Declamatio 13

Libanius

Libanius, Declamatio 13, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911

ὥσπερ δέ, οἶμαι, τοῖς μανεῖσι, κἂν τὰ μέγιστα ἐξαμαρτεῖν προαχθῶσιν, οὐκ αὐτοῖς, ἀλλὰ τῇ μανίᾳ τὰς ἁμαρτίας προφέρομεν, οὕτω μηδὲ [*](4 Xen. comm. III 8, 10 5 Din. or. II § 5 11 Dem. Neaer. p. 1374, 11 22 Dem. p. 576, 13) [*](3 δὲ post τοὺς CrH δ’ BViMaCl 4 οὓς HV | μεταταῦτα BMa | προσίασίν BViCl 7 οὖν Mor 8 ἀπείποιεν HV 10 παρ’] γὰρ coni Sintenis | ἐκείνοις coni Gasda at cf. t. III 438, 14; IV 59, 2 | τὸ μίασμα ViMa μίασμα Οἶ’ 11 τοὺς ἁΨα- μένους Vi sed οἶς et ὄις suprascr m 2 | αὐτῶν HVViMaCl 12 οἶς in ras Μιυ 15 εἷναι ἔλεγχον Β 16 μὴ δὲ HMBVi MaCl 19 τούτοις Vi 21 ταμέγιστα Β 22 scripsi e CrHVViMaCl προσφέρομεν ΜΒ edd | μὴ δὲ HMBVi MaCl)

31
Ποτιδαιάταις, ἀλλὰ τοῖς αἰτίοις τὴν ἀσέβειαν λογιζώ- μεθα. παρὰ τούτων γὰρ καὶ διὰ τούτους παρελθοῦσα εἰς τὴν πόλιν ἡ μανία ἀγνοῆσαί τε ἀλλήλους ἐποίησε καὶ τὰ δεινὰ ταῦτα ἐξεργάσασθαι. ἤ πῶς ἐδύναντο ἐκεῖνοι σωφρονῆσαι, τίνα δ’ ἀποστροφὴν εὑρεῖν τῶν κακῶν φρουρούμενοι μὲν οὕτως ἀκριβῶς, | ὁρῶν- [*](RIV 363) τες δ’ ὑμᾶς περιεστηκότας φιλοπόνως, τὰς ναῦς ἐφορ- μούσας, ἄλλους ἐπ’ ἄλλοις στρατηγοὺς πλέοντας, οὐδὲν τῶν εἰς σωτηρίαν φερόντων, τὰ ἔνδον πάντα ἐξανηλω- μένα; πόθεν οὖν εἶχον τραφῆναι; ἐκ τοῦ οὐρανοῦ; γέλως ταῦτα καὶ χλεύη πρὸς οἷς ἠτυχήκασιν.

38. Ἀλλ᾿ ἐξῆν, φησι, παραδοῦναι τὴν πόλιν. καὶ γὰρ τοῦτο ἐροῦσι σφόδρα γε λόγον λέγοντες φιλ- άνθρωπον ἢ μέτριον. οὑτωσὶ δὲ σκοπεῖτε. Ποτιδαιᾶται μάλιστα μὲν εἰ καὶ] τῆς ἐλευθερίας ἐπεθύμουν πεμ- φθέντες εἰς Θρᾴκην οὐδὲν θαυμαστὸν ἦν, ἀλλὰ γνώμη πολλή. ἐκεῖνοί τε γὰρ ἀήθεις ἑτέρων ὑπακούειν οὗτοί τε ὑβρισταί. πάντες δ’ οἱ παρὰ τὴν ἀξίαν δου- λεύοντες κἂν ἀποστῶσι νεωτερίζουσι κἂν δουλεύοντες ἀνέχωνται. καὶ ὅτι γε πρᾶγμα εἰκὸς ἐποίουν εἰς τὴν [*](1 cf. t. III 214, 5 10 Dem. p. 96, 16. cf. t. V p. 85, 6 sq.) [*](1 τοῖς ante Ποτιδαιάταις Μ edd delevi | λογιζώμεθα scripsi e CrHVVi λογιζόμεθα MBMaCl edd 2 περὶ Vi 7 ἐφορ- μούσας Ma sed οὐ in ras m 3 ἐφορμώσας ViCl 8 οὐ τινων coni Mor 9 φαινόμενον vel simile participium post φερόν- των inserendum coni Gasda | ἐξανηλωμένα scripsi e CrHNBVi MaCl ἐξαναλωμένα Μ edd 14 ἢ] καὶ coni Gasda | καὶ ante μέτριον inser Vi 2 | ante Ποτιδαιᾶται lacunam maiorem statuit Gasda 15 καὶ cancellavi 17 ὑπακούειν ἑτέρων CrHV Re) [*](18 οὐ τὲ Ma sed οὐ in οὔτοι corr m 3 οὔτε ἁ 19 κἂν] οὐκ ἂν CrHV et in marg Vi 2 | ἀπιστῶσι Μ Mor ἀπιστοῦσι coni Gasda | νεωτερίζοντες Β 20 καὶ om Re | γε om Β)

32
ἐξ ἀρχῆς τάξιν αὑτοὺς ἐπανάγοντες, ἡ τοῦ πολέμου πρόφασις μαρτυρεῖ. διὰ τί γὰρ οἱ Λακεδαιμόνιοι πολε- μοῦσιν ἢ μετ’ ἐκείνων ἡμεῖς; οὐχ ἔνα οἶ νῦν δεδου- λωμένοι τὴν ἐλευθερίαν ἀπολάβωσι; πάντας ἂν οἶμαι τοῦθ’ ὁμολογῆσαι.

μὴ τοίνυν νομίζετε τοὺς μὲν ἔξω τῆς συμφορᾶς ὄντας καὶ πολεμεῖν καὶ πᾶν ὁτιοῦν ὑπομένειν, ἴνα οἱ δουλεύοντες τῶν δικαίων τυγχάνω- σιν, αὐτοὺς δὲ τοὺς δουλεύοντας οὕτως ἀναισθήτους ὑπάρχειν ὡς μηδέποτε ἀπαλλαγῆναι βούλεσθαι τῶν κρατούντων, μηδὲ τὰ μὲν ἀργυρώνητα ταῦτα ἀνδρά- ποδα ὧν τὰ πολλὰ ἐκ Καρίας καὶ Φρυγίας τὴν τιμὴν καταθέντες ἄγομεν, τοὺς Καρίωνας καὶ Ξανθίας, οὕτως εἶναι μεγαλοψύχους ὥστε ἀεὶ τὴν ἐλευθερίαν ὀνειρο- πολεῖν καὶ εὔχεσθαι, τοὺς δ’ ἐκ μέσης τῆς Ἑλλάδος, τοὺς Κορινθίων παῖδας, τὸ τῶν Βακχιαδῶν γένος, τὸ [*](RIV 364) τῶν Ἡρακλειδῶν, οὕτω ταπεινῶς | πράττειν ὥστε δουλεύοντας ἀνέχεσθαι. καὶ τίνα ταῦτα λόγον ἔχει;

οὔκουν ἐχρῆν οὕτως ἀγνώμονας καὶ πικροὺς τοὺς [*](10 cf. ad t. IV 137, 15 12 Aeschin. fals. leg. § 157 p. 49, 16. cf. Kretschmer Jahr. Oest. Arch. Inst. IV 142 sq. 15 Her. V 92) [*](1 ἐξαρχῆς ΜΒ | αὑτοὺς scripsi e Μ cum Gasda αὐτοὺς Cr HVBViMa ’ in ’corr Vi 2Ma 3, Cl edd 2 διατί HBViMa Οἶ’ 4 ἀπολάβωσι Ma sed φρ' ἀπολαμβάνωσι in marg m 3 ἀπολάβωσιν Cr ἀπολαύω σ’ ἴ’ Β | οὗν CrHV 5 νομίζετε scripsi e CrHVBViMaCl cum Iacobsio Anth Pal III 735 et Gasda νομίζητε Μ edd 6 ὅτι νῦν ViCl 7 ὑπομένειν Ma sed ὒ in ras m 3 | οἱ om Μ | τύχωσιν CrHVB et in marg Vi 2 8 ἀναισθήτως Vi 10 μὴ δὲ HBViMa 11 ὧν τὰ] ὄντα Μ ViMaCl Mor | ἐκκαρίας Η | τὴν scripsi ὧν libri edd ὧν τὴν τιμὴν Gasda 12 ἄγωμεν Β | καρύωνας Β | Ξανθίας scripsi coll Aeschin. 1. 1. (Mus. Rhen. XXXII 90) cum Gasda et Cobeto Coll 292 ξανθίωνας libri edd Σαννίωνας coni Re 14 δὲ GrMMa edd 15 Κορινθίους Ma | βακχειαδῶν CrHVB βακ- χειάδων Vi βακχείδων Ma sed γρ βακχειαδῶν in marg m 3, Cl) [*](16 οὕτως HV | ὥστε] οὕτως CrHV 17 ἔχειν CrH)

33
ἄρχοντας εἶναι ὥστ’ ἐπὶ πᾶν ἐξελθεῖν, εἴ τις ἐπεθύ- μησεν ὧν ἐξ ἀρχῆς εἶχεν ἀγαθῶν. τὸ γὰρ ἔγκλημα ἦν οὐ καταστροφὴ τῆς Ἑλλάδος οὐδ’ ἐπιβουλὴ τοῖς μικρο- τέροις οὐδ’ ὅλως ὕβρις καὶ βία οὐδ’ ἃ νῦν Ἀθηναῖοι πράττουσιν, ἀλλ’ ἐλευθερίας ἐπιθυμία καὶ τοῦ τῶν ἴσων μετέχειν, ὑπὲρ ὧν καὶ τοῖς βαρβάροις ἐπολεμοῦμεν. δεῖ δέ, οἶμαι, καὶ τοὺς ἡγεμόνας, ἄν γε ὦσι μέτριοι, οὐ τῷ βιάζεσθαι προσάγεσθαι τοὺς συμμάχους, ἀλλὰ πείθοντας. καὶ πολλῷ βέλτιον μὴ φρουραῖς φυλάττειν, ἀλλὰ τῷ ταὐτὰ συμφέρειν ἀμφοτέροις. βία μὲν γὰρ ἀπιστίαν, εὔνοια δὲ πίστιν ἐργάζεται.

41. Ταῦτα μὲν ἦν, ὦ Ἕλληνες, καὶ πολλῷ πλείω τούτων λέγειν, εἰ τῆς ἐλευθερίας ἡττηθέντες καὶ καλὴν ἐλπίδα ἐλπίσαντες καθ’ αὑτοὺς ἐπεχείρησαν γενέσθαι. οὐ μὴν ὑπὲρ ταύτης γ’ ἐφιλονείκουν, ἀλλ’ ἑώρων αὑτοῖς τὸν ἀγῶνα ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ καὶ ἀναστάσεως καὶ πάντων τῶν δεινοτάτων ὑπάρχοντα καὶ μηδὲν τούτους μέτριον καὶ φιλάνθρωπον μήτε διανοουμένους μήτε πράξοντας. τοὺς γὰρ καὶ πρὶν ἀποστῆναι τοιαῦτα ἐπιτάττοντας, οἷον τὰ τείχη κατασκάπτειν καὶ μετα- βάλλειν τὴν πολιτείαν, τί προσδοκᾶν ἔδει πράξειν ἀποστάντων; οὐκ ἐξανδραποδιεῖν τὴν πόλιν; οὐκ ἀνα- [*](22 cf. t. V 544, 12) [*](2 ἐξαρχῆς ΜΒ 5 τοῦ scripsi τὸ libri edd 7 γε post δέ Β 8 οὐχ οὕτω τὸ Vi sed οὐ τᾷ in marg m 2 οὐχ οὕτω MaCl 9 καὶ τὸ πολλῶ coni Re 10 ταῦτα CrHVBViMaCl βία — 11 ἐργάζεται omissa γὰρ particula citat Macarius fol 87 r in Cr male legi possunt 12 ὡς VVi sed in hoc co in marg m 2, ὢ 15 γ’ post ταύτης posui e VBViMa, ante ὑπὲρ Μ edd om Ἠοῖ scriptura in Cr parum perspicua | ταῦτα CrH 16 αὐτοῖς scripsi αὐτοῖς libri edd 18 τούτοις BVi 19 πράξαντας Β ViMaCl | καὶ inserui e libris om edd 20 καὶ inserui e CrH V om MBViMaCl edd | μεταβάλλειν Vi sed κα supra με m 2 καὶ μεταβάλλειν Β 22 ἀνδραποδιεῖν Ma sed ἐξ antepos m3)

34
στήσειν παῖδας καὶ γυναῖκας; οὐκ αὐτοὺς τὴν χώραν καθέξειν;

καὶ ὅτι ταῦτ’ εὐλόγως ἐφοβοῦντο, αὐτὰ μαρτυρεῖ τὰ πραχθέντα. οὐ γὰρ ἔφθησαν παραδοῦναι τὴν πόλιν καὶ παραχρῆμα ἐξηλαύνοντο ἄποροι, γυμνοί, πάντων ἀποστερηθέντες, πολιτείας, πατρίδος, κτημάτων, οἰκτρὸν τοῖς ἐντυχοῦσι θέαμα, πλανώμενοι μετὰ τῶν ὑπολοίπων παίδων καὶ γυναικῶν. οὐδ’ ἂν εἷς ἐφίκοιτο τῷ λόγῳ τῶν ἐκείνοις κακῶν πολλῶν ὄντων.