Declamatio 14

ὡς μὲν οὖν ἐμαυτοῦ συμφορὰν τὴν Κριτίου μανίαν ἐποιούμην καὶ ζῶν τε ἠχθόμην καὶ ἀπελθεῖν ηὐχόμην, ἴσασιν οἱ τῶν ἐπιτηδείων μοι τότε καὶ συνόντες καὶ παραμυθούμενοι· ἐλθὼν δέ ποτε παρ’ ἐκεῖνον καὶ μόνον ἀπολαβών, τί ταῦτα, ἔφην, Κριτία; δεσπότης ἀντὶ ῥήτορος; [*](4 cf. t. V 136, 20. Xen. Hell. II 3,2) [*](1 δὲ edd | δικαίως La sed ὡς suprapos f 2 τύχη edd | ἐταπείνωσεν MLaVaB edd 3 ἔδειξε Vi | μὲν ἐγὼ Vi 4 πίσωνι LaVi 6 ἡμῶν MaCl | παρανόμου scripsi e MaCl παρανόμους MLaVi sed in hoc ὢν supra οὑς m 2, VaB edd) [*](7 αὐτὸς om MaClVaB | ἔδειξεν Ma 8 τολμηρότα- τος Ma 9 ὑπ’ Μ | καὶ om Μ et in ras 3 litt Va can- cellavi 10 αὐτῶν Vi sed αὐτῆς in marg m 2 quae eadem del, Mor sed γρ ἐκείνων in marg αὐτὸν Ma sed γρ ἐκεί- νων in marg m 2, Cl | ἤρχετο Va | πᾶς e π corr Laf 11 πονηρῶν Vi sed μοχθηρῶν in marg m 2 13 οὗν om LaVi) [*](15 ante ζῶντι ras 3 litt (καὶ?) Μ | ζῶν scripsi e et γρ in marg Mor cum Gasda ζῶντι MMaClB edd | παρελθεῖν MaCl 16 τότε καὶ συνόντες scripsi e LaViMaClVaB et γρ in marg Mor καὶ συνόντες τότε Μ edd 17 καὶ Mor sed γρ εἰ καὶ in marg (ut Petrop))

τύραννος ἀντὶ δημαγωγοῦ; ταῦτα ἐπῄνουν; ταῦτα ἐθαύμαζον; ἐπὶ ταῦτά σε ἤσκουν; οὐκ ἐπανήξεις εἰς τὸ γένος; οὐκ ἀποθήσῃ τὴν νόσον; οὐ σωφρονήσεις ποτέ; ἀπόδος τῇ πόλει μὲν τοὺς [*](RIV 450) νόμους, σαυτὸν δὲ τῷ πατρί, καὶ | μάλιστα μὲν καὶ τοὺς ἄλλους πεῖσον αἰδεσθῆναι τὴν ἐνεγκοῦσαν, εἰ δὲ τοῦτό γε οὐ δυνατόν, ἀνάγκα- σον· εἰ δὲ καὶ τοῦτο ἀμήχανον, φύγωμεν φυγὴν καλήν. ἐδόκουν τὰ τοιαῦτα παραινῶν φλυαρεῖν καὶ δεύτεροι λόγοι κατεγελῶντο καὶ τρίτοι κατεφρονοῦντο καὶ μόνον εὔδαιμον ἐδόκει τὸ τυραννεῖν.