Declamatio 12

τίς δὴ γένωμαι ἢ τίνα εὕρω τῶν κακῶν μεταβολήν; φεύ- γοντά με τὰς ἑαυτοῦ διατριβὰς μεταδιώκει, ἐγκείμενον [*](1 cf. p. 546, 14. Plat. conv. p. 212 C 11 cf. p. 547, 13 16 cf. t. II 41,14; 312,18) [*](1 εἰσέρχομαι Η scriptura in Cr parum certa | κωμάζων Gasda 2 σωκράτη Β 4 κατιδεῖν τῶν παιδικῶν reposui e CrHDVaMaCl κατιδὼν τῶν παιδικῶν Β τῶν παιδικῶν κατι- δεῖν edd | οὐδὲ τὸν τρόπον Md sed δὲ τὸν τρόπον in ras m3 τὸν τρόπον τῶν τρόπων D 5 τούτου ante τὴν Va 7 ἀνδρείαν DVa Ma 8 punctum post με posui ex HI) om reliqui libri edd I ἄγω — 9 σιωπὴ inserui ex Η om CrDB VaMaCl edd pro emblemate habui Rel. Acad. Berol. 1896, 1333 | ἄγων Η 10 τὸ Va 11 ὃ Ma οὐ H | ἐντεῦθεν D 12 λυκίῳ VaMa ὢ | καὶ(1) om Η | γοργίου Ma sed γορ in ras m 3 11 δὲ Β 18 ἑαυτοῦ scripsi αὐτοῦ Va ἐμαυτοῦ HDBMaCl edd sed πρὸς τἀς ἐμαυτοῦ coni Re | μὰ δία διώκει Va sed μὰ δία in μέτα corr m 3, MaCl | ἀνακείμενον D)

δὲ ὁρῶν καὶ ἀπολωλότα εἰρωνευόμενος ἐρωτᾷ· τί δέ, οὐ μισάνθρωπος ἦσθα; τί δέ, οὐκ ἐπὶ τῆς ἐσχα- τιᾶς ᾤκεις; τί δέ, οὐκ ἔβαλλες ταῖς βώλοις προσιόντα με; πῶς οὖν ἑάλως; εἰπέ μοι. ἢ τί δὴ πέπονθας; ἢ τίς σε ἤγαγεν ἐνταυθοῖ; ἆρα ὑποκρίνῃ τὸν ἔρωτα καὶ φιλεῖν Ἀλκιβιάδην προσποιῇ πεπονθὼς οὐδέν;