Declamatio 14

εἰ δὲ τοῦτο μὲν οὐκ ᾔτουν, ἕτερον δέ τι, καὶ λαβὼν ἀπηρχόμην, εἶτά μοί τις ἐντυχὼν συγγενὴς ἢ δημότης ἢ ἄλλος πρεσβύτης ἄνθρωπος πατὴρ τοσοῦτον ἤρετο· Κάλλαισχρε, σοὶ διδόντων Ἀθηναίων ὅ τι ἐθέλεις αἰτεῖν ᾔτεις τι πρὸ τοῦ Κριτίου νεκροῦ καὶ νῦν ἀπέρχῃ χρυσίον παρὰ τοῦ δήμου φέρων οὐ τεθαμμένου [*](2 μετεβάλλετο LaVa 3 μεταβεβλημένου Macl 6 δὲ ViMaClVaB 7 τ’ La sed ῶ suprascr p 8 δαιμόνων La ViMaClVaB et γρ in marg Mor 9 τίς LaViCl 10 καὶ(2) in ras Lan n | προαποθνήσκει La sed ras 1 litt post ο(1) 11 ἐγγόνων Ma sed γ(1) in ras m 3 ἐκγόνων LaVi sed in hoc ἐγγόνων in marg m 2, Va cf. t. V 444, 19 12 ἀθηναἴον Va sed αῖον ex ἀίων corr m 2 | εἷναι δοκοῦντα ἴσως MaCl 14 μοι τίς libri corr Mor 16 ἄνθρωπος om MaCl | σοὶ scripsi e La Vi εὖ MMaClVaB edd sed „aut delendum est εὖ aut eius Ιοcο σοι legendum“ i Re 17 ὅτι Vi Ι αἰτῶν La sed ὢν in ras f et 2 litt ante αἴτ’, et ἰδεῖν post αἰτῶν | ᾔτεις scripsi εἶδες libri edd ἦγες coni Gasda 18 τί LaViMaClVaB et γρ in marg Mor edd i 19 χρυσὸν Macl | περὶ Vi sed παρὰ in marg m2, Va)

τοῦ σώματος ἐξὸν δι’ ἀμφοῖν εὐδοκιμεῖν, καὶ οἷς ἔκτεινας καὶ οἷς ἔθαψας; ἢ τοῦτο ἔδεισας μὴ σὺ μὲν ἐπαγγείλῃς, οἶ δὲ οὐ δῶσιν; οὐκ οἶσθα τὸν τῆς πόλεως τρόπον, πῶς οὐκ ἂν ἐπὶ τούτοις, ὦ Ἀθηναῖοι, κατέδυν;