὡσπερεὶ olim conieci 21 ἀγωνισάμενος scripsi ἀγωνισά- μενον MaP sed in hoc ν(3) in σ’ corr m2)

    120
    στηρίοις, οὐ περὶ τῶν ἐσχάτων, καὶ περὶ τοῦ χρηστός, οὐ περὶ τοῦ μὴ κάκιστος δοκεῖν. καίτοι κἂν εἰ περὶ δωρεᾶς πρὸς ἄλλους ἐκέκριτο, οὐδὲν ἦν αὐτῷ τοῦτο πρὸς ἐμὲ πρὶν ἐμοὶ παρεξετασθῆναι καὶ βελτίονα ἐμοῦ δόξαι. καὶ πολλάκις εἰ κριθεὶς ὐπ’ ἐμοῦ πολλάκις ἐξέφυγε, χρηστὸν μὲν οὐδ’ ἂν οὕτως αὑτὸν ἐδείκνυε, συκοφάντην δ’ ἐμέ.

    εἰ δὲ οὔτε πρὸς τὸν αὐτὸν οὔτε περὶ τῶν αὐτῶν, μὴ προσαγέτω πρὸς τὸν ἀρετῆς ἀγῶνα τὰ τῆς κακίας ἐγκλήματα, εἰ μὴ μόνος τὰ κάλ- λιστα τοῖς αἰσχίστοις κτήσεται, ὃς τοσοῦτον ἀπέχει τοῦ διὰ τὰς πονηρὰς ὑπονοίας, ἔστω γὰρ ὑπονοίας, γέρας ἂν δικαίως λαβεῖν, ὥστ’ εἰ καὶ δωρεᾶς ἄξιον ἄλλο παρείχετο, διὰ τοῦτ’ ἂν εἰκότως ἐκωλύετο, ὅτι πλείω τῶν σεμνολογημάτων ἔχει τὰ ἐγκλήματα. διὸ μή τοι γε τοῦ κεκρίσθαι πολλάκις αὐτόν, μηδ’ ἂν ἑτέρου χρηστοῦ [*](H. IX 51) τινος, | δωρεὰν οἰστέον <ὃν> ἐχρῆν, εἰ καί ἐν ὀνείδους μέρει προὔφερεν αὐτῷ τὰς ἀναριθμήτους κρίσεις, ἐγκαλύπτεσθαι, καὶ οὐδ’ αὐτὸς <ἂν> νὴ τοὺς θεούς, ὀνειδίσαι τούτῳ τὰς γραφάς, εἰ μὴ τοῖς ἑαυτοῦ κακοῖς ἐσεμνύνετο.

    κινήσας οὖν καὶ τοῦτον, εἴ τις, αὐτὸς τὸν ἀγῶνα φιλοκινδύνως καὶ νῦν [*](4 cf. t. II 284, 3 17 Dem. p. 576, 13) [*](2 περὶ inserui e Ma om Ρ 3 num πλέον ἂν ante οὐδὲν inserendum coll t. II 437, 20? 4 βελτίονά μου olim conieci) [*](5 πάλιν (1) Ma 7 συκοφάντης Ma | δ’ ἐμέ scripsi δέ με MaP | εἰ δὲ scripsi e Ma οὐδὲ Ρ νῦν δὲ Cobet 8 κρίνεται post αὐτῶν inserendum videtur | μὴ — 9 ἐγκλήματα citat prae- missis verbis ἀγὼν ἡ ἐξέτασις· λίβ’. lex Darmst. fol. 133 v (cf. p. 114) 13 διατοῦτ’ Ρ 14 μή τι Ρ Ι διὸ ante 15 μὴ δ’ MaP huc transposui 15 αὐτὸν scripsi αὐτοῦ Ρ α(??) Ma | τινος χρηστοῦ Ma 16 ὃν inserui auctore Cobeto om MaP 17 προὔ- φερεν scripsi προσέφερεν MaP προέφερε Cobet 18 ἂν in- serui om MaP 19 μὰ coni Hertlinus 20 αὐτοῦ Ρ 21 τινα? | αὐτὸς scripsi αὐτὸν MaP | τὸν om Ma)

    121
    κρινόμενος, φέρε, σὺ φῄς ἀρετῆς εἰληφέναι ψῆφον, εἰ μὴ κάκιστος ἀπάντων ἔδοξας; οὐδεὶς δίκαιος, ὅτι μὴ κλέπτης, οὐδ’ ὅτι μὴ προδότης, φιλόπολις· οὐδ’ ἐνὶ λόγῳ πάντα χρηστὸς ὁ μὴ πάνυ πονηρός. ἐγγὺς μεντἂν ἦν ἡ ἀρετὴ τῆς κακίας, εἴπερ ἡ ταύτης ἀποφυγὴ κτῆσις ἦν θατέρου. πολὺ καὶ τὸ πᾶν μεθόριον τῶν ἐπὶ τἀναντία διεστηκότων. μὴ μίγνυε τὰ ἄμικτα μηδὲ τὴν ἄφεσιν τῶν κακίστων μαρτυρίαν τίθεσο τῶν βελ- τίστων ἐπιτηδευμάτων.

    εἰ γοῦν ὁ τιμωρίας ἀπο- λυθεὶς δωρεᾶς τεύξεται, καὶ τήμερον ὁ τῆς τιμῆς ἀπο- τυχὼν θανάτῳ ζημιωθήσεται. εἰ δὲ καὶ τὸ μόνον ἀμ- φισβητῆσαι γέρως τοῦ μηδ’ ἐνάμιλλον γενέσθαι σεμνό- τερόν ἐστι, καὶ τὸ δίκην ἐκφυγεῖν ἐντιμότερον τοῦ μηδ’ αἰτιαθῆναι. ὥσπερ οὖν οὐχ ὅστις οὐκ ἄξιος δωρεᾶς, διὰ τοῦτο κολάσεως, οὕτως οὐδ’ ὅστις οὐ κολάσεως, διὰ τοῦτο δωρεᾶς. ὧς τῷ γε τοιούτῳ τὸ δίκην ἢν ἐκινδύνευσε μὴ δοῦναι μεγάλη δωρεά. ἐπίτι- μος εἶ, τὴν ψυχὴν ἔχεις, ἥλιον ὁρᾷς. αὗται τῆς ἀφέ- σεως αἱ τιμαί. ἢ γὰρ οὐκ αἰσχρὸν τὸν αὐτὸν ἄνδρα ἐν τῇ αὐτῇ πόλει χθὲς μὲν καὶ πρῴην καὶ πάλαι καὶ ἀεὶ δωροδοκίας, προδοσίας ἤ τινος τῶν δεινοτάτων εὐθύνας ὑπέχειν, τήμερον δ’ ἐπ’ ἀρετῇ στεφανοῦσθαι, καὶ τοὺς αὐτοὺς ἀκροατὰς εἶναι τότε μὲν τῆς κατη- γορίας, νῦν δὲ τῆς ἀναρρήσεως; ποῖον γὰρ δικαστήριον [*](3 Plat. Phaed. p. 73 A 24 Dem. p. 244, 21) [*](1 φὴς Ma φῆς Ρ 2 κάκιστος Ρ sed λλ supra κ(2) m 3 signum interrogationis posui e Ma punctum Ρ 3 οὐδ’] μὴ δ’ Ma Ι οὐδ’ ἐνὶ scripsi οὐδενὶ MaP 4 χρηστὰ Ρ μεντἂν scripsi μὲν τ’ ἂν MaP 7 μὴ δὲ MaP 12 et 14 μὴ δ’ MaP 13 ἐντιμότερον scripsi ἀτιμότερον MaP 15 et 16 δία MaP | οὐ om Ρ 20 πρώην MaP 21 δωρο- δοκίαν Ρ | ἤ τινος scripsi τινὸς ἢ MaP 24 et 122,1 signum interrogationis posui punctum et colon MaP)

    122
    οὐ μεστόν ἐστι τῶν σῶν ὀνειδῶν; πάντα τούτῳ σχο- λάζει μόνῳ, ἑνὸς ἀνδρὸς ᾠκοδόμηται βίῳ, οὐκ ἐξαρκεῖ ταῖς κατηγορίαις. ἄλλην ἀλλαχοῦ καλεῖται προσηγορίαν, ἐνταῦθα κλέπτης, ἀλλαχοῦ παράνομος, πονηρὸς παν- ταχοῦ.

    ταῦτα τῆς σῆς ἀρετῆς τὰ ὀνόματα, ταῦτα ἔχεις κηρύγματα. οὐδέποτε εἰρήνην ἄγει οὐδ’ ἀνοχάς. ἀναγκάζει μονονοὺ κἀν ταῖς ἱερομηνίαις καθῆσθαι [*](H. IX 52) αὑτῷ τὰ δικαστήρια. Ι μὴ γὰρ ἐκφεύγῃ τὰς γραφάς, ἀμείβει τὰς αἰτίας. μὴ γὰρ ἀπολύωσιν αὐτόν, ἄλλῃ δίκῃ φυλάττουσιν. ἀναβολὴ τιμωρίας, οὐκ ἀπαλ- λαγὴ τὸ γιγνόμενόν ἐστιν. ἡ μὲν οὐκ ἔχει πω τέλος, ἡ δ’ ἤρξατο. τὴν μὲν κατεγκέκληται, τὴν δὲ παραγράφεται. τὴν μὲν ὑπόμνυται, τὴν δ’ ἀγωνίζεται. μίαν οἶδεν ὁδόν, εἰς δικαστήριον ἐκ δικαστηρίου. πρὶν ἐπινίκια θῦσαι περὶ τῆς ἀκρίτου γραφῆς εὔχεται. δέχεται κα- κὸν ἐκ κακοῦ, καὶ τῆς παρελθούσης σωτηρίας οὐδεμία αἴσθησις ὑπὸ τοῦ προσιόντος φόβου. τάχα καὶ νῦν ἐν γραφαῖς ἐστιν, οὐ γὰρ ἐγὼ πολυπραγμονῶ τὰ τούτου κακά, ζηλωτὴς δὲ τοῦ καθ’ ἡμέραν ἐπικινδύνου βίου.

    ἐγὼ μὲν ᾐδέσθην ἂν τοσαυτάκις ἐπαινούμενος ὁσάκις κατηγορούμενος οὗτος ἀγάλλεται. πάντας ἂν προσεδόκησα μᾶλλον ἢ τοῦτον ἀνταγωνιστὰς τοὺς ἅπαξ ἢ δὶς ἐν ὑποψίᾳ πονηρᾷ γενομένους, σὺ δὲ οὐκ [*](12 Aeschin. Tini. p. 10,5) [*](6 ἔχεις scripsi ἐρεῖ MaP ἐκεῖ coni Hertlinus, ἀεὶ scriben- dum aut ἐρεῖ delendum olim conieci 8 αὐτῷ scripsi τούτω MaP | ἐκφεύγῃ scripsi ἐκφεύγει MaP 9 ἀπολύωσιν scripsi ἀπολύουσιν MaP 11 ἥ δ’ MaP 12 τὴν (1 et 2) P Ι κατακέκληται Πα 13 τὴν μὲν scripsi τήν δ’ MaP Ι ὑπό- μνηται P | δὲ Ma 14 εἰ Ma 19 ζηλωτὴς scripsi ζηλωτὸς MaP | καθημέραν MaP 23 γινομένους Ρ)

    123
    ἠγάπησας τοσούτους ἀπωσάμενος φόβους. οὐ προσκυνεῖς τοὺς δικαστάς. καλῶς γε αὐτοῖς ἐκτίνεις τὰ σῶστρα, ὅς καὶ προσαπαιτεῖς ὧν ἐσώθης χάριν καινὸς ἐφ’ οἷς εὖ πέπονθας εὐεργέτης, καὶ καταυθαδίζῃ τῶν δικα- στηρίων καὶ τί δέ μοι τῶν κρίσεων μέλει; γρα- φέσθω με ὁ βουλόμενος· αἴτιός μοι δωρεᾶς ἔσται.

    Σωκράτης δὲ παρώξυνε καὶ μηδὲν ἀδικῶν τοὺς δικαστάς, ὅτι τῆς ἐν πρυτανείῳ σιτήσεως ἑαυτῷ καταπαίζων ἐτιμήσατο. καὶ οὐκ ἀπεικάσαι Σωκράτει βουλόμενος αὐτὸν εἶπον, πόθεν; ἀλλὰ τὴν αὐθάδειαν ὀργῆς ἀξίαν δεικνύς, ἐπεὶ τίς οὐκ <ἂν> εὔξαιτο φάντῃ περιπεσεῖν, εἰ τὴν τοῦ κατηγόρου κακίαν οἰκείαν ἀρετὴν θήσεται; τί δὲ κωλύσει καὶ τοὺς ἀνδραποδιστὰς ἀπαχθέντας καὶ τοὺς ἱεροσύλους, ἢν ἀφεθῶσιν, εἰς τὸ πρυτανεῖον καλεῖν ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου;

    πᾶσι γὰρ ὁδοποιεῖ καὶ νόμον καινὸν τίθησιν ἄξιον καὶ τοῦτον γραφῆς παρὰ μίαν ψῆφον ἀποθνήσκειν ἢ στεφανοῦ- σθαι τοὺς κριθέντας. καὶ ποῦ τοιοῦτός ἐστι νόμος; ἐν Ι Λοκροῖς ἐν βρόχῳ νομοθετοῦσιν οἱ ῥήτορες. καί- [*](H. IX 53) περ ἐνὸν τῷ μεγέθει τοῦ δέους ἀντίρροπον εἶναι τὴν ἐὰν κρατήσῃ χάριν, οἱ δὲ τοῖς ἐξελκύσασιν ἐκ τοῦ κιν- δύνου τὴν κεφαλὴν οὐ περιάπτουσι στέφανον μετὰ τὸν βρόχον, στέργει δὲ ὅτι ζῶν ἄπεισι. καὶ οἶ παρ’ ἡμῖν [*](2 Luc. dial. mar. 14, 1 9 Plat. apol. p. 37 A. Dinarch. or. I ξ 1 p. 90,1 17 Dem. p. 688,26 19 Polyb. XII 16,10sq.) [*](1 ἠγάπας Ρ 3 <ἀνθ᾿> ὧν? Ι ἐφ’ scripsi ἐν 4 καταυθαδιάζῃ olim conieci coll Lobeckio Phryn. 67 5 δ’ ἐμοὶ olim scripsi 6 με] μου Ma 11 num δεικνύειν? | ἂν inserui om MaP 13 κωλύσει scripsi κωλύει MaP Ι ἀνδρα- ποδιστὰς Ma sed ἴ’ in ras m 2 16 ὀδοπ(??)ει Ρ 20 ἐνὸν scripsi ἐνῆν MaP ἐχρῆν coni Spengel 23 ὅστις coni Hert- linus)

    124
    νόμοι μετὰ τὰς ἀφέσεις τῶν ἠγωνισμένων οὐκ αὐτοῖς τιμὴν ἐπιμετροῦσιν, ἀλλ’ ἐπιτίμια τοῖς οὐχ ἑλοῦσιν ἐπωβελίαν καὶ πρυτανεῖα, κἂν μηδὲ λάβῃ τὸ πέμπτον μέρος, ἠτίμωται. ταῦτα δ’ εἰ μὲν ὦφλον οἱ σοῦ κατηγορήσαντες, δύο κεκάρπωσαι, καὶ τὸ μηδὲν αὐτὸς παθεῖν καὶ τὸ τοὺς ἐχθροὺς ἐπιδεῖν· εἰ δ’ ἀπηλλάγη- σαν ἀζήμιοι, ὅρα μὴ οὐ συκοφαντίαν αὐτῶν οἱ δικα- σταὶ κατέγνωσαν, ἀλλὰ σοὶ τὰς αἰτίας μετεστρέψαντο. καὶ πῶς ἂν ἔχοι λόγον, <ἐν> οἷς τοῖς ἡττᾶσθαι σιν οὐ δ’ ἡτισοῦν γέγονε βλάβη, σὲ δωρεὰν κομίσασθαι πρὸς τῷ νενικηκέναι;

    15. Ἀγνοεῖς, ὦ σύμβουλε τοῦ δήμου, ὅτι καὶ μικρὸν αἰδοῦς μετέχοντι αἱρετώτερον μίαν ἐνθάδε ἁλῶναι δί- κην ἢ πολλὰς ἐκφυγεῖν, καὶ καταδικασθῆναι διὰ μικρὰ τοῦ περὶ τηλικούτων ὑπονοηθῆναι; σὺ μὲν ταῖς καθ’ ἡμέραν Καδμείαις νίκαις γαυριᾷς, ἐγὼ δὲ καὶ] προσκυνῶ τὴν Ἀδράστειαν· ἀντίθες γὰρ δὴ τὸν ἐμὸν τὸν ἀνεξέταστον βίον. οὐ μεῖζον, οὐ μικρότερον ἔσχον ἔγκλημα. ἀρετῆς δὲ αὐτὸ τὸ μὴ κριθῆναι κρίσις, τὸ καθαρεύειν ψόγου, τὸ μηδ’ ἐγγὺς ὑπονοίας ἀδίκου γενέσθαι ποτὲ καὶ ταῦτα στρεφόμενον ἐν τοῖς πολι- [*](2 cf. Meier-Schoemann-Lipsius Att. Process p. 948 8 Dem. p. 1032, 1 16 cf. ad t. III 114,5 17 cf. ad t. I 158, 5 18 Plat. apol. p. 38 A) [*](3 ἐπωβελίαν scripsi ἐπωβελία MaP Ι μηδὲ scripsi μήτε ΜαΡ μή τις coni Hertlinus 4 τῶν ψήφων post μέρος olim inserui at cf. p. 129, 12 | ὦφλον scripsi auctore Cobeto ὤφελον MaP 9 ἔχη Ρ | ἐν inserui om MaP 10 ἡτισοῦν Ma sed ἡ in ras m 2 | σὲ scripsi σοὶ MaP 12 καὶ om Ma 15 τοῦ] ἢ? at cf. p. 142, 2 Ι διανοηθῆναι Ma | sigrium interro- gationis posui colon MaP | μὲν scripsi δὲ MaP 16 καθη- μέραν Ρ | καὶ cancellavi 17 ἀντίθες scripsi ut p. 139,1 ἀντιθεὶς MaP 18 punctum posui, comma Ρ om Ma 19 κρίσεις Ρ 20 μὴ δ’ MaP)

    125
    τευομένοις.

    μάλιστα μὲν γὰρ οὐδὲ τῶν ἰδιωτῶν οὐδεὶς ἀδοκίμαστος, οὐδ’ ἂν μὴ κριθῇ, πολλοὶ δὲ καὶ τοὺς λανθάνοντας ἀνερευνῶσιν, εἰ καὶ μὴ λάβοιεν ἐν ἐκκλησίᾳ, τἄλλα διαιτήματα ἀκριβῶς φυλάττοντες, πό- θὲν ἑκάστῳ βίος, τίσι συζῇ, μετὰ τίνων βαδίζει. μέγα δικαστήριον ἡ πόλις πᾶσι τῶν καθ’ ἡμέραν ἐπιτηδευ- μάτων. ὅταν δὲ καὶ τὰ δημόσια πράττων τις ἀνέγκλη- τος καὶ ἄληπτος ᾖ, μείζονα βάσανον ταύτης ἀναμενεῖτε; καὶ εἰ μὲν ἔτος τουτὶ δεύτερον ἢ τρίτον, ἀφ’ οὗ προσ- ελήλυθα τῷ βήματι, οὐκ ἀξιόπιστος ὁ χρόνος οὗτος οὐδὲ βεβαιωτής· εἰ | δὲ ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἐδοκιμάσθην εἰς [*](H. IX 54) ἄνδρας ἐμαυτὸν ἀνέθηκα τῷ δήμῳ φέρων καὶ διῴκηκα μὲν οὐδὲν ὅ τι οὐκ εὖ, κατηγόρημαι δ’ οὐδὲν ὑπ’ οὐδενός, καίτοι κἀμοί τινές εἰσιν ἐχθροί, ἥττους μὲν ἢ τούτῳ τῷ φιλαπεχθήμονι, εἰσὶ δ’ ὅμως, οἶ μὲν ἐφ’ οἶς ἐκωλύθησαν ὑπ’ ἐμοῦ λελυπημένοι, οἱ δὲ πρὸ ἐμοῦ τετάχθαι θέλοντες, οἱ δὲ φθονοῦντεςι ἀλλ’ οὐδὲ σκιὰν εὑρίσκουσιν ἐγκλήματος, ἆρά γε ἀδοκίμαστος εἶναί σοι δοκῶ;

    οὐκ ἂν ἐφρόνουν μέγα μὴ κριθείς, εἰ τῶν ἰδιωτευόντων τις ἦν, οὐδὲ γὰρ στρατιώτης ἔξω βέλους μείνας οὐ θαυμαστὸν εἰ μὴ τέτρωται· εἰ δ’ ὁμόσε τοῖς δεινοῖς ἰὼν ὑποτιθεὶς τὸν ἴδιον κίνδυνον δήμου θορύβῳ, συκοφάντου φθόνῳ, τύχης καιρῷ ἄτρωτός εἰμι ταῖς διαβολαῖς οὐχ ἧττον ἢ τὸν Αἴαντα [*](11 Isocr. areop. p. 147a; panath. p. 238c 15 cf. p. 128,16. Dem. p. 701, 25 22 Dem. p. 420, 25) [*](3 καὶ scripsi e Ma δὲ Ρ δὴ olim scripsi 6 πᾶσι scripsi auctore Cobeto πᾶσα MaP | καθημέραν Ρ 8 signuni interrogationis posui e Ma colon Ρ 13 ὅτι οὐκ εὖ scripsi ὅτι οὖς γα ὅτι cum lac 5 litt Ρ | κατηγόρημα Ρ 19 signum interrogationis posui e Ma comma Ρ 20 τίς MaP 23 θορύβου Ρ Ι συκοφάντου scripsi ὑφάντου MaP)

    126
    τῷ σιδήρῳ λόγος, πῶς οὐ σεμνὸν τοῦτό γε; καὶ περὶ Μιλτιάδου μὲν ἔσχον ὅ τι εἴπωσιν οἱ βάσκανοι, καὶ κλοπῆς ᾐτιάσαντο τὸν ἄδωρον Περικλέα καὶ Θρασύ- βουλον παρανόμων τὸν ἀποδόντα τῷ δήμῳ τοὺς νό- μους· ἐμὲ δέ, καὶ μή μοι φθόνος ἀπαντήσαι μηδείς, οὐκ ἐχθρὸς εἰς ἀγῶνα κατέστησεν, οὐ νόμος, οὐ φθό- νος, οὐ συκοφάντης, οὐ λογογράφος οὐ φήμη πλὴν ἡ καλλίστη περὶ ἐμέ. ἄχραντος αἰσχρῷ λόγῳ καὶ κρείτ- των τοῦ τοῖς εὐδοκιμοῦσιν ἀκολουθοῦντος φθόνου. γὰρ ἐτόλμησε τὴν ἐναντίαν φωνὴν ἀφεῖναι; τίς διᾶραι τὸ στόμα πολλῶν μὲν ὑπ’ ἐμοῦ ψηφισμάτων εἰσενη- νεγμένων, οὐκ ὀλίγων δὲ χρημάτων διῳκημένων; πόσοι νόμοι; πρεσβεῖαι πόσαι; ἔργων ἐπιστάτης, νεωρίων ἐπιμελητής, οὐδὲν ὅ μὴ μόνος.

    ἐγὼ μέν, εἰ τοῦτό σοι δοκεῖ σεμνὸν εἶναι τὸ κεκρίσθαι <πολλάκις, αὐτὸς πολλάκις κεκρίσθαι> λέγω τρόπον οὐχ ὅν δοκοῦντες ἀδικεῖν, ἄπαγε, ἀλλ’ ὅν οἱ χρηστοί. πολλά μου τὰ δικαστήρια. οἱ βουλευταί, ἐν τούτοις νικῶ τοῖς προβουλεύμασιν. ἡ πνύξ, ὅπου πείθω τοὺς ἐκκλησιά- ζοντας. ἐν δὲ τοῖς δικαστηρίοις αὐτοῖς οὐχ εἷλον ἕτε- ροι. τὸ <δὲ> μέγιστον ἐν αὐτοῖς τοῖς πράγμασιν, μήτε πρὸς ἔχθραν μήτε πρὸς χάριν κρίνει τοὺς ῥήτο- [*](1 Schol. Lyc. 455 2 cf. t. V 514,2 sq. 3 cf. p. 158, 9; 159,7; 171,12. Plat. Gorg. p. 516 A | Aesch. Ctes. ’ξ 195 7 cf. p. 153,6 sq. 10 Dem. p. 375,14; 405,26; 536,18 14 Dem. p. 612,21) [*](1 τε Ma 2 ὁ τι scripsi ὅτι MaP 3 σκλοπῆς Ma 5 ἀπαντήσαι scripsi ἀπαντήσοι MaP 8 αἰσχρῷ λόγῳ καὶ κρείττων scripsi αἰσχροῦ καὶ λόγου κρείττων MaP 9 τούτοις Ρ 12 signum interrogationis posui colon Ρ om Ma 14 ἐννόμως olim conieci 15 κεκρίσθαι P Ι πολλάκις, καὶ αὐτὸς πολλάκις κεκρίσθαι inserui cum Cobeto om MaP 18 τούτοι Ρ 19 ἢ ante ἡ Ρ delevi | νύξ Ρ 21 δὲ inserui om MaP)

    127
    ῥᾶς, ὧς δ’ ἂν ὁ πράττων αὐτὰ διάθηται, τοιαῦτα καὶ φαίνεται, χρηστά, ἐὰν καλὰ ᾖ, πονηρά, ἐὰν οὕτως ἔχῃ, φαίνεται.

    τὰ δ’ ἐμοὶ πεπολιτευμένα τοιαῦτα, οἷα μηδ’ ἂν ὁ Μῶμος μωμήσαιτό | φασιν. εἰ δὲ δεῖ με [*](H. IV 55) καθ’ ἑκάστην αἰτίαν ἀφειμένον δεικνύναι, ἀφεῖμαι παρανόμων μέν, ἐφ’ οἷς γράψαντά με οὐδεὶς ἐγράψατο, παραπρεσβείας δέ, ἐφ’ οἷς πρεσβεύσας πολλάκις οὐκ ᾐτίαμαι, καὶ καθ’ ἕκαστον ἔγκλημα, ἴν ὡς τάχιστα τῆς δυσφημίας ἀπαλλαγῶ ταύτης, ὅτι γε μηδ’ ἐναντίως μηδὲν ἐκρίνατε. ὥστ’ ἐφ’ ᾧ μὲν οὗτος ἐπαίρεται, κἀγὼ φανερώτερον ἀφεῖμαι παντὸς ἐγκλήματος, τὸ δὲ τοῦ Κεφάλου καλὸν οὐκ ἂν οὗτος εἰπεῖν ἔχοι.

    καὶ σὺ μὲν τὸν δεῖνα διάβολον καὶ τὸν δεῖνα φιλαέτἴον, ἐγὼ δὲ συκοφαντίαν αὐτὴν ἐνίκησα, ᾧ μηδ’ ἀντιβλέψαι τῶν ταύτην τὴν τέχνην ἐχόντων ἐτόλμησέ τις. πολλῷ δὲ τῷ περιόντι νικῶ τούτους ὧν σὺ δι’ ἀγῶνος κρα- τεῖς. τοῦτο καὶ στρατιώτου βέβαιον κράτος, ᾧ μηδ’ εἰς χεῖρας ἐλθεῖν ὑπομένουσι, καὶ ἀθλητῇ καθαρωτάτη καὶ ἀπροφάσιστος ἡ νίκη, ᾧ μηδεὶς ἀθλητῶν ἀνταπο- δύεται τῷ φανερῷ τῆς ὑπεροχῆς καὶ πρὸ τῆς πείρας παρακεχωρηκότες. ὁ μὲν γὰρ ὧς ὅμοιος ἢ χείρων κατα- φρονηθεές, εἰ καὶ περιγένοιτο, τύχη μᾶλλον ἢ ῥώμῃ [*](4 Plat. rep. VI p. 487 A 12 Dem. cor. p.310,28 19 Thuc. VI 83, 1) [*](4 μὴ δ’ Ρ | φησιν coni Hertlinus at cf. t. III 33, 2 ep. 109. 194. 758. 1125 | δὲ δεῖ scripsi auctore Hertlino δ’ ἔδει MaP) [*](5 δεικνύναι Ρ 7 ἐφ’ scripsi ἐν ΜαΡ | οὐκ scripsi οὐδ’ MaP 9 ὅτι scripsi οἱ MaP ἐφ’ οἶς olim scripsi | μὴ δ’ MaP 14 ᾦ scripsi ᾗ MaP | μὴ δ’ MaP 15 τὴν delendum censet Cobetus 16 του Ρ 17 στρατιτω Ρ Ι μὴ δ’ MaP 18 καὶ ἀθλητῇ καθαρωτέρα bis Ρ | καθαρωτάτη scripsi καθαρωτέρα MaP 21 παρακεχωρηκότων olim scripsi at cf. Herm. XH 22, 23. t. I 192, 14 aliaque exempla a me col- lecta in Francesco Zambeccari p. 212)

    128
    δόξειεν ἂν κρατύνειν, ᾧ δὲ μηδὲν ἀνθίσταται, καὶ τῇ τῶν ἐναντίων ψήφῳ νενίκηκεν ἀνανταγώνιστος εἷναι.

    τίς ἂν οὖν ἢ στρατιώτην κωλύσαι τρόπαιον στῆσαι ἀμαχεὶ καὶ μόνον τῷ φόβῳ τρεψάμενον τοὺς πολεμίους ἢ τοῖς ἀκονιτὶ νικῶσιν ἀθληταῖς τοῦ στεφάνου φθο- νοῖ; οὐκ ἀνταγώνιστος οὐδ’ ἐγὼ στεφανώσομαι ἀπο- σκεδάσας τῷ τοῦ συνειδότος χρηστῷ πάντας ἄμα τοὺς βασκάνους, ἀπορράψας τῶν κακοηθῶν τὰ στόματα, τὰς κακηγόρους γλώσσας ἀποστρέψας, χαλινώσας ἀπόρους συκοφαντίας καὶ ψευδεῖς αἰτίας;

    πότε ἡ πόλις ἀδηρίτως ἄρχει τῆς Ἑλλάδος; οὐχ ὅταν παραχωρήσωσι πάντες αὐτῇ τῶν πρωτείων ἑκόντες; οἱ πολλοὶ δὲ καὶ πρὸς πολλοὺς ἀγῶνες καὶ τὰ παρὰ τῶν Ἑλλήνων ἐγ- κλήματα Δεκέλειαν ἐπετείχισε, καθεῖλε τὰ τείχη. διόπερ [*](H. IX 56) τοιαῦτα νῦν | πειθομένη τοῖς ἐμοῖς πολιτεύμασιν οὐ φιλαπεχθημόνως οὐδ’ ἀπερισκέπτως, ἀσφαλῶς δὲ καὶ ἀναιτίως ἐν τοῖς Ἕλλησι πεπολίτευται πρώτη γε πρὸς [*](2 Thuc. II 45, 1 et 54, 2 8 Aesch. fals. leg. p. 31, 5 9 Dem. fals. leg. p. 406,4 14 Thuc. VII 27. 28. Andoc. myst. § 101. Aesch. fals. leg. § 76. Plut. Alc. 23 15 Dinarch. c. Dem. ’ξ 76 16 cf. p. 145,15; t. III 98,2) [*](1 κρατύνειν scripsi κρατύνων MaP κρατεῖν Cobet 3 ἂν delendum censet Cobetus | κωλύσαι scripsi κωλύση MaP κωλύει Cobet 5 ἀκονιτὶ scripsi auctore Cobeto ἀπονητὶ Ma Ρ Ι φθονοῖ scripsi φθονεῖ MaP Cobet 6 ἀνταγώνιστος scripsi ἀναγώνιστος; MaP | ἀποσκεδάσας scripsi ἀποσκεδάσω MaP 7 χρηστοῦ συνειδότι olim scripsi 8 ἀποφράξας olim scripsi coll Dem. p. 406, 5 at cf. Addencla et Corrigenda ad t. III 133,18 9 κακηγόρους scripsi κατηγόρους MaP | ἀπορία Ma 10 ψευδεῖς αἰτίας; scripsi ψεύδους αἰτία; MaP 13 ἀγῶνες scripsi ἀγῶνας MaP 14 ἐπετείχισε scripsi ἀπετείχισε MaP 15 καὶ αὕτη olim conieci 16 φιλαπεχθη- μένως Ρ 17 πεπολίτευμαι Ρ πᾶσι πολιτεύεται Spengel | γε scripsi τὲ MaP delendum censet Spengelius)

    129
    αὑτὴν ὀμόσασα τὸ οὐ μνησικακήσω μετὰ τὴν στά- σιν, ἔνα μὴ κρίσεων καὶ κακῶν ἐμπλήσῃ τὴν πολιτείαν, οὐχ ἧττον ἀτύχημα τὰς συνεχεῖς ἐν δημοκρατίᾳ δίκας νομίζουσα τῆς ὀλιγαρχίας. οὕτω καὶ ὁ δῆμος τὸν ἐμὸν τρόπον ἐμιμήσατο, μᾶλλον δὲ τὸν τῆς πόλεως ἐγώ.

    23. Ἀλλὰ καὶ νυνὶ τήμερον, εἴ σοι μηδεὶς ἀντεποι- εῖτο τῆς τιμῆς, οὐκ ἂν εὐθὺς λαβὼν ἀπηλλάττου, ἐπεὶ δὲ τὸν ἀντεξεταζόμενον εὕρηκας, κινδυνεύεις πρὸς τῷ μὴ τυχεῖν καὶ κακίων νομισθεὶς ἀπελθεῖν. μικροῦ γε <λόγου> τοῦ μετὰ κινδύνου τὸν ἀναμφισβήτητον εἰς ἀρετὴν κρατεῖν. ἐπεὶ δὲ φιλόνεικος εἶ, φέρε, <τῷ> στικῷ νόμῳ χρήσωμαι. κελεύει δὲ τί; τὰς πλείους κρατεῖν. καὶ νῦν ὅτῳ πλεῖσται γενήσονται, τὸ γέρας λήψεται.

    οὐκοῦν ἐμὲ μὲν πάντες Ἀθηναῖοί φασι πολιτεύε- σθαι καλῶς. οὐδεὶς οὐδὲ κρίσεως ἄξιον ἡγήσατο, σοῦ δὲ πολλοὶ κατέγνωσαν, ὦ μέγα φρονῶν τῷ μὴ κατεγνῶ- σθαι. πρῶτον μὲν οἱ κατήγοροι. κἂν ἀθροίσῃ τις αὐ- τοὺς μόνους, ἱκανοὶ πληρῶσαι τὴν ἡλιαίαν εἰσί. τοσ- οῦτοι κατεμαρτύρησάν σου καὶ φανερᾷ γε τῇ ψήφῳ κατεψηφίσαντο. δεύτερον οἶ καταμαρτυρήσαντες, ἄλλο πλήρωμα δικαστηρίου. οὐ τοίνυν οὐδ’ οἱ τῆς ψήφου [*](1 cf. t. II 23, 2) [*](3 ἀτύχημα τὰς συνεχεῖς scripsi auctoribus Spengelio et Co- beto ἀτυχήματα συνέχει Ma ἀτυχήματα συνέχεις Ρ 4 οὕτως Ma οὕτος Ρ 7 τιμῆς scripsi ἐμῆς MaP | ἂν post οὐκ in- serui e Ma, olim post λαβὼν om Ρ 8 πρὸς τῷ μὴ τυχεῖν scripsi e Ma πρὸς τὸ τυχεῖν Ρ ἀποτυχεῖν olim scripsi πρὸς τῷ ἀποτυχεῖν Cobet 10 λόγου inserui om MaP olim δεῖ pro γε scripsi 11 κρατεῖν scripsi κρατεῖ MaP | τῷ in- serui om MaP | δικαστῶν Ma num δικανικῷ? πλεῖστα P γενήσοενταἰ Ρ 15 οὐδὲ scripsi οὔτε MaP 17 τίς Ma) [*](18 ἱκανοὶ Ma sed οἱ ex η corr m3)

    130
    κύριοι πάντες ἀπολύουσι τοῦτον, παρ’ ὀλίγας γὰρ ἀφεῖται καὶ παρὰ μίαν πολλάκις, ἐγὼ δὲ πάσαις μόνος.

    25. Ὃ δὲ πάλαι μὲν σκοπῶ, ὀκνῶν δὲ εἰπεῖν ἀναγκά- ζομαι, ὅτι τὰς μὲν σὰς νίκας οὐκ ἀνυπόπτους ὁρῶ καὶ πολλῶν ἀκούω λεγόντων· μόνος Ἀριστοφῶν ἀεὶ φεύγει. οὐδεὶς ἰδὼν ἀδικοῦντα τοῦτον ἐγρά- ψατο; οὕτως εὐκαταφρόνητος αὐτοῖς ὁ ῥήτωρ; οὐδ’ ἐξ ὧν τοὺς προτέρους εἶδον ἡττημένους, ηὐλαβήθησαν; οὐκ ἔστιν. οὐκ ἂν ἐτόλμησαν, εἰ μή τι συνῄδεσαν. πῶς οὖν ἀποφεύγει πάντας; δεινός ἐστι, πιθαυός, εὐσκώμμων, εἰς γέλωτα μετατρέπει τὰς αἰτίας, ἐκλύει τὸν θυμὸν τοῦ δικαστηρίου, στρατηγοὺς ἀναβιβάζεται παραι- τουμένους, τὴν γυναῖκα εἰσκαλεῖ <καὶ> [*](H. IX 57) κλαυθμυριζόμενα, | δεδίδακται δὲ κἀκεῖνα ἱκετεύειν ἐξ ἔθους. τούτοις τὸ δοῦναι δίκην ὧν ἀδικεῖ διακρούεται. τοιαῦτα θρυλοῦσιν, οὐκ ἀληθῆ μὲν ἴσως, ὑπονοοῦσι δέ, ἐπειδὰν ἐν τῇ πάντων δόξῃ προηλωκὼς ᾖ, καὶ νῦν μὲν οὐ διαφεύξεται προ- κατεγνωσμένος. εἶτα παρὰ τὰς ἁπάντων ἐλπίδας ἐκφεύγει.