Declamatio 12

Libanius

Libanius, Declamatio 12, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909

τὰ δὲ ἀπὸ τῆς ἑσπέρας, ἀποτρό- παιοι δαίμονες, τῆς συμφορᾶς. κολάκων μὲν ἐκεῖ πλῆ- θος εἰσρεῖ πανταχόθεν, ἐραστῶν δὲ ἕτερον σύνταγμα ἐπεισέρχεται, αὐλητρίδες, ὀψοποιοί, μαγείρων πλῆθος, οἰνοχόων, πάντα ἐπ’ ἴσης μοίρας καὶ τάξεως μιᾶς, σοφισταί, κόλακες, φιλόσοφοι, μαστροποί, πόρνοι, μισ- άνθρωποι. διαφορὰ δ’ οὐδεμία παρ’ αὐτῷ οὐδ’ ἐξαί- [*](1 Her. VI 121. Isocr. big. c. 10 3 schol. ad Arist. nub. 64 4 Her. VIII 17 5 Diod. Sic. XI 34. Plut. Per. 3 6 Her. VI 131. Plut. Per. 3 9 Plat. Menex. p. 235 E. Luc. imag. ’ξ 17; salt. § 25. Aristid. pro IV viris t. II p. 171, 6 Dind. 10 Plat. conv. p. 201 D. Luc. imag. ’ξ 18; eun. ’ξ 7 15 cf. p. 547,5) [*](5 τὴν ἐξ ἵππου Β | περὶ scripsi ex HLaDCl παρὰ BVa Ma edd scriptura in Cr parnni certa 6 Ἀγαρίστην scripsi Mus. Rhen. XXXII 89 cum Cobeto CoU 283 διαρίστην διαἀ- ρίστην La) libri edd 8 voce τὸν des La fol 101 cuius in margine inferiore λείπει πολλά f reliqua perierunt 9 δὲ ἤδη parum certa in Cr | καὶ ante ἤδη Η 10 ὧς inserui e libris sed scriptura in Cr parum certa om edd | διοτίμην D 11 ταῦτα Va sed τὰ add m 4 | αἰτεῖ HD 16 δ’ ante ἐπ’ D Β edd delevi | ἐπ’ ἴσης scripsi e D ἐπίσης reliqui libri edd | μιᾶς om Ma inser Va 2 17 κόλακες σοφισταί Va 18 οὐδεμία scripsi e Β Par 3017 cum Boissonadio Pachym. 144 οὐδὲ μία CrVaMaCl οὐδ’ ἐμία Η οὐ μία D edd | οὐ δεξαί- ρετός Η)

557
ρετός τις τιμή, πᾶσι δ’ ἴσα ἐρασταῖς καὶ δούλοις ἐπιτάττει. πολὺς δ’ ὁ ζῆλος τοῖς κακοδαίμοσι πρὸς ἑαυτούς· τῷ δεῖνι προσεκολλήθη. μακάριος. ὑπεμειδία- σεν ἑτέρῳ. ζηλωτὸς ἐκεῖνος. προὔπιε τῷ δεῖνι τὸ ἔκ- πωμα. ὅδ’ ἀθάνατος διὰ τὴν τιμήν.

ἐγὼ δ’ ἐν πᾶσι καὶ πανταχοῦ δεύτερος τυγχάνων ἄχθομαι καὶ παρευδοκιμούμενος οὐ φέρω. οὐ ταῦτά με ἐδίδαξεν ὁ τρόπος, ἐρᾶν, μεθύειν, αὐλητρίδι προσανακεῖσθαι, κω- μάζειν, ἀλλὰ βιάζεται ἡ συμφορά, καὶ ὁ ἔρως ἄγει με πρὸς τὰ χείριστα. καὶ ταὐτὸν πέπονθεν ἡ ψυχὴ τὸν λογισμὸν ἀφαιρεθεῖσα τῶν ἀρμάτων ἐκείνοις ἃ τὸν ἡνίοχον οὐκ ἔχοντα ἀτάκτως φέρεται τῷ δρόμῳ παν- ταχοῦ.

εἰς οἵαν ἦλθον ὁ κακοδαίμων μεταβολήν. οἷα ὑπέστην ὁ δυστυχής. κολάκων ἀνέχομαι καὶ συγ- κατακλίνομαι τοῖς ἡταιρηκόσι καὶ αὐλητρίς μοι πρόσ- εισι καὶ ὀρχουμένους θεῶμαι καὶ τῷ Κλεινίου παρα- κολουθῶ | κωμάζοντι καὶ μεθύοντι τῶν νυκτῶν [*](RIV 194) ἀωρὶ καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις δουλεύω ταῖς Ἀλκιβιάδου. [*](3 Piat. leg. V p. 728 B 7 cf. p. 551, 7. Luc. Hermot. § 51 10 sq. [Isocr.] Demon. § 32 p. 9a 18 Luc. enc. Dem. § 1. Arist. eccl. 741. Antiph. tetral. A ἁ § 4 p. 115,8; β § 5 p. 117,1; δ’ § 6 ῥ’ 119, 38 ) [*](1 τις inserui e CrHBMaCl Par 3017 cum Boissonadio 1. 1. om DVa edd | δὲ CrH | ἴσα scripsi ὧς libri edd | ἐρασταῖς καὶ δούλοις scripsi e CrHDB δούλοις ἐρασταῖς VaMaCI edd ὧς δούλοις τοῖς ἐρασταῖς coni Re 2 δὲ Va 3 τῷ δεῖνι] προσωδίνει Η προσωδύνει D scriptura in Cr parum certa προσεκλήθη; DVa προσεκ λ ἤθη Ma sed λ in ras m3 et ante et post λ ras 1 litt | ἐπεμειδίασεν Β 4 προὔπιε — ἔκπωμα citat Plan fol 105 v προὔπιεν ἐκεῖνος Plan 7 παρευδοκιμού- μενος Ma sed δο in ras m 3 9 βιάζει με Va 12 δήμω Β) [*](15 πρόσεστι Va sed πρόσεισι in marg m 2)

558
νῦν μὲν εἰς Ἀγάθωνος εἰσέρχεται κωμάσων. αὗθις ἐπικρούει Σωκράτην. πρὸς Καλλίαν ἀφικνεῖται μεθ’ Ἱππονίκου. μεθύει πάλιν.